ติดตามการแจ้งเตือนตอนใหม่ที่แฟนเพจ Facebook Fanpage กดเลย
••••••••••••••••••••
นิยายอื่นที่ทางค่ายแปล
••••••••••••••••••••
**บทที่****292:**วางแผน (2)
เมื่อเห็นว่าราชันอินทรีย์ดำกล่าวกับซ่งจงอย่างสุภาพพร้อมคำนับ “นับตั้งแต่ที่ฝ่าบาทต้องการที่จะโจมตีกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออก พวกข้าไม่ลังเลเลยที่จะเข้าร่วมการต่อสู้เคียงข้างท่าน!”
“พวกเราเช่นกัน!” ชายที่อยู่ในชุดคลุมสีดำกล่าวออกมาเช่นกัน เขาผู้นั้นก็คือแขนเหล็กหยวนฉิง ระดับของเขาอยู่ในขั้นที่หก รูปร่างของเขาธรรมดาทั่วไป ดูไปดูมาคล้ายกับลิง มีความพิเศษก็คือแขนที่แข็งแกร่งทั้งสองข้างที่ใหญ่เทอะทะจนไม่ค่อยสามัคคีกันเท่าไหร่นัก
“ข้าร่วมด้วย!” ราชาหมึกยักษ์จางเฉียวกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่สุขุม ร่างกายส่วนใหญ่ของเขาเป็นปลาหมึก ทั่วทั้งร่ายกายนั้นไร้กระดูก แม้ว่าจะเปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์แล้ว มือและเท้าของเขายังคงอ่อนนุ่มเช่นเดิม อย่างไรก็ตามถ้าหากใครก็ตามที่ดูหมิ่นสภาพร่างกายของเขา นับได้ว่าคิดผิดอย่างร้ายแรง แม้ว่าเขาจะมีระดับอยู่ในขั้นหกเช่นเดียวกับแขนเหล็ก แต่ทว่าความแข็งแกร่งของเขานั้นมากกว่าแขนเหล็กอยู่หนึ่งขั้น
สำหรับคนสุดท้าย เขาเป็นบุรุษร่างใหญ่ ใบหน้ายิ้มแย้มตลอดเวลา ดูแล้วเขาเหมือนบุคคลที่ร่ำรวยอย่างมาก อย่างไรก็ตามแม้ว่าเขาจะดูอ่อนโยนและไม่อันตราย แต่ความแข็งแกร่งของเขาไม่เป็นรองอาวุโสเอ๋าเทียนแต่อย่างใด
ในฐานะของวาฬขาวที่ฝึกฝนมานานกว่าห้าพันปี เขาคือวาฬขาวหวังไป่ฮัวผู้สุขุม เขามักจะกล่าวเป็นคนสุดท้ายเสมอ เขากล่าวพร้อมกับจิบชาอย่างใจเย็น “เหล่ากลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกนั้นน่ารำคาญมากจริงๆ ข้าเผชิญหน้ากับพวกมันมาหลายปีแล้ว อย่างไรก็ตามเหล่าผู้นำของกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกนั้นแข็งแกร่ง พวกเขาอยู่ในระดับหยวนหยินและมีกันถึงห้าคน ข้าว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะต้องระมัดระวังมากเป็นพิเศษ ถ้าหากพวกเราบุกเข้าไปจำนวนมาก แน่นอนว่าพวกมันจะต้องวิ่งหนีป่าราบ แต่ถ้าหากพวกเราน้อยกว่า พวกมันจะใช้ภูมิประเทศที่ได้เปรียบเพื่อโจมตีโต้กลับ แต่นั่นก็ไม่ได้แปลว่าพวกมันชนะอย่างสมบูรณ์ สิ่งที่พวกมันจะได้รับคือความสูญเสียอย่างมหาศาล ดังนั้นข้าสามารถรับรองได้ว่าพวกมันจะต้องปวดหัวอย่างมากแน่นอน ข้าอยากรู้ว่าฝ่าบาทน้อยมีแผนไว้บ้างหรือยัง?” หวังไป่ฮัวถามไถ่ซ่งจงอย่างสุภาพ ถ้าหากซ่งจงไม่มีแผนที่ดีพอ แน่นอนว่าเขาจะไม่เข้าร่วมสงครามนี้
เมื่อได้ยินคำขอของหวังไป่ฮัว ซ่งจงไม่ได้กังวลแต่อย่างใดพร้อมกับเผยรอยยิ้มออกมาและตอบกลับ “การป้องกันของกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกนั้นยอดเยี่ยมจริงๆอย่างที่ท่านกล่าว แต่มันไม่สามารถปิดกั้นข้าได้! นั่นหมายความว่าข้ามีแผนแล้ว!”
