บัญชามังกรเดือด บทที่ 916 เปิดโลงศพ
เฝิงเปียวอ้าปากค้างด้วยความหวาดผวา เผชิญหน้ากับสายตาที่ไม่แยแสของฉินเทียน เขานิ่งงันทำอะไรไม่ถูกอยู่ชั่วขณะ ไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไร
“อ๊าก เจ็บจะตายอยู่แล้ว!”
“มือของฉัน มือของฉันไร้ประโยชน์แล้ว!” บริเวณมุมกำแพง หนิวธงฟื้นคืนสติ เขากรีดร้องเสียงดังลั่นอย่างน่าสยดสยองและน่าเวทนา
หมัดของเขา เดิมทีเขาสวมถุงมือที่ทำจากเหล็กชั้นดี ตอนนี้ถุงมือบิดเบี้ยวไม่มีชิ้นดี ทำให้นิ้วของเขาแหลกละเอียด
มีคำกล่าวไว้ว่านิ้วทั้งสิบนิ้วนั้นเชื่อมกับหัวใจ ความเจ็บปวดถึงกระดูกนั้นทำให้เขาแทบคลั่ง
“เร็ว รีบฆ่าเขา!”
“สังหารไอ้สัตว์นี่ให้ตาย!”
หลังจากได้ยินเสียงตะโกน สมาชิกทีมหลายคนต่างตระหนักได้และพุ่งเข้ามาห้อมล้อมฉินเทียนในทันใด สิ่งที่อยู่ภายในมือของพวกเขานั้นคือหน้าที่อันหนักอึ้ง
ขณะนี้ทุกคนต่างเพ่งเล็งมายังฉินเทียน
“พี่เทียน ระวัง!”
“ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องพี่ใหญ่ของพวกเรา พวกเราจะจัดการมัน!” หลังจากที่ไป๋หลิงและคนอื่นร้องตะโกน พวกเขาต่างถือมีดแหลมไว้ภายในมือ เตรียมพร้อมกับการต่อสู้
แต่อย่างไรก็ตาม อาวุธที่พวกเขาถืออยู่นั้นคืออาวุธระยะประชิด เมื่อเทียบกับอาวุธปืนการพุ่งเข้าใส่ เห็นได้อย่างชัดเจนว่าอาวุธของพวกเขานั้นไร้ค่า
ท้ายที่สุดเฝิงเปียวก็ฟื้นคืนสติ เขาจ้องมองฉินเทียนและยิ้มอย่างเยือกเย็น “ไม่น่าแปลกใจที่กล้าทำให้คุณชายของพวกเรานั้นลำบาก ตอนนี้ฉันต้องยอมรับ นายน่ะมีความสามารถ”
“แต่ทว่า ตอนนี้นายคิดว่านายยังมีโอกาสชนะหรือไม่?”
“ตราบใดที่ฉันออกคำสั่ง ร่างกายของนายก็จะเต็มไปด้วยรูพรุนในทันที”
“นายมีสิทธิ์อะไรมาหยิ่งผยองต่อหน้าฉัน?”
ฉินเทียนหัวเราะเยาะ อาวุธปืนที่ร้ายกาจรวมถึงมือสังหารที่อันตรายเหล่านั้นที่กำลังโอบล้อมเขาอยู่ ภายในสายตาของเขาสิ่งเหล่านั้นเป็นเหมือนเด็กน้อยที่กำลังนั่งเล่นอยู่ภายในบ้าน
โดยไม่กะพริบตา เขาจ้องมองเฝิงเปียวและเอ่ย “คุณสมบัติของฉันคือใครที่กล้ายิง ฉันรับรองว่าคนนั้นจะต้องตาย”
“ไม่อย่างนั้น คุณก็ลองให้พวกเขายิงดูสักหน่อยสิ?”
อะไรนะ?
