เจียงอวิ๋นหลงชะงักเท้าและหันไปมองหญิงสาวที่เพิ่งเดินผ่านไป วิญญาณมนุษย์อีกคนที่ยืนอยู่ข้างๆก็ลูบคางและเอ่ยขึ้นว่า “ไม่คิดเลยว่าจะมีหญิงงามเช่นนี้ในหมู่วิญญาณมนุษย์ จุ๊ๆ สุดยอดจริงๆ”
คนผู้นั้นก็เป็นศิษย์ของอูจิ่วเช่นกัน วิญญาณมนุษย์ที่ฝึกกับเจียงอวิ๋นหลงบนชั้นสิบสอง
เจียงอวิ๋นหลงละสายตาและเบะปากอย่างไม่เห็นด้วย
“ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่เจ้าจะมาชื่นชมสาวงาม เวลาที่ท่านอาจารย์กำหนดให้น่าหลานเยว่เหลืออีกสามวันเท่านั้น เราต้องทำให้แน่ใจว่าทุกอย่างจะราบรื่นดี ไม่งั้นตอนที่ท่านอาจารย์ตำหนิเรา เจ้าและข้าจะไม่รอดทั้งคู่”
เจียงอวิ๋นหลงไม่สนใจหญิงงามมากนัก เทียบกับหญิงงามแล้ว เขาปรารถนาในพลังและอำนาจมากกว่า
“ขอรับ ศิษย์พี่ใหญ่” เมื่อถูกตักเตือน ชายคนนั้นก็รีบยับยั้งความคิดอันชั่วร้ายทันทีและเดินตามเจียงอวิ๋นหลงขึ้นไปที่ชั้นสิบสอง
สถานที่ที่อูจิ่วและน่าหลานเยว่จะพบกันคือนอกหอคอยโยวหลิงแห่งแรกนี้เอง ก่อนหน้านั้นพวกเจียงอวิ๋นหลงต้องตรวจสอบว่ามีอะไรผิดปกติในหอคอยโยวหลิงหรือไม่ และแจ้งวิญญาณที่ฝึกอยู่ในหอคอยและวิญญาณที่ต่อแถวรออยู่ด้านนอกว่าหอคอยโยวหลิงแห่งแรกจะปิดชั่วคราวในอีกสามวันต่อมา
เจียงอวิ๋นหลงและศิษย์น้องของเขาเดินตรวจทั่วหอคอยรอบหนึ่งและไม่พบอะไรผิดปกติ เมื่อรู้สึกโล่งใจพวกเขาก็กลับไปรายงานอูจิ่ว.novel-lucky.
ขณะนั้นอูจิ่วกำลังชิมเหล้าอยู่ในบ้าน เมื่อได้ฟังรายงานของเจียงอวิ๋นหลง เขาก็พยักหน้าอย่างพอใจ
“ท่านอาจารย์ แน่ใจหรือว่าน่าหลานเยว่จะปรากฏตัวในอีกสามวันจริงๆ?” เจียงอวิ๋นหลงถาม
“นิสัยแบบนั้นของเขา ผ่านไปหลายปีก็ไม่เคยเปลี่ยน รู้ว่าครูวิญญาณอยู่ในมือข้า มีหรือที่เขาจะไม่กล้าโผล่มา” อูจิ่วเบะปาก แล้วยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย จับอาจารย์มากักขังเพื่อบีบบังคับศิษย์น้องของตัวเอง ในสายตาเขามันเป็นสิ่งที่ต้องเป็นไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ได้มีความรู้สึกผิดหรือสำนึกเสียใจเลยแม้แต่น้อย
“ดาบตัดวิญญาณเร่งเรามาอีกแล้ว ศิษย์ทำตามที่ท่านอาจารย์บอก ปลอบมันให้สบายใจ แต่ดูแล้ว ข้าว่ามันคงรอได้อีกไม่นาน” เจียงอวิ๋นหลงกล่าว
นับตั้งแต่วิญญาณอาวุธยึดสิทธิในหอคอยโยวหลิงได้ ดาบตัดวิญญาณก็มาเร่งอูจิ่วให้ปรับเปลี่ยนหอคอยโยวหลิงให้เสร็จเร็วๆ เพื่อให้วิญญาณอาวุธเข้าไปฝึกในหอคอยได้
“ไม่ต้องกังวล เมื่อได้ตัวน่าหลานเยว่มา อีกไม่นานหมีวิญญาณจะส่งตัวเองมาอยู่ในมือข้า ดาบตัดวิญญาณร้อนใจก็เพราะมันอยากเข้าไปในหอคอยโยวหลิง อวดดีหยิ่งผยองนัก วิญญาณอาวุธมีผู้นำเช่นนั้น น่าขำจริงๆ” อูจิ่วกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความดูถูกดาบตัดวิญญาณ
“มันคิดว่าตัวเองไร้เทียมทาน ถ้าไม่ใช่เพราะอักขระบนใบดาบของมันเป็นอันตรายต่อวิญญาณล่ะก็ ตำแหน่งผู้นำวิญญาณอาวุธคงไม่ตกเป็นของมัน” เจียงอวิ๋นหลงเห็นด้วย
อูจิ่วยักไหล่
“ปล่อยมันไป ถ้าไม่ใช่เพราะมัน ผลลัพธ์คงไม่เป็นอย่างที่เห็นในวันนี้ มังกรเพลิงกับตู๋เถิงฉลาดทีเดียวที่ไม่ไปขอคำยืนยันจากท่านจ้าววิญญาณ ถ้าไม่ใช่เพราะดาบตัดวิญญาณมันโง่ แผนของข้าคงไม่ราบรื่นเช่นนี้”
คนโง่ก็มีแต่จะถูกเขาหลอกใช้เท่านั้น
เจียงอวิ๋นหลงพยักหน้า
“ไปตรวจสอบให้แน่ใจว่าเตรียมทุกอย่างพร้อมสำหรับอีกสามวันข้างหน้าแล้ว ต้อนรับอาจารย์อาของเจ้าให้ดี อย่าเสียมารยาทล่ะ” อูจิ่วโบกมือไล่ เจียงอวิ๋นหลงถอยกลับออกไปทันที
ดื่มไปอีกนิดหน่อย อูจิ่วก็รู้สึกเบื่อ เขาจึงลุกขึ้นและเดินไปที่คุกใต้ดิน
ในคุกใต้ดิน แขนขาของครูวิญญาณถูกโซ่สี่เส้นล่ามไว้ เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้า ครูวิญญาณก็เงยหน้าขึ้น และเห็นใบหน้าดูดีของอูจิ่วซึ่งแฝงแววดูถูกเหยียดหยาม