เทพกระเรียนมีพลังเทพอยู่รอบกายซือหยูมิอาจเห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยจิตสังหารของเขา
“ซือหยูเจ้ามีอะไรจะพูดหรือไม่?”
เทพกระเรียนคิดว่ามดปลวกที่วางอุบายใส่เขาจะต้องมีบางอย่างที่จะพูดก่อนตาย
ซือหยูดูเหมือนจะไม่รู้ตัวเขาพูดด้วยความงุนงง
“เทพก็คือเทพอยู่วันยังค่ำ!ท่านถึงกับรู้ว่าข้ามีเรื่องจะพูด ข้ากำลังคิดอยู่เลยว่าจะติดต่อท่านได้อย่างไร เพราะตอนที่ท่านออกไป มีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นในระกูล!”
“จะมีเรื่องใหญ่อะไรเกิดขึ้นกับตระกูลของเทพได้เล่า?”
เทพกระเรียนมองดูการแสดงของซือหยูด้วยความอดทน
ซือหยูตอบ “แม่นางเสี่ยวหลานกำลังจะตาย”
เมื่อได้ยินการตอบสนองแรกของเทพกระเรียนคือตกใจ นี่มันเรื่องใหญ่! การตอบสนองที่สองของเขาตามมาด้วยจิตสังหารที่มากจนพลังเทพภายนอกตัวสั่นสะเทือน
ซือหยูเห็นสายตาโกรธเกรี้ยวจ้องมองเขาอย่างเยือกเย็น
“จะต้องเป็นเพราะเจ้า!”
เขาเชื่อสนิทใจว่านี่คือฝีมือซือหยูเขาคิดได้แทบจะทันที
ซือหยูพูด
“ข้าไม่ได้ออกจากเรือนตั้งแต่ที่เข้ามาคนของท่านที่ไม่เป็นมิตรกับข้าก็จับตาดูข้าอยู่ทุกมุม ข้าจะทำอะไรได้เล่า?”
เทพกระเรียนที่ใจเย็นลงเล็กน้อยเลิกสงสัยซือหยู
ซือหยูจะได้อะไรถ้าฆ่าเสี่ยวหลานล่ะ?จะต้องเป็นพี่ชายทั้งสองของนางที่ได้เปรียบ
แต่ต่อให้เรื่องจะเป็นแบบนี้เทพกระเรียนก็ยังคิดที่จะฆ่าซือหยูอยู่ดี
ซือหยูพูดอีกครั้ง
“ข้าไม่ได้มีพลังมากแต่เผอิญว่าข้าเกิดมาพร้อมกับร่างกายที่ยอดเยี่ยม ทำให้ข้ามอบพลังชีวิตกับคนอื่นได้ ถ้าหากข้ามีประโยชน์ต่อท่านก็จงบอกข้า”
จริงเรอะ?ซือหยูเหลือบมองดูร่างกายซือหยูและพบว่ามันเต็มไปด้วยพลังชีวิตที่มากกว่าใคร
ผู้คนสามารถมีพลังชีวิตที่เหนือกว่าฐานพลังได้แต่ถ้าหากมอบพลังให้กับคนอื่นเฉย ๆ พวกเขาจะอ่อนแอลง
แต่สำหรับคนอย่างซือหยูที่มีพลังมากมายการเสียพลังไปเล็กน้อยนั้นไม่ส่งผลกระทบกับเขา
เทพกระเรียนลังเลไม่นานก่อนจะปิดบังจิตสังหารของตัวเอง
“ข้ายินดีที่เจ้าหวังดีเอาล่ะ ไปหาเสี่ยวหลานกับข้าเถอะ” เหอเสี่ยวหลานกำลังแย่พูดตรง ๆ ก็คือ นางกำลังจะตาย
ใบหน้านางดำสนิทมีของเหลวสีดำสนิทซึมออกมาผ่านร่างกาย พลังชีวิตของนางเหือดหายไปมาก
“เสี่ยวหลาน!”
