เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 939
หยางติ่งเทียนส่ายหัว “เฟยหยู เจ้าไม่ต้องเอ่ยหรอก เรื่องเมื่อก่อนมันผ่านไปแล้ว ข้าเป็นอาของเจ้า จะไปเอาอะไรกับเรื่องพวกนั้น เจ้าอดทนอีกนิดนะ อีกสักครู่หมอก็จะมาแล้ว！”
เมื่อได้ยินเสียงของหยางติ่งเทียน
ภายในใจของหลงเฟยหยูนั้นยิ่งเศร้าเข้าไปอีก
เขาไม่ได้เอ่ยอะไร
แต่ว่าเขานั้นจำได้ดี กว่าเรื่องที่เพิ่งจะเกิดการฆ่าพวกนี้
พ่อของตนเองได้นั้นหันหลังหลบหนี แต่ว่าหยางติ่งเทียน！
ที่เป็นคุณอาที่เขาไม่ยอมรับมาตลอด เข้ามากันให้ตนเองภายด้านหน้า ！
ยิ่งกว่านั้น กระสุนเมื่อสักครู่นั้นเกือบที่จะฆ่าหยางติ่งเทียนไปแล้ว！
หยางติ่งเทียนไม่กลัวตายหรือ？
หรือว่าเขาไม่รู้ว่า ตนเองนั้นไม่เคยเอาเขามาไว้ในสายตา ？
อีกทั้งยังไม่เคยเอาเขามาเคารพไว้เป็นคนโตกว่าอีกด้วย？
ถึงแม้กระทั่งไม่ได้เอาตระกูลหยางนั้นมาไว้ในสายตาอีกด้วย？
แล้วทำไมหยางติ่งเทียนจะต้องมาช่วยตนเองด้วย？
ในชั่วพริบตา
น้ำตาของหลงเฟยหยูก็หลั่งไหลลงมา
เขานั้นคิดถึงเมื่อก่อนจนรู้สึกซาบซึ้งใจออกมา
เมื่อคิดถึง เมื่อก่อนที่ตนเองปฏิบัติกับหยางติ่งเทียน แล้วยังไม่เคารพหยางติ่งเทียนว่าเป็นอาของตนเองอีก ……
ตนเองนั้นเป็นแค่ไองั่งคนหนึ่ง！
แต่ว่าพ่อของตนเองนั้น
เหอเหอ！
หลงเฟยหยูนั้นไม่อยากที่จะเอ่ยเยอะ
หยางเฟิงที่มองเห็นเช่นนี้ เขาอดไม่ได้ที่จะจับปาก แล้วเกือบจะส่งเสียงหัวเราะออกมา
พ่อของเขาคนนี้……
อ้อ
ไม่ใช่สิ！
หยางติ่งเทียน เขามีสกิลการแสดงที่ยอดเยี่ยมเลยนะ！
เร็วๆนั้น หมอก็ได้เข้ามา
หลงกูเฉิงนั้นสีหน้าเต็ไปด้วยความร้อนรน“รับเข้าไปช่วยลูกชายผมทีครับ！”
หมอรีบวิ่งกันเข้ามา ก่อนที่จะช่วยกันพยายามห้ามเลือดของหลงเฟยหยู
“อ้า！”
เมื่อจับไปโดนแผลของหลงเฟยหยู เขานั้นก็ได้ร้องออกมาอย่างโหยหวน！
หลงกูเฉิงนั้นเอ่ยตะโกนโกรธ“ หากลูกชายของข้าเป็นอะไรไปล่ะก็ พวกเจ้าต้องชดใช้ด้วยชีวิต！”
“รับทราบรับทราบรับทราบครับ คุณชายไว้ใจเถอะ！”
หมอหลายคนนั้นก็ตกใจ แต่ละคนนั้นก็โดนดุจนสีหน้าเปลี่ยนเป็นสีขาว
นี่เป็นคุณชายของตระกูลหลงนะ！
เมื่อพระราชาโกรธ เหมือนเลือดหลั่งไหลออกมา ！
ใครกันที่คิดจะฆ่าลูกชายของตน？
เขานั้นจะต้องให้อีกทั้งตระกูลต้องชดใช้！
“ท่านผู้นำ จำตัวได้แล้วครับ！แต่ว่า……”
จะพูดว่าบังเอิญไหม ในตอนนี้บอดี้การ์ดได้วิ่งเข้ามา ด้วยสีหน้าที่ลังเล
“แต่ว่าอะไร？”
“มีเรื่องอะไรให้อ้ำอึ้งกัน？รีบบอกมาให้ชัดเจนนะ！”นี่มันตอนไหนแล้ว？
ยังจะมาเอ่ยติดๆขัดๆกันอีก
อยากจะให้ตนเองโกรธจนตายหรือไง？
“ฆาตกรจับได้แล้วครับ แต่ว่าฆาตกรนั้นคือคุณชายของตระกูลหยุน หยุนเฟยฉางครับ！”
“อีกทั้งเขายังบอกว่าคุณชายนั้นให้เขามาคอยลอบฆ่าหยางเฟิ……”
เมื่อเอ่ยถึงตอนนี้ บอดี้การ์ดไม่กล้าเอ่ยต่อ ……
เรื่องนี้ มันจะใหญ่เกินไปแล้ว
นี่มันลามมาถึงตระกูลหยุน ตระกูลหยาง ตระกูลหลงแล้ว
อีกทั้งช่วงนี้ที่มีกระแสอีก ——เฟิงเมิงกรุ๊ป ！
นี่……
หากเรื่องนี้เป็นความจริง นี่มันจะสะเทือนทั้งจงโจว！
“พูดไร้สาระ！พวกเจ้าพูดโกหก！”
“รีบไปเอาเจ้าหยุนเฟยฉางนั้นมาหาข้า！”
ในตอนนี้ หลงกูเฉิง นั้นโกรธเป็นอย่างมาก
คุณชายตระกูลหยุน กล้าที่จะมาลอบฆ่าลูกชายของข้า
ตระกูลหยุนอยากจะทำอะไรกันแน่？
พวกเขาอยากจะเปิดศึกกับตระกูลหลงงั้นหรอ？
ส่วนหยางติ่งเทียนที่อยู่ด้านข้างก็ได้หรี่ต
หลงเฟยหยูนั้นได้เรียกให้หยุนเฟยฉางมาลอบฆ่าหยางเฟิง
สุดท้าย หยุนเฟยฉางไม่เพียงแต่ไม่ได้ฆ่าหยางเฟิง แต่กลับไปฆ่าหลงเฟยหยู？
มีความหมายจริงๆ！
นี่มันช่างมีความหมายจริงๆ！
หยางติ่งเทียนหันหลังไป มองไปที่หยางเฟิง
ในตอนนี้ หยางเฟิงเองที่แอบหลบมองเรื่องสนุก
สำหรับหยางเฟิงแล้ว จุดประสงค์ของเขานั้นสมใจแล้ว
ดังนั้นเขาถึงได้มีสีหน้าที่สนุกสนานบนความทุกข์ของคนอื่น
ต่อจากนี้ ก็ดูตระกูลหยุนและตระกูลหลง ว่าหมากัดหมาหรือไงกัน？
“ไม่คิดเลยว่า ข้านั้นจะประเมินลูกชายของข้านั่นต่ำไป……”