ตอนที่ 221: จะขอเงินคืน? โดย Ink Stone_Romance
เป็นแบบนี้ทุกวันเฉินเยี่ยนเฝ้าดูโรงงานม้วนบุหรี่ไป ในที่สุดร่างกายของหวางนิวก็หายดีแล้ว เธอเห็นลูกสาววันๆ อยู่แต่ที่โรงงาน หลังกลับมายังต้องม้วนบุหรี่ตอนเย็นอีก เธอสงสาร ทำอาหารอร่อยให้เฉินเยี่ยนกินทุกวัน ไม่ให้เธอกังวลเรื่องที่บ้าน
หลัวเหมยก็ช่วยม้วนบุหรี่ ท้องเธอค่อยๆ โตขึ้นแล้ว แต่นั่งม้วนบุหรี่ไม่ได้เป็นอุปสรรค อีกอย่างเธอละเอียด ไม่ซุ่มซ่าม ห่อบุหรี่ได้ไม่เลวเลย
ตอนกลางวันหวางนิวว่างก็ช่วยม้วน
เฉินจงเห็นหวางนิวดีขึ้นแล้ว ไม่ร้องไห้เวลาพูดเรื่องเฉินเวยอีก เขาก็ไปโรงงาน มีเขาเฝ้าดู เฉินเยี่ยนก็เบาลงเยอะ
ในที่สุดก็ถึงวันส่งของ คนที่สั่งของมาแล้ว พวกเขามากันหลายคน แล้วยังขับรถมา
ดูแล้วเป็นคนมีเงินจริงๆ ในยุคนี้คนที่มีรถขับมีแค่ไม่กี่คนเท่านั้น ถึงแม้รถที่เขาขับจะเป็นรุ่นที่ห่วยสุด แต่นั่นก็เป็นรถ
พวกเขาไม่ได้มากันเอง คนที่มากับพวกเขายังมีคนของคอมมูนด้วย
เฉินเยี่ยนสายตาเยือกเย็นขึ้นมา แต่เธอไม่ได้พูดอะไร ต้อนรับคนพวกนี้อย่างดี
คนที่สั่งของเห็นเฉินจงและเฉินเยี่ยนก็ยิ้มหัวเราะ จากนั้นให้คนยกเอากระสอบหลายใบไป เฉินเยี่ยนมองดู ข้างในเป็นเงินทั้งหมด อีกอย่างพวกเขายังเอาตั๋วมาด้วย จำนวนไม่น้อยเลย
“บุหรี่ครบแล้ว ลองนับดู”
เฉินเยี่ยนพาคนไปห้องเก็บของ ในห้องมีบุหรี่ที่ผลิตเสร็จ บุหรี่อยู่ในลังอย่างดี
คนพวกนั้นตรวจสอบบุหรี่ จำนวนถูกต้อง
“นักบัญชีหลิวพาคนไปนับเงิน ส่วนพวกเธอก็เอาไปใส่รถได้”
เฉินเยี่ยนสั่งคนงาน
“ไม่รีบ จำนวนครบแล้ว แต่พวกเรายังไม่ได้ตรวจสอบคุณภาพเลย ตอนแรกตกลงกันแล้ว ถ้าคุณภาพมีปัญหา พวกคุณต้องชดใช้เงิน”
คนที่มาสั่งบุหรี่กับเฉินเยี่ยนแซ่หยาง ชื่อหยางหมิง เขาหัวเราะ แล้วให้คนไปหยิบบุหรี่มา
“แบบนี้ไม่ดีมั้งคะ? ถ้าแกะออกมาบุหรี่ก็เสียไปทั้งกล่องเลย ต้องห่อใหม่ เสียเวลาเสียเงินอีก พวกเรามีตัวอย่างอยู่ บุหรี่ของพวกคุณไม่มีปัญหา”
เฉินเยี่ยนเดินเข้าไปห้าม
“แค่คำพูดก็พูดได้ มีปัญหาหรือเปล่าต้องดูเอง สหายเฉินห้ามแบบนี้ หรือว่ากลัวอะไร?”
หวางหมิงมองเฉินเยี่ยนยิ้มก็ยิ้มด้วย แต่สายตากลับเยือกเย็น
“ที่ไหนกัน บุหรี่ของพวกเราไม่เคยมีปัญหามาก่อน สหายพูดแบบนี้ไม่ดีนะคะ ถ้าไม่มีปัญหา สหายหยางจะว่ายังไง?”
