ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ

Facebook Fanpage กดเลย

••••••••••••••••••••

นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล

สารบัญ ARK

สารบัญ อาณาจักรวิญญาณ

••••••••••••••••••••

**บทที่****234:**ฆ่านกสองตัวด้วยหินก้อนเดียว

นักบวชฮัวอวิ๋นอยู่ในความสงบและตอบกลับมู่ซื่อหรง “เจ้าไม่มีสิทธิ์อันใดสำหรับการตัดสินใจเรื่องนี้!”

“อย่างน้อยข้าก็มีสิทธิ์ที่จะตาย! ข้าต้องการที่จะตายมากกว่าที่จะยอมให้ซ่งจงใช้ชีวิตอย่างง่ายดาย!”

“แม้ว่าเจ้าต้องการจะตาย เจ้าก็จะต้องตายกับซ่งจง!”

“ฮ่าฮ่า ยอดเยี่ยม! ข้าจะต้องตายบนเตียงกับเขา หรือบางทีมันอาจจะต้องตายบนหน้าท้องของข้า!” มู่ซื่อหรงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

เมื่อนักบวชฮัวอวิ๋นได้ยินเช่นนั้น การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปทันทีเมื่อเขานึกบางอย่างขึ้นได้ เขาจับข้อมือของมู่ซื่อหรงอย่างรวดเร็วพร้อมปล่อยสัมผัสวิญญาณออกไปเพื่อตรวจสอบร่างกายของนาง จากนั้นใบหน้าของเขาเปลี่ยนสีทันทีและกล่าวออกมา “ปราณจิตวิญญาณของเจ้านั้นชั่วร้ายอย่างมากและร่างกายของเจ้าเต็มไปด้วยวิชาเบญจสตรีศักดิ์สิทธิ์สังหาร?”

“ฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าไขมันบัดซบนั่นได้บอกท่านทุกอย่างแล้ว! ถูกต้องแล้ว ข้าฝึกมันเพื่อที่จะดูดใครบางคนให้แห้งตาย และบุคคลผู้นั้นคือคนที่ข้ากำลังจะแต่งงานด้วย! ท่านยังต้องการให้ข้าแต่งงานกับมันอยู่หรือไม่?”

หลังจากที่นักบวชฮัวอวิ๋นได้ยินเช่นนั้น เขาตกใจไปชั่วขณะพร้อมกับหัวเราะออกมา “แน่นอน ทำไมข้าถึงจะไม่อยากให้เจ้าแต่งงานกับเขาล่ะ? ถ้าหากเจ้าดูดเขาจนตาย ความแข็งแกร่งของเจ้าจะก้าวกระโดดอย่างมาก ในเวลานั้น ตระกูลฮัวของเราก็จะแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก ข้าก็คงจะมีความสุขกว่านี้! แต่…”

“แต่อะไร?”

“เจ้าอ้วนนั้นรู้แล้วว่าเจ้าฝึกฝนวิชาเบญจสตรีศักดิ์สิทธิ์สังหารและยังกล้าที่จะพาเจ้าไปด้วย เห็นได้ชัดว่าวิชาของเจ้าไม่สามารถทำอะไรเขาได้เลย! แต่เจ้ายังคิดจะใช้วิธีเล็กน้อยเช่นนี้เพื่อต่อรองกับเขางั้นหรือ? เจ้ามันรนหาที่ตายชัด ๆ!”

“เรื่องนั้น… เป็นไปไม่ได้! วิชาเบญจสตรีศักดิ์สิทธิ์สังหารเป็นสิ่งที่ลึกซึ้งอย่างมาก เป็นไปได้อย่างไรที่ไขมันนั่นจะไม่เกรงกลัว?”

“เหอะ เคล็ดวิชาที่เขาใช้ฝึกฝนนั้นทำให้ทัณฑ์เมฆาสนใจเขาทั้งที่เขาอยู่ในระดับปฐมภูมิขั้นต้น ความจริงก็คือมันแข็งแกร่งที่สุดและมากกว่าที่สำนักเสวียนเทียนมี! ทัณฑ์เมฆานั้นแข็งแกร่งอย่างมาก เป็นสิ่งที่ลึกลับที่สุดในโลกนี้ แต่เคล็ดวิชาที่ซ่งจงใช้ก็สามารถผ่านการทดสอบได้ นั่นนับว่าเคล็ดวิชาของเขานั้นแข็งแกร่งกว่ามาก ข้าเกรงว่าแม้ว่าเจ้าจะฝึกฝนเคล็ดวิชาของหญิงงามทั้งเก้า เจ้าก็ยังไม่สามารถเอาชนะเขาได้!”

