บทที่ 423
เพราะว่ามีวงไพ่รออยู่ หม่าหลันไม่รอกินข้าวให้เสร็จ ก็ได้สะพายกระเป๋าออกจากบ้านไป นั่งแท็กซี่ไปที่บ้านพักตากอากาศที่เก่าแก่คฤหาสน์ซีย่วนในจินหลิงทันที
เพื่อนเก่าของเธออาศัยอยู่แถวๆคฤหาสน์แห่งนี้
คฤหาสน์ซีย่วนในยี่สิบปีก่อน เป็นคฤหาสน์ที่ค่อนข้างดีในจินหลิง แต่ว่าผ่านไปเวลานาน ดังนั้นจึงค่อยๆล้าหลัง
เมื่อก่อน หม่าหลันคิดว่าคฤหาสน์ซีย่วนเป็นมาตรฐานคฤหาสน์หรูแล้ว ครอบครัวของตัวเองชีวิตนี้ไม่มีทางมีบ้านเดี่ยวเป็นหลังแบบนี้ได้
แต่ตอนนี้ไม่เหมือนกัน พอนึกถึงอีกเดี๋ยวตัวเองจะได้พักในคฤหาสน์Tomson Rivieraที่ดีที่สุดในจินหลิง คฤหาสน์ซีย่วนไม่ได้อยู่ในสายตาของหม่าหลันไปแล้ว
เพื่อนเก่าที่อาศัยอยู่ที่นี่ ชื่อว่าเฉินซูอี๋ เป็นเพื่อนขาไพ่ที่หม่าหลันรู้จักเมื่อหลายปีก่อน
ทางครอบครัวของเฉินซูอี๋ถือว่าไม่เลว หลายปีก่อนหน้านี้สามีหาเงินได้มาก จากนั้นเกิดอุบัติเหตุ ทิ้งเงินไว้ให้เฉินซูอี๋ก้อนใหญ่
เฉินซูอี๋เลี้ยงลูกจนโตแล้ว หลังจากที่ส่งลูกไปต่างประเทศ ทุกวันก็ได้แต่หาความสุขโดยอาศัยเล่นไพ่นกกระจอก
อีกทั้งยัง เฉินซูอี๋คนนี้มีเงิน เล่นไพ่ก็ไม่เก่ง เล่นแล้วมักจะแพ้มากกว่าชนะ หม่าหลันเล่นไพ่กันเธอ ส่วนใหญ่ก็จะชนะ
หม่าหลันจึงนับถือเฉินซูอี๋เป็นเทพเจ้าแห่งความมั่งคั่งของเธอ เพียงแค่เฉินซูอี๋ช่วนเธอเล่นไพ่ เธอต้องมาแน่นอน
กดกริ่งที่หน้าประตูบ้านเฉินซูอี๋ ประตูใหญ่เปิดออกโดยเร็ว ผู้หญิงอายุประมาณหม่าหลันคนหนึ่ง ยิ้มอย่างมีอัธยาศัยไมตรีดี
หญิงวัยกลางคนนี้ ก็คือเฉินซูอี๋
หม่าหลันรีบไปข้างหน้า ก้าวเข้าไปในบ้าน ยิ้มแล้วพูดว่า： “ไอ้หยาซูอี๋ ให้คุณรอนานแล้ว ขออภัยด้วยจริงๆ”
มาถึงห้องนั่งเล่น เพื่อนอีกสองคนที่มักจะเล่นไพ่กับพวกเธอบ่อยๆ ตอนนี้ได้นั่งรอที่โต๊ะเล่นไพ่นานแล้ว
“พี่หลัน ในที่สุดก็มาสักที！”
เห็นเธอมาถึง หญิงวัยกลางคนอีกคนกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ ： “รีบนั่งรีบนั่ง พวกเรามาเล่นวอมมือสักแปดรอบ!”
รอจนหม่าหลันและเฉินซูอี๋สองคนเข้าไปที่โต๊ะไพ่นกกระจอก เกมไพ่เริ่มต้นอย่างเป็นทางการ
หม่าหลันถูไพ่นกกระจอกไปพลาง พูดไปพลางว่า： “ซูอี๋ คฤหาสน์หลังนี้ของคุณ อยู่มาหลายปีแล้วใช่มั้ย?”
หลังจากเฉินซูอี๋จั่วไพ่ ยิ้มเล็กน้อย ตอบว่า： “ซื้อบ้านหลังนี้เมื่อสิบกว่าปีก่อน แต่ว่าตอนนั้นซื้อเพราะว่าเพื่อลงทุน หลังจากที่ลูกไปต่างประเทศ ฉันพักอยู่ที่ห้องพักในเมืองมาโดยตลอด คฤหาสน์ใหญ่เกินไป อยู่คนเดียวรู้สึกวังเวง”
“คุณเคยคิดที่จะตกแต่งใหม่หรือเปล่า?” หม่าหลันพูดอย่างน่าสนใจว่า： “ฉันจะบอกคุณว่า ลูกสาวของฉันกำลังเปิดบริษัทตกแต่งภายใน ยังร่วมมือกับตี้เหากรุ๊ปในจินหลิงของเราด้วย รับประกันคุณภาพอย่างแน่นอน หากคุณต้องการตกแต่งใหม่ ฉันสามารถขอให้เธอให้ราคามิตรภาพกับคุณได้ ถึงเวลานั้น ต้องทำให้วิลล่าของคุณโอ่อ่าราวกับพระราชวังอย่างแน่นอน！”
“พี่หลัน ขอบคุณน้ำใจของคุณ”เฉินซูอี๋ยิ้มเล็กน้อย ถอนหายใจทันที แล้วพูดว่า： “แต่ว่า คฤหาสน์หลังนี้ฉันคิดจะขายทิ้งแล้ว”
“ขายทิ้ง?”หม่าหลันถามด้วยความไม่เข้าใจว่า： “ยังดีๆอยู่เลยทำไมต้องขาย? คุณก็ไม่เหมือนกับคนขาดเงิน สามีของคุณแค่บ้านอย่างเดียวก็ทิ้งไว้ให้เจ็ดแปดหลัง คุณเองก็ลงทุนอสังหาริมทรัพย์มากมาย เก็บไว้ให้ราคาขึ้นดีออก！