ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
••••••••••••••••••••
บทที่253: จดหมายจากสามปีศาจ
สำหรับคุณชายใหญ่และคุณชายรอง เมื่อได้ยินเช่นนั้นทั้งสองโกรธจัดถึงขั้นที่มีควันพุ่งขึ้นจากศีรษะ แม้ว่าทั้งสองจะคิดว่ามันคือแผนของนักบวชฮัวอวิ๋น แต่ปัญหาก็คือเหตุใดมันจึงไปตกหลุมพรางนี้?
แม้ว่ามู่ซื่อหรงจะล่อลวงพี่ใหญ่จิน แต่ด้วยความที่เขานั้นอยู่ในสำนักแห่งความชอบธรรม จึงไม่ควรถูกล่อลวงด้วยสิ่งเหล่านี้ได้ แต่ปัญหาก็คือพี่ใหญ่จินไม่สามารถอดทนต่อการถูกล่อลวงเช่นนี้ได้ เขาเข้าไปในห้องนอนของมู่ซื่อหรง และตอนนี้เขาไม่มีทางปฏิเสธได้ว่ามันไม่ใช่ความผิดของเขา!
ในเวลากลางดึกเขาปรากฏตัวในห้องนอนของหญิงสาวที่มีคู่หมั้นแล้ว พร้อมทั้งเปลือยกายและมีผู้คนอื่นพบเห็น ไม่ว่าพี่ใหญ่จินจะเก่งกาจแค่ไหน เขาก็ไม่อาจหลบหนีความยุ่งเหยิงนี้ได้!
นี่เป็นช่วงเวลาที่คุณชายใหญ่และคุณชายรองรู้สึกกดดันอย่างมาก ในขณะที่ทั้งคู่พยายามจะหาทางช่วยพี่ใหญ่จิน แต่ก็มองไม่เห็นทางใดที่จะช่วยเหลือได้เลย ทั้งสองรู้สึกเศร้าจนแทบจะกระอักเลือดตายอยู่ตรงนั้น
อย่างไรก็ตามพี่ใหญ่จินนั้นคงเป็นส่วนหนึ่งของพวกเขา หากถูกตัดสินว่ากระทำความผิด ไม่เพียงแต่เขาเท่านั้นที่จะเสื่อมเสียชื่อเสียง แต่ทั้งคุณชายใหญ่และคุณชายรองจะโดนไปด้วยเช่นกัน อีกทั้งคุณชายใหญ่และคุณชายรองจะไม่สามารถตั้งรากฐานได้ภายในสำนักเสวียนเทียน
คุณชายใหญ่และคุณชายรองทำได้เพียงเข้าพบนักบวชฮัวอวิ๋นเพื่อสนทนาอย่างลับๆเท่านั้น ในที่สุดพวกเขาก็คิดหาข้ออ้างให้พี่ใหญ่จินว่า เขาเพียงแค่เข้าไปในลานเพื่อปลดปล่อยตนเองและไม่มีเจตนาร้ายใดๆ การลงโทษจึงควรตำหนิเขาเล็กน้อยและปล่อยตัวออกมา
แน่นอนว่านักบวชฮัวอวิ๋นจะใช้ประโยชน์ในครั้งนี้เพื่อสูบความมั่งคั่งของคุณชายใหญ่และคุณชายรองอีกครั้ง เขาต่อรองสองถึงสามข้ออีกทั้งยังขอให้มอบสมบัติวิเศษให้กับมู่ซื่อหรงเพื่อเป็นการปลอบใจนางอีกด้วย
แม้ว่าคุณชายใหญ่และคุณชายรองจะจ่ายเป็นจำนวนมากเพื่อช่วยเหลือพี่ใหญ่จิน แต่เรื่องราวอื้อฉาวนี้จะจบลงหรือไม่? นักบวชฮัวอวิ๋นจะไม่ยอมให้เรื่องนี้จบลงอย่างง่ายดายแน่นอน เพื่อจัดการกับคุณชายใหญ่แน่นอนว่าทุกคนล้วนแต่เข้าใจเรื่องราวที่เกิดเป็นอย่างดี
ในตอนนี้จึงเป็นคุณชายใหญ่และคุณชายรองที่ไม่สามารถเงยหน้าขึ้นมาได้อีก แต่นับจากนี้ต่อไปพวกเขาไม่มีสิทธิ์หรือเสียงที่จะไปต่อสู้แย่งชิงอำนาจภายในสำนักเสวียนเทียนอีกแล้ว