เทพกระเรียนโกรธและเจ็บใจหลังจากมองดูลูกสาว ใบหน้าเขาเศร้าจนน่ากลัว
“วารีพิษเย็น!”
ใบหน้าคนที่อยู่ข้างเตียงนางเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินชื่อของพิษ
วารีพิษเย็นนั้นมีต้นกำเนิดจากโลกของเทพจิงและสกัดมาจากบ่อน้ำที่เย็นสุดขั้วอายุร้อยปีมันมีพลังหยินมหาศาลและเป็นพิษถึงตายแก่เซียน!
สิ่งนี้ยากที่จะได้เห็นในโลกภายนอกแม้จะมีเงินมหาศาลหยดเดียวของมันมีค่าถึงหนึ่งล้านเหรียญเทวะ แต่ตามปกติมันมักจะหาซื้อไม่ได้ด้วยเงิน ความคิดแล่นเข้ามาสู่ทุกคนทันที…เทพจิง!
เหอเสี่ยวหลานเป็นคนฆ่าจิงไป่ไม่มีใครอื่อนีกแล้ว จะต้องเป็นฝีมือเทพจิง
ซือหยูมองใบหน้าเทพกระเรียนและพูด
“อย่าติดกับดักนะเทพกระเรียนถ้าเทพจิงอยากฆ่าเสี่ยวหลาน เขาจะทิ้งพยานไว้หรือ? ข้าเกรงว่าจะต้องเป็นคนที่วางอุบายเพื่อสะบั้นความสัมพันธ์ของพวกท่านแน่”
เทพกระเรียนคิดในใจถ้าเขาไม่รู้ว่าเทพจิงวางกำลังทหารไว้ที่ชายแดน เขาย่อมไม่เชื่อว่านี่คือแผนของเทพจิง
แต่สิ่งที่เขาเพิ่งจะพบมานั้นทำให้เทพกระเรียนระแวงเทพจิงกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า!
เมื่อเขาดูอาการเสี่ยวหลานเสร็จเทพกระเรียนกล่าว
“นอกเสียจากเทพจิงหรือคนของเขาจะมาวารีพิษเย็นก็ไร้ยาแก้พิษ”
สีหน้าพวกเขาซับซ้อนเทพกระเรียนจะบอกว่าเหอเสี่ยวหลานสิ้นหวังแล้วหรือ?
“ทางเดียวคือใช้จิตวิญญาณเทพสร้างกายหยาบและดวงวิญญาณของนางขึ้นใหม่”
เทพกระเรียนพูด
เขาเชื่อว่าอุบายของเทพจิงจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ!
เทพจิงรู้ว่าจิตวิญญาณเทพของเขาอ่อนแอจนเทพจะรักษาฐานพลังของเทพไม่ได้แต่เขาก็จงใจทำให้ลูกสาวของเขาปางตาย
เขาจะช่วยนางดีหรือไม่?
ถ้าเขาทำเขาจะกลายเป็นเหยื่อของอุบายเทพจิง จิตวิญญาณเทพของเขาจะลดระดับลงและหล่นจากตำแหน่งเทพ นากนั้นทัพใหญ่ที่ชายแดนจะบุกเข้ามา เทพจิงจะจู่โจมโลกของเขาด้วยข้ออ้างในการล้างแค้น…
ถ้าเขาไม่ช่วยเขาจะกลายเป็นตัวตลกของเทพที่ปล่อยให้ลูกสาวตายโดยไม่ทำอะไร และเขาจะต้องอัปยศอย่างหนักจากการถูกเหยียดหยาม
เขารักเสี่ยวหลานมากแต่ถ้าเขาทิ้งตำแหน่งเทพเพื่อลูกสาว มันก็เป็นเรื่องคิดไม่ตก!
