ตอนที่ 285: คนที่น่ากลัว Ink Stone_Romance
เฉินเยี่ยนจัดการเรื่องเสร็จก็กลับมาที่ห้องคนป่วย ซุนหม่านเซียงและซินชานมาถึงกันแล้ว ซินเหลยไม่ได้มา
“เธอไปไหนมา? ลูกชายฉันเป็นแบบนี้แล้ว เธอยังไม่มาคอยดูแลอีก เธอไปวิ่งเล่นอะไรมา!”
ซุนหม่านเซียงชี้หน้าเฉินเยี่ยน ก่อนหน้านี้เธอเห็นสภาพซินห้าว ทั้งตัวเธอสั่นไปหมด
เฉินเยี่ยนไม่ตอบเธอ แต่นั่งลง พวกเขาปลอดภัยแล้ว แต่เวลานี้เธอเพิ่งรู้สึกเจ็บ ทั่วทั้งตัวไม่มีตรงไหนเลยที่ไม่เจ็บ อีกทั้งเธอสูญเสียเลือดทิพย์ไปสามสิบหยด หลายวันนี้ร่างกายจะอ่อนแอมาก
“เธอเล่ามาเธอไปทำอะไรมา ทำไมถึงทำให้ลูกชายฉันกลายเป็นแบบนี้ หรือว่าเธอ…”
ซุนหม่านเซียงยังคงบ่นด่าอยู่ ว่าเรื่องไม่เป็นใส่เฉินเยี่ยน
“คุณหุบปากเลย”
นี่เป็นครั้งแรกที่เฉินเยี่ยนตะคอกใส่ซุนหม่านเซียง อีกทั้งเธอยังเกือบจะพูดคำหยาบคายใส่ สายตาที่เธอมองซุนหม่านเซียงนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง
ซุนหม่านเซียงอึ้งไป เธอคิดไม่ถึงว่าเฉินเยี่ยนจะเป็นแบบนี้
ซินชานมองลูกชาย แล้วมองลูกสะใภ้ตัวเอง ไม่ได้พูดอะไร เขามองออกว่า ลูกสะใภ้โมโหมาก
“เยี่ยนจื่อ เธอไปตรวจดูหรือยัง?”
ซินชานถามเฉินเยี่ยนด้วยความเป็นห่วง
“หนูไม่เป็นไรค่ะ ไม่ได้บาดเจ็บถึงกระดูก พ่อวางใจได้ค่ะ”
ตอนนั้นเฉินเยี่ยนถามหลุมอวกาศ รู้ว่าเธอจะเจ็บอีกหลายวัน แต่กระดูกไม่เป็นอะไร
“ยังไงก็ไปตรวจดูหน่อยเถอะ?”
ซินชานเห็นสภาพเฉินเยี่ยนแล้วรู้สึกเป็นห่วง
เฉินเยี่ยนส่ายหน้า
“แล้วนี่เกิดอะไรขึ้น?”
ซินชานเห็นลูกสะใภ้ยืนยัน คิดว่าเธอคงรู้สภาพตัวเองดี เขาเลยไม่เรียกร้องต่อ
“เธอมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉัน? ฉันเป็นแม่สามีเธอ พ่อแม่เธอสอนมาอย่างนี้สินะ เธอทำลูกชายฉันเป็นแบบนี้ เธอมันตัวซวย ฉันบอกแล้วว่าแต่งงานกับเธอไม่ใช่เรื่องดี เธอจะทำลูกชายฉันตาย!”
ซุนหม่านเซียงกลับระเบิดออกมา เธอด่าเฉินเยี่ยน แล้วยังจะเข้าไปลากเฉินเยี่ยน จะลากเฉินเยี่ยนออกห่างจากซินห้าว เหมือนว่าถ้าเฉินเยี่ยนอยู่ข้างซินห้าว ซินห้าวจะเกิดเรื่อง
เห็นเธอพุ่งตรงมาที่ตัวเอง เฉินเยี่ยนไม่รู้ว่าเอาแรงมาจากไหนผลักซุนหม่านเซียงไปด้านข้าง
ซุนหม่านเซียงไม่ได้บาดเจ็บ แต่วิธีที่เฉินเยี่ยนทำทำให้เธอขายหน้า เธอคิดจะตรงเข้าไปตบเฉินเยี่ยน
ซินชานรั้งเธอไว้
ซินห้าวก็ตะโกนออกไป ทำไมแม่ตัวเองถึงทำให้คนปวดหัวได้ขนาดนี้นะ ตอนนี้ยังไม่หยุดอีก
“คุณหยุดอยู่ตรงนั้นเลย อย่าขยับ”
เฉินเยี่ยนชี้ไปที่เธอ ตอนนี้เฉินเยี่ยนโมโหอยู่ ดังนั้นเสียงเลยฟังดูดุร้าย ซุนหม่านเซียงไม่ขยับ
“คุณถามฉันว่าทำไมเป็นแบบนี้? คุณรู้ไหมว่าฉันอดไม่ได้อยากจะตบคุณ แต่ว่าคุณเป็นแม่ซินห้าว ฉันโมโหไปกว่านี้ไม่ได้”
“คุณเห็นสภาพซินห้าวตอนนี้คุณรู้สึกสงสาร คุณว่าฉันตัวซวยทำให้เขาตาย ใช่ ก่อนหน้านี้เขาเกือบจะตายแล้ว คุณรู้ไหม? คุณรู้ไหมว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้? พวกเราสองคนโดนคุณทำร้าย!”