ในที่สุดพวกเขาทั้งหมดได้เดินทางออกจากเส้นทางแห่งชะตากรรมที่โหดร้ายเหล่านี้ พร้อมกับประกาศว่าจะเลิกยุ่งกับโลกภายนอกและจะเข้าสู่การฝึกฝนแบบปิดกับศิษย์ของตน ทั้งหมดเลือกที่จะฝึกฝนเพื่อกลับมาทวงคืนทุกอย่างให้ได้ในอนาคต
หลังจากที่นักบวชฮัวอวิ๋นได้ปราบปรามคุณชายใหญ่และคุณชายรองลงไปโดยสมบูรณ์ เขาส่งมู่ซื่อหรงไปที่ทะเลตะวันออกอีกครั้ง ในเวลานี้เขาเขียนจดหมายให้นางนำติดตัวไปด้วย
สำหรับซ่งจงตอนนี้ชีวิตของเขาในทะเลตะวันออกนั้นไม่ง่ายดายเช่นกัน นับตั้งแต่มีข่าวแพร่กระจายออกไปว่าเขาคือหัวหน้าทะเลตะวันออกอีกคน บ้านที่เงียบสงบของเขากลายเป็นตลาด เต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่มาเยี่ยมเยือนเขา
ทุกคนที่เดินทางมาล้วนแต่ต้องการมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเขา โดยเฉพาะเหล่าเพื่อนบ้านใกล้เคียงที่ต้องการใกล้ชิดกับเขา ในส่วนที่เหลือมาเพื่อบอกว่าตนเองต้องการเป็นพันธมิตรกับซ่งจง แต่ก็ยังมีคนที่มาสถานที่แห่งนี้เพื่อจะฉกฉวยเหรียญแห่งหัวหน้าทะเลตะวันออกไปจากเขา
ซ่งจงรู้สึกหงุดหงิดมากสำหรับคนเหล่านั้น ในตอนแรกเขาไม่รู้ว่าจะจัดการกับบุคคลเหล่านี้เช่นไร แต่ในตอนท้ายเขาไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไปพร้อมกับหลบซ่อนตนเองและปล่อยให้ตาเฒ่าพิษจัดการกับบุคคลเหล่านั้นแทนเขา
สำหรับคำขอที่ต้องการจะร่วมเป็นพันธมิตร ซ่งจงตอบไปอย่างคลุมเครือเท่านั้น เขาไม่ได้ปฏิเสธแต่ก็ไม่ยอมรับเช่นกัน ในส่วนของคนที่ต้องการปล้นเหรียญหัวหน้าทะเลตะวันออกจากเขา ทั้งหมดได้ถูกจัดการไปแล้วอย่างเจ็บแสบโดยลืมความสามารถของตนเองจนหมดสิ้น
ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าซ่งจงนั้นเป็นคนป่าเถื่อน หลังจากนั้นมีหนึ่งทีมที่ต้องการจะปล้นเหรียญจากซ่งจง ภายในทีมมีผู้ฝึกตนระดับจินตันอยู่หนึ่งคน อย่างคำกล่าวที่ว่าเราจะต้องดูเจ้าของก่อนที่จะจัดการกับสุนัข สุดท้ายแล้วซ่งจงเอาชนะคนเหล่านั้นทั้งหมดพร้อมกับโยนพวกเขาออกไปราวกับสุนัขกองหนึ่ง ทำให้ทีมเหล่านั้นรู้สึกเสียหน้าอย่างมาก
นอกจากนี้ในบรรดาผู้คนที่เขาเอาชนะได้ มีลูกน้องของเหล่าสามปีศาจแห่งทะเลตะวันออก นับตั้งแต่ที่เขาได้รับคำเตือนจากฮัวเฉียนหวู่ ซ่งจงรู้ได้ทันทีว่าจะต้องพบเจอกับเหล่าสามปีศาจนี้อย่างแน่นอน แต่เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่ามันจะรวดเร็วเช่นนี้และทั้งสามไม่แสดงใบหน้าของตนเองอีกด้วย!
