ในะรหว่างที่รับประทานอาหารกลางวันที่ร้านฉวนจวี้เต๋อ ซึ่งอยู่ใกล้กับสถานีโทรทัศน์ CCTV หลี่จิงเหว่ยขมวดคิ้วและถาม “ผู้จัดการเฝิง เราแสดงออกชัดเจนเกินไปหรือเปล่า? พวกนั้นไม่ชนะการประมูลอะไรเลย แบบนี้พวกนั้นอาจสงสัยได้นะ”
อู่จื้อกังหัวเราะ “ผู้จัดการหลี่ ไม่เป็นไรหรอก นี่คือการประมูลและราคาที่เราเสนอประมูลก็สูงกว่า คุณสองคนชนะประมูลและได้ช่วงเวลาโฆษณามามากพอแล้ว ผมจะต้องชนะการประมูลสองสามช่วงในตอนบ่าย” อู่จื้อกังเป็นตัวแทนของบริษัทเภสัชกรรมเมืองปิง เพื่อเข้าร่วมการประมูล แต่จริงๆ แล้วเขาอยากมาดูอะไรสนุกๆ ที่นี่มากกว่า
“โรงงานเครื่องจักรเมืองปิงของเรามีช่วงเวลาโฆษณาเพียงพอแล้วครับ ตอนนี้โฆษณาของเราพอที่จะรักษาตำแหน่งแบรนด์ของเราไว้ได้และเป้าหมายของเราในปีนี้ก็คือการตั้งจุดขายในทุกจังหวัด” บริษัทเครื่องจักรเมืองปิงชนะการประมูลช่วงเวลาโฆษณาหลายช่วงแล้วและเพียงพอที่จะโปรโมตรถรุ่นใหม่ของพวกเขา
“เรายังต้องการช่วงเวลาโฆษณามากกว่า 4 ช่วง” เจียงว่านเหมิงพูด คำว่า ‘เรา’ หมายถึงบริษัทเฟิงหยู่ อิเล็กทรอนิกส์ ไอว่าอิเล็กทรอนิกส์ เครื่องใช้ในบ้านเฟิงหยู่ และเครื่องใช้ในบ้านไอว่า และไอว่าลิตเติ้ลไทแรนท์ บริษัทไม่กี่แห่งพวกนี้ได้พัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ร่วมกันและเมื่อมีผลิตภัณฑ์ใหม่ ก็จะจัดจำหน่ายภายใต้แบรนด์ทั้งสองนี้
“เลอฮาฮ่าต้องการอีกอย่างน้อย 2 ช่วงเวลาโฆษณาสำหรับสินค้าล่าสุด ถ้ามีมากกว่า 2 ช่วงเวลาโฆษณาเราก็ยินดี” จ้งชิงเซียนพูด
“ไม่ต้องกังวลนะครับ การมีช่วงเวลาโฆษณามากเกินไปก็ไม่มีประโยชน์เช่นกัน ผมยังต้องเตรียมช่วงเวลาโฆษณาสองช่วงสำหรับเลอโนโว พวกคุณอาจจะไม่ได้ช่วงเวลามากกว่าเดิมที่มีอยู่ แต่คราวนี้ผมจะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าใครใหญ่ที่นี่!” เฝิงหยู่หัวเราะ นี่คือประเทศจีน บ้านเกิดของผม!
