TB:บทที่ 189 การอัพเกรด
“แน่นอนสิ คุณคงไม่คิดว่า “โลกใหม่” ของผมจะมีได้แค่ประมาณนี้นะ คุณยังไม่รู้ประโยชน์จริงๆของเกมนี้เลย” เฉินหลงมีสีหน้าภาคภูมิใจ
นี่คือเกมที่ประเทศนี้ยอมจ่ายสองพันล้านหยวนเพื่อจะซื้อนะ คงจะจินตนาการออกได้ว่าเป็นของที่ดีขนาดไหน แม้เวอร์ชั่นตัดแล้วยังทำให้คนคลั่งไคล้ได้ขนาดนี้
“น้องเฉิน วางใจได้เลยว่าจะไม่มีปัญหาอะไรแน่นอนถ้าเราสามพี่น้องมาประจำที่นี่” หลังได้ยินดังนั้น หวังจุ่ยรีบตบอกเขาเพื่อแสดงให้วางใจ
“คุณเฉิน เราจะไม่ให้ใครเอาโลกใหม่นี้ไปได้” หวังเฟิงกล่าวเช่นกัน
หวังซีหลานพยักหน้า
“นายสองคน คงไม่ดีเท่าไรที่พวกนายจะไม่พูดอะไรและคงจะดีนะถ้าพูดบ้าง หรือจะเป็นเรื่องเกินจริงเกินไป นี่ฉันมีนายสองคนเป็นพี่น้องได้อย่างไรกัน” หวังจุ่ยมองพี่น้องทั้งสองของเขาอย่างรังเกียจ
หวังจุ่ยกล่าวเช่นนั้น ทว่าความเป็นพี่น้องของพวกเขาช่างดีเยี่ยม หวังเฟิงเป็นคนอายุมากที่สุด เขาเกิดออกมาก่อน หวังซีหลานเกิดต่อจากเขาหนึ่งนาที และสุดท้ายหวังจุ่ยเกิดช้ากว่าหวังซีหลานสามนาที พวกเขาอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก พวกเขาแทบไม่แยกจากกันเลย แล้วพวกเขาจะมีความรู้แย่ๆต่อกันได้อย่างไร
เขาฟังที่น้องเขากล่าว หวังเฟิงและหวังซีหลานต่างกรอกตาอีกรอบ น้องชายคนสุดท้องไม่ได้ไว้หน้าพวกเขาเลย แม้เขาจะเกิดกว่าแค่สามหรือสี่นาทีแต่อย่างไรเขาก็เป็นน้องคนสุดท้อง นี่คือสิ่งที่พี่น้องจะพูดถึงกันหรือ
“ไม่ต้องห่วงไป จะมีคนอยู่ที่นี่กับพวกคุณ” เฉินหลงคิดถึงว่าอะไรจะเกิดขึ้นหากพระทั้งสี่คนและพี่น้องทั้งสามมาอยู่ด้วยกัน
“คนอื่นหรือ” หวังจุ่ยมองเฉินหลงด้วยความประหลาดใจ
จากนั้น เขาเห็นพระสี่คน ยังดีที่คนพวกนี้รู้จักกันแล้ว จึงทำให้เฉินหลงไม่ต้องแนะนำพวกเขาอีกรอบ
“ไม่ใช่ว่าคุณต้องการจะตามหาหนังสือลับในวิหารหรือ แล้วคุณมีเวลาว่างมาเล่นที่นี่ได้อย่างไรละ” หวังจุ่ยกล่าวกับเขา
เมื่อเขาฟังที่หวังจุ่ยว่าแล้ว ดูเหมือนว่าพวกเขาทั้งสี่จะไม่รู้สึกเท่าไหร่
“พวกเราสัญญากับคุณเฉินไว้ว่า พวกเราจะแก้ปัญหาให้เขา เป็นเรื่องที่ดีนะที่พวกนายไม่ใช่ปัญหาของเขา ไม่เช่นนั้นพวกเราคงได้แก้ปัญหาเรื่องนายด้วยกัน” “ไม่พูด” ไพูดออกไป
“จริงหรือ มาลองกันสักตั้งไหมละ ครั้งที่แล้วพวกเราไม่ได้ชนะ ครั้งนี้มาดูว่าจะต่างไปไหม พวกพระจะดีกว่าหรือเราสามพี่น้องจะดีกว่ากัน” “ไม่พูด”กล้าที่จะท้าพวกเขาด้วยตัวเอง พวกพี่น้องหวังตอบกลับทันที
สิ้นคำ ทั้งสองฝ่ายต่างพร้อมจะเข้าหากัน