เมื่อได้ยินคำพูดเย่อหยิ่งอย่างไม่อาจหาที่เปรียบได้เหล่านี้ สีหน้าของเฝิงเปียวพลันเปลี่ยนไปอีกครั้ง
เห็นได้ชัดว่าเป็นคำพูดที่เหลวไหลมาก แต่ขณะนี้เมื่อมองไปยังดวงตาของฉินเทียน สัมผัสได้ถึงพลังงานแห่งการไม่แยแสจากร่างกายของเขา ราวกับว่ากำลังเผชิญหน้าภูเขาที่ตั้งตระหง่านอย่างไรอย่างนั้น
นั่นก็คือใครยิง คนนั้นตาย
ลมหายใจจากร่างกายของฉินเทียนนั้นทำให้เขารู้สึกถูกกดขี่มากยิ่งขึ้น เขากัดฟันแน่น ชั่วขณะนั้นใบหน้าแดงก่ำ
เกาชาวอับอายและรู้สึกโกรธเคือง เขาไม่เชื่อว่าฉินเทียนจะแข็งแกร่งมากถึงขนาดนั้น การพุ่งเข้าใส่ศัตรูในระยะประชิดขนาดนี้ จะต้านทานได้อย่างไร?
เขากัดฟันแน่นและต้องการจะออกคำสั่งให้ลั่นไกปืน
ขณะนี้บริเวณประตูทางเข้าพลันมีเสียงหัวเราะดังขึ้น
“คุณชายเกา ไม่เจอกันเสียเนิ่นนาน คาดไม่ถึงว่าจะมาพบกันที่นี่”
“สุสานโบราณนั้นคือทรัพย์สินของประเทศ การที่พวกคุณมาปรากฏตัวที่นี่ เกรงว่าคงไม่เหมาะสมเท่าไร?”
ชายหลายคนสวมชุดรบลายมังกรและพกดาบสั้นเหน็บไว้บริเวณเอว หัวเราะและเดินเข้ามาด้านใน
เกาชาวหัวเราะเยือกเย็นและเอ่ย “มังกรซ่อนรูปงั้นเหรอ?”
“ดูจากระดับของนายแล้ว คาดว่าคงจะเป็นหัวหน้าเล็กๆคนหนึ่ง นายกำลังปรักปรำว่าฉันขโมยสมบัติภายในสุสานงั้นเหรอ?”
ชายคนนั้นที่กล่าวรีบเดินมายังด้านหน้าและเอ่ยด้วยเสียงทุ้มต่ำ “หัวหน้าเล็ก เหมยควน”
“คุณชายเกา พวกเราได้รับรายงานมา เช่นนั้นจึงได้เดินทางมายังสถานที่แห่งนี้ ฉันคิดว่าจะต้องมีเรื่องเข้าใจผิดอะไรอย่างแน่นอน”
เห็นได้อย่างชัดเจน หัวหน้าเล็กๆแห่งมังกรซ่อนรูปตะวันออก เมื่ออยู่ต่อหน้าเกาชาว เขานั้นไม่ได้แสดงท่าทางแข็งกร้าวเลยสักนิด
เกาชาวจ้องมองไปทางเฝิงเปียวอย่างอดไม่ได้ เอ่ยด้วยเสียงเยือกเย็น “พี่เฝิง คุณพาพวกเขามางั้นหรือ?”
เฝิงเปียวขมวดคิ้วแน่นและเอ่ยเสียงทุ้มต่ำ “ไม่ใช่ครับ”
“อันที่จริง พวกเราได้รับข่าวจากแหล่งข่าวมังกรซ่อนรูป เช่นนั้นถึงมายังสถานที่แห่งนี้”
เกาชาวเอ่ยกับเหมยควนด้วยท่าทางโกรธเคือง “พวกนายกล้าสอดแนมฉันงั้นเหรอ”
“รู้หรือไม่ ในแต่ละปีตระกูลเกาของฉันส่งเงินให้หัวหน้าใหญ่ของพวกนายตั้งเท่าไร?”