การประมูลดำเนินต่อไปในช่วงบ่าย เนื่องจากการเสนอราคาที่สูงมากในช่วงเช้า ทำให้การเสนอราคาในช่วงบ่ายเพิ่มขึ้นไปอีก
เฝิงหยู่และคนของเขายังคงเสนอราคาอย่างบ้าคลั่งและเข้าร่วมประมูลช่วงเวลาโฆษณาเกือบทั้งหมด ดูเหมือนว่าพวกเขาอยู่ที่นั่นเพื่อซื้อทุกอย่าง
เมื่อการประมูลสิ้นสุดลง โมโตโรล่า โซนี่ โนเกีย คังซื่อฟู่ ถงอี้ เป๊ปซี่ และบริษัทอื่นๆ ไม่ชนะการประมูลช่วงเวลาโฆษณาเลยแม้แต่ช่วงเดียว
ตัวแทนจากบริษัทพวกนี้ได้เปลี่ยนกลยุทธ์และเพิ่มราคาเสนอประมูลอีก 10% แต่พวกเขายังคงกลับบ้านมือเปล่า ช่วงเวลาโฆษณาไม่ได้มีราคาเพิ่มขึ้นทั้งหมด ช่วงเวลาโฆษณาบางช่วงที่ถูกขายไปในราคาที่ต่ำกว่าปีที่แล้ว แต่ช่วงเวลาทั้งหมดที่บริษัทพวกนี้อยากได้และเสนอราคาประมูลไปนั้น ราคากลับเพิ่มสูงขึ้นอย่างมาก มันน่าแปลกเกินไป!
…….
“หัวหน้าสถานีครับ ตัวแทนจากบริษัทยังไม่ยอมกลับเลยครับ พวกเขายืนยันที่จะพบคุณและรองหัวหน้าสถานีอู่ก็ห้ามพวกนั้นไม่อยู่” เลขาของหัวหน้าสถานีเจียรีบเข้ามาในห้องทำงาน
หัวหน้าสถานีเจียตอบกลับอย่างช้าๆ “พวกเขาทำอะไรรุนแรงหรือเปล่า?”
“พวกเขาบอกว่าจะร้องเรียนสถานทูตว่าเราเลือกปฏิบัติต่อพวกเขาครับ” เลขานุการตอบ
“ร้องเรียนงั้นหรอ? เชิญเลย ฮึ่ม! เรากำลังประมูลช่วงเวลาโฆษณาและราคาเสนอของพวกเขาก็ต่ำกว่าคนอื่นๆ แล้วยังอยากจะชนะการประมูลอีกหรอ? อะไรนะ? เป็นชาวต่างชาติและคิดว่าจะได้รับการดูแลเป็นพิเศษงั้นหรอ? พวกเขาไม่เคยเข้าร่วมงานประมูลมาก่อนหรอ? ถึงได้ไม่รู้ว่าผู้ที่เสนอราคาสูงสุดจะได้ช่วงเวลาโฆษณานั้นไป พวกเขาไม่มีเงินประมูลเองแล้วยังจะกล้ามาร้องเรียนอีกหรอ?” หัวหน้าเจียพูด
เลขาถึงกับพูดไม่ออก บริษัทพวกนั้นล้วนเป็นบริษัทข้ามชาติและไม่มีใครที่ไม่มีเงิน แล้วจะให้ผมเอาคำพูดของคุณไปบอกพวกนั้นยังไงดี?
“ไป ออกไปบอกพวกนั้นตามที่ผมพูด!” หัวหน้าเจียกำลังรอรายงานรายละเอียดของการประมูลอยู่และไม่สนใจที่จะพูดคุยกับผู้ก่อปัญหาพวกนั้น
รองหัวหน้าสถานีอู่พยายามอย่างเต็มที่ที่จะทำให้ตัวแทนพวกนั้นใจเย็นลง แต่พวกเขาก็ปฏิเสธที่จะกลับไป พวกเขาต้องการคำอธิบายจากหัวหน้าสถานีว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ชนะการประมูลช่วงเวลาโฆษณาซักช่วงเลย
“เลขาซุน หัวหน้าอยู่ไหน?” รองหัวหน้าสถานีอู่มองไปรอบๆ และไม่เห็นหัวหน้าสถานีเจีย หัวหน้าสถานีต้องการให้เขาเป็นคนจัดการกับคนพวกนี้เองหรอ?
แต่เขาไม่สามารถจัดการได้!