เห็นเธอพูดแบบนี้ซุนหม่านเซียงจะตอบโต้ เฉินเยี่ยนจ้องเธอด้วยความเกลียดชัง ซุนหม่านเซียงเลยฟังต่อ
“ช่วงนี้ที่พ่อเกิดเรื่อง ฉันกับซินห้าววิ่งเต้นเรื่องไปมา คุณไม่ช่วยไม่ว่า คุณยังสร้างปัญหา วันนี้ที่พวกเรากลับไปเอาสมุดบัญชี คุณได้บอกซูเหม่ยลี่หรือเปล่า?”
เฉินเยี่ยนถามซุนหม่านเซียง
“ฉัน ฉัน เหม่ยลี่เขาคอยหาคนมาช่วย เธอใจดีช่วยพวกเรา ถ้าไม่ได้เธอ พวกเธอจะหาหลักฐานได้ง่ายขนาดนี้หรือ วันนี้พวกเธอกลับไปเอาสมุดบัญชี ฉันแค่อยากจะบอกเธอ ให้เธอดีใจ ใช่ฉันบอกไป แล้วนี่เกี่ยวอะไรกับเหม่ยลี่?”
ซุนหม่านเซียงไม่เข้าใจ
พอได้ยินว่าแม่สะใภ้ทำอย่างที่คิด เฉินเยี่ยนโกรธไปถึงก้นบึ้งหัวใจ
“เกี่ยวอะไร? พวกเราไปเอาสมุดบัญชีกลับมา ระหว่างทางกลับ มีคนขุดถนนขวางพวกเราไว้ ตั้งสิบคน หยิบไม้กับมีดขึ้นมา พวกนั้นบอกให้เราส่งสมุดบัญชีมา แล้วยังจะตัดมือตัดเท้าซินห้าว จะรังแกฉันต่อหน้าซินห้าว”
เฉินเยี่ยนพูดด้วยความโมโห
สายตาซินชานเย็นชาขึ้นมา เขาคิดอะไรได้แล้ว กำหมัดแน่น
“แล้วเกี่ยวอะไรกับเหม่ยลี่?”
ซุนหม่านเซียงยังไม่เข้าใจ
โง่จริง!
เฉินเยี่ยนหมดแรง
“คุณบอกว่าเกี่ยวอะไร? นอกจากคุณแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าพวกเรากลับไปเอาสมุดบัญชี แล้วคุณก็ดันไปบอกเธอ ฉันถามแล้ว คนพวกนั้นได้รับคำสั่งจากเธอให้มาหาพวกเรา จะทำร้ายพวกเราจนตาย พวกเขาต้องการสมุดบัญชี ให้พ่อไม่มีทางพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง ซินห้าวโดนแทงไปสามแผล เกือบจะตายแล้ว พวกนี้เป็นเพราะคุณ ตอนนี้ คุณพอใจหรือยัง?”
เฉินเยี่ยนก็ไม่อยากจะว่าซุนหม่านเซียงแบบนี้ แต่ไม่พูดก็ยากที่จะระบายความโกรธในใจออกมา
“ไม่ เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ที่เหม่ยลี่จะทำ เธอดีขนาดนั้น เธอคอยช่วยเหลือพวกเราตลอด เธอพูดมั่วๆ!”
