งูกระดูกสองหัวและลิงใหญ่ส่งเสียงคำรามไปพร้อมกับหมีหยินหยาง เสียงที่ดังก้องจนแก้วหูจะแตกนั้นทำให้ฝูงชนที่มุงดูการต่อสู้ตัวสั่นด้วยความกลัว
เหล่าวิญญาณสัตว์อสูรอ้าปากค้างจ้องมองสัตว์อสูรขนาดมหึมาที่อยู่ขั้นต่ำก็ระดับแปดทั้งสามตัว ดวงตาของพวกมันเบิกกว้าง ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่เห็น
“นั่น……งูกระดูกสองหัวไม่ใช่หรือ? ข้า……ข้ารู้จักมัน……เมื่อก่อนมันไม่ได้ตัวใหญ่ขนาดนี้……” วิญญาณสัตว์อสูรตัวหนึ่งจำงูกระดูกสองหัวได้ แต่จากความทรงจำของมัน งูกระดูกสองหัวตัวใหญ่ไม่ถึงครึ่งของตัวที่อยู่ที่นี่ งูกระดูกสองหัวที่มันรู้จักมีขนาดตัวแค่วิญญาณสัตว์อสูรระดับห้าเท่านั้น ไม่ได้เจอมันมาหลายปี……มันตัวโตขึ้นมากขนาดนี้เลยหรือ?
“นั่นหมีหยินหยางนี่……สวรรค์ มันกินอะไรเข้าไป?” วิญญาณสัตว์อสูรอีกตัวก็จำหมีหยินหยางได้
พวกงูกระดูกสองหัวก็เป็นวิญญาณสัตว์อสูรในโลกวิญญาณเช่นเดียวกัน พวกมันย่อมมีคนรู้จัก แต่รูปลักษณ์ของพวกมันในตอนนี้แตกต่างจากที่วิญญาณสัตว์อสูรตัวอื่นจำได้อย่างสิ้นเชิง
วิญญาณสัตว์อสูรระดับแปด มองหาทั่วทั้งโลกวิญญาณก็เจอแค่ไม่กี่ตัวเท่านั้น ถ้าพวกงูกระดูกสองหัวมีพลังเช่นนี้มานานแล้ว วิญญาณสัตว์อสูรในโลกวิญญาณคงรู้จักพวกมันกันหมด.novel-lucky.
ความจริง ตอนที่พวกงูกระดูกสองหัวมาอยู่กับพวกฮัวเหยาในตอนแรก พวกมันไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่เป็นในตอนนี้ แต่พวกมันได้ผ่านประสบการณ์ร่วมกันมา ขณะที่พวกเฉียวฉู่แข็งแกร่งขึ้น พวกเขาก็ได้พาพวกงูกระดูกสองหัวให้แข็งแกร่งขึ้นเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงที่อยู่ในสุสานจักรพรรดิแห่งความมืด จวินอู๋เหยาได้ทำให้พวกงูกระดูกสองหัวโตขึ้นอย่างบ้าคลั่ง เขาได้ให้พวกเด็กๆฝึกฝนในสถานที่ที่มีพลังวิญญาณเข้มข้นที่สุดในสุสานเป็นระยะเวลานาน รวมกับยาวิเศษที่ได้กินเข้าไปซึ่งมีฤทธิ์ช่วยการเติบโตของจิตวิญญาณ
เนื่องจากงูกระดูกสองหัวอยู่ข้างกายฮัวเหยาตลอดเวลา พวกเขาเห็นกันและกันมาตลอด ฮัวเหยาจึงไม่ได้สังเกตเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของงูกระดูกสองหัวมากนัก พวกเฉียวฉู่ก็เช่นเดียวกัน
ไม่ใช่แค่งูกระดูกสองหัว หมีหยินหยางและลิงใหญ่ก็เติบโตขึ้น กระทั่งผีเสื้อนรกและวิญญาณอาวุธของฟ่านจั๋วก็โตขึ้นเช่นกัน แต่พวกเขาไม่ได้สังเกตเท่านั้น
สิ่งที่พวกเขาไม่ได้ตระหนักถูกค้นพบโดยวิญญาณสัตว์อสูรตัวอื่น วิญญาณสัตว์อสูรที่อยู่ที่นี่ตั้งใจจะมาดูแค่นั้น แล้วพวกมันก็ต้องตกใจกับการเติบโตที่น่ากลัวของพวกงูกระดูกสองหัว ได้แต่ปากอ้าตาค้างจ้องมองอย่างตกตะลึง
ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกมันไปที่โลกมนุษย์เพื่อเป็นภูติประจำตัวเลย ต่อให้พวกมันเข้าไปฝึกในหอคอยโยวหลิงได้ ก็ไม่เติบโตขึ้นอย่างบ้าคลั่งขนาดนี้ มีวิญญาณสัตว์อสูรตัวไหนบ้างที่พุ่งจากระดับห้าไประดับแปดในเวลาแค่ไม่กี่ปี?
เจ้าสามตัวนั้นไปกินยาเทพมาหรือไง!
วิญญาณสัตว์อสูรขนาดมหึมาทั้งสามตัวแสดงพลังของพวกมันต่อหน้าเพื่อนวิญญาณสัตว์อสูรโดยไม่มียั้ง พวกมันยืนเคียงข้างเจ้านายของตนเพื่อปกป้องพวกเขา ใช้พลังและความแข็งแกร่งที่สะสมจากประสบการณ์มาปกป้องความเชื่อของพวกมัน!
“เป็นพวกเจ้า! คนที่ช่วยหมีสีน้ำตาลตอนนั้นก็คือพวกเจ้านี่เอง!” มองแวบเดียวเจียงอวิ๋นหลงก็จำสัตว์อสูรยักษ์ทั้งสามได้ทันที ความโกรธปะทุขึ้นในใจของเขา
“เป็นพวกเราแล้วทำไม? เจ้ายังโดนอัดไม่พอหรือ? เราไม่รังเกียจที่จะอัดเจ้าอีกรอบในวันนี้หรอกนะ!” เฉียวฉู่กล่าววาจาร้ายกาจ และมองเจียงอวิ๋นหลงอย่างยั่วยุ
เจียงอวิ๋นหลงแทบทนไม่ไหวอยากจะถลกหนังเจ้าเด็กจองหองอวดดีนี่ทั้งเป็นเต็มแก่!
“จวินอู๋เสีย นี่เจ้าตั้งใจจะทำอะไร?” อูจิ่วรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง จึงหรี่ตาถาม
จวินอู๋เสียเลิกคิ้วมองอูจิ่วอย่างหยิ่งยโส
“ข้าพูดไปแล้ว ข้ามาคิดบัญชี”
อูจิ่วกัดฟัน จากนั้นก็พูดด้วยเสียงหัวเราะที่เกิดจากความโกรธสุดขีด “ได้ ข้าก็อยากจะเห็นว่าเจ้าจะคิดบัญชีข้ายังไง วันนี้พวกเจ้าอย่าคิดจะหนีรอดไปจากที่นี่ได้แม้แต่คนเดียว!”