Kill the Hero 079
[หนังสือแห่งความตาย]
– ระดับ : E
– เอฟเฟกต์ : หนังสือเล่มนี้มีพลังของโอซิริส สามารถปิดผนึกคนตายได้ ผู้วายชนม์ที่ถูกผนึกไว้ในหนังสือแห่งความตาย สามารถแสดงพลังได้มากขึ้นด้วยพลังของโอซิริส
หนังสือแห่งความตาย เปรียบเสมือนช่องเก็บของที่เก็บได้เฉพาะมอนสเตอร์อันเดด
‘ระดับ E ฉันใช้ได้ 10 หน้า? ’
พื้นที่ในระดับ E เก็บมอนสเตอร์อันเดดได้ 10 ตัวเท่านั้น
วิธีการใช้งานค่อนข้างง่าย เมื่อใช้ทักษะหนังสือแห่งความตาย หนังสือที่สร้างจากแผ่นคอนกรีตจะปรากฏขึ้น พร้อมกับมอนสเตอร์อันเดดที่ถูกปิดผนึกอยู่ภายในแผ่นหิน
‘ดูเหมือนว่า โยฮันน์ จอร์จ จะไม่มีสิ่งนี้…’
คิมวูจินไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับทักษะนี้ ราชาแห่งอันเดดไม่เคยเรียกหนังสือแบบนี้มาก่อน
‘ถ้าเขาทำ มันคงจะแย่มาก’
ขอบคุณพระเจ้า
ในตอนนั้น คิมวูจินฆ่าราชาแห่งอันเดดได้ เพราะเขามีข้อจำกัด เขาต้องทำตามเงื่อนไข ก่อนถึงจะเรียกโครงกระดูกได้
แต่ถ้าเขาเรียกโครงกระดูกได้โดยไม่มีเงื่อนไขแบบนี้ล่ะ?
คิมวูจินไม่จำเป็นต้องถูกหักหลัง
หรือพูดอีกอย่างคือมันเป็นทักษะที่มีประโยชน์อย่างมาก
การลบเงื่อนไขของทักษะอัญเชิญโครงกระดูกเป็นแค่ความสามารถเบื้องต้นเท่านั้น และในกรณีที่ทหารโครงกระดูกถูกผนึกไว้ในหนังสือแห่งความตายพร้อมกับได้รับเอฟเฟกต์ของเจ้าแห่งสมรภูมิที่สะสมไว้ล่วงหน้า เอฟเฟกต์มันก็จะยังคงอยู่
‘พวกมันยังสวมใส่ไอเทมได้อีกด้วย’
แม้แต่ไอเทมที่ทหารโครงกระดูกสวมใส่ก็ยังเก็บไว้ในหนังสือแห่งความตายได้ แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวก็น่าเหลือเชื่อพอแล้ว
[พลังของโอซิริสทำให้ทหารโครงกระดูกแปดเปื้อน]
[สถิติของทหารโครงกระดูกทั้งหมดเพิ่มขึ้น 20%]
แต่ยังมีข่าวดีอีกข้อ ตอนนี้เองที่เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นในหูของคิมวูจิน
[ระดับเพิ่มขึ้น]
เมื่อคิมวูจินเงยหน้าขึ้นมองการแจ้งเตือน เขาก็เห็นหมอกสีแดงที่ลอยอยู่ในป่า
[ลิซาร์ดแมนถูกโจมตีโดยหมอกพิษ]
ตอนที่การแจ้งเตือนนี้ปรากฏ คิมวูจินก็เห็นลิซาร์ดแมนล้มลงบนพื้นโดยไร้บาดแผล
คิมวูจินลุกขึ้นยืน
‘ได้เวลาเข้าถ้ำเสือแล้ว’
…
ที่สนามกอล์ฟในเมืองยองอิน คยองกีโด
หญ้าเขียวชอุ่มเติบโตขึ้น เพราะสนามกอล์ฟถูกปิดมานาน และเหนือสนามนั้นคือพื้นที่บิดเบี้ยว นี่คือดันเจี้ยนเกท
ทันใดนั้น ชายคนหนึ่งก็ปรากฏตัวหน้าเกท
ดันเจี้ยนเกทที่มีขนาดใหญ่พอจะใส่รถเข้าไปได้ ไม่ถือว่าเล็ก แม้แต่มนุษย์ที่ตัวใหญ่มาก ตอนนี้ยังเล็กลงไปเลย
เมื่อชายคนนั้นปรากฏตัวเขาก็ทรุดลงคุกเข่าทันที
“อึก”
ในเวลาเดียวกับที่เขาปรากฏตัว มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาเขาอย่างเร่งรีบ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวล
“คุณลีจินอา คุณเป็นอะไรไหมคะ?”
