Mars เจ้าสงครามครองโลก บทที่ 662 หลี่กั๋วเฉียงถึงกับตกตะลึง
“หลี่กั๋วเฉียง แกจะทำอะไรน่ะ！！！”
หลี่หลานมองไปที่หลี่กั๋วเฉียงด้วยความโกรธเกรี้ยว เธอคิดไม่ถึงว่า หลี่กั๋วเฉียงจะลงมืออย่างวู่วาม
หลี่เผิงเฉิงถูกทำให้พิการ นั่นเป็นเพราะเขาหาเรื่องใส่ตัวเอง！
ตอนนี้หลี่กั๋วเฉียงกลับไม่รู้จักสำนึกผิด แต่กลับแก้แค้น จะส่งซีซีของเธอมอบให้ตระกูลซ่ง
“ถ้าแกกล้าแตะต้องซีซีแม้แต่นิดเดียว เย่เซิ่งเทียนไม่ปล่อยแกไว้แน่！หลี่กั๋วเฉียง ฉันขอแนะนำให้แกรั้งบังเหียนม้าเมื่อถึงหน้าผาชันซะ แบบนี้แกยังพอมีโอกาสมีชีวิตอยู่ต่อไป！”
“หุบปากนะ！”
หลี่กั๋วเฉียงตบไปที่หน้าของหลี่หลาน แล้วยิ้มอย่างน่ากลัว“เย่เซิ่งเทียนคนเดียว ฉันไม่เชื่อว่าเขาจะสามารถพลิกฟ้าได้！ล่วงเกินตระกูลซ่ง เป็นสิ่งที่พวกแกรนหาที่ตาย！ยังกล้าท้ายฉันอีก ทำให้หลานชายฉันพิการ คิดจริงๆหรอว่าจะทำอะไรกับฉันได้ง่ายๆน่ะ？เย่เซิ่งเทียนต่อสู้เก่งแล้วยังไงล่ะ？เมื่อต้องเผชิญหน้ากับตระกูลซ่ง เขาก็เป็นแค่มดตัวหนึ่งเท่านั้นแหละ ตระกูลซ่งอยากจะเหยียบเขาตายยังไงก็ได้！หุบปากของแกไปซะเถอะ”
หลี่หลานกับซีซีถูกคนใช้เทปปิดปากเอาไว้ พูดอะไรไม่ได้
รถของตระกูลซ่งจอดรออยู่ด้านนอก เพื่อที่จะแก้แค้นเย่เซิ่งเทียน หลี่กั๋วเฉียงได้ร่วมมือกับตระกูลซ่ง ใช้หลี่หลานกับซีซีข่มขู่เย่เซิ่งเทียน
แต่น่าเสียดายที่หวางซีไม่ได้มาด้วย เธอหนีรอดไปได้
แต่ไม่เป็นไรหรอก เขาได้ส่งคนไปขับตัวหวางซีที่เมืองเฉียนถัง
ขอแค่มอบพวกเธอทั้งสามคนให้กับตระกูลซ่ง สังหารเย่เซิ่งเทียน ภายใต้การสนับสนุนจากตระกูลซ่ง พวกเขาบ้านสามจะอยู่ในการควบคุมของตระกูลหลี่
ถึงเวลานั้น คอยยืมมือของตระกูลซ่ง กำจัดหลี่กั๋วหรงกับหลี่เฟิง ในตระกูลหลี่จะไม่มีใครกล้าเป็นปรปักษ์กับบ้านสามอีก
หลี่กั๋วเฉียงแสดงความปรารถนาอย่างแรงกล้า เขารอโอกาสนี้มาตลอด
“เอาพวกเขาขึ้นรถ！”
หลี่กั๋วเฉียงออกคำสั่ง ชายฉกรรจ์ทั้งสองรีบยัดหลี่หลานกับซีซีไปในรถคัน
จากนั้น หลี่กั๋วเฉียงสิ่งเหยาะๆไปที่รถคันแรก แล้วเคาะหน้าต่างรถ พลางพูดอย่างยิ้มๆว่า“คุณชายรองซ่งครับ แม่ยายกับลูกสาวของเย่เซิ่งเทียนถูกจับหมดแล้วครับ คุณพาพวกเธอกลับไปได้เลย ส่วนหวางซีผมจะส่งเธอไปที่……”
ทันใดนั้น หลี่กั๋วเฉียงก็ถึงกับตกตะลึง บทสนทนาที่เหลือก็ติดอยู่ในลำคอของเขา
“ทำไมถึงเป็นแก！！”
สีหน้าของหลี่กั๋วเฉียงเปลี่ยนไป คนที่อยู่ในรถไม่ใช่คุณชายรองซ่ง แต่เป็นเย่เซิ่งเทียน！