“ตอนนี้หัวหน้าสถานียุ่งอยู่ครับ เขาฝากข้อความให้ผมมาบอกตัวแทนพวกนี้” เลขาซุนพูดแล้วเดินไปที่เวที ไมโครโฟนยังคงเสียบอยู่ที่เดิม เขาเคาะที่ไมโครโฟนสองครั้ง
ทุกคนได้ยินเสียงเคาะและมองไปบนเวที คนนี้คือใคร? หัวหน้าสถานีอยู่ไหน? สถานีโทรทัศน์ CCTV ต้องการทำให้พวกเราใจเย็นลงด้วยการส่งคนอื่นมาพูดแทนงั้นหรอ? ดูเหมือนพวกเขาจะไม่ได้ใส่ใจเราเลย หากเราไม่ร้องเรียนเรื่องนี้กับสถานทูต ทุกคนคงจะไม่ได้เรียนรู้บทเรียนนี้!
“เงียบก่อน! ตอนนี้ปัญหาคืออะไร?”
“คุณเป็นใครถึงมาพูดกับเราแบบนี้? เราต้องการร้องเรียนเกี่ยวกับการประมูล การประมูลนี้ไม่ยุติธรรมเลย เรียกให้หัวหน้าสถานีของคุณมาที่นี่เดี๋ยวนี้!” มีใครบางคนตะโกนขึ้นมา
“ใครบอกว่าการประมูลครั้งนี้ไม่ยุติธรรม มีหลักฐานหรอ?” เลขาซุนเถียงกลับ
“พวกเราทุกคนที่นี่มีส่วนร่วมในการประมูล แต่เราไม่ชนะการประมูลซักช่วงเวลาเลย! คุณกำลังบอกผมว่าการประมูลครั้งนี้ไม่มีใครคุมอยู่เบื้องหลังงั้นหรอ?”
เลขาซุนตอบอย่างเหยียดหยาม “ตลกจัง! นี่เป็นการประมูลแบบปิด พวกคุณทุกคนประเมินราคาของช่วงเวลาโฆษณาต่ำเกินไปเองและเสนอราคาประมูลที่ต่ำกว่า แน่นอนว่าคุณก็ต้องแพ้การประมูลสิ ในประเทศญี่ปุ่นของคุณ คนที่ชนะการประมูลคือคนที่เสนอราคาต่ำที่สุดหรอครับ? เอกสารที่ส่งถึงพวกคุณทั้งหมดได้ระบุหลักเกณฑ์การประมูลไว้อย่างชัดเจน ผู้เสนอราคาสูงสุดคือผู้ชนะการประมูล!”
ตัวแทนของโซนี่โกรธมาก ผมเคยบอกตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าผู้เสนอราคาต่ำสุดจะเป็นผู้ชนะการประมูล? แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่ราคาเสนอของเราจะน้อยกว่าราคาเสนอที่ชนะการประมูลอยู่ 5% ตลอดเวลา เราเสนอราคามากกว่าราคาที่เราตั้งใจไว้ 50% สำหรับบางช่วงและเรายังไอว่าหรือเฟิงหยู่อีก 5% อยู่ดีงั้นหรอ? จะเป็นไปได้อย่างไรกัน?
