กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ บทที่ 1237
ในที่สุดการผ่าตัดก็สามารถนำสร้อยทับทิมออกจากลำไส้ของดีแลนที่น่าอนาถได้สำเร็จ
สิ่งที่รอเขาอยู่ก็คือ การนอนพักอยู่บนเตียงเป็นเวลาสิบห้าวัน ดังนั้นเขาจึงต้องนอนอยู่ในห้องวีไอพีของโรงพยาบาลประจำตระกูลเหมือนมัมมี่
เนื่องจากการใช้เครื่องหยดยาแก้ปวดเข้าทางช่องเหนือไขสันหลังนั้น อาจก่อให้เกิดความเสียหายต่อร่างกายได้ ดังนั้นจึงถอดเครื่องหยดยาออกทันทีหลังผ่าตัดเสร็จ สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างต่อเนื่องเมื่อขยับตัวอยู่บนเตียง ด้วยใบหน้าที่ดูบูดเบี้ยวอย่างน่าเวทนา
ยิ่งรู้สึกเจ็บปวดมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกเกลียดชังชาร์ลีมากขึ้นเท่านั้น
เขาแทบจะอดใจรอไม่ไหวแล้ว! ถ้าหายดีเมื่อไหร่ เขาจะรีบเดินทางไปแก้แค้นชาร์ลีที่โอลรัส ฮิลล์ทันทีแน่นอน เขาจะหั่นชาร์ลีให้เป็นชิ้น ๆ เพื่อกู้ชื่อเสียงที่มัวหมองกลับมาในฐานะนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช
ในทางตรงกันข้าม ชาร์ลีกลับไม่ได้ให้ความสนใจเขาแม้แต่น้อย
เพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลายของแคลร์กำลังจะแต่งงานในช่วงสุดสัปดาห์ที่จะถึงนี้ เนื่องจากเขาสัญญากับภรรยาว่าจะไปขอยืมรถหรูสองคันไปใช้เป็นรถแต่งงานของเพื่อนแคลร์ เขาจึงโทรหาเกรแฮมในวันศุกร์ แล้วขอให้เขาส่งรถสองคันนั้นมาที่วิลล่าธอมป์สัน เฟิร์ส
ทันทีที่เกรแฮมรู้ว่าปรมาจารย์เวดจะใช้รถสองคันนี้ในที่สุด เขาก็รีบเตรียมรถพ่วงเพื่อไปส่งรถหรูสองคันนี้ที่วิลล่าของเขาทันที
เมื่อบูกัตติ เวย์รอน แอร์เมสและแอสตันมาร์ติน วัน77 รุ่นลิมิเต็ด อิดิชันขึ้นไปวิ่งอยู่บนถนนเมื่อไหร่ ก็จะทำให้ใคร ๆ ต้องมองเหลียวหลังอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้นรถสองคันนี้เป็นรถที่หายากมากแม้แต่ในออสเกีย และไม่มีใครในโอลรัส ฮิลล์แม้แต่คนเดียวที่จะได้ใช้รถสองคันนี้เป็นรถแต่งงาน
รถสองคันนี้ถือเป็นสุดยอดแห่งรถหรูถึงแม้จะจอดอยู่ในวิลล่าสุดหรูหราอย่างธอมป์สัน เฟิร์สก็ตาม ดังนั้นเมื่อรถสองคันนี้ถูกส่งมาที่วิลล่าของชาร์ลี จึงได้รับความสนใจอย่างมากจากผู้อยู่อาศัยที่ร่ำรวยในพื้นที่
เอเลนจ้องมองอย่างไม่เชื่อสายตา เมื่อเห็นรถสองคันนี้ในโรงรถ เธอเดินวนดูรถสองคันนี้อยู่หลายรอบ แล้วถามแคลร์ด้วยความตื่นเต้นว่า “ลูกสาวที่รักของแม่ ลูกเอารถสองคันนี้มาจากไหน? มันช่างดูยอดเยี่ยมอะไรอย่างนี้!”
