“ระดับดำตอนปลายงั้นเหรอ?!”
มีเสียงผิวปากดังขึ้นมาจากด้านหลังของเขา เย่เทียนขมวดคิ้วเบาๆแล้วหลบการโจมตีของเธออย่างรวดเร็ว และในขณะที่ทำการเคลื่อนไหวนั้น เขายังเตรียมพร้อมที่จะโต้กลับ
แต่เมื่อเขาหันกลับมา สิ่งที่เขาเห็นก็คืองูพิษที่อ้าปากกว้างอยู่ พร้อมกับกลิ่นคาวที่มาจากปากของงูตัวนั้น
เพื่อที่จะหลบการโจมตีของงูตัวนั้น เย่เทียนจึงรีบกลิ้งลงไปกับพื้นโดยไม่ลังเล
แต่เย่เทียนยังไม่เลิกที่จะสวนกลับ เขาจึงเตะขาออกไปโดยเป้าหมายคือหน้าท้องส่วนล่างของผู้หญิงคนนั้น
แต่ที่น่าแปลกคือ งูพิษที่อยู่บนไหล่ซ้ายของเธอกลับลงมารับการโจมตีของเย่เทียนอย่างรวดเร็ว
และสีหน้าของเย่เทียนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาไม่คาดคิดเลยว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นนี้ได้ และเขายังรู้สึกว่าเขานั้นเตะเข้ากับแผ่นเหล็กอย่างจัง แต่กลับทำอะไรงูตัวนั้นไม่ได้เลย!
ขนาดสัตว์เลี้ยงของเธอยังจัดการไม่ได้ คงไม่ต้องพูดถึงเจ้าของสัตว์เลี้ยง สีหน้าของเธอไม่ได้เปลี่ยนเลยแม้แต่น้อย แต่ด้วยแรงเตะนั้น ทำให้เธอต้องถอยออกไปเล็กน้อย แต่มันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกสะทกสะท้านเลย
ซึ่งครั้งนี้ เย่เทียนก็ยิ่งสงสัยเกี่ยวกับตัวตนของผู้หญิงคนนี้
ในช่วงเวลาสั้นๆ หนึ่งนาทีนี้ การโจมตีที่ผ่านมาของเธอทำให้เย่เทียนถึงกับพูดไม่ออก
อย่างแรกก็คืองูพิษที่ไม่รู้ว่าต้องใช้เงินจำนวนมหาศาลแค่ไหนในการเลี้ยงดู และเสียงผิวปากที่ทำให้คนประสาทหลอนได้ สุดท้ายยังมีเข็มพิษที่พ่นออกมาจากปากของเธอ
ด้วยทักษะทั้งหมดนี้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่เธอไม่ได้รู้สึกกลัวเลยแม้เธอจะรู้ว่าเขาอยู่ในระดับดิน แต่ถ้าหากเปลี่ยนเป็นคนอื่น เกรงว่าคงตายไปนานแล้ว!
แต่ผู้หญิงคนนี้คือเบาะแสเดียวในการตามหาเซ่เจีย ฉะนั้นไม่ว่าเธอจะมีทักษะที่เก่งขนาดไหน เย่เทียนก็จะยอมแพ้ไม่ได้เด็ดขาด!
เมื่อนึกถึงจุดนี้ สีหน้าของเย่เทียนก็จริงจังมาก ถ้าอยากหยุดเธอ เกรงว่าคงต้องเอาชนะเธอเท่านั้น!
“ถึงขั้นหลบการโจมตีของฉันได้ สมแล้วที่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับดิน”
หญิงสาวยืนห่างจากเย่เทียนสามเมตรและมองไปที่เย่เทียนพร้อมกับสายตาที่ไม่มีความกลัวใดๆ เลย แต่มันกลับกัน สายตาของเธอนั้นกลับเต็มไปด้วยความเย็นชา ราวกับกำลังจ้องมองคนตายอยู่
“คุณก็ไม่เลวเหมือนกัน อายุแค่นี้แต่กลับอยู่ในระดับดำตอนปลาย และรวมไปถึงเหล่างูพิษที่คุณเลี้ยงไว้ เชื่อเลยว่าถ้าผมไม่ระวังมากกว่านี้ ผมอาจจะต้องตายด้วยน้ำมือของคุณแน่”
สายตาของเย่เทียนเต็มไปด้วยความชื่นชม และคำพูดนี้ก็มาจากใจจริง
แม้รูปลักษณ์ภายนอกของหญิงสาวจะสวยดุจดั่งนางฟ้า แต่การโจมตีในแต่ละกระบวนท่าของเธอนั้นเต็มไปด้วยพิษที่ร้ายแรงมาก รวมไปถึงงูพิษที่เธอเลี้ยงไว้ ต่อให้จะอยู่ในฝีมือระดับดิน เมื่อถูกโจมตีด้วยพิษของเธอ และต่อให้จะใช้กำลังภายในในการระงับพิษ แต่เวลานานไปก็คงต้องตายในน้ำมือของเธอแน่นอน
“ไม่ใช่แค่อาจจะ แต่มันแน่นอน!”