เฉินเยี่ยนไม่ถอย แต่ถามกลับ
“เงินอยู่ตรงนั้น พวกคุณให้คนไปนับ ไม่มีปัญหาผมก็จะเอาบุหรี่ไป พวกคุณไม่ต้องห่อใหม่อีกครั้ง ส่วนอันที่เสียหายพวกเรายอม เงินพวกคุณก็เก็บไป แต่ถ้ามีปัญหา งั้นก็ขอโทษด้วย”
หยางหมิงพูดจบก็โบกมือ สองคนข้างหลังเขาเดินเข้ามา
“แกะลังพวกนี้ออกมา”
หยางหมิงชี้สั่ง
เฉินเยี่ยนดูบุหรี่ที่เขาชี้ สีหน้าไม่ดีเลย
เห็นสีหน้าเฉินเยี่ยน หยางหมิงยิ้มออกมา เขารู้แล้วว่าบุหรี่นี้มีปัญหา
เฉินจงยืนอยู่ข้างเฉินเยี่ยน มองดูทุกอย่างด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ตอนนั้นเขายังคิดว่าที่ลูกสาวกังวลนั้นไม่มีความจำเป็นเลย ตอนนี้ดูเหมือนลูกสาวเดาได้ทุกอย่าง
“ดูสิ ดูสิบุหรี่ของคุณ บุหรี่นี่…”
หยางหมิงหยิบบุหรี่ที่คนอื่นแกะส่งให้เขา คำพูดที่เขาเตรียมไว้แต่แรกกลับพูดต่อไม่ถูก สีหน้ารอยยิ้มแต่เดิมที่เย็นชา รอยยิ้มก็ค้างไปด้วย
บุหรี่นี้ม้วนได้หนาเท่ากัน ความยาวเท่ากัน รสชาติ ความหอมไม่ต่างจากตัวอย่างเลย ไม่ใช่ของไม่ดีมีตำหนิแบบที่เขาคิด
“แกะอีก”
หยางหมิงคิดว่าบังเอิญหยิบกล่องที่ดีมาแน่นอน
แต่แกะห่อแล้วห่อเล่า กล่องแล้วกล่องเล่า กลับไม่เจอของที่มีตำหนิสักกล่อง เป็นของดีทั้งหมด
“เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้! เห็นๆ อยู่…”
หยางหมินตะโกนอย่างไม่อยากเชื่อ
“ทำไมจะเป็นไปไม่ได้? โรงงานม้วนบุหรี่ของพวกเราตั้งแต่เริ่มเปิดมาจนถึงตอนนี้ ยังไม่เคยทำของมีตำหนิให้ใครมาก่อน ของมีตำหนิพวกนั้นพวกเราเอาไปให้คนอื่นหรือไม่ก็คนข้างในเอาไป ไม่มีทางให้ลูกค้าเด็ดขาด คนงานพวกเรายอมทำงานล่วงเวลาเพื่อทำบุหรี่ล็อตนี้ออกมา ถึงแม้จะยุ่ง ถึงแม้จะเหนื่อย แต่ถ้าบุหรี่มีปัญหา พวกเราไม่มีทางให้ลูกค้าเด็ดขาด นี่เป็นการรับประกันคุณภาพสินค้าของพวกเรา ตอนนี้สหายหยางตรวจแล้ว น่าจะสบายใจได้แล้วนะคะ”
เฉินเยี่ยนพูดอย่างให้เกียรติ แต่สายตามีแววเย้ยหยันเบาๆ
หยางหมิงพูดไม่ออก พวกเขาเตรียมตัวมาดี และรู้มาก่อนว่าคุณภาพบุหรี่นี้มีปัญหา เฉินเยี่ยนก็จะต้องชดใช้ค่าเสียหาย ถึงเวลาชดใช้เฉินเยี่ยนต้องชดใช้จนตาย จนทำให้เฉินเยี่ยนไม่เหลืออะไรเลย แต่ตอนนี้บุหรี่เป็นของดี แล้วเขาจะทำยังไง?
“เก็บเงิน”
เฉินเยี่ยนสั่ง คนงานพวกนั้นดีใจมาก ถึงแม้เงินนี้จะไม่ใช่ของพวกเขา แต่เดือนนี้พวกเขาทำงานเยอะ ก็ต้องได้เยอะเหมือนกัน เงินนี้มีส่วนแบ่งของพวกเขาอยู่ เห็นก็ดีใจแล้ว
“ไม่ได้!”