“รู้หรือไม่ ตลอดทั้งหกเมืองทางตะวันออกนั้นเป็นของเกาะตงไห่ กับอีแค่มังกรซ่อนรูปตะวันออกของพวกนาย มันจะนับว่าอะไร!”
สีหน้าของเหมยควนนั้นน่าเกลียดเล็กน้อย เขายิ้มเหยเกและเอ่ย “คุณชายเกา คุณเข้าใจผิดแล้ว อันที่จริง—”
เขาขยับเข้าหาเกาชาวและเอ่ยเสียงเบา “พวกเราได้รับสายโทรศัพท์รายงาน จากนั้นถึงทราบสถานการณ์ของที่นี่ เป็นเพราะหัวหน้าใหญ่ของพวกเรานั้นได้มาเข้าร่วมกับคุณชายเกา ดังนั้นจึงแจ้งนายพลเกาได้ทันเวลา”
“ตอนนี้หัวหน้าใหญ่ของพวกเรานั้นต้องอยู่ที่บ้านและดื่มเหล้ากับนายพลเกาแล้ว”
“พวกเรามาที่นี่เพื่อพาคุณชายออกไปอย่างปลอดภัย”
“พูดแบบนี้ นั่นหมายความว่าข้างกายของฉันมีสายลับ!” เกาชาวมองสำรวจรอบกายด้วยสายตาร้ายกาจ ท้ายที่สุดสายตาของเขาก็จับจ้องใบหน้าของฉินเทียน
ฉินเทียนขมวดคิ้วและพูด “ถูกต้อง ฉันโทรไปเอง”
“นายพูดว่าอะไรนะ?” สีหน้าของเกาชาวเปลี่ยนไปทันใด ต้องการสั่งให้ยิงฉินเทียนให้ตายภายในทันที
ฉินเทียนนั้นเพิกเฉยต่อเกาชาว เขาจ้องมองเหมยควนพลางเอ่ยเย้ยหยัน “พวกคุณในฐานะฝ่ายทางการของมังกรซ่อนรูปตะวันออก หลังจากได้รับรายงาน กลับนำข่าวไปแจ้งต่อผู้ต้องสงสัย”
“การกระทำเช่นนี้ เป็นไปตามกฎข้อบังคับของมังกรซ่อนรูปหรือไม่?”
เหมยควนเปลือกตาสั่นไหว เอ่ยด้วยท่าทางเก้ๆกังๆ “ที่แท้เป็นคุณที่รายงานเรื่องนี้”
“แต่ทว่า กฎข้อบังคับมังกรซ่อนรูปของพวกเรานั้นจะเป็นยังไง จะต้องให้คนอย่างคุณมาพูดด้วยงั้นหรือ”
“นายไม่ยอมรับงั้นเหรอ? งั้นก็ตามมา ตามฉันไปเจอกับหัวหน้าใหญ่หน่อย!”
“เมื่อถึงเวลานั้น จะต้องมีคำตอบที่น่าพอใจให้แก่คุณ”
ขณะกล่าว ความเยือกเย็นในแววตาของเขานั้นแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ไอรังสีจากร่างกายก็รุนแรงมากยิ่งขึ้น เห็นได้อย่างชัดเจน เขาต้องการนำตัวฉินเทียนออกไปและสั่งสอนบทเรียน
หรือเรียกได้ว่าฆ่าคนปิดปาก[1]
“พี่เทียน อย่าตอบรับเขา!”
