ICSS บทที่ 83 :ปลาเยอะมากเลย!
“ปัง!”
ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้ดวงตาของหนิงเทียนหลินกลายเป็นสีแดงเลือดไปแล้ว ชั่วขณะหนึ่งที่เขาเคยถูกพวกโจรรัดคอจนตายเพราะต้องการที่จะเห็นความยุติธรรมและที่สุสานของเขาเองเขากลายเป็นซอมบี้เพื่อที่จะฆ่าโจรพวกนั้น และยังตอนที่เขาช่วยชีวิตหลินเจียอี้จากน้ำมือของพวกแก๊งอีกจนทำให้เขาต้องฆ่าปลามากมายอยู่สักพักเลยทีเดียว!
ฉากเหตุการณ์ต่างๆเหมือนในหนังฉายขึ้นมาในใจเขา
“ปลา!”
“ปลาเป็นๆ!”
“ปลาเยอะๆเลย!”
ทันใดนั้น หนิงเทียนหลินไม่ได้ขยับไปไหนแต่ยืนตรงอยู่กับที่ ตรงหน้าเขาทุกอย่างกลายเป็นปลาไปหมด ทีละตัวแหวกว่ายอยู่ในน้ำ ปลาตัวใหญ่กำลังแหวกว่ายอยู่บนฟลอร์เต้นรำ! และในมือของเขาเขาไม่รู้ว่าเมื่อไรที่กริซสีฟ้าใสมาปรากฎอยู่ในมือเขา
“ปลา! ปลาพวกนี้จำเป็น! ฉันต้องฆ่า! ฉันอยากที่จะอัพเกรด!”
ร่างกายของหนิงเทียนหลินระเบิดออกด้วยเสียงอันดังลั่น จากเวทีเขากระโดดตรงไปที่ฟลอร์เต้นรำ โบกกริซที่อยู่ในมือไปมาและทัดใดนั้นก็มีเลือดนอง! หัวของเด็กเสริฟหลุดลงไปกองกับพื้น!
และในไม่ช้าก็มีหัวที่ 2 หัวที่ 3…
“อะไรเนี่ย!”
“ใครทำอะไรกระเด็นใส่ฉันเนี่ย!”
สาวผมแดงที่กำลังเต้นอยู่อย่างเขินอาย อยู่ดีๆก็รู้สึกมีน้ำอะไรกระเด็นมาโดนที่คอ เธอคิดว่ามีใครทำเครื่องดื่มกระเด็นมาโดนเธอ ในเวลาเดียวกันเธอก็แตะไปที่แขนก็เจอคราบอะไรเหนียวๆ
เมื่อมองเข้าไปดีๆจึงเห็นว่าเป็นสีแดงเลือด
“อะไรเนี้ย! ดื่มสีแดงด้วย!”
หญิงสาวไม่ได้ตอบโต้อะไร เธอคิดว่าอีกฝ่ายทำน้ำมะเขือเทศกระเด็นใส่เธอจึงรีบหันไปมองอย่างเร็วและเตรียมที่จะด่าออกมาแต่ก็ต้องถูกรบกวนจากความรู้สึกเย็นๆที่คอพร้อมเลือดมากมายที่ไหลออกมาจากเธอ คอของเธอเริ่มที่จะโป่งออกมาและเริ่มเกิดรอยแยกเล็กๆขึ้นมา
ในสายตาของเธอมันเต็มไปด้วยความสยอง
“ฆ่า! มีคนกำลังฆ่ากันอยู่!”
ในไม่ช้าก็มีบางคนเริ่มจะสังเกตเห็นความผิดปกติที่เกิดขึ้นบนฟลอร์เต้นรำและตะโกนออกมา ตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้ภายในเวลาแค่ 3 วินาที มี 5 คนแล้วที่ล้มลงไปนอนบนกองเลือด แต่กริซในมือของหนิงเทียนหลินก็ยังไม่ยอมหยุด ในสายตาของเขาพวกนี้ไม่ใช่คนแต่เป็นปลามากมาย! ปลาตัวใหญ่!
เขาอยากที่จะฆ่าปลา เขาอยากที่จะเก็บพลังงาน เขาอยากที่จะอัพเกรด!
“อะไรเนี่ย!”