“แปลกใจไหม？”
เย่เซิ่งเทียนมองไปที่หลี่กั๋วเฉียงด้วยสีหน้าเรียบเฉย สำหรับคนพวกนี้ เขาขี้เกียจใส่ใจ
หลี่กั๋วเฉียงตระหนักอะไรบางอย่างได้ ถ้าเย่เซิ่งเทียนนั่งตรงนี้ ต้องเกิดเรื่องกับคุณชายรองซ่งแน่ๆ
เย่เซิ่งเทียนไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่！
หลี่กั๋วเฉียงรีบหันหลังจะวิ่งหนี แต่กลับถูกเวินเฉินเตะลงกับพื้น“ไอ้หนอนบ่อนไส้ เดี๋ยวฉันค่อยคิดบัญชีกับแก จับมันมัดซะ！”
องครักษ์เงารีบจัดการมัดตัวของหลี่กั๋วเฉียงทันที แล้วยัดเข้าไปในรถ
“เย่เซิ่งเทียน ฉันขอเตือนให้แกปล่อยฉันไปซะ ฉันเป็นญาติผู้ใหญ่ของแกนะ แกกล้าทำแบบนี้กับฉัน จะต้องถูกสวรรค์ลงโทษ！แกเป็นศัตรูกับตระกูลซ่ง จะต้องจบไม่สวยแน่！ปล่อยฉันไปตอนนี้ ฉันยังขอร้องให้ตระกูลซ่ง ไว้ชีวิตแกได้！”
หลี่กั๋วเฉียงตะคอกด้วยท่าทางดุร้ายแต่ภายในจิตใจกลับอ่อนแอ,
“หุบปาก！”
เย่เซิ่งเทียนตบไปที่หน้าของเขา หลี่กั๋วเฉียงตกใจกับสายตาเย็นชาของเขาจนต้องกลืนคำพูดกลับไป
“เวินเฉิน ส่งแม่ฉันกับซีซีกลับเฉียนถัง แล้วส่งคุณท่านหลี่ไปด้วย”
เย่เซิ่งเทียนออกคำสั่ง
“ครับ”
เวินเฉินแก้มัดให้กับหลี่หลานกับซีซีที่อยู่หลังรถ พลางกล่าวว่า“คุณน้าครับ ซีซี ผมส่งพวกคุณกลับเฉียนถังก่อนนะครับ หวางซีกำลังรอพวกคุณอยู่”
“เลขาเวิน มาได้ยังไง？ซีเอ๋อร์ไม่เป็นอะไรใช่ไหม？”
หลี่หลานถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่กลับไม่เอ่ยถึงเย่เซิ่งเทียน ถึงจะรู้ว่าการปรากฏตัวของเวินเฉินจะมีความเกี่ยวข้องกับเย่เซิ่งเทียนก็ตาม
แต่ทว่า เธอยังคงไม่สามารถยกโทษให้กับเย่เซิ่งเทียนได้
เวินเฉินถอนหายใจแล้วกล่าวว่า“หวางซีไปเป็นอะไรครับ ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกครับ เรื่องของคุณเย่ผมจะตรวจสอบให้รู้เรื่องครับ เพื่อให้คำอธิบายกับพวกคุณ”
หลี่หลานพูดอย่างเย้ยหยัน“เลขาเวิน เขากับพวกเราไม่เกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว อย่าพูดถึงเขาอีกเลย”
เวินเฉินไม่รู้จะทำอย่างไร ทำได้แค่ไม่เอ่ยถึงเรื่องนี้อีก
รอเธอเดินเข้ามา เย่ว์อิ่นหลงก็นำศพของท่านโจวปรากฏตัวขึ้นมาด้วย“คุณเย่ครับ ตอนนี้เราจะไปตระกูลซ่งกันหรอครับ？”
เย่เซิ่งเทียนพูดอย่างเย็นชา“ปล่อยให้ไอ้พวกหมาตระกูลหลี่ตั้งหน้าตั้งตารอต่อไปเถอะ ปล่อยข่าวออกไป บอกว่าฉันถูกตระกูลซ่งจับตัวไปแล้ว”