กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1190
ออโรร่ารู้สึกเขินอายมาก แล้วเธอก็ไม่รู้จะเริ่มต้นพูดอย่างไรดี
ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “คุณยังเป็นออโรร่าที่ผมรู้จักอยู่หรือเปล่า? ออโรร่าที่ผมรู้จักก่อนหน้านี้เป็นคนที่กล้ายกกำปั้นใส่ผมตอนที่อยู่บนแอนทีค สตรีท แล้วทำไมออโรร่าที่ยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ถึงไม่กล้าแม้แต่จะพูดออกมานะ?”
ออโรร่ายิ่งรู้สึกเขินอายและประหม่ามากขึ้นเมื่อได้ยินดังนี้ หลังจากนั้นเธอก็ตอบด้วยท่าทีที่ดูขวยเขินและประหม่า “ปรมาจารย์เวดคะ ฉันไม่รู้ว่าในอดีตคุณมีพละกำลังและความสามารถมาก นั่นคือเหตุผลที่ฉันจำความสามารถพิเศษในตอนนั้นของคุณไม่ได้ อย่ามาล้อเล้นกับฉันอีกเลยค่ะ”
ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น จู่ ๆ ออโรร่าก็นึกถึงตอนที่ชาร์ลีเตะก้นเธอในวันนั้น ถึงแม้เธอจะได้รับความอับอาย แต่เธอก็มีความสุขมากดุจเดียวกับเด็กสาวตัวน้อย ๆ
หลังจากนั้น เธอก็รวบรวมความกล้าก่อนจะพูดกับชาร์ลีว่า “ปรมาจารย์เวดคะ จริง ๆ แล้ว ฉันมีแผนจะชวนคุณไปดูการแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติ ที่กำลังจะจัดขึ้นที่โอลรัส ฮิลล์ในปีนี้ค่ะ”
ชาร์ลีขมวนคิ้วในขณะที่พูดว่า “การแข่งขันชิงแชมป์การต่อสู้ระดับมหาวิทยาลัยนานาชาติเหรอ?”
จู่ ๆ ชาร์ลีก็นึกถึงบางอย่างขึ้นมาได้
เลียมเคยบอกเขาว่า โคบายาชิ ฟาร์มาซูติคอล ดูเหมือนจะเป็นผู้สนับสนุนการแข่งขันนี้ เพื่อโฆษณายาผงแก้โรคกระเพาะตัวใหม่
ชาร์ลีจำได้ว่าออโรร่าได้ฝึกฝนทักษะการต่อสู้มาด้วย เขาจึงถามขึ้นด้วยความสงสัยว่า “แล้วคุณจะลงแข่งด้วยหรือเปล่า… ออโรร่า?”
ออโรร่าหน้าแดงในขณะที่พยักหน้าเบา ๆ แล้วพูดว่า “ปรมาจารย์เวดคะ ครั้งนี้ฉันจะลงแข่งในฐานะตัวแทนของนักศึกษามหาวิทยาลัยออสเกียค่ะ…”
“โอ้?” ชาร์ลีพูดขึ้นด้วยความประหลาดใจ “ช่างน่าทึ่งจริง ๆ ! แล้วคุณมั่นใจว่าจะสามารถคว้าแชมป์ได้หรือเปล่า?”
ออโรร่าตอบอย่างอาย ๆ ว่า “ฉันไม่กล้าพูดหรอกค่ะว่าจะคว้าแชมป์ได้ในครั้งนี้ เพราะคู่ต่อสู้จากประเทศญี่ปุ่นมีความแข็งแกร่งมาก ใคร ๆ ต่างก็เชียร์ให้เธอคว้าแชมป์ในครั้งนี้ เธอมีพละกำลังและแข็งแกร่งกว่าฉันมากเลยล่ะค่ะ”
หลังจากพูดจบ ออโรร่าก็พูดต่ออีกว่า “แต่อย่างไรก็ตาม ฉันจะไม่ท้อถอยหรอกค่ะ เป้าหมายของฉันคือต้องติดหนึ่งในสามเป็นอย่างน้อย!”
