ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก บทที่ 927
“เจ้าชายเซอร์เรย์ของคุณยั่วยุฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าและทำให้ฉันรู้สึกไม่สะดวกสบาย คุณคิดว่าฉันก้าวข้ามไปผ่านไปง่าย ๆ ได้ไหม?”
ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยขณะที่สำรวจเจมส์ เซอร์เรย์ซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าของเขา
เจมส์สูดหายใจเข้าลึก ๆ อีกครั้ง เขารู้แล้วว่าฮาร์วีย์มาจากไหน แม้ว่าเขาจะกลัวฮาร์วีย์อยู่บ้าง แต่ก็เป็นความกลัวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เจมส์ตอบอย่างเคร่งขรึมว่า “มิสเตอร์ยอร์ก ผมรู้ว่าคุณเป็นใครและใครอยู่เบื้องหลังคุณ”
“พวกเราเซอร์เรย์ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คนที่อยู่ข้างหลังคุณขุ่นเคือง เราต้องขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้”
“แต่ได้โปรด อย่าใช้ความโชคดีของคุณมากจนเกินงามไปเลย”
ลุคจับที่แก้มและคำราม “คุณปู่! ถังขยะนี้จะไปสามารถมีสถานะอะไรได้บ้าง? เขาเป็นแค่ลูกเขยที่เกาะชายกระโปรงอาศัยอยู่กับภรรยาไม่ใช่หรือ? ทำไมพวกเราตระกูลเซอร์เรย์ต้องไปกลัวเขาด้วย?”
“ทำไมตระกูลเซอร์เรย์จะต้องขอโทษด้วย? แม้ว่าคุณปู่จะยอมรับความอัปยศเช่นนี้ได้ แต่ตระกูลของเราไม่สามารถรับได้!”
“หุบปาก!” เจมส์จ้องไปที่ลุค เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะแก้ไขปัญหาของวันนี้ แต่ลุคก็พยายามที่จะแทรกแซงและทำให้มันยิ่งแย่ลงไปอีก
เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดอย่างเศร้าสร้อยว่า “ลุค มานี่แล้วขอโทษมิสเตอร์ยอร์กซะสิ!”
“ไม่มีทาง! ผมจะขอโทษแมงดาที่เกาะภรรยากินแบบนั้นได้อย่างไร?!” ลุคมองไปที่เจมส์พร้อม ๆ กับทำท่าทางดูถูกหยาม “คุณปู่ พวกเราตระกูลเซอร์เรย์ไม่เคยเกรงกลัวใคร!”
เพียะ!
เจมส์ตบหน้าลุคอีกครั้ง เขาคำรามอย่างเย็นชา “แค่ทำตามที่ฉันพูดและขอโทษ! หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!”
นี่เป็นครั้งแรกที่เจมส์ต้องการจะบีบคอลุคเสียให้ตายคามือ เจ้าหลานไม่รักดีมันไม่เห็นสิ่งที่ฉันกำลังพยายามทำอยู่เหรอ?
สถานการณ์ปัจจุบันในบัควู้ดได้แตกต่างจากเมื่อไม่กี่ปีก่อน
ด้านหนึ่งสกาย คอร์ปอเรชั่นก็เฟื่องฟูขึ้น อีกด้านหนึ่งตระกูลลีโอจากฮ่องกงก็ได้เข้ามา
ภายใต้สถานการณ์เหล่านี้ แม้ว่าตระกูลเซอร์เรย์จะเป็นพันธมิตรกับอีกสามตระกูลชั้นหนึ่ง…
ถ้าหากพวกเขาเกิดทำลายสมดุลระหว่างอำนาจในบัควู้ดเนื่องจากเหตุการณ์เล็ก ๆ เช่นนี้ พวกเขาจะประสบปัญหาร้ายแรงอย่างแน่นอน
หากไม่ใช่เพราะปัจจัยเหล่านี้ เจมส์คงไม่ยอมถูกข่มขู่โดยตัวแทนเพียงคนเดียวของเจ้าชายยอร์กหรอก
“ให้ผมขอโทษเหรอ? เป็นไปไม่ได้! ผมจะไม่มีทางทำมันเด็ดขาด! เจ้าลูกเขย! บอกไว้เลยว่ามันไม่จบง่าย ๆ แน่!”
ลุคเอามือปิดแก้ม ตาของเขาแดงก่ำ
เขาไม่สนใจเจมส์เลยสักนิด อีกทั้งยังหันหลังกลับและกระทืบเท้าเดินออกไปแทน
ขณะที่เจมส์กำลังจะห้ามเขา ลุคก็เยาะเย้ย “คุณปู่ ในเมื่อคุณปู่กลัวมันมาก ผมก็จะไปตามหาพ่อทูนหัวผู้ให้ความยุติธรรมแก่ผม!”
“ยอร์ก! แล้วเราจะได้เห็นดีกัน!”
“ฉันจะทำให้ชีวิตของแกตกนรกในอีกไม่กี่วัน!”
โรวันซึ่งในตอนแรกตกใจอย่างมาก ในที่สุดเธอก็กลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้งหลังจากที่เห็นลุคกำลังจากไปด้วยท่าทีที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ
เธอสะดุ้งและรีบตามลุคไปเพราะเธอกลัวว่าขืนเธออยู่ต่อเธออาจจะออกไปไมได้
การแสดงออกของเจมส์เปลี่ยนไป หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ค่อย ๆ พูดว่า “มิสเตอร์ยอร์ก คงเพียงพอแล้วสำหรับวันนี้ ลุคเขาคงทำตัวไม่ถูก ผมจะกลับไปและลงโทษเขาเอง”
“ผมสัญญาว่าเขาจะไม่ทำอะไรอย่างหุนหันพลันแล่นอีก”
และเจมส์ก็จากไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่เขาพูดจบ
เหล่าผู้ที่เฝ้าดูอยู่ต่างก็เสียใจเมื่อมองดูเซอร์เรย์จากไป ไม่มีใครคาดคิดว่าการต่อสู้ในวันนี้จะจบลงเร็วเช่นนี้
“มิสเตอร์ยอร์ก ผมเกรงว่าคุณอาจจะต้องระมัดระวังตัวในวันข้างหน้านี้…”
โยเอลเดินเข้ามา เสียงของเขาทุ้มลึกในขณะที่เขาพูดกับฮาร์วีย์