บทที่ 2679 ความเป็นมาของตี้ฝูอี / บทที่ 2680 ความเป็นมาของตี้ฝูอี 2

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2679​ ​ความเป็นมา​ของ​ตี้ฝู​อี

“​เยี่ยม​มาก​!​”

“​ดี​!​”

“​ฮ่า​ๆ​ๆ​ ​ดีเหลือ​เกิน​!​”

คน​นับไม่ถ้วน​โห่ร้อง​ยินดี​ ​พวกเขา​รู้​ว่า​ลำแสง​ปืนใหญ่​สาย​นั้น​ที่​ยาน​รบ​เพิ่ง​ยิง​ออก​ไป​มี​อานุภาพ​มหาศาล​ ​ต่อให้​ด้านใน​เป็น​เหล็กกล้า​ ​ก็​สามารถ​หลอมละลาย​ได้​ใน​ชั่วพริบตา​ ​นับประสา​อะไร​กับ​มนุษย์​เป็น​ๆ​…

หัวขโมย​คน​นั้น​ต้องตาย​แน่นอน​!

กวน​ย่า​หนิง​กลับเป็น​กังวล​ ​เขา​เคย​เห็น​วรยุทธ์​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ด้วย​ตา​ตนเอง​ ​หากว่า​ผู้​ที่มา​ใน​ครั้งนี้​คือ​หล่อน​ ​น่าจะ​ทำอันตราย​หล่อน​ไม่ได้​…

หล่อน​น่าจะ​เคลื่อนย้าย​ไป​ที่อื่น​แล้ว

โชคดี​ที่​กวน​ย่า​หนิง​ทราบ​ถึง​ความสามารถ​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ ​ดังนั้น​ทันทีที่​เห็น​ว่า​คน​ของ​ตน​ไม่​อาจ​เข้าใกล้​ยาน​รบ​ได้​กวน​ย่า​หนิง​จึง​สั่ง​ให้​ไป​ทำการ​ตั้งค่า​ระบบ​ ​เซ็ต​ระบบ​ห้าม​ไม่​ให้​ผู้ใด​เข้าออก​โดยรอบ​ของ​ยาน​รบ​เหล่านี้​ ​หาก​มี​คน​บุก​เข้ามา​ ​ไม่ว่า​มิตร​หรือ​ศัตรู​ ​ยาน​รบ​เหล่านั้น​จะ​ส่งสัญญาณ​เตือนภัย​โดยอัตโนมัติ​ ​ระบบ​ควบคุม​ทั้งหมด​จะ​ปิด​ตัว​ลง​ ​ทำให้​คน​ไม่​สามารถ​ควบคุม​พวก​มัน​ให้​ขึ้น​บิน​หรือ​ร่อน​ลง​โจมตี​ได้

กวน​ย่า​หนิง​มอง​ยาน​รบ​ที่อยู่​รอบ​ๆ​ ​ตาม​สัญชาตญาณ​ ​ไม่มี​ความเคลื่อนไหว​เลย​ ​และ​ไม่​ส่งสัญญาณ​เตือนภัย

หล่อน​ไป​หลบ​อยู่​ที่ไหน​กัน​นะ​?

เทพศักดิ์​สิทธิ์​คน​นั้น​ไปมา​ไร้​ร่องรอย​เกินไป​แล้ว

พอก​วน​ย่า​หนิง​นึกถึง​เทพศักดิ์​สิทธิ์​คน​นั้น​ก็​ปวดหัว​อย่างยิ่ง​ ​และ​ไม่​อาจ​คาดเดา​ได้​เลย​ว่า​ขั้น​ต่อไป​อีก​ฝ่าย​จะ​เคลื่อนไหว​อย่างไร

อีก​ฝ่าย​มี​เพียง​คนเดียว​ ​ก็​สามารถ​ทำให้​ทั้ง​กองทัพ​ที่​มี​วิทยาการ​ก้าวหน้า​ล้ำสมัย​อย่าง​พวกเขา​หัวหมุน​วุ่นวาย​ได้​แล้ว​!​ ​นี่​เกินไป​แล้ว​จริงๆ​…

เขา​เงยหน้า​มอง​ยาน​รบ​หลัก​ลำ​นั้น​อีกครั้ง​ ​มัน​ยังคง​ลอย​นิ่ง​อยู่​ใน​อากาศ​ ​ไม่มี​ทีท่า​จะ​ร่อน​ลงมา

หลาย​วัน​มานี​้​ท่าน​จอมพล​ให้​ทุกคน​ตื่นตัว​อยู่​ตลอด​ ​แจ้ง​ข่าวกรอง​เท็จ​อยู่​หลายครั้ง​ ​ทุกคน​ค่อนข้าง​วิพากษ์วิจารณ์​เขา​ยิ่งนัก​ ​และ​ไม่​เคารพ​เขา​ถึงขนาด​นั้นแล​้ว