เฉินหลงคิดว่าพวกเขาจะเข้ากันได้ ซึ่งดูเหมือนต้องล้างความคิดนี่ไป แถมยังควบคุมไม่ได้อีก เมื่อเขาเห็นว่าเรื่องนี้จะกลายเป็นเรื่องใหญ่ เฉินหลงทำได้เพียงรีบกระโจนเข้าไปเป็นคนสงบศึก
“ทุกคนครับ ทุกคน อย่าเลือดร้อนกันไปเลย นี่เป็นแค่การประลองกันครับแต่เราจะไม่ประลองกันในโลกจริงๆนะครับ เราจะไปประลองที่ “โลกใหม่” ในโลกแห่งความเป็นจริง พวกเราต้องสู้กันแบบต้องยั้งมือ แต่ในโลกใหม่ พวกเราจะปลดปล่อยมือและเท้าไปได้ และแม้อีกฝ่ายตายก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไรด้วย”
“เข้าไปในเกม ดีนี่ แต่อย่างไรก็ตามฉันไม่เคยหาน้องชายเจอเลย แล้วเราจะเจอพระทั้งสี่ได้อย่างไร”
ไม่มีคำค้านใดจึงเป็นการเห็นด้วยแบบแปลกๆ คนคนหนึ่งเมื่อเข้าเกมไปจะหาพี่น้องที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ไม่เจอ
“ได้สิ ฉันจะช่วยเอง หลังอัพเกรดเกมแล้วพลังของพวกนายไม่นานจะเพิ่มไปเท่ากับระดับพลังที่มีอยู่ตอนนี้ นายจะได้รับแผนที่ที่เป็นลูกเล่นของ “โลกใหม่” ยิ่งไปกว่านั้น ข้อที่สำคัญที่สุดคือลูกเล่นนั่นจะไปเพิ่มพลังในเกมและพลังในโลกแห่งความจริงจะพัฒนาตามไปด้วย” เฉินหลงกล่าวอย่างมีชัยชนะ
เมื่อได้ยินที่เฉินหลงว่าจบ หวังจุ่ยไม่กล่าวอะไรตอบเพราะเขาอึ้งไปแล้ว
ในเกมนี้นอกจากจะเพิ่มระดับพลังได้ยังพัฒนาพลังในโลกแห่งความจริงตามในเกมอีก เรื่องเช่นนี้เป็นไปได้อย่างไรกัน แต่สีหน้าเฉินหลงไม่ได้เหมือนว่ากำลังโกหกอยู่
“น้องเฉิน นี่เรื่องจริงหรือ” เมื่อหลายๆคนมองตากันแล้ว หวังเจียนจึงถามเพื่อความแน่ใจ
“แน่นอนสิ และตราบใดที่เป็นเวลาที่ถูกที่ควร “โลกใหม่” จะอัพเกรดไปทั่วจีนที่ยิ่งใหญ่นี้ และในตอนนั้นจะเป็นก้าวแรกของประเทศจีนสู่การเป็นผู้มีอำนาจของโลก” เฉินหลงกล่าวอย่างตื่นเต้น
ด้วยความที่เป็นคนจีนคนหนึ่ง เฉินหลงยังมองว่าจีนที่เกรียงไกรจะเป็นประเทศที่มีอำนาจมากที่สุดในโลกได้ และจะทำให้ประเทศอื่นอิจฉา อิจฉาและเกลียดชัง เหมือนกับที่ทุกคนอิจฉาสหรัฐอเมริกาตอนนี้
“น้องเฉิน โปรดรีบอัพเกรดเถอะ” เมื่อได้ยินคำของเฉินหลงแล้ว หวังจุ่ยไม่อาจรอต่อไปได้ จึงกล่าวขึ้น
เขาได้ฟังที่เฉินหลงว่าแล้ว หวังจุ่ยรู้ว่าเรื่องสำคัญนี้ต้องมีความเกี่ยวข้องกับประเทศ เพราะเรื่องนี้เกี่ยวกับระดับประเทศจึงไม่น่าจะเป็นเรื่องหลอก
“มากับผมสิ” เพราะหวังจุ่ยและคนอื่นๆไม่อาจอดทนรอได้แล้ว เขาจึงอยากทำให้พวกเขาได้ดังที่ใจอยาก
จากนั้น เฉินหลงอัพเกรดโปรแกรมให้พวกหวังจุ่ย
หลังจากเกมอัพเกรดแล้ว หวังจุ่ยใจร้อนที่จะเข้าเกม
แน่นอนว่า พวกเขาได้ตกลงกันว่าจะเข้าเกมในตอนเย็น พวกเขาจะต้องทิ้งคนสองคนไว้เพื่อเฝ้าตอนกลางคืนด้วย ในกรณีที่พวกเขาตื่นมาทุกคนในเกมจะตื่นมาด้วย