“ข้าหวังที่จะได้ยินแผนการนั้น!” หวังไป่ฮัวกล่าวออกมาอย่างใจร้อน
“ได้โปรดดูนี่ก่อน!” ซ่งจงกล่าวออกมาอย่างสุภาพ พร้อมทั้งหยิบแผนที่ออกมาและชี้ไปยังสถานที่ต่างๆ “อาคารหลักอยู่ตรงนี้คือสิ่งที่พวกเราจะต้องระมัดระวัง ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นสิ่งต้องห้าม ยิ่งไปกว่านั้นรูปแบบของค่ายกลป้องกันทั้งหมดด้วยเช่นกัน แต่อย่างไรก็ตาม ข้าสามารถทำลายสิ่งเหล่านี้ได้อย่างเงียบเชียบ!”
ทุกคนมองตามนิ้วของซ่งจงพร้อมกับขมวดคิ้ว หวังไป่ฮัวอดไม่ได้ที่จะกล่าวออกมา “ฝ่าบาทมีสามคนที่อยู่ในกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออก ทั้งสามคนนั้นล้วนแต่โหดร้ายไร้ความปราณี จักรพรรดินีนั้นเข้มงวดเรื่องนี้อย่างมาก น้องชายคนเล็กของพวกเรานั้นเคยพ่ายแพ้ต่อพวกมัน ข้ากังวลว่าพวกเราจะสามารถก้าวข้ามตรงนั้นไปอย่างเงียบเชียบได้อย่างไรกัน!”
“อ่า เห็นได้ชัดว่าตรงนี้คือสถานที่ที่อันตรายที่สุด พวกมันถูกดูแลโดยสามปีศาจแห่งทะเลตะวันออก แต่ในฝั่งตรงกันข้ามเป็นทะเลเงียบสงบ พวกเราสามารถอ้อมไปทางนั้นได้ง่ายกว่า!” แขนเหล็กกล่าวออกมา
“ฮี่ฮี่ สิ่งที่อาวุโสทั้งสองกล่าวมาก็ถูกต้อง แต่พวกท่านคิดมากเกินไป!” ซ่งจงกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม
เมื่อวาฬขาวและแขนเหล็กได้ยินเช่นนั้น ทั้งสองมองหน้ากันพร้อมถามออกมาอย่างช่วยไม่ได้ “ฝ่าบาท มันคืออะไร?”
“พวกเจ้าประเมินพวกเขามากเกินไป!” ซ่งจงเผยยิ้มกว้างพร้อมอธิบายทันที “อย่าลืมว่าเป้าหมายของเราไม่ใช่การตรวจสอบกองกำลัง และพวกเรานั้นจำนวนมากเกินกว่าที่พวกเขาจะคาดเดา ข้าคิดว่าเขาไม่สามารถจัดการกับพวกเราได้โดยง่ายนอกจากวิ่งหนีเท่านั้น แต่เหตุนี้เราควรจะหลีกเลี่ยงการค้นพบให้มากที่สุด หลังจากทำลายอาคารหลักของกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกได้แล้ว เราจึงจะเปิดเผยตัวตน!”
ในขณะที่วาฬขาวได้พยักหน้า เขาก็ยังกล่าวต่อ “ฝ่าบาทกล่าวนั้นมีเหตุผล แต่สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับสามปีศาจแห่งทะเลตะวันออกอย่างไรกัน?”