ซุนหม่านเซียงกลับส่ายหน้า เธอไม่เชื่อ
“ฉันพูดมั่ว? เมื่อก่อนเธอสมคบกับหัวหน้าจ้าวคิดจะทำร้ายฉัน ทำลายโรงงานม้วนบุหรี่ เพียงแต่ฉันไม่มีหลักฐาน ดังนั้นฉันเลยไม่เคยเล่า คุณคิดว่าเธอดี แต่คุณย่า ฉัน ซินห้าว กลับรู้ว่าเธอเป็นคนที่น่ากลัว หลายปีมานี้พ่อไม่เคยมีความแค้นกับใคร ผลงานเขาโดดเด่น ใครจะเกลียดเขาขนาดนี้? ล้างแค้นเขา ทำร้ายเขา? เรื่องพวกนี้ไม่ใช่ว่าจะสำเร็จในหนึ่งวัน เป็นซูเหม่ยลี่ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง เธอต้องการทำลายพ่อ ทำลายครอบครัวพวกเรา คุณยังว่าเธอเป็นคนดี ต้องทำให้พวกเราตายก่อน คุณถึงจะพอใจใช่ไหม!”
เฉินเยี่ยนไม่รู้ว่าทำไมเวลานี้ซุนหม่านเซียงถึงยังตาไม่สว่าง
“เหม่ยลี่เขาไม่ใช่คนแบบนั้น เธอพูดแบบนี้ไม่ได้ เขาอยากแต่งานกับซินห้าว เธอบอกว่าเขาอยากทำร้ายเธอ ฉันเชื่อ แต่เขาทำร้ายพ่อ ทำร้ายซินห้าว ทำแบบนี้จะมีประโยชน์อะไรกับเขา?”
ซุนหม่านเซียงยังไม่เข้าใจ
“ตอนแรกเธออยากแต่งงานกับซินห้าว แต่ซินห้าวแต่งงานกับฉัน เธอเป็นคนสุดโต่ง ถ้าไม่ได้ก็จะทำลาย เพียงแต่ตอนนั้นเธอไปจากที่นี่ จนเธอกลับมา ฉันคิดมาตลอดว่าเธอกำลังวางแผนใหญ่มาเล่นงานฉัน แต่คิดไม่ถึงว่าเธอวางแผนทำร้ายพ่อ คิดไม่ถึงว่าเธอจะทำเรื่องมากมายขนาดนี้”
เฉินเยี่ยนก็เพิ่งมาเข้าใจตอนนี้ มิน่าซูเหม่ยลี่ไม่เคลื่อนไหวเลย จริงๆ เธอลงมือแต่แรกแล้ว เพียงแต่พวกเขาไม่รู้ตัว
คิดถึงช่วงนั้นที่เธอมาเยี่ยมคุณย่าที่โรงพยาบาลทุกวัน ทำอาหารให้คุณย่า พูดคุยยิ้มหัวเราะกับพวกเขา ตอนนั้นเธอก็มีการเตรียมการไว้แล้ว แต่ยังสามารถเผชิญหน้ากับพวกเขาได้อย่างหน้าตาย ซูเหม่ยลี่น่ากลัวจริงๆ
“ที่เยี่ยนจื่อพูดก็เป็นไปได้ที่จะเป็นเรื่องจริง”
ซินชานพยักหน้า คิดดูอย่างละเอียดแล้ว เรื่องนี้น่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับซูเหม่ยลี่จริงๆ ซูเหม่ยลี่อาศัยความสัมพันธ์ของพ่อเธอ เป็นไปได้ว่าทำเรื่องพวกนี้จริง
หลายวันนี้ซินชานก็คิด ว่าใครกันที่กำลังต่อกรกับเขา เหมือนที่เฉินเยี่ยนพูด เขาไม่มีความแค้นกับใคร หัวหน้าจ้าวก็ไม่น่าจะเล่นงานเขาแบบไม่มีที่มาที่ไป ส่วนคนที่อำเภอพวกนั้น ก็ไม่ใช่คนที่จะเชื่อฟังคำสั่งหัวหน้าจ้าวทั้งหมด
ส่วนถ้าหัวหน้าจ้าวจะเล่นงานเขา ต้องมีคนให้ผลประโยชน์อะไรเขา ส่วนคนนั้นจะต้องเป็นคนที่อยู่ในเมือง
คนในเมืองที่ต้องการทำร้ายเขา แล้วยังทำร้ายซินห้าวและเฉินเยี่ยน ทำลายพวกเขาสองครอบครัว พวกเขาไม่มีความแค้นแบบนี้ ถ้าเช่นนั้นก็เหลือแค่ซูเหม่ยลี่แล้ว เพียงแต่ทำไมเขาถึงคิดไม่ถึง เพียงเพราะซินห้าวไม่ได้แต่งงานกับเธอ ซูเหม่ยลี่ถึงกับทำเรื่องแบบนี้ได้ คนแบบนี้ จิตใจโหดเหี้ยมผิดปกติ
หลังซูเหม่ยลี่กลับมา ไม่ให้ซุ่มให้เสียงกลับทำเรื่องมากมายขนาดนี้ ช่างน่ากลัวเสียจริง