เทียนเจ๋ออดทนต่อความเหนื่อยล้าขีดสุดมาจนถึงตอนนี้ เมื่อเห็นเทียนเจ๋อหมดแรงและหมดสติไป จวินอู๋เสียก็รู้สึกราวกับว่ามีก้อนหินใหญ่กดทับหัวใจของนางจนรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างมาก
เทียนเจ๋อยังบาดเจ็บหนักขนาดนี้ แล้วซูหย่าที่ยังอยู่ในมือของเก้าอาราม……
จวินอู๋เสียไม่อยากคิดต่อ มือทั้งสองของนางถูกย้อมเป็นสีแดงด้วยเลือดของเทียนเจ๋อ เลือดอุ่นๆที่เหนียวเหนอะหนะค่อยๆเย็นลง และทำให้มือทั้งสองของนางเย็นไปด้วย
มือที่เปื้อนเลือดของนางกำแน่น จวินอู๋เสียหันไปมองเสวี่ยเอ๋อร์และหญิงสาวสวมหน้ากากที่ยืนตะลึงงันอยู่ด้านข้าง แล้วพูดว่า “ช่วงนี้ข้ารบกวนเจ้าทั้งสองดูแลอาจารย์อาของข้าด้วย”
ในที่สุดเสวี่ยเอ๋อร์ก็ได้สติจากความตกใจ ทุกอย่างที่นางได้ยินเมื่อครู่ทำให้นางเย็นวาบไปทั้งร่าง วิหารหยกวิญญาณเมื่อก่อนยังสู้สิบสองวิหารไม่ได้ แล้วจะไปต่อกรกับยักษ์ใหญ่อย่างเก้าอารามได้อย่างไร แต่จากสายตาของจวินอู๋เสีย เสวี่ยเอ๋อร์มองออกว่าจวินอู๋เสียตั้งใจจะเป็นศัตรูกับเก้าอาราม!
“เจ้าค่ะ……” เสวี่ยเอ๋อร์ตอบ เสียงของนางเริ่มสั่น
จวินอู๋เสียสูดหายใจยาว นางเดินออกไปนอกห้องพร้อมสายตามองลงต่ำ จวินอู๋เหยาและเย่ฉาก็เดินตามนางไปด้วย
เสวี่ยเอ๋อร์มองเทียนเจ๋อที่นอนอยู่บนเตียง เสียงแหบแห้งที่เค้นออกมาอย่างสุดชีวิตของเทียนเจ๋อทำให้เสวี่ยเอ๋อร์ยังไม่สามารถดึงสติกลับมาได้อย่างเต็มที่
“ศิษย์……ศิษย์พี่……นี่……พวกเราจะ……ทำยังไงดี……” เสวี่ยเอ๋อร์กลุ้มใจจนอยากร้องไห้ ไอลีนโนเวล
หญิงสาวสวมหน้ากากยังคงนิ่งเงียบ แล้วทันใดนั้นนางก็หันหลังและวิ่งตามจวินอู๋เสียออกไป
เพียงครู่เดียวหญิงสาวสวมหน้ากากก็เห็นจวินอู๋เสียที่กำลังเดินอยู่ไกลๆ จึงร้องเรียกนาง “คุณหนูจวิน! โปรดรอสักครู่!”
จวินอู๋เสียหยุดเดิน แต่ไม่ได้หันหน้ากลับมา ถ้านางหันกลับมาตอนนี้ หญิงสาวสวมหน้ากากก็จะเห็นว่าใบหน้าที่งดงามของนางเผยความตั้งใจสังหารที่น่าสะพรึงกลัว
“คุณหนูจวิน ท่านคิดจะช่วยคนจากเงื้อมมือของเก้าอารามงั้นหรือ?” เสียงของหญิงสาวสวมหน้ากากแฝงความกังวลอย่างมากโดยไม่รู้ตัว
“ใช่” จวินอู๋เสียพูดออกมาหนึ่งคำอย่างเย็นชา
อาจารย์ถูกจับ เหล่าอาจารย์ถูกทำร้าย หากนางนิ่งดูดาย นางจะมีหน้าเรียกซูหย่าว่าอาจารย์ได้อย่างไร!
หญิงสาวสวมหน้ากากตกใจเล็กน้อย คำตอบของจวินอู๋เสียเป็นอย่างที่นางคิดไว้ แต่พอได้ยินกับหูตัวเอง ก็ทำให้นางอกสั่นขวัญแขวนขึ้นมา
“เก้าอารามไม่เหมือนสิบสองวิหาร พวกเขาไม่ได้บาดหมางกัน พูดได้เลยว่าเก้าอารามคือหนึ่งเดียวกัน ถ้าท่านจะไปช่วยอาจารย์ท่านจริงๆ นั่นหมายความว่าท่านจะเป็นศัตรูกับเก้าอารามทั้งหมด! ศัตรูของท่านไม่ใช่กองกำลังเดียว แต่เป็นเก้าอารามที่แข็งแกร่งกว่าสิบสองวิหารรวมกัน!” หญิงสาวสวมหน้ากากกำมือแน่น ตัวสั่นสะท้านเล็กน้อย
ดวงตาของนางสูญเสียความสงบนิ่งไม่แยแสที่เคยมีไปแล้ว ในแววตามีแต่ความวิตกกังวล
“แล้วยังไง?” จวินอู๋เสียหันกลับมาทันที ในดวงตาเย็นชาคู่นั้นปรากฏเจตนาสังหารที่รุนแรงจนทำให้หายใจไม่ออก
“ไม่ว่าจะเป็นใคร ทำไมข้าต้องกลัว? อย่างมากก็สู้จนตัวตาย! จะให้ข้าละทิ้งอาจารย์ข้าได้อย่างไร!”
หญิงสาวสวมหน้ากากสะเทือนกับคำพูดของจวินอู๋เสียจนยืนนิ่งค้างอยู่กับที่ นางรับรู้ได้ถึงความตั้งใจแน่วแน่จากคำพูดที่ว่าจะสู้จนตัวตาย จวินอู๋เสียไม่ใช่คนที่จะห่วงใยคนอื่นไปซะทุกคน แต่หญิงสาวที่ดูเหมือนเย็นชาคนนี้สามารถสละชีวิตตัวเองเพื่อทุกคนที่นางห่วงใยได้
ต่อให้รู้ว่าสู้ไม่ได้ แต่นางก็จะไม่มีวันก้มหัวให้
หญิงสาวสวมหน้ากากนิ่งงัน พูดอะไรไม่ออกสักคำ จวินอู๋เสียชำเลืองมองนาง แล้วเดินจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก
ดวงตาของหญิงสาวสวมหน้ากากหลุบลงต่ำ รู้สึกเจ็บปวดหัวใจ
ใช่แล้ว นางจะไม่รู้ได้อย่างไรว่านางไม่สามารถห้ามปรามจวินอู๋เสียได้ นางรู้มาตลอดอยู่แล้วว่าจวินอู๋เสียเป็นคนที่ไม่กลัวตาย……