ความจริง​เช้านี้​ท่าน​จอมพล​ได้​บอกอี​กค​รั้ง​ว่า​อีก​ฝ่าย​จะ​มา​ ​ผล​คือ​ปฏิกิริยา​ของ​ทุกคน​เป็นการ​พ่นลม​ออก​จมูก​ ​ฉาก​หน้า​ตอบรับ​ลับหลัง​เฉยเมย​ ​กลับ​เล่น​สนุก​กัน​ยิ่งกว่า​เดิม

ทว่า​คาดไม่ถึง​เลย​ว่าวั​นนี​้​อีก​ฝ่าย​จะ​มา​จริงๆ​!

แถม​ยัง​โจมตี​คร่าชีวิต​พวกเขา​เช่นนี้​ด้วย​!

ท่าน​จอมพล​ปล่อย​ให้ยาน​หลักลอย​อยู่​ตรงนั้น​ ​น่าจะ​เกรง​ว่า​เทพศักดิ์​สิทธิ์​คน​นั้น​ยัง​ไม่​ตาย​ ​เตรียมพร้อม​จะ​ยิง​ระเบิด​หาก​นาง​ก่อความวุ่นวาย​ขึ้น​อีกครั้ง​กระมัง​?

กวน​ย่า​หนิง​คาดเดา​อยู่​ตรงนั้น​ ​เขา​กด​สิ่ง​ที่​เปล่งแสง​วิบวับ​อยู่​บน​ข้อมือ​ที​หนึ่ง​ ​คิด​จะ​ติดต่อสอบถาม​ท่าน​จอมพล​ ​ผล​คือ​ท่าน​จอมพล​ไม่​รับสาย​เลย​!

เกิด​อะไร​ขึ้น​?

ยาม​รบ​สถานการณ์​พัน​เปลี่ยน​หมื่น​แปลง​ ​ระหว่าง​เหล่า​นายพล​จะ​มี​การติด​ต่อกัน​อยู่​ตลอด​เป็นประจำ​ ​บางครั้ง​ถึงขั้น​ที่​ไม่​ตัด​สาย​เลย​ ​ต่อ​สาย​เอาไว้​ตลอดเวลา

ท่าน​จอมพล​เอง​ก็​เคย​กล่าว​ไว้​ ​ยาม​รบ​เว้นแต่​จะ​ควบคุม​ยาน​รบ​โจมตี​อยู่​แล้ว​ ​จะ​ต้อง​รับสาย​เสมอ

ตอนนี้​ยาน​รบ​ลำ​นั้น​ลอย​นิ่ง​อยู่​ตรงนั้น​ ​และ​ไม่ได้​โจมตี​ ​ไม่มี​ความเคลื่อนไหว​อื่น​ ​ทำไม​ท่าน​จอมพล​ถึง​ไม่​รับสาย​เล่า​?

กวน​ย่า​หนิง​ค่อนข้าง​ร้อนใจ​ขึ้น​มา​แล้ว​ ​จ้อง​ยาน​รบ​ลำ​มหึมา​ลำ​นั้น​เขม็ง​ ​ความคิด​หนึ่ง​ผุด​ขึ้น​มา​ใน​หัว​ ​หรือว่า​ยาน​รบ​ลำ​ลำ​นั้น​จะ​ถูก​โฉมงาม​เทพศักดิ์​สิทธิ์​คน​นั้น​เข้า​ควบคุม​อีกแล้ว​?​!

กู้​ซีจิ​่ว​เคลื่อนย้าย​จาก​ยาน​รบ​ที่​ระเบิด​ไป​ยัง​ยาน​ลำ​นั้น​จริงๆ

เธอ​ทราบ​ถึง​อานุภาพ​ของ​ยาน​หลัก​ลำ​นั้นแล​้ว​ ​ย่อม​อยาก​ควบคุม​เจ้าของ​สิ่ง​นั้น​ ​จากนั้น​ก็​ทำลาย​ฐานทัพ​แห่ง​นี้​ให้​ย่อยยับ​อย่าง​สิ้นเชิง

ดังนั้น​เธอ​จึง​เคลื่อนย้าย​ไป​ที่​ยาน​หลัก​โดยตรง

ในเมื่อ​เป็น​ยาน​หลัก​ที่​แข็งแกร่ง​และ​ใหญ่โต​ที่สุด​ของ​ผู้รุกราน​จาก​ดาว​จิ้งจอก​คราม​เหล่านี้​ ​อุปกรณ์​ด้านใน​ย่อม​ซับซ้อน​เป็น​ที่สุด​ ​ระบบ​รักษา​ความปลอดภัย​ก็​หนาแน่น​มาก