แต่เขาต้องรักษาหน้าต่อหน้าคนของตัวเอง
“ไม่มีทางเลือกเช่นนี้ข้าจะใช้จิตวิญญาณเทพ”
คนตระกูลเทพกระเรียนคุกเข่าด้วยความสะพรึงกลัว
“ไตร่ตรองดูใหม่เถิดท่านเทพ!จิตวิญญาณเทพของท่านจะเสียหายไม่ได้อีกแล้ว!”
เทพกระเรียนบาดเจ็บจากเทพอสูรในการเดินทางเมื่อครั้งอดีตและเขาก็อาการหนักจนจิตวิญญาณเทพเกือบถูกทำลาย จิตวิญญาณเทพของเขาเสียพลังในการฟื้นฟูตัวเองไปและอ่อนแอลงในทุกวัน
ในเวลานี้เทพกระเรียนกำลังเข้าสู่ช่วงสุดท้ายของชีวิตก่อนตาย ถ้าหากเขาเสียพลังเพื่อช่วยเหอเสี่ยวหลาน เขาจะครองตำแหน่งเทพไม่ได้อีก
หากไร้เทพโลกเทพกระเรียนจะถูกขับออกจากรายการของพันธมิตรบูรพา
ไม่นานโลกใบนี้จะถูกพันธมิตรเนรเทศออกไปท่ามกลางจักรวาลตามลำพัง เสื่อมถอยลงและเสี่ยงที่จะถูกอสูรบุกรุกในทุกเวลา
ผู้คนอยากให้เทพกระเรียนคิดดูใหม่พวกเขายินดีจะสละชีวิตให้เทพกระเรียนตัดสินใจใหม่เสียด้วยซ้ำ
สุดท้ายซือหยูก็พูดขึ้นมา
“ท่านเทพเพื่อตระกูลของท่าน คิดดูอีกทีเถอะ!”
เทพกระเรียนได้โอกาสเขาถอนหายใจ
“ข้าจะเป็นเทพไปเพื่อสิ่งใดในเมื่อข้ายังช่วยชีวิตลูกสาวตัวเองไม่ได้…”
“ความรักกับหน้าที่มิอาจทำพร้อมกันได้ท่านอย่าโทษตัวเองเลย…” ซือหยูพูด
เทพกระเรียนแสร้งทำเป็นเศร้าและถอนหายใจก่อนจะหันหลังกลับก่อนไป เขาพูด
“ซือหยูขออภัยที่เจ้าต้องลำบากกับปัญหาของข้า ตอนนี้เจ้าต้องช่วยชีวิตเสี่ยวหลานแล้วล่ะ”
‘นี่ยังไม่ใช่เวลาฆ่าซือหยูยังต้องรอจนกว่าเสี่ยวหลานจะทนไม่ไหวแล้วค่อยกำจัดมัน!’
เทพกระเรียนคิดกับตัวเอง
ไม่นานหลังจากนั้นซือหยูก็อยู่ตามลำพังเพื่อฟื้นพลังให้กับเหอเสี่ยวหลาน
เหอเสี่ยวหลานลืมตาเล็กน้อยในแววตานั้นเยือกเย็น
“ฮื่ม!ชีวิตข้าไม่ได้สำคัญเท่ากับจิตวิญญาณเทพของเขา!”
“แม้จะรู้ว่าเทพจิงเป็นคนที่ทำร้ายข้าเขาก็ยังไม่ทำอะไรเทพจิง! ท่านพ่อนะท่านพ่อ! ถ้าจะโหดร้ายกับข้าแบบนี้ก็มาบอกว่าสิ่งที่ข้ากำลังจะทำต่อไปนี้มันเลวร้ายก็แล้วกัน!”
“ทำตามแผนกันเถอะ!”
ความชั่วร้ายแฝงในแววตาเหอเสี่ยวหลาน
ซือหยูพยักหน้าช้าๆ
“เทพกระเรียนไม่เคยหยุดคิดให้ข้าตายดังนั้นข้าก็ไม่มีทางเลือก!”
การร่วมมือกันของทั้งคู่เล็งเป้าไปยังเทพกระเรียนมันคือแผนทำลายเทพ