หยางหมิงพูดอย่างโกรธจัด ให้คนปกป้องเงินไว้
“สหายหยางหมายความว่ายังไง? ตกลงกันแล้วไม่ใช่หรือ? ตอนนี้คิดจะไม่จ่าย? พวกเรามีสัญญานะ”
เฉินเยี่ยนทำหน้าขรึม เฉินจงก็เดินเข้ามาหนึ่งก้าว
“แต่ตอนนี้บุหรี่พวกนี้เป็นแบบนี้แล้ว พวกเราเอาไปส่งคนอื่นไม่ได้”
หยางหมิงหาข้ออ้าง
“เมื่อกี้สหายหยางไม่ได้พูดแบบนี้ บอกว่าถ้าแกะออกมาแล้วดีก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพวกเราแล้ว พวกเราสนใจแค่เงิน ฉันเตือนสหายหยางแล้ว เป็นสหายหยางที่ไม่ฟังเอง ฉันก็ทำอะไรไม่ได้”
เฉินเยี่ยนพูดจบก็แบมือ แสดงให้รู้ว่าเธอทำอะไรไม่ได้
ฝั่งเฉินเยี่ยนจะเอาเงิน แต่ฝั่งนั้นไม่ให้ พวกคนงานใจร้อนแล้ว ไม่ให้เงินหมายความว่ายังไง? ยังไงก็ไม่มีทางให้พวกเขาทำงานฟรี คนงานพวกนั้นเริ่มลงมือแล้ว
หลายคนที่หยางหมิงพามาปกป้องเงินไม่ได้ เงินถูกเอาไปแล้ว เฉินเยี่ยนไม่ได้พูดอะไร พวกเขามีสัญญา ฝ่ายตรงข้ามต้องการเงิน ส่วนบุหรี่ที่โดนพวกเขาแกะจนเป็นแบบนี้ นั่นเป็นต้นเหตุมาจากพวกเขา อยากจะทำร้ายเธอ ก็ต้องแบกรับผลที่ตามมา
“หัวหน้าจ้าว คุณบอกผมมา นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้น!”
หยางหมิงมองเงินถูกเอาไปแล้ว หน้าเขาดำคร่ำเครียดถามหัวหน้า
หัวหน้าจ้าวก็นิ่งไป เห็นๆ อยู่ว่าให้คนดูว่าลังไหนใส่ของมีตำหนิ เอาไปวางไว้ในที่เฉพาะเลย ตอนนี้ทำไมถึงเป็นของดีไปหมดนะ?
“นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
หัวหน้าเจ้าถามเฉินจงและเฉินเยี่ยนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“หัวหน้าก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือคะ? วางใจได้ พวกเรามีสัญญา คุณภาพของพวกเราก็ไม่มีปัญหา พวกเรามีเหตุผล ไม่ต้องกลัวค่ะ”
เฉินเยี่ยนแสดงสีหน้าให้หัวหน้าสบายใจ
“ผมไม่ได้ถามคุณเรื่องนี้ ผมหมายถึง บุหรี่นี้ไม่มีปัญหาจริงหรือ?”
หัวหน้าจ้าวอยากจะพูดมากว่าบุหรี่พวกนี้เป็นของมีตำหนิ เขายังบอกเฉินเยี่ยนอีกด้วย ให้เธอใส่ของคุณภาพไม่ดีลงไป แล้วทำไมถึงเป็นของดีหมด? เขาให้คนคำนวณแล้ว เห็นอยู่ว่าในโรงงานไม่มีของเยอะขนาดนี้
“แน่นอนไม่มีปัญหา! หัวหน้า โรงงานม้วนบุหรี่คอมมูนพวกเรา จะมีปัญหาได้ยังไงกัน นี่เป็นยี่ห้อของพวกเราเลย ถ้ามีปัญหาขึ้นมา จะยังทำต่อไปได้หรือ? หัวหน้าวางใจได้ค่ะ พวกเราไม่มีทางให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด”
เฉินเยี่ยนพูดตามปกติ
“แต่ตอนนี้บุหรี่พวกเขาเป็นแบบนี้แล้ว จะให้คนอื่นได้ยังไง? สู้เอาเงินคืนพวกเขาไปดีกว่า”
หัวหน้าจ้าวปวดหัว และเสนอให้คืนเงิน