หนก​่อน​ยาน​บัญชาการ​ลำ​นั้น​ของ​กวน​ย่า​หนิง​มีระบบ​ที่​บังคับ​ให้​เธอ​เผย​ตัว​ออกมา​ได้​ ​และ​มีระบบ​ป้องกัน​การ​โจมตี​ ​เชื่อ​ว่าความ​สามารถ​ด้าน​นี้​ของ​ยาน​รบ​บัญชาการ​ลำ​นี้​จะ​มี​แต่​แข็งแกร่ง​ไม่​อ่อน​ด้อย

กู้​ซีจิ​่ว​ถึงขั้น​ที่​เตรียมพร้อม​จะ​ถูก​ดีด​สะท้อน​กลับ​ทันทีที่​เข้าใกล้​เอาไว้​แล้ว​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​เธอ​เข้ามา​ได้​ง่ายดาย​ยิ่ง​ ​ไป​โผล่​ด้านใน​ได้​โดยตรง

พื้น​สีเทา​เงิน​ ​กำแพง​สีเทา​เงิน​ ​มองไม่เห็น​อุปกรณ์​ส่องสว่าง​อัน​ใด​เลย​ชัดๆ​ ​แต่​ด้านใน​กลับ​สว่างไสว​ยิ่ง​ ​แถม​ยัง​ไม่​แยง​ตาด​้วย

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2680​ ​ความเป็นมา​ของ​ตี้ฝู​อี​ ​2

กู้​ซีจิ​่ว​เข้าไป​ใน​ห้อง​หนึ่ง​ ​การ​ตกแต่ง​ด้านใน​ไม่ใช่​แท่น​ควบคุม​ที่​ดู​เยียบ​เย็น​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​เหมือน​บ้านพักอาศัย​ยิ่งนัก

มีโต​๊ะ​มี​เก้าอี้​มี​เตียง

บน​กำแพง​ยัง​แขวน​ภาพวาด​น้ำหมึก​แผ่น​หนึ่ง​ไว้​ด้วย​ ​ใน​ภาพ​มิใช่​ทิวทัศน์​ธรรมชาติ​ ​มิใช่​ภาพเหมือน​ ​แต่​เป็น​อวกาศ​อัน​เวิ้งว้าง

ไม่ทราบ​เช่นกัน​ว่า​ภาพ​นั้น​ใช้​เทคนิค​การ​วาด​แบบ​ใด​ ​เห็น​แวบ​แรก​แล้ว​ราวกับ​กำลัง​มอง​เข้าไป​ใน​อวกาศ​จริงๆ​…

ครั้งแรก​ที่​กู้​ซีจิ​่ว​ได้​เห็น​ ​ก็​ตาลาย​ไป​เล็กน้อย

เพียงแต่​เธอ​ดึง​สติก​ลับ​มา​อย่างรวดเร็ว​ยิ่ง​ ​กวาดตา​มอง​ไปร​อบ​ยาน​หลัก​อย่างว่องไว​ ​จากนั้น​เธอ​พบ​ว่า​…​ด้านใน​ไม่มี​คนเลย

หรือ​เธอ​จะ​คำนวณ​พลาด​ ​ไม่ได้​เข้าสู่​ห้อง​ควบคุม​ ​แต่​เข้ามา​ใน​ห้องพัก​ของ​จอมพล​?

เธอ​วน​สำรวจ​ที่นี่​อย่างรวดเร็ว​รอบ​หนึ่ง​ ​ไม่เห็น​แผง​ควบคุม​เลย​จริงๆ​ ​และ​ไม่เห็น​ผู้คน​ด้วย

ดูเหมือน​จะ​เป็น​ห้องพัก​จริงๆ​!

แต่ว่า​ ​ประตู​ทางออก​อยู่​ไหน​ล่ะ​?

ห้อง​นี้​เสมือน​หลอม​รวม​เป็นเนื้อเดียวกัน​ ​มองไม่เห็น​ประตูเข้า​ออก​เลย

เธอ​หา​อยู่​ใน​ด้านใน​พัก​หนึ่ง​ ​ก็​หา​ประตู​บาน​นั้น​ไม่​พบ

เธอ​ขมวดคิ้ว​ ​ใช้​วิชา​เคลื่อนย้าย​อีกครั้ง​เสีย​เลย

‘​ตุบ​!​’​ ​เธอ​เคลื่อนย้าย​ออกจาก​ห้อง​นี้​ไม่ได้​ ​ซ้ำ​ยัง​ชน​เข้ากับ​กำแพง​ด้วย​!