ชาร์ลียิ้มก่อนจะพูดว่า “ความฝันจะกลายเป็นจริงได้ก็ต่อเมื่อคุณกล้าที่จะฝัน ผมมองในแง่ดีเอาไว้ก่อนว่าคุณจะเป็นผู้ชนะในการแข่งขันครั้งนี้ ผมไม่คิดว่าคุณจะเจอกับปัญหาใด ๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่ลงแข่งหรอกนะ ทักษะการต่อสู้ของชาวญี่ปุ่นส่วนใหญ่ ก็ได้มาจากหลักการต่อสู้ของพวกเราชาวออสเกียนั่นแหละ ฉะนั้นคุณจะต้องชนะเพื่อเป็นเกียรติให้กับประเทศของเรา พร้อมให้บทเรียนกับคู่ต่อสู้ชาวญี่ปุ่นพวกนั้น! คุณต้องคว้าแชมป์ให้ได้ เพราะคุณกำลังต่อสู้อยู่ในดินแดนของชาวออสเกีย คุณจึงควรนำเกียรติยศมาสู่ประเทศของคุณ!”
ออโรร่าถามด้วยความดีใจ “ปรมาจารย์เวดคะ คุณเชื่อจริง ๆ เหรอคะว่าฉันจะเป็นที่หนึ่งได้?”
ชาร์ลีพยักหน้าแล้วพูดว่า “แน่นอนครับ! ผมมองคุณในด้านดีมาตลอด!”
ออโรร่าตอบอย่างมีความสุขว่า “ปรมาจารย์เวดคะ ถ้าอย่างนั้นฉันขอเชิญคุณมาดูการแข่งขันในครั้งนี้ได้ไหมคะ?”
ชาร์ลีตอบตกลงโดยไม่ลังเล หลังจากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “ไม่ต้องเป็นห่วง ผมจะไปที่นั่นแล้วเชียร์คุณในระหว่างการแข่งขันอย่างแน่นอน”
“ยอดเยี่ยมไปเลยค่ะ!” ออโรร่ากระโดดโลดเต้นอย่างมีความสุข
เธอรู้สึกอยากกอดชาร์ลีโดยไม่รู้ตัว และทำท่าออดอ้อนเหมือนที่ชอบทำกับคุณพ่อเหมือนเวลาอยู่ที่บ้าน
แต่อย่างไรก็ตาม จู่ ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่า ชาร์ลีนั้นเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว ดังนั้นเธอจึงถอยทันทีที่รู้ตัวว่าเธอไม่ควรทำตัวสนิทสนมกับเขา
ในเวลานี้ ชาร์ลีได้ถามออโรร่าอย่างปุบปับขึ้นมาว่า “อีกอย่างหนึ่งนะออโรร่า ผมได้ให้โอสถวิเศษแก่ครอบครัวของคุณไปสองเม็ดก่อนหน้านี้ แล้วพ่อของคุณแบ่งให้คุณเม็ดนึงหรือเปล่า?”
“ให้ค่ะ!” ออโรร่าตอบในขณะที่หยิบกล่องเล็ก ๆ ออกมาจากกระเป๋าเสื้อโค้ตด้านใน หลังจากเปิดออกดู ก็พบโอสถวิเศษที่เขาให้เธออยู่ในนั้น
ออโรร่าหน้าแดงอีกครั้งในขณะที่พูดว่า “คุณพ่อมอบโอสถเม็ดนี้กับฉันด้วยตัวท่านเอง แล้วตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาฉันก็พกติดตัวไว้ตลอดเลยค่ะ”
ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “โอสถเม็ดนี้มีประโยชน์อย่างมากในการพัฒนาสมรรถภาพทางร่างกาย ถ้าคุณเสียแรงไปมากหรือไม่มั่นใจในการแข่งขัน ก็ควรทานโอสถเม็ดนี้เข้าไป”
ออโรร่าโพล่งออกมาว่า “ฉันจะทำอย่างนั้นได้ยังไงคะ? ปรมาจารย์เวดได้ให้โอสถเม็ดนี้กับฉัน ฉันก็ควรจะต้องหวงแหนและดูแลมันเป็นอย่างดีสิคะ”
ชาร์ยิ้มอย่างเฉยเมยในขณะที่ถามขึ้นว่า “โอสถนี้ถูกปรุงมาเพื่อให้คนทานมันนะ แล้วทำไมคุณถึงได้ใส่ใจกับมันมากนักล่ะ?”
ออโรร่าส่งเสียงพึมพำก่อนจะตอบว่า “ได้ค่ะปรมาจารย์เวด ฉันเข้าใจแล้วค่ะ”