หญิงสายส่ายหัวเบาๆ แล้วพูดอย่างเย็นชา “วันนี้นายถูกลิขิตให้ตายในน้ำมือของฉันแล้ว!”
ในขณะที่พูดอยู่นั้น เธอขยับขาเล็กน้อยและพุ่งตรงเข้าไปหาเย่เทียนอีกครั้ง
ความเร็วของเธอนั้นเร็วมาก ราวกับหอบแหลมคมที่ถูกยิงออกมา และในชั่วพริบตา เธอก็มาถึงตรงหน้าเย่เทียน พร้อมกับมีดดำในมือแล้วเล็งตรงไปยังกลางอกของเย่เทียน
และงูในแขนเธอก็ไม่ได้อยู่นิ่ง มันใช้เขี้ยวอันแหลมคมนั้นโจมตีไปยังเย่เทียนอย่างดุเดือดต่อเนื่อง
ดวงตาของเย่เทียนหรี่ลง แทนที่จะถอย แต่เขากลับเดินไปข้างหน้าพร้อมกับยกมือและเท้าด้วยท่าทางแปลกๆ
ในขณะที่แสงสีดำในมือของหญิงสาวกำลังจะแทงใส่เย่เทียน เย่เทียนก็ขยับขาเล็กน้อยและหลบการโจมตีด้วยความเร็วสายฟ้า จากนั้นสวนกลับด้วยหมัดที่รุนแรงกับเธอ
แต่ว่า ถึงแม้เย่เทียนจะหลบการโจมตีของผู้หญิงคนนี้ได้ แต่งูพิษที่แขนเธอยังคงกัดไปที่หมัดของเย่เทียน
ในช่วงวิกฤติอย่างนี้ และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เย่เทียนหลบจากการโจมตีของงูพิษ และโจมตีใส่ผู้หญิงคนนั้น
“ไม่ว่าคุณจะลองสักอีกกี่ครั้ง แต่การโจมตีแบบนี้มันไม่มีทางทำลายการป้องกันของเสี่ยวหู่และไม่มีทางทำอะไรฉันได้หรอก!”
หญิงสาวส่ายหัวไปมาพร้อมกับพูดดูถูก ดวงตาของเเธอเต็มไปด้วยความมั่นใจ และเธอไม่ได้สนใจการโจมตีของเย่เทียนเลยแม้แต่น้อย
ในขณะที่พูดอยู่ งูพิษบนไหล่ซ้ายของเธอก็เลื้อยลงมาและบังตัวบของหญิงสาวไว้
“มันก็ไม่แน่เสมอไปหรอก!”
รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเย่เทียน และดวงตาสีเข้มก็ฉายแสงอันเย็นเยียบออกมา
พุ่ม!
เมื่อเสียงทุ้มดังขึ้น เย่เทียนก็ตบไปที่ตัวงูพิษอย่างรุนแรง
ในขณะที่หญิงสาวกำลังจะเยาะเย้ยต่อ เธอก็เห็นรอยยิ้มที่เย็นชาของอีกฝ่าย และเธอรู้สึกถึงความผิดปกติจึงเตรียมตัวจะถอยห่างออกไป
แต่ทว่า มันก็สายเกินไปแล้ว
จากฝ่ามือที่ตบใส่ตัวงูพิษ เย่เทียนก็เปลี่ยนเป็นหมัดและทุบเข้าไปอย่างรุนแรง
ฟ่อ ฟ่อ!!