ปีศาจทั้งสามนั้นไม่อาจพบกับซ่งจงเป็นการส่วนตัวได้ จึงได้ส่งเหล่าลูกน้องของพวกเขาออกไปแทน ทั้งสามต้องการเหรียญแห่งหัวหน้าทะเลตะวันออกและให้จัดการกับซ่งจงอย่างชั่วร้ายที่สุดเพื่อให้ซ่งจงยอมเป็นหลานชายของทั้งสาม!
แล้วซ่งจงจะอดทนต่อข้อเสนอเช่นนี้ได้อย่างไร? ในขณะที่เขาเห็นว่าอีกฝ่ายหยาบคาย เขาโกรธจัดและปฏิบัติกับพวกมันเหล่านั้นดั่งเช่นกระสอบทราย ซ่งจงนั้นมีความเย่อหยิ่งในตนเองและจะไม่ยอมถูกหยามศักดิ์ศรีเด็ดขาด ถ้าหากเขายินยอมให้ผู้อื่นลบหลู่เขาเพียงครั้งเดียว แน่นอนว่าครั้งต่อไปมันจะมากขึ้น เขาจึงไม่แสดงความเมตตาใดๆ ซ่งจงไม่เพียงแต่เอาชนะพวกมันเหล่านั้น เขายังสร้างความอับอายให้กับพวกมันต่อหน้าบรรดาแขกที่มาเยี่ยมเยือนเขาที่บ้าน
แน่นอนว่าปีศาจทั้งสามไม่สามารถทนกับเหตุการณ์เช่นนี้ได้ พวกเขาโต้ตอบอย่างรวดเร็วโดยการส่งจดหมายว่าจะมาพบซ่งจงอีกภายในสามวัน!
เหตุผลเดียวที่ปีศาจทั้งสามต้องการพบซ่งจงคือเหรียญแห่งหัวหน้าทะเลตะวันออกซึ่งมีเพียงอันเดียว และทั้งหมดไม่สามารถแบ่งมันเท่าๆกันได้ เพื่อหลีกเลี่ยงความขัดแย้ง พวกเขาจึงทำข้อตกลงขึ้นมาว่าจะไม่ค้นหาซ่งจงและจะไม่แอบไปจัดการเรื่องนี้ตามลำพัง
แม้ว่าในจดหมายจะบอกว่าเป็นการมาเยี่ยมเยือนซ่งจง แต่ไม่มีผู้ใดที่เชื่อว่าทั้งสามมาเพื่อเหตุนั้นจริงๆ เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการแจ้งให้ทราบล่วงหน้าเท่านั้น! ในตอนนี้ซ่งจงได้กลายเป็นเป้าหมายของทั้งสามคนไปแล้ว! แน่นอนว่าหลังจากนั้นจะมีความขัดแย้งตามมาอย่างแน่นอน!
