TQF:บทที่ 692 การเสนอข้อตกลง (4)
มี 3 คนในนั้นเป็นผู้อาวุโสของกลุ่มทหารรับจ้างเอ้าชัง ที่เหลือเป็นแขกทั้งหมด พวกเขาก็คือปีศาจเฒ่าที่แตกตื่นกับการบรรลุของฟางเต๋อหยวนคราวก่อน
ปกติแล้วพวกเขาไม่ค่อยปรากฏสู่สายตาผู้อื่นๆ นานๆจะออกไปเดินเล่นหรือช่วยชี้แนะการฝึกฝนให้คนรุ่นหลัง
ที่วันนี้เหล่าปีศาจเฒ่ามารวมตัวกันก็เป็นเรื่องปกติ แต่ผู้อาวุโสที่นั้งอยู่ตำแหน่งเจ้าบ้านรู้สึกได้ว่าเพื่อนเก่าแก่ของตัวเองพวกนี้มีเรื่องอยู่ในใจ จึงเอ่ยปากถาม “ในเมื่อทุกท่านมาแล้ว มีอะไรจะเก็บงำไว้ทำไม”
“หัวหน้ากลุ่มยังเป็นคนตรงไปตรงมา” 1 ในผู้อาวุโสหัวเราะ
ผู้เป็นหัวหน้ากลุ่มแกล้งด่า “อยู่ด้วยกันมาหลายร้อยปียังไม่รู้นิสัยข้าอีกรึไง ดูเหมือนที่พวกเจ้ามาวันนี้ไม่ได้มาชวนข้ากินเหล้านะ”
“หัวหน้ากลุ่มตาแหลมเหมือนเดิม มองความคิดพวกเราออก” ผู้เฒ่าชุดน้ำเงินยิ้มรับคำ
“เอาล่ะ พวกเจ้าไม่อยู่ที่บ้านคอยสอนพวกเด็กๆแต่มาถึงนี่ต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ เลิกพูดมากได้แล้ว”
คนที่ปรากฏตัวในครั้งนี้เป็นมหาผู้อาวุโสที่พิทักษ์อิทธิพลต่างๆในชิงยาง ผู้เฒ่าชุดน้ำเงินเป็นผู้อาวุโสของสมาคมกลุ่มทหารรับจ้าง ผู้ที่นั่งอยู่ตรงข้ามหัวหน้ากลุ่มเป็นมหาผู้อาวุโสของสำนักหลิวหวิน แล้วยังมีมหาผู้อาวุโสของโถงสาขาวิหารสวรรค์ สำนักวั่นตัน และสำนักตันซือ
เรียกได้ว่าตาแก่แห่งอิทธิพลใหญ่ต่างๆในชิงยางมาอยู่ที่นี่หมด ที่วันนี้พวกเขามาก็เพราะนัดกัน
เรื่องนี้เหล่ามหาผู้อาวุโสกลุ่มทหารรับจ้างเอ้าชังรู้ดี แต่ยังไม่รู้แน่ชัดว่าพวกเขามาเพราะเหตุใด
“ในเมื่อหัวหน้ากลุ่มว่ามาแบบนี้แล้วพวกเราก็จะพูดตรงๆ”
คนที่พูดก็คือมหาผู้อาวุโสแห่งสมาคมกลุ่มทหารรับจ้าง เขามองคนตรงหน้าที่อายุมากสุดและวิทยายุทธสูงสุดและถามขึ้น “หัวหน้ากลุ่ม จู่ๆตระกูลฟางมีสัตว์อมตะมากมายขนาดนี้คงจะไม่เหมาะเท่าไหร่ มันกระทบต่อความสมดุลของอิทธิพลในชิงยางของเรา”
ไม่ทันที่หัวหน้ากลุ่มจะพูดอะไร มหาผู้อาวุโสแห่งสำนักวั่นตันก็พูดต่อ “ก็จริงที่ตระกูลฟางพัฒนาได้ พวกเขาก็มีคนที่บรรลุบรรลุเทพเทวา แต่การโดดเด่นขนาดนี้ก็ใช่ว่าจะเป็นเรื่องดี ผู้อาวุโสท่านอื่นๆคิดเห็นอย่างไรบ้าง”
“พวกเจ้าหมายความว่า?” หัวหน้ากลุ่มไม่ได้รีบร้อนออกความคิดเห็นแต่ถามกลับ
มหาผู้อาวุโสแห่งสำนักตันซือเอ่ยเสียงขรึม “อีกไม่ถึงครึ่งปีก็เป็นวันที่พวกเราสำนักตันซือและสำนักวั่นตันคัดเลือกลูกศิษย์ พวกเรา พวกเรารู้สึกว่าแต่ละฝ่ายแปลกๆ กลัวมากว่าจะเกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น นี่เป็นการประลองของพวกเรา 2 สำนักที่จัด 50 ปีครั้ง เรียกได้ว่าสำคัญมาก พวกเราไม่อยากให้มีเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น”
“ตระกูลฟางเป็นตระกูลใหญ่แห่งชิงยาง ไม่น่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้หรอก ทำไมทุกท่านถึงกังวลขนาดนี้ล่ะ”