เมื่อเขาได้ยินคำพูดของหญิงสาวสวย ลีจินอาก็เงยหน้าขึ้นมอง
“ท้องของฉัน…”
“คุณบาดเจ็บที่ท้องงั้นหรือคะ? ”
“…หิว.”
“คะ? ”
จากนั้นบุคคลใหม่ก็ปรากฏตัวหน้าดันเจี้ยนเกท ตอนที่เขาปรากฏตัว เขาก็เหลือบมองชายที่นั่งอยู่บนพื้นก่อนจะเดินผ่านไปอย่างใจเย็น
ลีจินอาเงยหน้าขึ้นมองตอนที่คิมวูจินเดินผ่านเขา และบ่นออกมา
“แม้แต่ทาสก็ยังได้พักกินข้าวเลย…”
จนถึงวันที่ 7 การออกล่ากับคิมวูจินเป็นเรื่องง่าย แต่ตั้งแต่วันที่ 8 เป็นต้นไป คิมวูจินเอาแต่ล่า
ตอนนั้นพวกเขาเหลือเวลาแค่ 3 วันให้ล่า เขาก็ก้าวเร็วขึ้นไปอีกหลายขั้น
ไม่น่าแปลกใจที่การรันดันเจี้ยนที่พวกเขาทำในช่วงท้าย ดูจะมากเกินไปสำหรับลีจินอา
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในช่วงสามชั่วโมงสุดท้ายก่อนจะออกมา คิมวูจินไม่ให้เวลาเขาพักดื่มน้ำด้วยซ้ำ
“ไอ้ปีศาจ”
เขาเป็นสัตว์ประหลาดที่จะถูกเข้าใจผิดว่าเป็นปีศาจได้อย่างง่ายดาย
‘ไม่ มันอาจจะดีกว่า ถ้าคนที่เป็นเป้าหมายของเขาจะสู้กับปีศาจแทน’
แน่นอนว่าลีจินอาจะไม่เรียกเขาว่าปีศาจ แค่เพราะคิมวูจินเป็นคนชั่วร้าย
สายตาที่เขามองมา วิธีที่คิมวูจินใช้ทักษะใหม่ร่วมกับคนของเขาคือการเปิดหูเปิดตา
‘ไม่น่าจะมีใครพยายามต่อกรกับเขาได้’
ลีจินอาเข้มแข็งขึ้นในขณะที่มองไปยังด้านหลังของคิมวูจิน
ผู้หญิงที่มาตรวจร่างกายเขา มองลีจินอาด้วยสีหน้าแปลก ๆ
จากนั้นคิมวูจินก็หันหน้ามาหาเธอ
“ติดต่อโอเซชานได้ไหม? ”
“คะ? ได้ค่ะ! “
หญิงสาวตั้งสติได้ และหยิบโทรศัพท์ที่เตรียมไว้ออกมา ผู้หญิงคนนั้นกดหมายเลขอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ส่งโทรศัพท์ให้คิมวูจิน
ในขณะที่เกิดเหตุการณ์นี้ ลีจินอายังคงไม่ลุกขึ้นจากพื้น
“นายจะติดต่อเซชานทำไมน่ะ?”
