เฉินจิงเย่ที่มือค้างอยู่กลางอากาศ มองเจียจิ้งอานจากไป แล้วมองสบตากับหลี่ซู่เฟิน แต่กลับไม่ได้พูดอะไรออกมา
เฉินตงหวาและคนอื่นๆมองด้วยความตกใจ
“เมื่อกี้ฉู่เหวินสงก็บอกว่าบางเอิญมาหนานซู ตอนนี้เถ้าแก่เจี่ยคนนี้ก็บอกว่าตัวเองบังเอิญผ่านหยู๋ยาง ฮ่าๆ มันบังเอิญเกินไปหรือเปล่า เฉินตงเยว่หัวเราะเจื่อนๆ！”
สายตาที่เฉินตงหวามองเฉินจิงเย่มีความหวาดกลัว พูดอย่างเสียงเบา “พวกนายเมื่อกี้สังเกตเห็นมั้ย ท่าทีที่เถ้าแก่เจี่ยมีต่อท่านผู้นำกับท่าทีที่มีต่อเฉินจิงเย่มันไม่เหมือนกันยังไง?”
เฉินฉงซานใบหน้าเต็มไปด้วยความสงสัย พูดด้วยเสียงต่ำ “ท่าทีของเถ้าแก่เจี่ยที่มีต่อท่านผู้นำ ราวกับว่าเป็นคนรุ่นเดียวกัน แต่กับเฉินจิงเย่นั้น ท่าทีที่แสดงออกเหมือนกับกำลังเผชิญหน้ากับผู้อาวุโส！”
“นี่……..”
เฉินตงหวาหรี่ตาลง “เห็นได้ชัดว่า ในใจของเถ้าแก่เจี่ย ตำแหน่งของเฉินจิงเย่นั้นสูงกว่าตำแหน่งของท่านผู้นำ！”
“เป็นไปได้ไง！” เฉินตงเยว่อุทาน
เฉินตงหวาวิเคราะห์อย่างใจเย็น “ในสายตาของพวกเรา ตำแหน่งของท่านผู้นำสูงที่สุด แต่ในสายตาคนนอก ส่วนใหญ่จะมองกันที่ผลประโยชน์ บางทีบนตัวของเฉินจิงเย่ คงมีสิ่งที่พวกเขาต้องการ”
เฉินตงเยว่และคนอื่นๆพยักหน้า แสดงให้เห็นว่าเห็นด้วยกับที่เฉินตงหวาวิเคราะห์
ความสงสัยปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฉินตงหวา “แต่ว่าฉันยังคิดไม่ออก ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าคุณเฉิน ที่พวกเขาพูดถึงไม่ใช่เฉินจิงเย่เลย！”
เฉินตงเยว่ขมวดคิ้วถาม “ฉันก็มีความรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน แต่ถ้าไม่ใช่เฉินจิงเย่ แล้วจะเป็นใคร? คงไม่ใช่เฉินโม่มั้ง！”
พูดจบ เฉินตงเยว่ยังหัวเราะเพราะคำพูดของตัวเองเลย
คนอื่นก็หัวเราะตาม สมาชิกของตระกูลเฉินเหมือนอยากจะห่างจากครอบครัวของเฉินจิงเย่ ที่ตรงนั้นมีเพียงเฉินจิงเย่และครอบครัว นอกจากเฉินจิงเย่ที่แซ่เฉิน ที่เหลือก็มีเพียงเฉินโม่
คุณเฉินที่ออกจากปากของประธานฉู่กับเถ้าแก่เจี่ย คงไม่ใช่ไอ้เด็กเมื่อวานซึนมั้ง！
เฉินหวาตงส่ายหัว ก็รู้สึกเป็นไปไม่ได้ แม้ว่าในการแข่งขันของตระกูลเฉิน เฉินโม่จะได้รับชัยชนะ บางทีอาจจะเป็นเพราะเฉินโม่โชคดี
ฉู่เหวินสงกับเจียจิ้งอาน คนหนึ่งคือผู้รับผิดชอบน้ำชีวิต อีกคนคือเถ้าแก่หอสมบัติที่มีชื่อเสียงทั่วประเทศ เงินอันน้อยนิดของเฉินโม่ไม่มีค่าต่อพวกเขาสองคนเลย พวกเขาจะมาสวัสดีปีใหม่เฉินโม่ได้ยังไง? อีกทั้งยังระมัดระวังขนาดนั้น?
ไม่เพียงแต่เฉินตงหวาที่มีความคิดแบบนี้ เฉินกั๋วเหลียงเขาสามคนก็มีความคิดแบบนี้เช่นกัน
ทั้งสามคนกำลังคุยกันคุณเฉินที่ออกมาจากปากของฉู่เหวินสงกับเจียจิ้งอานมันคือเฉินจิงเย่หรือเปล่า ผลสุดท้ายแม้แต่เฉินกั๋วเหลียงก็ยังไม่กล้าเชื่อ เพราะเขานั้นเข้าใจลูกชายตัวเองดี
สำหรับรุ่นสามของตระกูลเฉิน ต่างก็งุนงง ต่อให้คนที่ฉลาดอย่างเฉินธงกับเฉินเหล่ย ก็งงมาก อย่างไรก็ตามแม้แต่พวกเขายังดูออก เฉินจิงเย่ไม่มีทางคือคุณเฉินที่ออกมาจากปากของฉู่เหวินสงกับเจียจิ้งอานอย่างแน่นอน
แต่ว่าคุณเฉินตัวจริงคือใคร ไม่มีใครเดาออก ไม่มีใครคิดว่าจะเป็นเฉินโม่ มันคือความคิดที่เคยชินของมนุษย์
มีแต่เฉินเข่อเอ๋อร์ที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข(ที่เห็นคนอื่นงุนงง) หญิงสาวหัวใจเบิกบาน “ใครใช้ให้พวกคุณไม่เชื่อฉัน รอให้ตัวตนของพี่เฉินโม่ถูกเปิดเผย ดูสิว่าพวกคุณจะมีสีหน้ายังไง!”
เวลานี้ ด้านนอกประตูดังขึ้นด้วยเสียงรายงาน “เซวียเชียนเหอแห่งฮ่านหยาง จินโจงรุ่นแห่งฮ่านหยาง กู้เฟิงแห่งเจียงเป่ย มู่หรงเค่อแห่งเจียงหนาน เสิ่นฉีเซิ่งแห่งไห่ซีมาครับ…….”
ในห้องโถง สมาชิกตระกูลเฉินทั้งหมดต่างก็อึ้งไปครู่หนึ่ง บางทีพวกเขาอาจจะไม่รู้จักเซวียเชียนเหอ แต่ว่ากู้เฟิงแห่งเจียงเป่ย มู่หรงเค่อแห่งเจียงหนาน ในฐานะคนตระกูลเฉินในหนานซู จะไม่รู้จักได้อย่างไร