แคลร์ตอบว่า “ชาร์ลียืมรถสองคันนี้มาจากคุณควินตันค่ะคุณแม่ เพื่อนของหนูกำลังจะแต่งงานในวันพรุ่งนี้ หนูเลยขอยืมรถสองคันนี้มาให้เธอใช้เป็นรถแต่งงาน”
“ให้ตายสิ!” เอเลนอุทาน “เมื่อไหร่เราถึงจะมีรถสปอร์ตสุดพิเศษแบบนี้ในโรงรถของเราบ้างนะ…”
จากนั้นเธอก็หันไปหาชาร์ลี แล้วถามขึ้นด้วยน้ำเสียงประจบประแจงแบบอาย ๆ ว่า “ลูกเขยที่รักของแม่ ลูกขอรถสวย ๆ แบบนี้จากเพื่อนที่รวยโคตร ๆ นั่นมาให้แม่บ้างได้ไหม? แม่ไม่เคยเห็นรถสปอร์ตที่สวยหรูแบบนี้มาก่อนเลยในชีวิต!”
พูดตามตรง ชาร์ลีไม่เคยให้ความชื่นชมในเรื่องรถเลย รถในความรู้สึกของเขาเป็นเพียงพาหนะอย่างหนึ่งในการเดินทางที่ไม่เห็นจำเป็นต้องดูสวยหรูมากมายอะไร ดังนั้นเขาจึงไม่ได้รู้สึกชื่นชมรถสองคันนี้เป็นพิเศษ และไม่ได้รู้สึกเป็นเกียรติอะไรที่ได้ขับรถสองคันนี้ไปบนท้องถนน นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงไม่ได้ขับรถพวกนี้เลย
ดังนั้นเขาจึงพูดกับเอเลนว่า “คุณแม่ครับ รถสองคันนี้แม้จะดูดีแต่ก็มีราคาแพงเกินไปในการบำรุงรักษา ยกตัวอย่างรถบูกัตติคันนี้ ยางเส้นหนึ่งมีราคามากกว่าหนึ่งแสนดอลลาร์ ดังนั้นยางสี่เส้นรวมกันจึงอยู่ที่ห้าถึงหกแสนดอลลาร์ การบำรุงรักษาตามปกติอาจมีราคาสูงถึงหลายหมื่นดอลลาร์ ถ้าเกิดมีรอยขีดข่วนโดยไม่ได้ตั้งใจ แม้จะเป็นเพียงรอยขีดข่วนเล็ก ๆ การทาสีใหม่แบบธรรมดา ๆ อาจต้องใช้เงินมากกว่าหนึ่งแสนดอลลาร์เลยนะครับ เราไม่มีปัญญาจ่ายหรอกครับ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เอเลนก็ถอนหายใจด้วยความผิดหวัง แล้วพูดว่า “ว้าว! แทนที่จะเอาเงินไปทุ่มให้กับซ่อมบำรุงเศษเหล็กพวกนั้น แม่ว่าเอาเงินทั้งหมดนั้นมาทำฟันปลอมดี ๆ สักชุดยังจะดีเสียกว่า”
จากนั้นเธอก็เอื้อมมือไปแตะที่เหงือกแล้วบ่นว่า “ฉันเสียฟันหน้าไปนานมากแล้ว เมื่อไหร่จะได้ฝังรากฟันเทียมเสียที”
แคลร์พูดวา “ไม่ต้องห่วงค่ะคุณแม่ หนูนัดหมอฟันไว้แล้ว ทันทีที่ขาของแม่ดีขึ้นเมื่อไหร่ หนูจะพาแม่ไปฝังรากฟันเทียมทันที แล้วหาฟันปลอมที่ดีที่สุดให้กับแม่เลยค่ะ”
เอเลนก็พยักหน้าพร้อมกับยิ้มอย่างพึงพอใจ
จากนั้นแคลร์ก็หันไปหาชาร์ลีแล้วพูดว่า “ที่รักคะ พรุ่งนี้คุณขับรถคันไหนคะ?”
ชาร์ลีตอบว่า “แล้วแต่คุณเลยครับ คุณเลือกไปคันหนึ่งแล้วผมจะขับอีกคันเอง”