คิมวูจินตอบคำถามง่าย ๆ
“ฉันมีคำสั่งซื้อ”
“คำสั่งซื้อเหรอ? ”
เมื่อคิมวูจินพยักหน้า ลีจินอาก็มองเขาด้วยความดีใจ
“ถ้าอย่างนั้นฉันอยากได้ราโจกิไซส์จัมโบ้ 1 โอ้ เพิ่มข้าวปั้นด้วยนะ”
คิมวูจินมองลีจินอาด้วยสีหน้าเหมือนมองคนบ้า
‘ฉันว่าตอนที่ล่าอยู่ เขาสบายเกินไป’
ตึก!
แล้วโอเซชานก็รับสาย
– หืม ว่ายังไง?
ทันทีที่ได้ยินเสียงของโอเซชานจากโทรศัพท์ คิมวูจินก็บอกคำขอทันที
“ฉันอยากไปที่แคซอง”
…
ฮันซองกรุ๊ป
อันดับหนึ่งในกลุ่มธุรกิจของเกาหลี และเป็นหนึ่งในบริษัทที่มีอิทธิพลมากที่สุดของโลก เคยสงสัยตอนที่พวกเขากลายเป็นผู้อุปถัมภ์ของสมาคมเมสสิอาห์
ทำไมการลงทุนแบบนี้ถึงจะไม่มีกำไรล่ะ
แต่ 4 ปีมาแล้วที่โลกกลายเป็นเกม และภายในปี 2023 ก็ไม่มีใครกล้าตั้งคำถามกับพวกเขาอีก
ฮันซองกรุ๊ปเป็นผู้สนับสนุนของสมาคมเมสสิอาห์ อาจกล่าวได้ว่าเป็นกลุ่มที่มีอิทธิพลมากที่สุดในโลก
ตามสมาคมเมสสิอาห์ ฮันซองกรุ๊ปเป็นบริษัทที่สร้างขึ้นเพื่อกอบกู้โลก ไม่ใช่เพื่อแสวงหาผลกำไร
ไม่น่าแปลกใจที่ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับสมาคมเมสสิอาห์จะมีฮันซองกรุ๊ปอยู่ในนั้น และคนนั่งอยู่บนจุดสูงสุดของฮันซองกรุ๊ปก็ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากปาร์คชินเฮ เทพธิดาแห่งสมาคมเมสสิอาห์ เธอไม่ใช่แค่เป็นประธานเท่านั้น แต่เธอยังเป็นเจ้าของฮันซองกรุ๊ปอีกด้วย
ด้วยเหตุนี้ เธอจึงสามารถยืนต่อหน้าใครต่อใครด้วยรอยยิ้มภาคภูมิใจ และมั่นใจ
แต่เมื่อไม่นานมานี้ การแสดงออกของเธอดูไม่ค่อยดีนัก
“ยังไม่มีข่าวจากคิมแจฮุนงั้นเหรอ? ”
“ครับ มีสัญญาณบ่งบอกว่าเขาไปยุโรป แต่เขาก็หายตัวไปหลังจากที่เขาพยายามซ่อนร่องรอยตัวเอง”
“เขาตายแล้วหรือยัง? ”
“ดูเหมือนว่าจะเป็นเช่นนั้นครับ”
“แล้วศพอยู่ที่ไหน? ”
“นั่น…”
“เอาศพมา ไม่ว่าจะต้องจ่ายเท่าไรก็ตาม”
เป็นเพราะรอยร้าวปรากฏขึ้นในแผนการที่ควรจะสมบูรณ์แบบ
“แล้วกับปาร์คยองวานล่ะ เป็นยังไงบ้าง? ”
“ตอนนี้ผมกำลังตัดแต่งกิ่งไม้รอบ ๆ เขาอยู่ครับ”
“ฉันไม่สนใจกิ่งไม้ สิ่งที่ฉันถามคือนายจะไปหาเขาเมื่อไร?”