แล้วก็เกิดเสียงกรีดร้องดังออกมาจากฟลอร์เต้นรำและทุกคนก็รีบวิ่งไปที่ทางออกทันที บางคนเริ่มที่จะวิ่งชนกันโดยไม่สนใจใคร ต่างวิ่งเหยียบกันไปมา บรรยากาศแห่งความหวาดกลัวกระจายตัวไปทั้งฟลอร์เต้นรำ
แม้แต่บนเวทีของดีเจ, บนเสาเต้นรำของสาวๆนักเต้น, และแขกที่นั่งดื่มต่างก็พูดคุยแลกเปลี่ยนถึงเรื่องที่เกิดขึ้นและรีบวิ่งออกท่างเวทีด้านหลังไป พวกเขาต่างก็คิดอยู่อย่างเดียวคือต้องรีบหนีออกไปจากที่นี่!
“พี่ใหญ่! ไอ้หมอนั่นมันบ้าไปแล้ว! ผมไม่รู้ว่ามันเห็นภาพหลอนอะไร สารหลอนประสาทคงทำให้เขาอยากจะฆ่า! และตอนนี้มันก็ฆ่าอย่างบ้างคลั่งเลย! น่าจะมีคนถูกมันฆ่าไปเป็นโหลแล้วแน่ๆ!”
แน่นอนว่าเขาเห็นว่าหนิงเทียนหลินกำลังฆ่าคน เขารู้ว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้นสีหน้าเขาก็เปลี่ยนไป จึงรีบวิ่งตรงเข้าไปและตะโกนรายงานฮาโดโกะ ด้วยน้ำเสียงไม่อยากจะเชื่อ!
แม้แต่หน้าเขาก็ออกจะซีดด้วยซ้ำไป!
ชีวิตมากมายพวกนั้น! พวกเขาเคยทำอะไรแบบนี้มาตั้งหลายปีแต่กลับไม่เคยเจอเรื่องอะไรแบบนี้มาก่อนเลย!
“อะไรนะ!”
พวกลูกน้องต่างก็รีบลุกขึ้นจากที่นั่ง เปิดประตูออกไปและเห็นเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้นที่ฟลอร์เต้นรำและเขาก็สังเกตเห็น เด็กหนุ่มที่กำลังคลุ้มคลั่งที่โบกกริซไปทั่วพร้อมทั้งไล่ฆ่าอย่างบ้าคลั่ง!
และนี่คนตายไปเป็นสิบแล้วนะ! เป็นสิบๆแล้ว!
“มันจบแล้ว…”
“มันจบแล้ว…”
นี่เป็นเรื่องใหญ่แล้ว! มีคนตายไปเป็นสิบแล้วและไนท์คลับของเขาต้องโดนรัฐบาลสั่งปิดแน่ๆ! พวกนั้นต้องไม่ปล่อยเขาไปแน่ๆ! พวกเขาต้องติดคุกหัวโตไปตลอดชีวิตแน่ๆ
“บ้าไปแล้ว! มันบ้าไปแล้วแน่ๆ!”
คนกว่าสิบคนไม่คาดคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น เมื่อมองเข้าไปในดวงตาของหนิงเทียนหลิน พวกเขาเห็นแต่ความหวาดกลัวสะท้อนออกมา! เพราะพวกเขาสังเกตเห็นว่ากริซของหนิงเทียนหลินทั้งคมและรุนแรงมาก ไม่มีคอของใครอยู่ที่เดิมเลย!
“พี่ใหญ่ ไป รีบออกไปจากที่นี่กันเถอะ! อยู่ที่นี่ต่อไม่ได้แล้ว! ไม่รู้ว่าไอ้หมอนี่จะมาฆ่าเราเมื่อไร ถ้าเรามัวแต่ดูมันอยู่แบบนี้เราต้องตายกันหมดแน่ๆ!”
ในเวลานี้ ไอ้รถตู้ตะโกนเสียงดังไปที่หูของฮาดรอน
ในเวลานี้ขาของเขาสั่นเล็กน้อยด้วยความตื่นกลัว ภาพหลอนที่เกิดขึ้นนี้ก็เป็นเพราะฝีมือเขาเอง เขาเอาชีวิตของชายคนนี้มาเล่นแต่ประเด็นสำคัญตอนนี้คือการหนีออกไปจากที่นี่และเอาชีวิตรอดจากเรื่องหายนะนี้!
