เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 819
หล่อนก็ไม่รู้ บนหัวของทพเจ้าหม่าหวางเย่มีดวงตากี่ดวง！！！
“ลุกขึ้นมาให้ฉัน พาฉันไปหาสวีโหย่วหรง！”
หยางเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง ในดวงตาเปิดเผยแสงที่เยือกเย็นออกมาเล็กน้อย！
ในเวลาเดียวกัน
บาร์พักผ่อนชั้นสอง
สวีโหย่วหรงในเวลานี้กำลังถือแก้วกาแฟดื่มอย่างสบายใจอยู่
หล่อนเหมือนมองเห็นแล้ว
ภาพลักษณ์สินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปตกต่ำลงยังไง！
ถูกคนนับหมื่นด่าประนามยังไง！
หล่อนเชื่อ
หลังผ่านเรื่องนี้ไป
ไม่มีคนจะเชื่อเฟิงเมิ่งกรุ๊ปอีกแล้ว
ถึงเวลานั้นเฟิงเมิ่งกรุ๊ปทำได้เพียงถอยออกจากตลาดภาคเหนืออย่างเชื่อฟัง
ฮึ ๆ ！
สู้กับฉัน？
และตัวเอง！
สร้างความดีความชอบมากอย่างนั้น
หนิงชิงเฉิงจะต้องให้รางวัลตัวเองอย่างดีแน่นอน
ไม่แน่ว่ายังมีโอกาสกลับไปตอนเด็ก ระหว่างสองคนมีความรู้สึกที่สนิทสนมกันเหมือนกาวที่ติดกันแน่น！
พอคิดถึงที่นี่
มุมปากสวีโหย่วหรงก็เปิดเผยรอยยิ้มที่ภาคภูมิใจออกมาเล็กน้อย
“เลขาสวีบังเอิญจริง ๆ ！ คิดไม่ถึงจะเจอที่นี่！”
“ทำไมมีเวลาดื่มกาแฟที่นี่？ หรือว่าคืออยากมาดูละครเหรอ？”
จู่ ๆ
เสียงที่คุ้นเคยหนึ่งก็ระเบิดดังที่ข้างหูของสวีโหย่วหรง
หล่อนหันหน้ามาดู ทันใดนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไปมาก พูดร้องเสียงหลง“หยางเฟิง！”
หยางเฟิงนั่งบนโซฟาที่อยู่ตรงข้ามเลยทันที พูดยิ้มกว้าง“เป็นเกียรติมากที่เลขาสวียังรู้จักผม！”
“หยางเฟิง คุณมาที่นี่ทำอะไร？”
สวีโหย่วหรงสูดลมหายใจลึกแล้ว สีหน้าเขียว
“ประโยคนี้น่าจะเป็นผมที่มาถามคุณแล้วล่ะมั้ง！”
“แต่ไม่เป็นไร วันนี้ที่ผมมาคือมาถามหาความผิดกับคุณ！”
“ถามหาความผิด？”
ในใจของสวีโหย่วหรงจู่ ๆ มีรางสังหรณ์ที่ไม่ดีเล็กน้อย
หล่อนฮึอย่างเย็นชาเสียงหนึ่งแล้ว“หยางเฟิง ฉันไม่รู้ที่คุณพูดหมายความว่ายังไง？ ฉันดื่มกาแฟอยู่ที่นี่ ไม่มีเรื่องอะไรก็ไม่ต้องมารบกวนฉัน！”
มองเห็นสวีโหย่วหรงปากแข็งอย่างนี้
หยางเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง“คุณไม่รู้จริง ๆ ？ คุณเรียกคนมาสร้างความวุ่นวายที่ร้านขายเฉพาะของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของผม ตั้งใจทำให้ภาพลักษณ์สินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปของผมแปดเปื้อนคุณคิดว่าเหล่านี้ผมต่างก็ไม่รู้เหรอ？”
ได้ยิน
ในใจของสวีโหย่วหรงกึกเล็กน้อย
หล่อนหาคนมาทำให้สินค้าใหม่ของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปแปดเปื้อน พูดได้ว่าจะไม่เกิดข้อผิดพลาดอย่างเด็ดขาด
หยางเฟิงคือรู้ได้ยังไง？
“ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดอะไร？ ฉันจะไปแล้ว！”
สถานที่นี้อยู่นานไม่ได้
สวีโหย่วหรงยืนขึ้นมาแล้วอยากที่จะออกไป
“เลขาสวีรีบไปอย่างนั้นทำไม？ หรือว่าคุณกลัวแล้วเหรอ？”
มองเห็นสวีโหย่วหรงเตรียมที่จะไป
หยางเฟิงมีใบหน้าที่ยิ้มเยาะ
“สรุปแล้วคุณต้องการจะทำอะไร？”สวีโหย่วหรงหันหน้ามา
“ทำอะไร？ ผมกลับอยากจะถามคุณ สรุปแล้วต้องการทำอะไร？”
หยางเฟิงก็ขี้เกียจจะพูดมากกับหล่อน
เพียงเห็นเขาสะบัดมือพูด“มาเถอะ！ ยังตะลึงอยู่ที่นั่นทำอะไร？”
พูดจบ
เพียงเห็นทั้งตัวของหวางเปียวมีบาดแผลเดินมาแล้ว
มองเห็นหวางเปียวสีหน้าของสวีโหย่วหรงก็เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดขึ้นมา
นับจากหยางเฟิงมา หล่อนก็รู้เรื่องอาจจะแดงออกมาแล้ว
ตอนนี้มองเห็นหวางเปียวอีก
สวีโหย่วหรงยังไม่รู้ได้ที่ไหนว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น！
แผนการของตัวเอง……พ่ายแพ้อีกแล้วเหรอ！
หวางเปียวมาถึงด้านหน้าของหยางเฟิง เรียกอย่างเคารพว่า“คุณหยาง！”
หวางเปียวในตอนนี้ได้ถูกหยางเฟิงตีจนกลัวแล้ว
เขาไม่กล้าไม่เคารพต่อหยางเฟิง
หยางเฟิงใช้นิ้วมือชี้ที่สวีโหย่วหรงอยู่ ถามต่อหวางเปียวว่า“ผู้หญิงคนนี้ นายรู้จักไหม？”
หวางเปียวพยักหน้าพูด“รู้จัก！ คุณหยาง หล่อนคือสวีโหย่วหรงเลขาของชิงเฉิงกรุ๊ปก็เป็นหล่อนที่ให้ห้าล้านแก่ผม ให้ผมพาคนมาทำให้สินค้าของเฟิงเมิ่งกรุ๊ปพวกคุณแปดเปื้อน……”
ไม่ได้รอให้หวางเปียวพูดจบ
บทที่ 818