ปีศาจทั้งสามนั้นล้วนแต่เป็นผู้ฝึกตนระดับจินตันขั้นสมบูรณ์และแข็งแกร่งกว่าซ่งจงอย่างมาก อีกทั้งความจริงก็คือพวกเขารวมตัวกัน แทบจะไม่มีผู้ใดคาดคิดว่าซ่งจงจะมีชีวิตรอดหลังจากที่ปีศาจทั้งสามมาเยี่ยมที่บ้าน ในตอนนี้ไม่มีผู้ใดที่กล้าเข้าไปสร้างสัมพันธ์ใกล้ชิดกับซ่งจงอีกแล้วในช่วงเวลาที่เปราะบางเช่นนี้ พวกเขาเกรงว่าสามปีศาจจะเล่นงานทุกคนไปด้วย
แม้แต่ตาเฒ่าพิษและแม่มดเปลือยกายยังแยกตนออกห่างจากซ่งจง เห็นได้ชัดว่าการกระทำเหล่านี้เป็นการหลบเลี่ยงการพบเจอกับสามปีศาจ
แต่ขอบคุณสวรรค์ ซูหยู่ ซูหยุนและหินยังยืนอยู่ข้างเขา นั้นทำให้เขารู้สึกดีขึ้นเล็กน้อย
วันนี้เป็นวันก่อนที่สามปีศาจจะเดินทางมา มู่ซื่อหรงเดินทางมาหาซ่งจงพร้อมกับจดหมายของนักบวชฮัวอวิ๋น นางมาพร้อมกับฮัวเฉียนหวู่
เมื่อทั้งคู่เดินเข้ามา ทั้งสองได้เห็นว่าซ่งจงนั้นอยู่กับซูหยู่และซูหยุนกำลังเพลิดเพลินกับการจิบชาใต้ต้นไม้พร้อมกับชมทิวทัศน์ของทะเลที่สวยงาม ดูการแสดงออกที่สนุกสนานของพวกเขา แน่นอนว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ดีของทุกคน
มู่ซื่อหรงที่ไม่เคยคิดว่าซ่งจงนั้นเป็นบุรุษของนาง แต่ในตอนนี้ในหัวใจของนางกลับรู้สึกหวั่นไหวกับภาพตรงหน้าขึ้นมาทันที
ซ่งจงนั้นไม่รู้ว่ามู่ซื่อหรงรู้สึกอย่างไรในตอนนี้ เมื่อเขาเห็นว่าฮัวเฉียนหวู่และมู่ซื่อหรงเข้ามา เขาตกใจไปชั่วขณะ จากนั้นเขาลุกขึ้นและรีบกล่าวขอโทษทันที “อาวุโสมาถึงแล้ว ยกโทษให้ข้าด้วยที่ไม่ได้ต้อนรับท่านอย่างดี!”
“ฮ่าฮ่า!” ฮัวเฉียนหวู่หัวเราะ “ทุกอย่างจะเรียบร้อยถ้าหากเจ้าไม่คิดว่าข้าเป็นแขกที่ไม่ได้รับเชิญ! แน่นอนว่าข้าคงไม่กล้าให้ปีศาจตนที่สี่มาต้อนรับข้าที่หน้าประตูด้วยตนเองอย่างแน่นอน!”
สำหรับซ่งจงที่ได้ยินเช่นนั้น เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี ทำได้เพียงตอบกลับอย่างขื่นขม “อาวุโส ปีศาจทั้งสามได้เขียนจดหมายถึงข้าแล้วว่าพวกเขาจะมาพบข้าในวันพรุ่งนี้! บางทีปีศาจตนที่สี่คนนี้อาจจะหมดฤทธิ์ในวันพรุ่งนี้ก็ได้!”
จากนั้นซ่งจงพาฮัวเฉียนหวู่ไปนั่งที่เก้าอี้พร้อมกับเตรียมชาให้ “อาวุโสได้โปรดนั่งลงก่อน!”
“ยอดเยี่ยม เยี่ยมมาก!” ฮัวเฉียนหวู่นั่งลงอย่างสบายใจ แต่มู่ซื่อหรงกลับยืนอยู่ด้านหลังของเขาอย่างไร้ตัวตน ทั้งฮัวเฉียนหวู่และซ่งจงนั้นเพิกเฉยต่ออย่างโดยสมบูรณ์
หลังจากที่เขานั่งลงแล้ว ฮัวเฉียนหวู่หัวเราะออกมา “ฮ่าฮ่า ข้าจะคิดเช่นนั้นถ้าหากเป็นผู้อื่น แต่ข้าไม่คิดเช่นนั้นแน่นอนถ้าหากเป็นเจ้า! ความจริงก็คือเจ้าสามารถทำให้อินทรีย์สายฟ้าหลบหนีไปได้อีกทั้งยังสังหารราชาฉลามดำ ข้าเชื่อว่าปีศาจทั้งสามตนนั้นไม่อาจทำอะไรเจ้าได้อย่างแน่นอน!”