ถ้าอีกฝ่ายฆ่าคนที่อยู่ข้างล่างในไม่ช้าก็คงจะขึ้นมาฆ่าพวกเขาแน่ๆ! ตอนนี้ที่นี่อันตรายมากๆและต้องรีบหนีออกไปทันที!
“ใช่แล้ว! จริงด้วย! อยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว! ออกไปจากที่ไนท์คลับก่อนเถอะ!”
สีหน้าของฮาดรอนมีแต่ความกลัว เขารู้ดัวยว่าอีกฝ่ายกำลังคลั่งและทำได้ทุกอย่าง โดยเฉพาะเมื่อเด็กหนุ่มคนนี้ได้รับการฝึกมาอย่างดีและมีความแข็งแกร่งที่ดีเยี่ยม เขากล้าที่จะพูดได้เลยว่าพวกนี้ไม่มีใครเป็นศัตรูของอีกฝ่ายเลย!
คนมากมายมารวมกันอยู่ที่นี่และต่างก็ถูกฆ่าทีละคนๆ!
“ว้าย!”
ฝูงชนต่างกรีดร้องและรีบวิ่งไปที่ประตูหลังของไนท์คลับ ทุกครั้งที่พวกเขามาจะต้องเข้าและออกจากทางนี้เสมอ
และการฆ่าข้างล่างก็ยังดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง!
“ล็อค! ทำไมประตูล็อคล่ะ!”
“เปิดประตู เปิดประตูที!”
ในเวลานี้พวกแขกที่อยากจะหนีออกทางประตูหน้าและฮาดรอนที่อยากจะหนีออกทางประตูหลังต่างก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป เพราะประตูถูกล็อคจากข้างใน! ไม่ว่าจะพยายามเปิดแค่ไหนก็เปิดไม่ออก!
“ชนเลย! ชนประตูไปเลย!”
ประตูหน้าเป็นประตูกระจก แขกหลายคนจึงรีบหยิบเก้าอี้กขึ้นมาและทุบเข้าไปที่กระจกโดยตรง พวกเขาแค่อยากที่จะหนีออกไปตอนนี้! แต่เรื่องที่แปลกคือไม่ว่าพวกเขาจะทุบไปมากแค่ไหนประตูก็ไม่ขยับเลย ไม่ว่าจะแรงแค่ไหนประตูก็ไม่แตก!
ไม่ใช่ทุกคนที่แข็งแกร่งไปหมด!
พวกเขาไม่เคยรู้เลยว่าประตูที่ไนท์คลับเป็นประตูแบบนิรภัย!
แต่สิ่งที่แปลกไปกว่านั้นคือถ้าพวกเขายืนอยู่ข้างนอก พวกเขาก็จะเห็นว่าไนท์คลับในตอนนี้ถูกปกคลุมไปด้วยหมอกหนาด้วยมือใหญ่ ทุกคนที่อยู่ข้างในจะสามารถมองออกมาข้างนอกได้แต่ถ้าอยู่ข้างนอกจะไม่สามารถมองเห็นไนท์คลับได้เลย!
เหมือนว่าไนท์คลับได้หายไปจากโลกนี้ไปเลย!
“ทุบเลยๆ! ทำไมมันถึงไม่แตกเนี่ย!”
ลูกน้องหลายคนถึงกับต้องตกตะลึงด้วยความช็อค ประตูนี้ไม่เคยล็อคมาก่อนเลยแต่ตอนนี้มันจะมาถูกล็อคแน่นขนาดนี้ได้ยังไง ลางสังหรณ์ไม่ดีพุ่งขึ้นมาจากก้นบึ้งหัวใจของพวกเขาจนทำให้ขนหัวลุกไปหมดแล้ว แต่ในมือของพวกเขาต่างก็มีมีดและขวานพร้อม จึงเหวี่ยงลงไปที่ประตูเหล็กเข้าอย่างจัง
“ปัง!”
“ปัง!”
แต่เมื่อขวานสัมผัสไปที่ประตูเหล็ก มันกลับเกิดเป็นเสียงอู้อี้ ไม่ว่าจะทุบไปแรงแค่ไหนก็ไม่มีแม้รอยขีดข่วนเกิดขึ้นเลย พวกเขาไม่รู้เลยว่าแผ่นเหล็กของประตูที่ทุบลงไปนั้นมันแข็งแรงอย่างมาก!