หัวหน้ากลุ่มถามต่อ
มหาผู้อาวุโสแห่งสำนักตันซือตอบ “หัวหน้ากลุ่ม พวกเราไม่ได้ระแวงตระกูลฟาง แต่หัวหน้ากลุ่มลืมคุณหนูผู้เป็นญาติตระกูลฟางที่ชื่อเฉิงเสี่ยวเสี่ยวแล้วหรือ นางเป็นถึงเจ้าแห่งการฝึกสัตว์เลยนะ ได้ข่าวว่ามีสัตว์อมตะในมือนับพันตัว ถ้าในช่วงนี้มีไอหนุ่มไม่ดูตาม้าตาเรือไปแหยมนางเข้าละก็ เกิดเรื่องใหญ่แน่”
“อีกอย่าง แท้จริงแล้วหญิงสาวตระกูลเฉิงผู้นี้มาจากไหนนั้นไม่มีใครรู้ แม้แต่คนในตระกูลฟางก็ไม่รู้ นี่มันพิลึกเกินไป สัตว์อมตะของพวกนางก็เป็นพันธุ์ที่หาได้ยากในผืนดินฉางไห่ของเรา แทบจะไม่เคยเห็นเลย ไม่รู้ว่าทุกท่านได้สังเกตกันรึเปล่า”
“นั่นมันก็จริง” หัวหน้ากลุ่มพยักหน้าเห็นด้วย
มหาผู้อาสุโสแห่งสำนักหลิวหวินกล่าวขึ้นบ้าง “หลังจากที่กลุ่มทหารรับจ้างซื่อหุนอุบัติขึ้น คุณหนูเฉิงผู้นี้ก็ปรากฏตัวที่ชิงยางเลย ไม่รู้ว่า 2 เรื่องนี้มีความเกี่ยวข้องกันรึเปล่า”
“….”
เมื่อคำนี้ถูกเอ่ยออกไปเหล่าตาแก่มองหน้ากันทันที พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นเรื่องนี้เลย และพวกเขาก็ทราบถึงความคิดของเด็กๆตัวเอง
การอุบัติขึ้นและทรัพยากรของกลุ่มทหารรับจ้างซื่อหุนเป็นที่จับตามองของทุกคน จึงย่อมต้องขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ในบ้านตัวเอง
ในสายตาพวกปีศาจเฒ่าแม้สถานการณ์ของกลุ่มทหารรับจ้างซื่อหุนจะทำให้ตกใจอยู่บ้าง แต่วิทยายุทธระดับก้าวสู่เทพเทวาก็เป็นเหมือนมดตัวเล็กๆสำหรับพวกเขาเท่านั้น จึงปล่อยให้เด็กๆลงมือกันเองโดยไม่คิดอะไรมาก
ผู้อาวุโสแห่งสำนักหลิวหวินเห็นทุกคนตกใจจึงปล่อยข่าวต่อ “ข่าวจากผู้อาวุโสของเราที่ประจำอยู่ต่างถิ่นว่าหัวหน้ากลุ่มของกลุ่มทหารรับจ้างซื่อหุนเป็นเด็กผู้หญิงที่ชื่อเฉิงเสี่ยวเสี่ยวเหมือนกัน”
“ถูกต้อง หัวหน้ากลุ่มที่ลงทะเบียนกลุ่มทหารรับจ้างซื่อหุนชื่อว่าเฉิงเสี่ยวเสี่ยว” มหาผู้อาวุโสแห่งสมาคมกลุ่มทหารรับจ้างให้หลักฐานที่แน่ชัด
“…..”
หัวหน้ากลุ่มนิ่งไป ในชั่วขณะนั้นพวกเขาเริ่มรู้สึกว่าตึงมือ สุดท้ายแล้วสายตาของเขาก็ไปอยู่ที่มหาผู้อาวุโสแห่งโถงวิหารสวรรค์ และถามขึ้น “เจ้าเพื่อนเก่า ด้วยวิชาวิหารสวรรค์ของเจ้าพอจะมองออกรึเปล่า”
“ข้าไม่กล้ารับปาก”
มหาผู้อาวุโสโถงวิหารสวรรค์มีสีหน้าหนักใจ “ข้าก็เคยจะดูการเติบโตของแม่นางเฉิงผู้นี้ แต่มองไม่ออกเลยว่าจะเป็นอย่างไร รู้สึกลางๆว่าการเติบโตของแม่นางผู้นี้จะอยู่เหนือพวกเรา”
“นี่มัน….”
ทุกๆคนอึ้งไป ผู้อาวุโสวิหารสวรรค์พูดขึ้นอีกครั้ง “ผืนดินฉางไห่ของเราจะมีเคราะห์ ยังไม่รู้ว่าเกี่ยวกับแม่นางผู้นี้รึเปล่า อาจารย์อาของข้าก็ดูไม่ออกว่าเคราะห์นี้จะเป็นอย่างไร”
“นี่มันเป็นไปได้ยังไง….”
ทุกคนตะลึงกันไปหมด ใครๆก็รู้ว่าปีศาจเฒ่าวิหารสวรรค์มีวิชาวิหารสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุด เขายังดูไม่ออก นี่ล้อเล่นกันรึเปล่า
————————–