“บัดซบ! ท่านปู่ที่รักของข้า เจ้าไขมันบัดซบนั้นมีเคล็ดวิชาการฝึกฝนที่ยอดเยี่ยมเช่นนั้น แล้วท่านไม่ต้องการมันบ้างงั้นหรือ?”

“เรื่องนั้นไม่จำเป็น! ซ่งจงนั้นเกิดมาพร้อมกับธาตุทั้งห้าที่อยู่รวมกันในร่างกายของเขา การที่ได้รับเคล็ดวิชาฝึกฝนเช่นนั้นนับว่าเป็นสิ่งที่เหมาะสมกับเขาแล้ว และมันเป็นสิ่งที่เขาสามารถมองเห็นได้เพียงผู้เดียว ไร้ประโยชน์ที่ข้าจะครอบครองมัน และที่สำคัญกว่า เขาก้าวหน้าไปมากจนข้าไม่สามารถรับมือกับเขาได้อีกแล้ว!”

ในขณะที่เขากล่าวเช่นนั้น นักบวชฮัวอวิ๋นถอนหายใจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “เจ้าอ้วนเพิ่งจะเข้าวงการฝึกฝนเพียงไม่กี่ปีเท่านั้น และในตอนนี้เขาน่ากลัวเกินไป ถ้าหากเขาอยู่ต่อไปอีกสักหนึ่งถึงสองทศวรรษ แน่นอนว่าข้าไม่อาจควบคุมเขาได้อีกต่อไป โชคยังดีที่ในตอนนี้เขาเป็นฝ่ายเดียวกับข้า มีเจ้าทำหน้าที่เป็นสะพาน ถ้าไม่เช่นนั้นข้าก็ไม่รู้ว่าข้าจะควบคุมเขาได้อย่างไร!”

แม้ว่ามู่ซื่อหรงไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น เมื่อนางได้ยินที่นักบวชฮัวอวิ๋นกล่าวเช่นนั้น นางอดไม่ได้ที่จะถามออกไปอย่างสับสน “ท่านปู่ ไขมันบัดซบนั่นอยู่เพียงระดับปฐมภูมิขั้นกลางเท่านั้นและเขาจะควบคุมท่านได้อย่างไร เหตุใดท่านจึงกดดันเขาไม่ได้?”

“เหอะ เจ้าไม่รู้อะไรเลยงั้นหรือ? ตอนนี้เขาอยู่ในระดับปฐมภูมิขั้นสมบูรณ์แล้ว และเขาสามารถสังหารราชาฉลามดำได้! ซึ่งมันเป็นอสูรกายขั้นห้ามีระดับเทียบเท่ากับผู้ฝึกตนระดับจินตันขั้นสมบูรณ์! เจ้าคิดว่าข้าจะสามารถจัดการกับคนเช่นนี้ได้อย่างง่ายดายงั้นหรือ?”

“ว่าอะไร? เป็นไปได้อย่างไร?” มู่ซื่อหรงอุทานออกมา “เมื่อตอนที่ข้าหนีมันมา มันอยู่ในระดับปฐมภูมิขั้นกลางเท่านั้นไม่ใช่หรือ? ในเวลาเพียงหนึ่งเดือนมันเข้าสู่ขั้นสมบูรณ์ได้อย่างไรกัน?”

“เจ้าอ้วนได้เผชิญหน้ากับความโชคดีในทะเลตะวันออกที่อันตรายอย่างยิ่ง เขาค้นพบกับสมบัติ และสถานที่พำนักของผู้ฝึกตนโบราณ มีหลายคนที่ค้นพบความโชคดีจากสถานที่แห่งนั้น ข้าคิดว่าเขาเป็นคนโชคดีจึงส่งเจ้าไปและหวังว่าเจ้าจะก้าวหน้าเช่นเดียวกับเขา ข้าไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะโชคดีหลังจากแยกกับเจ้ามาเพียงหนึ่งเดือน สวรรค์ นี่คือชะตากรรมของเจ้างั้นหรือ?”