ซึ่งคราวนี้ ดูเหมือนการป้องกันของงูพิษถูกเย่เทียนทำลายลงแล้ว และมันดูเหมือนจะทนรับไม่ไหวจนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด จากนั้นตกลงมาจากร่างของหญิงสาว
ผลที่ตามมานั้น ก็คือสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างมากของหญิงสาวคนนั้น และร่างกายของเธอราวกับนางฟ้าที่ปีกหักจนต้องถอยหลังออกไป
เธอรู้สึกเพียงความเจ็บปวดจากช่องท้องส่วนล่างอย่างรุนแรง และใบหน้าที่บอบบางนั้นก็ซีดเซียวในทันที
แต่เย่เทียนไม่ได้โจมตีต่อ และปล่อยโอกาสนี้หลุดมือไป ได้แต่ยืนอยู่กับที่ พร้อมกับมองไปที่หญิงสาวคนนั้นที่ถอยออกไปไกลกว่าห้าเมตร
อ๊าก!
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย แต่อดไม่ได้และกระอักเลือดออกมาจากปาก จากนั้นถึงรู้สึกหายใจสะดวกขึ้น
ซ่าาา!
แต่ที่ทำให้คนแปลกใจเป็นอย่างมากคือ เลือดที่กระเซ็นลงบนพื้นของเธอนั้น มันเหมือนกับเข็มพิษในก่อนหน้านี้ ทำให้เป็นกรดที่กัดกร่อนพื้นอย่างรุนแรง!
“หรือว่าร่างของคุณเป็นพิษทั้งหมดงั้นเหรอ?!”
เมื่อเย่เทียนเห็นอย่างนั้น รูม่านตาก็หดตัวอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าเขาตกตะลึงเป็นอย่างมาก
ร่างที่เต็มไปด้วยพิษตั้งแต่กำเนิดนั้น มันเป็นพิษที่อมตะ และถ้าหากสามารถใช้ประโยชน์จากมันในการฝึกฝนวิชาแล้ว มันจะเร็วขึ้นเป็นหลายเท่า และนี่ก็เป็นสมรรถภาพทางกายที่หายากมาก หรืออาจพบได้จากหนึ่งในพันล้านคนเท่านั้น
แต่ข้อเสียอย่างเดียวของคนที่มีสมรรถภาพทางกายที่เต็มไปด้วยพิษนั้นก็คือ เขาจะต้องดูดซับพิษใหม่ๆ ในทุกๆ ปี แต่ถ้าหากช้าไปเพียงเสี้ยววินาที พิษที่รุนแรงก็จะเข้าไปทำลายหัวใจ และต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับฟ้าก็ต้องตายอย่างหลีกเลี่ยนไม่ได้!
“นี่นายทำลายการป้องกันของเสี่ยวหู่ได้ยังไง? แล้วนายทำร้ายฉันจนบาดเจ็บได้ยังไง!”
เย่เทียนถึงกับอึ้ง แต่ผู้หญิงก็ตกตะลึงเช่นกัน
“ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้หรอก”
หลังจากที่เย่เทียนตั้งสติได้ เขาก็มองไปที่หญิงสาวคนนั้นอย่างซับซ้อนและส่ายหัวพูดว่า “ถึงแม้คุณจะมีพิษเต็มไปทั่วร่างกาย แต่เราหยุดกันแค่นี้เถอะ! คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผมหรอก ถ้าขืนยังสู้ต่อไป คนที่จะเป็นฝ่ายลำบอกก็คือคุณ”
ฟูม ฟูม!!
แต่ความหวังดีของเย่เทียนนั้นกลับทำให้เธอโกรธมากขึ้น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโมโห และมีเสียงแปลกประหลาดก็ดังออกมาจากตัวของเธอ
ฟ่อ ฟ่อ!!
ในขณะเดียวกัน ราวกับว่ามีบางอย่างกำลังโต้ตอบกับเธอ เพราะมีเสียงแปลกประหลาดดังขึ้นจากในป่าเช่นกัน
เย่เทียนเงยหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็ว และเห็นว่ามีเงาร่างใหญ่บางอย่างกำลังวิ่งตรงออกมาจากในป่าด้วยความเร็ว
และนั่นเป็นงูเหลือมยักษ์ที่มีความยาวไม่ต่ำกว่ายี่สิบเมตร!
ซึ่งตัวของงูเหลือมตัวนั้นเป็นสีดำ นัยน์ตาสีเหลืองสลัวคู่นั้นของมันยังเผยแสงลางร้ายออกมาแล้วจับจ้องไปที่เย่เทียน……