บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 940
เมเดลีนคลี่ริมฝีปากน่ารัก ทว่าซีดจางเป็นรอยยิ้มบาง “ตราบใดที่เป็นลูกของหนูกับเจเรมี่ จะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงก็ได้ทั้งนั้น”
คราวแรกเอโลลิสมีความสุข แต่เมื่อได้ยินคำตอบถัดมาดวงตาของเธอก็มีน้ำตารื้นขึ้นอีกครั้ง
เธอบีบมือของเมเดลีนแล้วเอ่ย “ก่อนนั้นลูกก็คิดแบบนี้แล้วเสี่ยงชีวิตเพื่อคลอดลูกของเขาด้วยใช่ไหม?”
เมเดลีนยิ้มรับโดยไม่ปฏิเสธ
ก่อนนั้น…
ก่อนนั้นเธอรักเจเรมี่มากเสียจนไม่เคยหวนนึกใส่ใจถ้าหากเธอต้องตายเพื่อเขา
เธอคิดว่าตอนนี้ก็คงไม่ต่างกัน
เธอยังรักเขามากเหลือเกิน
“เป็นเด็กผู้ชาย” เอโลอิสบอกขณะทั้งร้องไห้และหัวเราะ “เด็กน้อยน่าชัง”
เมเดลีนก็ยิ้มเช่นกัน “เมื่อเขาโตขึ้นเขาจะต้องหล่อเหลาแน่นอน หนูพนันเลยว่าแจ็คเองก็ไม่น่าดูนักเมื่อตอนแรกเกิด” เธอบอกจากนั้นก็เงียบไป
เธอไม่เคยเห็นว่าแจ็คสันเป็นอย่างไรเมื่อตอนที่เขาเกิดมา…
เมเดลีนใช้เวลากว่าครึ่งเดือนในโรงพยาบาลเพื่อพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บและเพื่อฟื้นตัวหลังคลอด
แม้ว่าจะมีผู้ดูแล ทว่าเอโลอิสและฌอนก็ผลัดกันมาดูแลเธอทุกวัน บางครั้งก็พาแจ็คสันกับลิเลียนมาด้วย
วันนั้น เอโลอิสและเมเดลีนเพิ่งจะเสร็จจากการไปเยี่ยมลูกในตู้อบทารกแรกเกิดด้วยกันและมุ่งหน้ากลับหอผู้ป่วยใน ขณะที่ผ่านทางเดินก็ได้พบกับคาเลนอย่างไม่คาดคิด เธอกำลังเดินออกมาจากห้องพักของเมเดลีนด้วยท่าทางระมัดระวังพร้อมกับกระเป๋า หลังจากออกมาเธอก็หันหลังมุ่งตรงไปยังทิศตรงข้าม
เมเดลีนไม่เข้าใจว่าทำไมเธอจึงอยู่ที่นั่น และเอโลอิสก็เรียกเธอไว้ “คาเลน? คุณเพิ่งจะออกมาจากห้องพักผู้ป่วยในเหรอ? คุณแอบมาทำอะไรในห้องพักลูกสาวฉันหรือเปล่า?”
คาเลนที่ถูกเรียกรีบซ่อนกระเป๋าในมือไว้ด้านหลังด้วยความรู้สึกผิด
“ฉันผ่านมา แค่จะแวะมาดู” เธอตอบอย่างกลาง ๆ
“ถ้าอย่างนั้นคุณถืออะไรล่ะ? ถ้าไม่มีอะไรทำไมต้องซ่อนด้วย?” เอโลอิสถามเธอ ความไม่ชอบใจที่มีต่อคาเลนปรากฏบนใบหน้า
“มันไม่เกี่ยวกับคุณ” คาเลนบอกจากนั้นจึงเหลือบมองเมเดลีนอย่างรวดเร็วก่อนจะหันหลังจากไป
“เธอ…” เอโลอิสอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมเดลีนคว้าเธอเอาไว้ก่อนที่จะได้ทำอะไร
ในห้องพักผู้ป่วย เมเดลีนเจอกระติกซุปวางอยู่หน้าเตียง
ช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมา ทุกครั้งที่เธอกลับจากเยี่ยมลูก เธอจะพบกระติกวางอยู่บนโต๊ะ
เมเดลีนจำได้ว่าคาเลนชอบทดลองสูตรอาหารและภาคภูมิใจในฝีมือการทำอาหารของตนเองเป็นอย่างมาก
แม้ว่าเมเดลีนและคาเลนจะตอบโต้กันแบบตาต่อตาฟันต่อฟันและไม่เคยเข้ากันได้ดีมาโดยตลอด แต่เธอรู้ว่ารสชาติอาหารของคาเลนเป็นอย่างไร
มันรสชาติเหมือนกับการทำอาหารของเธอ
เมื่อเมเดลีนนึกถึงว่าคาเลนกังวลแค่ไหนในครั้งนั้น เธอทั้งปกป้องและยังเรียกเมเดลีนว่าลูก เมเดลีนก็รู้สึกโล่งใจ
คาเลนไม่ใช่คนไม่ดี
เธอเพียงแค่ถูกชักจูงได้ง่ายเท่านั้น
ความเข้าใจผิดรวมถึงระยะห่างทั้งหมดระหว่างทั้งสองเกิดขึ้นโดยการยุยงจากคนนอก
หนึ่งเดือนต่อมา เมเดลีนก็ครบระยะเวลาพักฟื้นหลังคลอดและร่างกายของเธอก็ฟื้นฟูเต็มที่ อย่างไรก็ตามเธอยังคงกังวลเกี่ยวกับลูกชายที่ยังอยู่ในตู้อบทารก
ในทางกลับกัน เธอยิ่งกังวลเรื่องเจเรมี่มากกว่าเสียอีก
ดูเหมือนว่าเขาจะโดนลาน่าล้างสมองไปแล้ว ไม่เพียงแต่ลืมเธอโดยสิ้นเชิง แต่เขายังถูกลาน่าใช้ทำธุรกิจที่ผิดกฎหมายอีกด้วย
หลังจากที่เธออาการดีขึ้น เมเดลีนก็บอกฌอนและเอโลอิสว่าไม่เป็นอะไรหากพวกเขาจะกลับไปหลังอาหารเย็น เธอยืนอยู่ด้านนอกส่วนพักฟื้นของทารกพลางมองผ่านบานกระจก
‘ลูกรัก สัญญานะว่าหนูจะแข็งแรง’
เมเดลีนยกมือขึ้นแล้ววางทาบบนบานกระจกอย่างแผ่วเบา ยามที่เธอจ้องมองลูก เงาร่างหล่อเหลาสะท้อนกลับมาบนนั้น
เธออึ้งไปครู่หนึ่ง เมื่อเมเดลีนเห็นร่างนั้นเดินเข้ามาจากด้านหลังเธอก็หันไปอย่างรวดเร็ว