“เรื่องนั้น…” เมื่อมู่ซื่อหรงได้ยินเช่นนั้น นางอดไม่ได้ที่จะเสียใจ แม้ว่านางจะเกลียดซ่งจง แต่นางจะไม่ได้พบเจอความโชคดีแต่อย่างใดถ้าหากนางไม่ได้อยู่ข้างซ่งจง น่าเสียดายที่มันไม่มียาที่รักษาความเสียใจในโลกใบนี้ และนางไม่ได้สามารถหวนคืนกลับไปได้อีกแล้ว

เมื่อเห็นนางแสดงออกมาเช่นนั้น นักบวชฮัวอวิ๋นรู้สึกหดหู่ในใจ จากนั้นเขาเริ่มแนะนำ “เอาล่ะ อย่าเสียใจเลย ยังมีโอกาสอยู่ในอนาคต ตอนนี้ซ่งจงสังหารราชาฉลามดำได้ แน่นอนว่าเขาจะได้รับรางวัลเป็นหัวหน้าทะเลตะวันออก เช่นนี้เขาจะสามารถเลือกเกาะสมบัติเป็นของตนเองได้ ตราบใดที่เจ้ายังมีเขาอยู่ แน่นอนว่ามันจะมีประโยชน์กับเจ้าอย่างมาก!”

กับมู่ซื่อหรงที่ได้ยินเช่นนั้น นางรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก นางเป็นผู้ฝึกตนและไม่มีผู้ฝึกตนคนไหนที่จะไม่ถูกล่อลวงโดยสมบัติแห่งสวรรค์ แต่การต้องอยู่กับซ่งจงแน่นอนว่ามันกลายเป็นนรกสำหรับนาง ด้วยเหตุนี้นางจึงไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากถอนหายใจออกมา “แต่ซ่งจงนั้นเกลียดข้าเข้ากระดูกดำไปแล้วในตอนนี้ ถ้าหากข้าไปที่นั่น แน่นอนว่าเขาจะให้แม่มดเทวะควบคุมข้า ในเวลานั้นข้าจะกลายเป็นปีศาจเดินได้เท่านั้น ท่านปู่ ท่านทนที่จะเห็นข้าในสภาพเช่นนั้นงั้นหรือ?”

“เหอะ เจ้ายังมีหน้ามาพูดเช่นนี้อีกงั้นหรือ? ถ้าหากไม่ใช่เพราะเจ้าฝึกฝนวิชาเบญจสตรีศักดิ์สิทธิ์สังหารและต้องการที่จะนอกใจเขา แน่นอนว่าเขาจะไม่ทำเช่นนี้ ถ้าหากเป็นข้า แน่นอนว่าข้าจะสังหารเจ้า!”

มู่ซื่อหรงรับรู้ความผิดของตนเองและกล่าวออกมาว่า “เนื่องจากเรื่องราวได้ดำเนินมาเช่นนี้แล้ว ท่านช่วยข้าตัดสินใจได้หรือไม่ว่าควรทำเช่นไร!”

“เฮ้อ!” นักบวชฮัวอวิ๋นถอนหายใจยาว แม้ว่าเขาจะเกลียดที่มู่ซื่อหรงดื้อด้านกับเขา แต่ถึงอย่างไรนางก็เป็นหลานสาวของเขาอยู่ดี นอกจากนี้นางยังเป็นสะพานเชื่อมต่อไปหาซ่งจงอีกด้วยและเขาไม่สามารถปล่อยให้นางถูกควบคุมโดยแม่มดเทวะได้ ดังนั้นเขาจึงตอบกลับอย่างหมดหนทาง “ข้าจะลองคุยกับซ่งจงให้เขาปฏิบัติกับเจ้าอย่างดี เจ้าต้องขอโทษเขาและลืมเรื่องการนอกใจเขาให้หมดสิ้น! เพราะมันไม่เพียงแต่จะทำให้ใบหน้าของเจ้าหายไป แต่นี่มันรวมถึงศักดิ์ศรีของตระกูลฮัวอีกด้วย!”

“ข้าไม่สัญญา!” มู่ซื่อหรงตอบออกมาอย่างเกลียดชัง

“ถ้าหากเจ้าไม่รับปาก เจ้าก็จะต้องรับใช้เขาอย่างเต็มที่ และเจ้าจะต้องรู้จุดอ่อนของเขา หากเจ้าได้รับภาพวาดแห่งหญิงงามทั้งเก้าและรู้จุดอ่อนของเขาทั้งหมด เจ้าจะสามารถแข็งแกร่งกว่าเขาได้ ในเวลานั้นเจ้าจะสามารถขึ้นแทนที่เขาได้อย่างง่ายดาย นี่คือการแก้แค้น! แล้วอะไรคือการนอกใจ? เจ้าคิดออกมาอย่างไร ทำไมโง่ขนาดนี้?”

“ว่าอะไร? ท่านปู่ ท่านไม่รังเกียจงั้นหรือถ้าหากข้าจะแก้แค้นซ่งจง?”