“เกี่ยวข้องอย่างมาก!” ซ่งจงเผยยิ้มพร้อมอธิบายต่อ “ถ้าหากสถานที่เหล่านั้นถูกทำลาย เราจะสร้างความแตกตื่นให้กับพวกมัน แม้ว่าเราจะสามารถจัดการกับพวกมันบางคนได้ แต่ก็ไม่อาจหลบซ่อนตัวได้อย่างสมบูรณ์ สถานที่ของเหล่าสามปีศาจในทะเลตะวันออกนั้นแตกต่างกัน กลุ่มพันธมิตรล้วนแต่เป็นสหายที่เชื่อถือได้ของพวกเขา ทั้งสามนั้นควบคุมบุคคลเหล่านี้โดยสมบูรณ์ ดังนั้นตราบใดที่เราสามารถจัดการกับสามปีศาจแห่งทะเลตะวันออกได้ กองทัพของเราจะสามารถบุกเข้าโจมตีกลุ่มพันธมิตรของทะเลตะวันออกได้อย่างง่ายดาย!”
เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนั้น ทั้งหมดเข้าใจความหมายของสิ่งที่ซ่งจงกล่าวทันที วาฬขาวไตร่ตรองอยู่ชั่วครู่จากนั้นจึงกล่าวออกมาว่า “สิ่งที่ฝ่าบาทกล่าวมานั้นถูกต้องแล้ว แต่ทว่าปัญหาของพวกเราในตอนนี้คือเราและสามปีศาจแห่งทะเลตะวันออกไม่ได้ติดต่อกัน แล้วเราจะสามารถทำเช่นนั้นได้อย่างไร?”
“เรื่องนั้นพวกท่านไม่ต้องกังวล!” ซ่งจงโบกมืออย่างไม่ใส่ใจนัก “กล่าวก็คือข้าจะเป็นคนจัดการกับเหล่าสามปีศาจแห่งทะเลตะวันออกเอง หน้าที่ของพวกท่านคือนำกองทัพผ่านเส้นทางไปอย่างเงียบๆ หลังจากนั้นปล่อยให้ข้าสังหารพวกเขาอย่างโหดเหี้ยมก็พอ!”
“เช่นนั้นไม่มีปัญหา!” แขนเหล็กกล่าวอย่างตรงไปตรงมา จากนั้นเขาอุทานว่า “ตราบใดที่ท่านสามารถจัดการกับสามปีศาจแห่งทะเลตะวันออกได้ พวกเราจะมีความสุขในการไล่สังหารเหล่ามนุษย์พวกนั้นแน่นอน แม้แต่ผู้นำของกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออก เราก็สามารถจัดการได้!” ราชันอินทรีย์ดำกล่าวออกมา “ยอดเยี่ยม!”
“พวกเราไม่เกรงกลัวที่จะต้องต่อสู้กับพวกมัน ตราบใดที่พวกข้าสามารถไปถึงกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออกได้ ข้าก็ไม่เกรงกลัวผู้ใดแม้แต่ผู้นำแห่งกลุ่มพันธมิตร! พวกข้าสามารถทุบตีเขาอย่างโหดเหี้ยมแน่นอน!”
“ยอดเยี่ยม ถ้าเช่นนั้นเป็นไปตามแผนนี้!” ซ่งจงทุบโต๊ะพร้อมถามออกมา “พวกท่านมีอะไรจะคัดค้านหรือไม่?”
“ไม่มี!” ทั้งหมดพยักหน้าพร้อมกัน แม้แต่วาฬขาวที่ในตอนแรกดูเหมือนจะไม่ร่วมมือ ในตอนนี้ได้กล่าวตกลงอย่างเต็มปากเต็มคำ
“เยี่ยม!” ซ่งจงกล่าวอย่างร่าเริง “เช่นนั้นข้าขอประกาศว่าเราจะไม่แยกย้ายจนกว่าจะเมา!” เมื่อกล่าวเช่นนั้น ซ่งจงเปิดงานเลี้ยงทันที ทั้งหมดดื่มด่ำกันอย่างสนุกสนานจากก้นบึ้งของหัวใจ
หลังจากที่ทั้งหมดดื่มไวน์นับร้อยขวดอย่างดุเดือด มันได้สร้างมิตรภาพที่ไม่มีสิ่งใดจะเปรียบเทียบได้ สำหรับผู้อื่นอาจจะไม่สามารถเข้าถึงไวน์จำนวนกว่าร้อยขวดได้ แต่สำหรับเหล่าอสูรกายเหล่านี้ ไวน์พวกนี้เปรียบเสมือนกับน้ำเย็นเท่านั้น ดังนั้นเมื่อเครื่องดื่มได้ถูกวางลง ไม่มีผู้ใดที่เมามายแม้แต่คนเดียว พวกเขาคือนักดื่มชั้นเลิศ!