“ถ้าอย่างนั้น อธิบายมาสิว่าทำไมถึงเป็นบริษัทเพียงไม่กี่แห่งที่เสนอราคาสูงสุดและไม่มีบริษัทญี่ปุ่นชนะการประมูลเลยแม้แต่ช่วงเวลาเดียว? ไม่ยุติธรรมเลย!” มีคนถามขึ้นมา
“คุณหมายความว่ายังไงที่พูดว่าบริษัทไม่กี่แห่งพวกนั้น? บริษัทมากกว่า 900 แห่งเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้และมีเพียง 200 บริษัทเท่านั้นที่ชนะการประมูลช่วงเวลาโฆษณา บางบริษัทได้ช่วงเวลาโฆษณามากกว่า บริษัทอื่น และมีบริษัทจำนวนมากที่ไม่ชนะช่วงเวลาโฆษณาอะไรเลยเหมือนพวกคุณนั่นแหละ บริษัทพวกนั้นไม่เห็นจะมาสร้างปัญหาเหมือนพวกคุณเลย คุณประมูลช่วงเวลาโฆษณามากกว่า 120 ช่วงและบริษัท 86 แห่งก็ชนะการประมูลช่วงเวลาโฆษณาพวกนั้น บริษัทมาจากภาคเอกชนและบางแห่งก็เป็นกิจการร่วมค้า พวกนั้นมาจากวงการธุรกิจที่แตกต่างกัน เช่น การผลิตอาหาร เครื่องนุ่งห่ม อิเล็กทรอนิกส์ เฟอร์นิเจอร์ เครื่องสำอาง และอื่นๆ บางบริษัทก็มาจากยุโรป อเมริกา แอฟริกา เอเชีย มีตรงไหนที่ไม่ยุติธรรมมิทราบ”
เพื่อป้องกันไม่ให้มีช่วงเวลาโฆษณาที่ขายไม่ได้ สถานีโทรทัศน์ CCTV จึงได้เชิญบริษัทบางแห่งที่สนิทด้วยให้มาเข้าร่วมการประมูล หากไม่มีผู้ประมูลช่วงเวลาโฆษณาไหนเลย บริษัทพวกนี้จะเสนอราคาและขายคืนให้กับสถานีโทรทัศน์ CCTV ช่วงเวลาโฆษณาของปีนี้ขายดี และบริษัทที่ได้รับเชิญพวกนี้ไม่จำเป็นต้องเสนอราคาใดๆ
ไอว่า อิเล็กทรอนิกส์ ถือเป็นหนึ่งในบริษัทร่วมทุน พวกเขามีผู้ถือหุ้นจากฮ่องกงและไอว่าก็เป็นเจ้าของหุ้นบางส่วน คุณจะพูดได้อย่างไรว่าไม่มีบริษัทญี่ปุ่นบริษัทไหนชนะการประมูลเลย?”
“เราเสนอราคาที่สูงมาก แต่ทำไมเราไม่ชนะเลย?”
“มีคนเสนอราคาที่สูงกว่าพวกคุณไง พวกคุณประเมินราคาเสนอประมูลผิดไปเอง จะโทษใครล่ะ?” เลขาซุนกล่าว
รองหัวหน้าสถานีอู่พูดเสริม “ถูกต้อง ช่วงเวลาโฆษณาของเรามีราคาแพงกว่าปีที่แล้ว ดูจากช่วงเวลาโฆษณาที่มีราคาแพงที่สุดก็ได้ ปีนี้ราคาเท่ากับ 330 ล้าน เทียบกับปีที่แล้วคือ 67 ล้าน”
เลขาซุนจงใจบ่นเสียงดัง “พวกคุณทุกคนไม่มีเงินและยังอยากได้ช่วงเวลาโฆษณางั้นหรอ? พวกเขามารับตำแหน่งนี้ได้ยังไง?”
ตัวแทนโกรธมาก แต่ก็ไม่สามารถเถียงกลับได้
เมื่อตัวแทนกลับไป เลขาซุนก็พูดประชดประชัน “คนพวกนี้ไม่รู้กฎของการประมูลและยังกล้ามาเข้าร่วมงั้นหรอ? อย่าลืมบอกบริษัทพวกนี้ให้ส่งตัวแทนที่ฉลาดมากกว่านี้มาเข้าร่วมงานในปีหน้านะ!”
ตัวแทนของโซนี่หันกลับมาและจ้องหน้าเลขาซุน เขาถอนหายใจและเดินออกไป พยายามคิดหาทางว่าเขาจะไปรายงานผู้บังคับบัญชาของเขายังไงดี!