มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 909
เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่มองไปที่เมอาด้วยความไม่เชื่อเท่านั้น
เมื่อคิดว่าเขาได้คาดเดาไว้ว่าเธอจะมีความประทับใจที่ค่อนข้างดีต่อเขามากขึ้น หลังจากช่วยเหลือเธอในตอนนั้น แต่ทั้งหมดมันก็เป็นเพียงแค่ความคิดปรารถนาสินะ ทั้งหมดที่เขาทำได้คือยิ้มอย่างขมขื่นด้วยการยอมจำนน ขณะที่เขามองไปยังผู้หญิงที่ไม่ยอมอะไรง่าย ๆ คนนั้น
“พอได้แล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะคุยเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ในตอนนี้ สิ่งสำคัญคือการคิดหาทางว่าพวกเราควรหนีไปกันยังไง!” วอร์เรนกล่าว
ทันทีที่เขากล่าวไปแบบนั้น ก็ได้ยินเสียงตะโกนดังขึ้นมาขณะที่ประตูเหล็กถูกเปิดออก
“เข้าไป! พวกแกทุกคน!”
หลังจากนั้น ผู้คนประมาณสามสิบคน ทั้งหนุ่มและแก่ ก็ถูกผลักเข้ามาในสถานที่นั้น พวกเขาทั้งหมดมีกระสอบคลุมหัวของพวกเขา ก็เหมือนกับที่กลุ่มของพวกเขาถูกนำเข้ามาที่นี่ก่อนหน้านี้
เมื่อกระสอบถูกถอดออกไป อย่างไรก็ดี แจสมินก็ช็อกไปในทันที
“อะไรกัน? เป็นคุณเหรอ? งั้นคนที่เหลือ…จริง ๆ แล้วพวกเขาจับพวกคุณทั้งหมดงั้นเหรอ?!” แจสมินอุทานออกมา รู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ที่พลิกผลันนี้
“งั้นคุณถูกลักพาตัวไปเหมือนกันสินะ คุณหนู! พวกชุยเลอร์ช่างสารเลวกันจริง ๆ!” หนึ่งในสมาชิกอาวุโสจากกลุ่มนั้นพูดขึ้นมา
กลุ่มคนทั้งหมดดูเหมือนค่อนข้างสนิทกับแจสมิน และก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไม
ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากบุคลากรหลักจากตระกูลต่าง ๆ ที่รับใช้เฟรเดอร์สัน มีตระกูลใหญ่และเล็กมากกว่าสิบตระกูลที่พึ่งพาเฟนเดอร์สันสำหรับการสนับสนุน และแจสมินก็บอกได้เลยว่ามีเพียงผู้คนที่ภักดีต่อครอบครัวของเธอมากที่สุดเท่านั้น ถูกจับมาที่นี่
“ไม่ว่าคุณตัดสินใจที่จะทำอะไรก็ตาม รีบทำเถอะครับ คุณหนู! จากสิ่งที่พวกเราสามารถสันนิษฐานได้ พวกชุยเลอร์จะก่อกบฏต่อตระกูลเฟนเดอร์สันในไม่ช้านี้แน่!” ชายชราอีกคนกล่าว
“แม้คุณจะพูดแบบนั้น มันก็ไม่เหมือนกับว่าฉันสามารถทำอะไรก็ตามได้ในตอนนี้…ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม ฉันคงไม่มีวันคาดหวังว่าพวกเขาจะต่อต้านขึ้นมาฉับพลันได้หลังจากหลายปีที่ผ่านมานี้! ฉันรู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขาวางแผนเรื่องนี้มานานแค่ไหนแล้ว!” แจสมินตอบกลับ เห็นได้ชัดว่ารู้สึกกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ ในแต่ละวินาที
ในขณะเดียวกันนี้ โนอาและบุคลากรหลักคนอื่นสองสามคนของตระกูลรับใช้ต่อเฟนเดอร์สันก็มาถึงบ้านของตระกูลเฟนเดอร์สันกันแล้ว ทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนการ
“ผมขอโทษล่วงหน้า คุณชุยเลอร์ และพวกคุณที่เหลือที่นี่ แต่ท่านเฟนเดอร์สันเพิ่งเข้านอนไปหลังจากทานยาของเขา” พ่อบ้านกล่าว ขณะที่เขาเฝ้ามองกลุ่มคนเดินเข้ามาในคฤหาสน์