“พวกเขาสมคบคิดกัน พวกเขากำลังคิดไม่ดีอยู่” ไป๋หลิงที่อยู่ด้านข้างเอ่ยเตือนด้วยเสียงแผ่วเบา
ฉินเทียนจ้องมองเหมยควน พลางครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ จากนั้นพยักหน้าและเอ่ย “ได้ ฉันจะไปกับพวกคุณ”
“แต่ทว่า ก่อนที่จะไปมีเรื่องสำคัญที่จะต้องทำ”
เขาหันกลับมา จ้องมองงูยักษ์ที่อยู่เหนือโลงศพ เอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงใจเป็นอย่างมาก “ราชางู ล่วงล้ำอาณาเขตของคุณโดยไม่ได้รับอนุญาต นั่นคือความผิดของพวกเรา”
“แต่ทว่า ฉันมาเพื่อค้นหาสมุนไพรไปรักษาภรรยาของฉัน ตอนนี้ ฉันต้องการทราบว่าภายในโลงศพนั้นมียาสมุนไพรหรือไม่”
“เช่นนั้น ฉันต้องการเปิดดูโลงศพสักหน่อย”
“คุณโปรดวางใจ หากไม่มีสิ่งของที่ฉันกำลังตามหา ไม่ว่าจะเป็นสมบัติล้ำค่าชิ้นใด ฉันจะไม่แตะต้องอย่างเด็ดขาด”
“ได้โปรดอนุญาตด้วย!”
ขณะนี้เขากำลังพูดคุยกับงูอยู่
จากนั้น ภาพเหตุการณ์ประหลาดพลันเกิดขึ้น ราชางูตัวนั้นที่กำลังโอบรัดโลงศพไว้อย่างหนาแน่น พลัดหดร่างกายลง
มันยอมล่าถอยออกไป!
เลื้อยไปมาอย่างเชื่องช้าอยู่บริเวณพื้นที่ด้านข้าง
แต่ทว่าอย่างไรก็ตาม ราวกับว่าเป็นสิ่งที่คาดการณ์ไม่ได้ มันยังคงแลบลิ้นออกมา แสดงท่าทางเตรียมพร้อมต่อการโจมตีอยู่ตลอดเวลา
ภาพเหตุการณ์นี้ประจักษ์แก่สายตาของทุกคน
งูตัวนี้สามารถเข้าใจคำพูดของมนุษย์ได้จริงหรือ? แล้วทำไมมันถึงฟังคำพูดของฉินเทียน?
หรือเป็นเพราะว่าเมื่อสักครู่นี้ฉินเทียนได้ห้ามคนอื่นไม่ให้สังหารมัน?
ทุกคนครุ่นคิด แต่คิดอย่างไรก็คิดไม่ออก พวกเขาไม่มีเวลาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป
เพราะหลังจากที่ฉินเทียนพยักหน้าให้กับงูยักษ์ เขาก็ก้าวเท้าเดินไปยังด้านหน้าของโลงศพ
โลงศพนี้มีขนาดใหญ่มาก อีกทั้งยังซับซ้อนมาก แต่ทว่าเมื่อสักครู่นี้ตกลงมาจากที่สูง ฝาโลงศพขนาดใหญ่และมีน้ำหนักนี้ก็คลายออกแล้ว
ฉินเทียนเหยียดมือออกไปและกำลังจะเปิดฝาโลงศพ!
โลงศพโบราณนับพันปีนี้ถูกราชางูเฝ้าดูแล ภายในนั้นมีสิ่งของใดกันแน่?
พระชายางูผู้เลื่องลือ กลายเป็นเพียงกระดูกหรือว่ายังคงรูปลักษณ์เช่นเดิมราวกับว่ายังมีชีวิต?
ไม่รู้ด้วยเหตุใด ภาพหนึ่งปรากฏขึ้นภายในความคิดของทุกคนโดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากเปิดโลงศพ สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าต่อตาของพวกเขาคือศพที่ไม่เน่าเปื่อยมานับพันปี เจ้าหญิงนิทรารูปโฉมงดงามคนหนึ่ง
ฆ่าคนปิดปาก[1] หมายถึง สังหารพยานบุคคลที่รู้เห็นการกระทำความผิด เพื่อมิให้มาให้การซัดทอดตนเองในภายหลัง