ทุกคนร่วมดื่มไวน์กันยาวนานถึงสองวัน บนโต๊ะมีแก้วไวน์และแผนที่ของทะเลตะวันออกพร้อมด้วยแผนสรุปการหารือในครั้งนี้ รวมถึงหน้าที่ของแต่ละคนอีกด้วย
หลังจากที่ทุกคนพูดคุยกันจนพอใจ ทั้งหมดจึงแยกย้ายกันกลับบ้านของตนเอง ซ่งจงนั้นงีบหลับไปชั่วขณะพร้อมกับตื่นขึ้นมาในเช้าที่สดใส จากนั้นเขาพาเหลยซานเอ๋อเข้าไปร่วมกลุ่มในการต่อสู้ครั้งนี้อีกด้วย
ในอาณาเขตของกลุ่มพันธมิตรทะเลตะวันออก พร้อมด้วยเกาะรอบๆรัศมีกว่าพันลี้ มันคือเกาะภูเขาไฟ อยู่ห่างจากเทือกเขาใหญ่หลายพันลี้ มันถูกเหล่าผู้ฝึกตนมนุษย์ทำความสะอาดแล้ว ตอนนี้มีผู้ฝึกตนบางคนที่หวนคืนกลับมาอาศัยอยู่ที่นี่เนื่องจากสะดวกสบายกว่ามาก
พวกเขามีความสัมพันธ์กันอยู่บนเกาะอย่างลึกซึ้ง จึงเป็นเหตุให้ถือกำเนิดบุตรกันขึ้นในสถานที่แห่งนี้
โดยทั่วไปแล้วการอาศัยของพวกเขาไม่ได้วุ่นวายมากนัก ผู้ฝึกตนส่วนใหญ่ในที่แห่งนี้อยู่ในระดับเซียนเทียนเท่านั้น
เช้าวันนี้เหล่าคนขี้เกียจมากมายกำลังดำเนินชีวิตอย่างเชื่องช้า บุคคลระดับสูงมองเห็นการมาเยือนของแขกไม่ได้รับเชิญ พวกเขาเห็นเพียงจุดสีดำเท่านั้นที่กำลังพุ่งเข้ามา แต่ทว่าเมื่อพวกเขาไม่ได้เห็นจุดสีดำเพียงจุดเดียว เพราะจุดสีดำที่พุ่งเข้ามามีสองจุด!
ทั้งสองเป็นชายและหญิงอย่างละหนึ่ง บุรุษนั้นมีรูปร่างสูงใหญ่และแข็งแกร่ง ใบหน้าตั้งตรง รูปลักษณ์อ่อนโยน แม้ว่าเวลาเขายิ้มจะทำให้ใบหน้าของเขาโง่เขลาก็ตาม ดวงตาของเขาราวกับเหยี่ยว แหลมคมและเต็มไปด้วยไหวพริบ
สำหรับสตรีแท้จริงแล้วเป็นเพียงเด็กสาว อายุเพียงไม่กี่ปีเท่านั้นอยู่ในชุดสีชมพูขาว ดูน่ารักอ่อนโยนต่อสายตาผู้พบเห็นอย่างมาก
เด็กหญิงนั่งอยู่บนไหล่ของบุรุษร่างใหญ่ ในขณะที่ทั้งสองลงจากดาบบิน นางไม่ได้กล่าวอะไรพร้อมกระโดดลงจากไหล่บุรุษผู้นั้นพร้อมมองไปรอบๆ พร้อมหันหน้าไปหาชายร่างใหญ่ราวกับว่าให้เขากล่าวอะไรสักอย่าง
เมื่อเห็นเช่นนี้ดูเหมือนทั้งสองเป็นพี่น้องกัน บุรุษร่างใหญ่นั้นถือเพียงดาบบินเท่านั้น ส่วนเด็กน้อยนั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากถุงมิติที่ดูโทรม แสดงให้เห็นว่าพี่น้องคู่นี้เป็นผู้ฝึกตนที่ยากจนยิ่งนัก