เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 728
“เอาอีก!”
รู้ชัดเจนว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ เสือขาวกลับเบิกดวงตากว้างด้วยความโกรธ!
ไม่มีความหวาดกลัวใด ๆ
เขายิ่งรบยิ่งกล้าหาญ
ยังไงในสนามรบ
อันตรายที่เขาเจออันตรายและน่ากลัวกว่าอันนี้เป็นร้อยเท่า
ถึงแม้ร่างกายถูกโอบล้อมด้วยทหารม้าจำนวนมาก เขาเสือขาวต่างก็ไม่เคยถอยสักก้าว!
ยิ่งไปกว่านั้น
ท่านแม่ทัพหยางเฟิง เวลานี้ก็มองดูเขาอยู่ด้านหลังล่ะ!
เริ่นเทียนสิงมองเสือขาวแวบหนึ่งอย่างดูถูก“นายไม่ได้ ยังไงเป็นหยางเฟิงคนนั้นมาเถอะ! ลงมืออีก นายจะต้องตายแน่นอน !”
“แก……”
เสือขาวโมโหมาก
แต่คำพูดของเขายังไม่ได้พูดจบ
เงาร่างหนึ่งพุ่งขึ้นฟ้าลงมา!
“ท่านแม่ทัพ!”
“เขาพูดถูก นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ถอยออกไปเถอะ!”
หยางเฟิงมองเสือขาวแวบหนึ่งแล้วพูด
จากนั้น
เขามองไปทางเริ่นเทียนสิงอีก
วันนี้……”หยางเฟิงหยุดแล้ว ยิ้มพูด“ก็คือเวลาตายของนาย!”
เงียบ
ในเหตุการณ์เงียบทันที
เงียบจนน่ากลัว!
ฮ่า ๆ ๆ !
จู่ ๆ
เริ่นเทียนสิงเงยหน้าหัวเราะเสียงดัง
นานเท่าไหร่แล้ว
นับตั้งแต่ตัวเองกลายเป็นเจ้าพันธมิตรใหญ่บู๊มา นานมากไม่ได้ถูกคนข่มขู่แล้ว!
ความจริงจังในดวงตาของเขานั่นพอกระพริบและหายไป กลับขายออกมาทั้งหมด
เพราะหยางเฟิงในเวลานี้มองไปแล้วรู้สึกปกติธรรมดา เหมือนไม่มีอะไรพิเศษ
แต่เริ่นเทียนสิงรู้
หยางเฟิงสามารถกลายเป็นจ้าพันธมิตรบู๊ใต้ได้
แย่งชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรมาจากในมือของเหลิงฉานกับกุ่ยเหมินได้ จะเป็นคนธรรมดาได้ยังไง?
พลังของคนนี้เกรงว่าได้มาถึงแดนฟื้นคืนสถานะเดิมที่บริสุทธิ์แล้ว!
“นายก็คือหยางเฟิง?”
เริ่นเทียนสิงจ้องมองหยางเฟิงอยู่เอ่ยปากแล้ว
“สรุปแล้วนายเป็นใคร?”
“นายคิดว่าเป็นใคร? ก็คู่ควรรู้ความเป็นมาของฉัน?” หยางเฟิงยิ้มเบาเสียงหนึ่ง
ระหว่างยิ้มด่าเหมือนฝ่ามือหนึ่งตบลงบนหน้าของเริ่นเทียนสิงอย่างรุนแรง
เริ่นเทียนสิงก็ไม่โกรธ ยิ้มมองไปทางหยางเฟิงเหมือนกัน พูดด้วยใบหน้าท่าทางที่ทะนงตัว “หยางเฟิง นายฆ่าเหลิงฉานผู้คุมกฎใหญ่อีกทั้งปรมาจารย์สามพันคนของศูนย์พันธมิตรบู๊ของฉัน แย่งชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรไปแล้วเดิมทีควรตายสถานเดียว!”
“แต่ฉันตอนนี้สามารถให้โอกาสหนึ่งแกนายได้ ขอแค่นายเอาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรมอบออกมาเข้าสำนักของฉัน ฉันสามารถละเว้นชีวิตของนายได้!”
มองเห็นหยางเฟิงท่าทางดูองอาจสง่างามอย่างนี้
เริ่นเทียนสิงก็มีใจรักและเสียดายความสามารถขึ้นมา
ถ้าหากสามารถเอาหยางเฟิงเก็บมาเป็นคนที่ทำงานให้กับตัวเองได้
เขาก็สามารถเหมือนเสือที่มีปีก!
“ฮึ ๆ !”
หยางเฟิงยิ้มเบา ๆ อย่างดูถูก
“ให้ฉันมอบชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรออกมา? ยังต้องให้ฉันจงรักภักดีต่อนาย? ไม่พูดก่อนว่านายคู่ควรหรือเปล่า นายกล้าไหม?”
ให้เขามอบชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรออกมา?
ล้อเล่นอะไร!
ของที่ถึงในมือของหยางเฟิงแล้ว
ทั้งโลกต่างก็ไม่มีใครมีสิทธิ์แย่งไปได้
ให้เขาจงรักภักดี?
งั้นต้องถามท่านนั้นที่ดำรงอยู่สูงที่สุดของต้าเซี่ย รับปากหรือเปล่าแล้ว!
“นาย……”
“ดี!ดี!ดี!”
เผชิญหน้ากับการประชดของหยางเฟิง
เริ่นเทียนสิงโมโหมากจนหัวเราะ“ดีมาก! ในเมื่อเป็นอย่างนี้ ก็อย่าโทษว่าฉันใจร้ายใจดำแล้ว!”
“หลังรอฉันฆ่านายแล้วไม่เพียงเอาชิ้นส่วนม้วนภาพมกุฎมังกรที่เป็นของฉันกลับมาแล้ว ยังต้องฆ่าภรรยาของนายอีกทั้งคนในครอบครัวทั้งหมด!”
“ฉันต้องการเอาเลือดล้างตงไห่ทั้งหมด! ฉันต้องให้ทุกคนรู้ล่วงเกินฉันศูนย์พันธมิตรบู๊เป็นจุดจบยังไง?”
ได้ยิน
สีหน้าของหยางเฟิงมืดมนลงมา
ความคิดฆ่าล้นฟ้าใช้เขาเป็นศูนย์กลาง กลายเป็นพายุหนึ่ง!
ผู้ที่อยากจะแตะต้องภรรยาของฉัน ฆ่าอย่างไม่ละเว้น!
“อยากที่จะเอาเลือดล้างตงไห่ก็ดูว่านายมีความสามารถแค่ไหนแล้ว!”
พูดจบ
หยางเฟิงดึงกระบี่หลงเฉวียนออกมา
กริ๊ง!
เสียงร้องที่ไม่ชัดเจนดังสะท้อนทั่วแผ่นดิน!
ดาบหนึ่งออก
พลังที่ยิ่งใหญ่พุ่งขึ้นฟ้ามา