หลังจากจบเรื่องนี้ เฉินหลงไม่ได้ใส่ใจอะไรอีก เพราะพี่น้องทั้งหมดของเขาจะมายังบริษัท เฉินหลงต้องเลี้ยงดูปูเสื่ออย่างดี
ก่อนหน้านี้เฉินหลงจะขอให้เฉินเซินเป็นคนดูแลเรื่องการติดต่อและสร้างความบันเทิงให้พี่น้องเขา ตอนนี้แทบทุกสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้นได้เกิดขึ้นแล้ว เฉินหลงยังจะต้องกินข้าวกับพวกเขาอีกด้วย และพาพวกเขาไปเที่ยวสักสองสามวัน แล้วจึงจัดเตรียมพวกเขาให้ทำงานในบริษัท พ่อของเฉินหลง เฉินต้ามานมีพี่น้องทั้งหมดห้าคน ดั้งนั้นแล้วในครั้งนี้พี่น้องทุกคนต่างมากันหมด ยกเว้นคนที่ยังเรียนอยู่ และในท้ายที่สุดแล้วตราบเท่าที่เฉินเซินประกาศเรื่องนี้ทีละน้อย พวกเขาจึงได้ข่าวเรื่องการพัฒนาของเฉินหลง เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะมาทีละคน และรวมทั้งหมดเป็นเจ็ดคน
อย่างเช่น เฉินหยิงและเฉินเล่ยที่อยู่บ้าน เฉินหง เฉินฮาว เฉินเฟิงและเฉินฟานที่ทำงานอยู่ที่อื่น ต่างมาที่นี่หมด
เฉินหยิงมีงานอยู่ในเมือง แต่เมื่อเธอคิดได้ว่าคงดีกว่าหากมาทำธุรกิจกับเฉินหลง เธอจึงขอลาเพื่อติดต่อกับเฉินหลง ตอนที่เป็นเวลาที่ใช่ เธอจะลาออก เพราะในท้ายที่สุดเธอทำงานหาเงินในเมืองมาสิบปี
และเนื่องจากเฉินหลงและพี่ชายของเขาไม่ได้ทำงานในที่เดียวกัน พวกเขาจึงไม่ได้มาในเวลาเดียวกัน เฉินหลงจึงให้เฉินเซินจัดการเรื่องนี้ชั่วคราวเพื่อให้พวกเขาพักในโรงแรมห้องสวีท
เมื่อเฉินหลงมาถึงห้องสวีทในโรงแรมแล้ว เฉินเซินและพวกญาติได้พูดคุยกันพักหนึ่ง เมื่อพวกเขาเห็นเฉินหลงเดินมา พวกเขาทั้งหมดอุทานด้วยความตื่นเต้น
“พี่หลง”
“พี่หลง”
“ทุกคนอยู่ที่นี่ มาหาผม ตอนนี้ผมตอนรับไม่ดีเท่าไหร่ ต้องขอโทษด้วย” เฉินหลงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
โรงแรมนี้เป็นเพียงที่ให้พี่น้องเขาอยู่ชั่วคราวเท่านั้น เฉินหลงตั้งใจว่าจะจัดให้พวกเขาไปยังคฤหาสน์ที่มีสวนตรงกลางที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่
เฉินหยิงและคนที่มาใหม่ทั้งหมด แน่นอนว่าพวกเขาต้องฟังการจัดเตรียมจากเฉินหลงที่เป็นผู้นำในท้องที่ก่อน
และเพราะพวกเขารู้ว่าเฉินหยิงและพวกที่ใหม่ที่นี่จะขึ้นรถของเฉินหลงไปในคราวนี้ด้วยรถลินคอล์นนาวิเกเตอร์
บริษัทที่ใหญ่โตอย่างอย่างบริษัทเทคโนโลยีเว่ยหลงต้องมีรถหลายคันอยู่แล้ว อย่างครั้งนี้คือลินคอล์นนาวิเกเตอร์ที่เป็นรถที่มีไว้ให้พวกหัวหน้าบริษัทใช้ เฉินเซินมีรถด้วยคันหนึ่ง คนขับลินคอล์นสองคันรับเฉินหยิงและคนอื่นไปด้วยกัน