“บอกเขาว่านี่เป็นเรื่องสำคัญ พวกเราจะรอที่นี่ ในขณะที่คุณไปแจ้งให้เขาทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้” โนอาตอบกลับ
เมื่อได้ยินแบบนั้น พ่อบ้านก็ขมวดคิ้ว ช่างเป็นคนหยาบคายอะไรอย่างงี้! แม้กระนั้น เขาก็ไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้จริง ๆ ดังนั้นเขาจึงเพียงทำตาม
ไม่นานหลังจากนั้นก่อนที่พวกเขาจะถูกพาไปยังห้องหนังสือของท่านเฟนเดอร์สัน ซึ่งเขากำลังนั่งรออยู่
“เช่นนั้น กรณีเร่งด่วนใหญ่คืออะไร โนอา?” ไบรสันถาม
“ท่านเฟนเดอร์สัน สมาชิกตระกูลของผมที่ทำงานในสำนักงานใหญ่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล เพราะได้รับบาดเจ็บจากการทำงาน อย่างไรก็ตาม สำนักงานใหญ่ไม่ได้จ่ายค่ารักษาพยาบาลซึ่งเขาควรได้รับอย่างยุติธรรม!” โนอาตอบกลับ
“…หืมม? นายมาถึงที่นี่เพียงเพื่อจะบอกฉันเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้จริง ๆ งั้นเหรอ?” ไบรสันถามพร้อมกับขมวดคิ้วบนใบหน้าของเขา
“โอ้ นั่นไม่ใช่ทั้งหมดครับ! เนื่องจากสำนักงานใหญ่ปฏิเสธที่จะจัดการค่ารักษาพยาบาลได้ทันเวลา สมาชิกตระกูลนั้นของผมจึงลงเอยด้วยการเสียชีวิต!” โนอากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
“…นายกำลังจะพูดอะไรกันแน่?” ไบรสันถาม ค่อย ๆ ตระหนักได้ถึงข้อความที่ซ่อนอยู่ของโนอา
“มันค่อนข้างง่าย เอาตามตรง! คุณแค่จำเป็นต้องลงโทษคนที่รับผิดชอบในเหตุการณ์นี้! ไม่อย่างงั้นล่ะก็ ตระกูลของผมก็จะไม่สามารถยอมรับการตายของเขาได้!”
“แล้วใครที่รับผิดชอบกันแน่ล่ะ?”
“อนิจจา มันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากแจสมินเอง!”
การตอบสนองแรกของไบรสันเมื่อได้ยินแบบนั้นคือ การทุบโต๊ะของเขาด้วยมือทั้งสองข้าง
“นายกล้าดียังไง โนอา! จุดประสงค์ซ่อนเร้นของนายคืออะไร?! จริง ๆ แล้ว เนื่องจากนายพาคนมากมายขนาดนี้มากับนาย นายคงไม่คิดก่อกบฏต่อตระกูลเฟนเดอร์สันในท้ายที่สุดหรอก ใช่ไหม?”
“ฮึ่ม! คุณกำลังพูดเกินว่าสถานการณ์ ท่านเฟนเดอร์สัน! ครอบครัวของผมจงรักภักดีต่อครอบครัวคุณมาเสมอ! พวกเราแค่ต้องการจะจัดการเหตุการณ์นี้เป็นครั้งสุดท้าย! เนื่องจากคุณไม่เต็มใจที่จะลงโทษเธอขนาดนี้ เอาแบบนี้ไหมครับ? ตราบใดที่คุณเซ็นชื่อของคุณบนแบบฟอร์มข้อตกลงนี้ ผมจะไม่เอาเรื่องนั้นอีกต่อไป!” โนอาประกาศขณะที่เขาเลื่อนแบบฟอร์มข้อตกลงไปตรงหน้าของไบรสัน
หลังจากอ่านมันอย่างละเอียด สีหน้าของไบรสันจึงเป็นเป็นน่าเกลียดทันที
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ห๊ะ?! รู้ไว้ด้วยว่านายกำลังรนหาที่ตายในคืนนี้ โนอา!” ชายชราคำราม ขณะที่สายตาของเขากลายเป็นแดงก่ำ
“การ์ด! เข้ามาเดี๋ยวนี้และเตะพวกเขาออกไป!”
“อย่าพูดให้เสียเวลาเลยครับ ท่านเฟนเดอร์สัน ไอ้งั่งสี่คนนั้นที่มักจะปกป้องคุณถูกคนของผมปราบไว้แล้ว ไม่มีใครจะเข้ามาช่วยเหลือคุณหรอก ตอนนี้เรื่องนั้นไม่ได้อยู่ในความกังวล ผมหวังว่าคุณจะเซ็นข้อตกลงนี้เพื่อผลประโยชน์ของหลานสาวของคุณ ลูกชายของคุณ และความปลอดภัยของตัวคุณเองนะครับ เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ คุณจะต้องประกาศเรื่องนี้ต่อหน้าคนอื่น ๆ เช่นกัน!”