“เมื่อผมรวบรวมข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับการกระทำของปาร์คยองวานได้ แล้วผมจะเริ่มดำเนินการทันที คุณน่าจะเห็นผลได้ภายในต้นปีหน้าครับ”
“นั่นหมายความว่า ปาร์คยองวานยังกระโดดโลดเต้นได้อย่างอิสระไปอีกครึ่งปี ในขณะที่เราทำไม่ได้สินะ”
ยังมีปัญหาอื่น ๆ ที่เธอไม่สามารถกำจัดทิ้งได้ในทันที
‘ปาร์คยองวานเป็นไพ่ที่ฉันสร้างขึ้น เพื่อเสียสละในเวลาที่จำเป็น แต่ดูเหมือนว่าฉันจะเลี้ยงเขาดีเกินไป’
ปาร์คชินเฮถอนหายใจสั้น ๆ
‘ทำไมทุกอย่างถึงซับซ้อนขนาดนี้? ’
“แล้วผู้ชายคนนั้นล่ะ? ”
“ผู้ชายคนนั้น…”
“คนที่กลายมาเป็นมือขวาของปาร์คยองวาน ผู้ชายที่ติดต่อกับคิมแจฮุนในนามของปาร์คยองวาน”
“คุณหมายถึงคิมวูจินใช่ไหมครับ? ”
คิมวูจินเป็นชื่อที่เบาบางมากในความคิดของเธอ ทันใดนั้นก็กลับมาโดดเด่นอีกครั้ง
“ถูกต้อง”
“ผมพยายามเข้าไปหาเขาแล้ว แต่เขาได้รับการปกป้อง ดูเหมือนว่าปาร์คยองวานกับสมาคมฟีนิกซ์ตั้งใจจะเลี้ยงเขาไว้ครับ”
“ใครไม่รู้เรื่องนั้นบ้าง? สิ่งที่ฉันอยากรู้คือนายจะจัดการกับเขายังไง? ”
เมื่อได้ยินคำพูดของปาร์คชินเฮ เลขาของเธอก็ก้มหัวลง
“ผมจัดตั้งทีมไล่ล่าคิมวูจินแล้วครับ”
“ใครเป็นหัวหน้า? ”
“ซุซุกิครับ”
เป็นครั้งแรกที่ปาร์คชินเฮพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
“ในฐานะเจ้าของแหวนของแลนเซลอต พวกเขาเชื่อถือได้”
“แล้วพวกเขาอยู่ที่ไหน? ”
“ตอนนี้พวกเขากำลังรออยู่ในเขตพิเศษแคซอง ถ้าคิมวูจินแสดงตัวเมื่อไร พวกเขาจะรีบไปจับตัวเขาทันทีครับ แน่นอนว่าพวกเขาจะเอาข้อมูลทั้งหมดจากคิมวูจินแล้วค่อยฆ่า”
ปาร์คชินเฮพยักหน้า และเลิกคิดถึงคิมวูจินทันที เธอหันไปหาสนใจชื่ออื่นแทน
“แล้ว ไอแซค อิวานอฟ ล่ะ? นายคิดว่าเราจะทำให้เขากลายเป็นหนึ่งในพวกเราได้ไหม? ”
“ผมคิดว่าเราสามารถใช้เขาได้ในอนาคตครับ ไม่ว่าเขาจะตั้งใจทำอะไร เราจะต้องแสดงความเป็นมิตรต่อไป ในขณะที่เขาก็จะแสดงความเป็นมิตรต่อเรา”
“เอาล่ะ วางดันเจี้ยนไร้พ่ายไว้รอบตัวเขา ใช้เขาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้”
“เรามีดันเจี้ยนระดับ A+ อยู่ในฮอกไกโดที่ประเทศญี่ปุ่นอยู่ครับ”
จากนั้นปาร์คชินเฮก็แสดงสีหน้าค่อนข้างตึงเครียด
‘ฉันดีใจที่ในที่สุดก็ได้หมาล่าเนื้อที่มีประโยชน์ซะที’