“ข้าไม่ได้เกรงกลัวหนึ่งในพวกเขา แต่ถ้าหากพวกเขามาพร้อมกันสามคน ข้าคิดว่าคงไม่อาจรับมือไหว…”
ในขณะที่กล่าวเช่นนั้น เขาหยิบยกถ้วยชาให้กับฮัวเฉียนหวู่
ฮัวเฉียนหวู่รับถ้วยชาพร้อมกับจิบหนึ่งครั้ง “หลานรัก ตอนนี้เหล่าสามปีศาจนั้นอยู่ในสถานะเดียวกันอีกทั้งยังเต็มไปด้วยความขัดแย้งระหว่างกัน แน่นอนว่าทั้งสามไม่อาจร่วมงานกันได้อย่างกลมกลืน ตราบใดที่เจ้าไม่ยั่วยุให้ทั้งสามโจมตีเจ้าพร้อมกัน แน่นอนว่าเจ้าจะสามารถคลี่คลายสถานการณ์ได้อย่างง่ายดายและสร้างชื่อปีศาจตนที่สี่ให้กับตนเอง!”
“ข้าหวังว่าจะเป็นเช่นนั้น แต่ไม่ว่ากรณีใดข้าก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว!”
“ฮี่ฮี่ เพียงแค่พยายามต่อไป!” ฮัวเฉียนหวู่กล่าวออกมา เขาหยิบชาขึ้นมาจิบพร้อมกับมองไปที่ซูหยู่และซูหยุนอย่างตั้งใจ
ซูหยู่และซูหยุนนั้นไม่ได้โง่เขลา ทั้งสองเข้าใจได้ทันทีว่าฮัวเฉียนหวู่ต้องการจะกล่าวอะไรกับซ่งจงเป็นการส่วนตัว ดังนั้นพวกนางรีบตอบโต้อย่างรวดเร็วด้วยความสุภาพ “ข้าทั้งสองมีสิ่งที่ต้องทำ เช่นนั้นพวกเราขอตัวก่อน หวังว่าอาวุโสจะยกโทษให้พวกเราที่บริการท่านไม่ดี!”
สำหรับฮัวเฉียนหวู่ได้ยินเช่นนั้น เขาพยักหน้าพร้อมกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้น ไปทำธุระของพวกเจ้าเถิด!”
“ขอบคุณอาวุโส!” ซูหยู่และซูหยุนคำนับ พร้อมกับมองไปที่ซ่งจงอย่างลึกซึ้งก่อนที่จะเดินออกไปอย่างไม่เต็มใจ
หลังจากที่ทั้งคู่ออกไปแล้ว ฮัวเฉียนหวู่วางถ้วยชาลงพร้อมกล่าวว่า “หลานรัก สามีและภรรยานั้นแน่นอนว่าจะต้องทะเลาะกันบ้างในบางครั้ง แต่เจ้าไม่สามารถระเบิดทุกครั้งเมื่อทะเลาะกันได้ ถูกไหม? ดั่งคำกล่าวที่ว่า ถ้าหากมันเริ่มจากเตียง มันก็จะต้องจบที่เตียง! ตรรกะนี้ไม่ถูกต้องงั้นหรือ?”
“ฮี่ฮี่!” สำหรับซ่งจงที่ได้ยินเช่นนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาอย่างเยือกเย็น “อาวุโสกล่าวถูกแล้ว! แต่ข้าไม่คิดว่าการที่ภรรยาต้องการจะนอกใจสามีรวมอยู่ในนั้นด้วย ข้าพูดถูกต้องไหม?”