“เหอะ เจ้าอ้วนไม่ใช่ลูกชายข้า ทำไมข้าจะต้องห่วงใยเขา? กุญแจสำคัญก็คือเจ้าไม่สร้างปัญหาใด เจ้านั้นรู้ดีว่าซ่งจงนั้นมีตระกูลหงคอยสนับสนุน แม้ว่าเราจะต่อต้านเขา เราจะต้องแน่ใจว่าแผนนั้นจะไม่ย้อนกลับมาหาเรา! นอกจากนั้นเจ้าจะต้องรู้ว่าประโยชน์ที่เจ้าจะได้รับคืออะไร ถ้าหากว่ามันมากพออย่างเช่นภาพวาดแห่งหญิงงามทั้งเก้า ในตอนสุดท้ายเราจะต้องกำจัดเขาให้ได้แม้ว่ามันจะกระตุ้นความสงสัยของตระกูลหง แต่ถ้าหากมันไม่ได้ประโยชน์อะไร เราจะไม่เคลื่อนไหวสิ่งใดให้ไร้ประโยชน์เด็ดขาด!” นักบวชฮัวอวิ๋นกล่าวออกมา “เจ้าเข้าใจในสิ่งที่ข้ากล่าวหรือไม่?”

“ข้าเข้าใจ!” มู่ซื่อหรงพยักหน้า

“ดีมากที่เข้าใจ!” นักบวชฮัวอวิ๋นถอนหายใจยาวพร้อมกับกล่าวต่อ “เรื่องในวันนี้จะทำให้ชื่อเสียงของเจ้าแย่ถ้าหากมันถูกแพร่กระจายออกไป เจ้าจะต้องยึดมั่นไว้เสมอว่าพี่ใหญ่จินนั้นบุกรุกเข้ามาและต้องการจะทำร้ายเจ้า เข้าใจหรือไม่?”

มู่ซื่อหรงยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย “ได้ ข้าเข้าใจแล้ว! แน่นอนว่าข้าจะให้พี่ใหญ่จินตายตกไปเพราะขุ่นเคืองข้า!”

“ฮ่าฮ่า ยอดเยี่ยม ในที่สุดเจ้าก็ใช้สมองของเจ้าสักที เอาล่ะดึกมากแล้ว ไปพักผ่อนได้!” หลังจากกล่าวจบนักบวชฮัวอวิ๋นได้จากไปทันที

มู่ซื่อหรงไม่หยาบคายและโค้งคำนับอย่างรวดเร็ว “ข้าส่งท่านปู่เท่านี้!”

ไม่สำคัญว่านางจะโค้งคำนับอย่างจริงใจหรือไม่ เมื่อนักบวชฮัวอวิ๋นออกไป นางมองขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกล่าววาจาที่น่าสยดสยองออกมา “ไขมันบัดซบ แน่นอนว่าข้าจะอยู่เล่นกับเจ้าจนตาย! แต่สำหรับปู่ที่รักของข้า ในสักวันถ้าหากข้าแข็งแกร่ง ข้าจะกลับมาแก้แค้นท่านปู่อย่างสาสม!”

นักบวชฮัวอวิ๋นไม่รู้ว่ามู่ซื่อหรงที่อยู่ด้านหลังกำลังสาปแช่งเขาเข้ากระดูก ในเวลานั้นเขากำลังรู้สึกผ่อนคลายอย่างมาก ไม่เพียงแต่เขาสามารถคลี่คลายปัญหาของมู่ซื่อหรงกับซ่งจงได้ เขายังสามารถสั่งสอนบทเรียนให้กับพี่ใหญ่จินได้อีกด้วย นี่นับเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวอย่างแท้จริง

ในเช้าวันถัดมา ข่าวที่น่าตกใจแพร่กระจายไปทั่วสำนักเสวียนเทียน ศิษย์ที่คุณชายใหญ่ภาคภูมิใจนั่นก็คือพี่ใหญ่จิน บุกเข้าไปในห้องนอนของมู่ซื่อหรงด้วยความมักมากในกาม ในตอนสุดท้ายเขาถูกจับโดยนักบวชฮัวอวิ๋นและถูกขังไว้เพื่อรอการลงโทษ

สำหรับคุณชายใหญ่และคุณชายรองที่ได้รับข่าว ทั้งคู่ตกใจอย่างมาก ทั้งสองรีบไปที่คุกเพื่อสอบสวนพี่ใหญ่จินทันที พี่ใหญ่จินนั้นบาดเจ็บสาหัสและอยู่ในสภาพที่ย่ำแย่อย่างมาก เขาเล่าให้ทั้งสองฟังทันทีว่ามู่ซื่อหรงกล่าวกับเขาอย่างไรและวิธีที่เขาพบกับนักบวชฮัวอวิ๋น เขาสาบานออกมาว่ามันเป็นแผนของนักบวชฮัวอวิ๋นที่ลอบทำร้ายเขา!