ท่านแบะแบะเงยหน้าขึ้นมองจวินอู๋เสีย ไม่มีการกล่าวโทษในดวงตาของมันเลยสักนิด มันมองนางด้วยสีหน้าท่าทางขี้อ้อนเหมือนเด็ก มันไม่รู้สึกเจ็บ แค่กระดิกหางเล็กๆนั่นราวกับกำลังขอคำชม
จวินอู๋เสียลูบหัวเล็กๆของมันและกล่าวว่า “เจ้าทำได้ดีมาก ดีกว่าใครเลย”
หลังจากที่ได้รับคำชมแล้ว ท่านแบะแบะก็ไม่สามารถระงับความอ่อนล้าได้อีก มันหลับตาลงและผลอยหลับไป
สัตว์อสูรที่รู้จักแต่จะหาอาหารกินในทุกๆวัน ในที่สุดก็พบเป้าหมายของตัวเองแล้ว ชีวิตของพวกมันมีความหมายใหม่ พวกมันจะปกป้องสิ่งที่พวกมันรักด้วยวิธีของตัวเอง
ในค่ายพัก เปลวไฟกำลังลุกไหม้ เยี่ยนปู้กุยเพิ่งก้าวออกจากกระโจมของซูหย่า จวินอู๋เสียรักษาซูหย่าเรียบร้อยแล้ว อาการของนางไม่อันตรายถึงชีวิตอีกต่อไป เพียงแค่อาการบาดเจ็บของนางรุนแรงเกินไปจึงไม่สามารถหายดีได้ในเวลาอันสั้น การจะฟื้นตัวได้เต็มที่ในเวลาสั้นๆเป็นเรื่องยาก แต่เมื่อมีความหวังขึ้นมาใหม่ ก็จะไม่เกิดความสิ้นหวังอีกต่อไป
เยี่ยนปู้กุยมองไปที่จวินอู๋เสียซึ่งถูกพันด้วยผ้าพันแผลแต่ยังยุ่งอยู่กับการเข้าไปรักษาคนเจ็บในกระโจมต่างๆ เขาก็รู้สึกว่าตัวเองไร้ความสามารถขึ้นมา
หลังจากที่จวินอู๋เสียวนรักษาจนครบ นางก็นั่งลงที่ข้างกองไฟ ร่างกายที่เหนื่อยล้าของนางเอนพิงจวินอู๋เหยาอย่างเป็นธรรมชาติ ไอลีนโนเวล
“วันนี้ลำบากพวกเจ้าจริงๆ” ชายชราตัวเล็กถอนหายใจ แสงไฟส่องลงบนตัวเขา เผยให้เห็นลักษณะท่าทางที่ผ่านโลกมาอย่างโชกโชน
“อาจารย์ปู่ ท่านรู้เรื่องบูชายัญเลือดสามอาณาจักรหรือเปล่า? กระดูกวิญญาณที่ปาเฮ่อต้องการคืออะไร?” แม้ว่าตอนนี้จวินอู๋เสียจะพักผ่อนอยู่ แต่สมองนางยังไม่ยอมพัก บูชายัญเลือดสามอาณาจักรไม่ได้ส่งผลกระทบต่อคนแค่คนเดียวหรือดินแดนเดียว แต่ครอบคลุมทั้งสามอาณาจักร ไม่ใช่แค่พวกเขาเท่านั้น ถ้าบูชายัญเลือดสามอาณาจักรประสบความสำเร็จ แม้แต่วังหลินอ๋องก็ไม่รอด
ชายชราตัวเล็กมองไปที่จวินอู๋เหยา เมื่อเห็นเขาพยักหน้าให้ ชายชราจึงพูดขึ้นว่า “ข้าต้องรู้อยู่แล้วสิ เมื่อก่อนอาณาจักรล่างและอาณาจักรกลางเป็นเพียงดินแดนป่าเถื่อนเท่านั้น หลังจากที่อาณาจักรบนค้นพบความเป็นไปได้ของการบูชายัญเลือด พวกเขาก็เริ่มขยายกองกำลังและเข้าแทรกซึม……แต่พวกเขาไม่สามารถเข้าถึงอาณาจักรล่างได้ จึงเริ่มต้นที่อาณาจักรกลาง……”
ชายชราตัวเล็กนั้นเหมือนกับจวินอู๋เหยา พวกเขาต่างมาจากอาณาจักรบน แม้ว่าชายชราตัวเล็กจะข้ามเรื่องความเป็นมาของเขา แต่จวินอู๋เสียก็บอกได้ว่าเขามีสถานะที่ค่อนข้างดีทีเดียวในอาณาจักรบน พลังของเขา แม้แต่ปาเฮ่อก็ยังกลัว
ชายชราตัวเล็กมาจากอาณาจักรบน ในตอนนั้นอาณาจักรบนยังศึกษาเรื่องการบูชายัญเลือดอยู่ แผนการยังไม่เป็นรูปธรรม แต่ชายชราตัวเล็กก็สังเกตเห็นความผิดปกติแล้ว บังเอิญโอกาสก็เข้ามา เขาขโมย กระดูกวิญญาณ ของที่สำคัญที่สุดไป และหนีไปที่อาณาจักรกลาง ปกปิดตัวตน และเริ่มก่อตั้งสำนักธาราเมฆขึ้น
อาจกล่าวได้ว่า คนของอาณาจักรบนที่ก้าวเข้ามาในอาณาจักรกลางคนแรกก็คือชายชราตัวเล็กคนนี้ เขามาก่อนประมุขของเก้าอารามและได้เห็นการก่อตัวของอาณาจักรกลางด้วยตาตนเอง ตอนที่เก้าอารามปรากฏตัวในอาณาจักรกลาง เขาก็รู้ทันทีว่าแผนบูชายัญเลือดสามอาณาจักรได้เริ่มขึ้นแล้ว เขาจึงอยู่อย่างปกปิดตัวตน ตราบใดที่กระดูกวิญญาณไม่ถูกค้นพบ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะเริ่มการบูชายัญเลือดสามอาณาจักร เขาใช้วิธีของตัวเองเพื่อหยุดการกระทำของอาณาจักรบน
แต่พวกคนอาณาจักรบนไม่เคยล้มเลิกการตามหากระดูกวิญญาณ หลังจากค้นหาทั่วทั้งอาณาจักรบนแล้ว พวกเขาก็พุ่งความสนใจไปที่อาณาจักรกลาง