โชคดี​ที่​กำแพง​นี้​ไม่​นับว่า​แข็ง​จน​เกินไป​ ​อีกทั้ง​เธอ​มี​เขตแดน​คุ้ม​กาย​อยู่​ ​ไม่​บาดเจ็บ​จาก​การกระแทก

เธอ​ยืน​ให้​มั่น​อีกครั้ง​ ​หัวใจ​จมดิ่ง​ลง​เล็กน้อย​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​กำแพง​นี้​จะ​สามารถ​ขัดขวาง​วิชา​เคลื่อนย้าย​ของ​เธอ​ได้​!​ ​เช่นนั้น​อีก​หลาย​ด้าน​ที่​เหลือ​เล่า​?

เธอ​ไม่​เสียเวลา​คิด​เลย​ทดสอบ​ดู​ต่อเนื่อง​กัน​อีก​หลายครั้ง​ ​บน​ล่าง​ซ้าย​ขวา​หน้า​หลัง​ล้วน​ลองดู​หมด​แล้ว​ ​ผล​คือ​ถูก​ดีด​สะท้อน​กลับมา

ชัดเจน​ยิ่งนัก​ ​ห้อง​โดยสาร​ห้อง​นี้​ทำให้​วิชา​เคลื่อนย้าย​ของ​เธอ​ไร้ผล​ได้​ ​เธอ​ถูก​ขัง​อยู่​ที่นี่​แล้ว​!

น่าแปลก​ ​เมื่อกี้​เธอ​เคลื่อนย้าย​เข้ามา​ได้​ง่ายดาย​ยิ่ง​ ​หรือว่า​จะ​ป้องกัน​จาก​ด้านใน​ไม่​ป้องกัน​จาก​ด้านนอก​?​ ​มี​เทคโนโลยี​ขั้นสูง​แบบนี้​ด้วย​เหรอ​?

เทคโนโลยี​ขั้นสูง​ทั่วไป​อย่างมาก​ก็​คือ​บีบ​ให้​เธอ​ที่​เร้น​กาย​อยู่​เผย​ตัว​ออกมา​ได้​ ​เป็นไปได้​ยังไง​ที่จะ​ขัดขวาง​วิชา​เคลื่อนย้าย​ของ​เธอ​ได้​?

เธอ​สัมผัส​ถึง​กลิ่นอาย​ภายใน​ห้อง​ได้​ ​ค่อนข้าง​คุ้นเคย​อยู่​บ้าง​ ​ราวกับ​เคย​ได้กลิ่น​ที่ไหน​มาก​่อน

เธอ​ไม่เชื่อ​หรอก​ว่า​ห้อง​นี้​จะ​ขัง​เธอ​ไว้​ได้​!

ในเมื่อ​ห้อง​นี้​ปล่อย​ให้​คน​เข้ามา​ได้​ ​ย่อม​ต้อง​มี​ประตู​ทางออก​ ​เพียงแค่​ทางออก​ลึกลับซับซ้อน​อยู่​บ้าง​ก็​เท่านั้น​ ​จะ​ต้อง​มี​เบาะแส​อยู่​แน่

ขณะที่​เธอ​กำลังจะ​ค้นหา​อย่างละเอียด​ ​พลัน​ได้ยิน​ ​‘​ซืด​’​ ​เบา​ๆ​ ​แว่ว​มาจาก​ข้างหลัง​ ​เธอ​หันกลับ​ไป​ทันที​ ​มองเห็น​ภาพวาด​อวกาศ​นั้น​กลายเป็น​จอม​อนิ​เตอร์​ขนาดใหญ่​ ​และ​บน​จอ​เริ่ม​ฉาย​ภาพยนตร์​เรื่อง​หนึ่ง​แล้ว

กู้​ซีจิ​่​วงุ​นงง

เธอ​สูด​หายใจ​เบา​ๆ​ ​ครา​หนึ่ง​ ​คง​ไม่ใช่​ว่า​เธอ​เผลอ​กด​โดน​รีโมท​อะไร​เข้า​โดยบังเอิญ​กระมัง​?

เธอ​เหลียว​ซ้าย​แล​ขวา​แวบ​หนึ่ง​ ​ตอนนี้​เธอ​จับ​โต๊ะ​ที่​ดู​คล้าย​ศิลา​หยก​ตัว​หนึ่ง​อยู่​ ​บน​นั้น​ไม่มี​ปุ่ม​อัน​ใด​เลย

เธอ​เม้มปาก​นิดๆ​ ​มอง​ไป​ที่​ภาพยนตร์​เรื่อง​นั้น​อยู่​หลาย​แวบ​ ​ทว่า​ยาม​ที่​มองเห็น​ตัวละคร​ด้านใน​อย่างชัดเจน​ ​ก็​ผงะ​ไป

ภาพยนตร์​ที่​ฉาย​อยู่​ไม่ใช่​ภาพยนตร์​จาก​เทคโนโลยี​ระดับสูง​ของ​ชาว​ดาว​จิ้งจอก​คราม​เอง​ ​และ​ไม่ใช่​ภาพยนตร์​ที่​ผู้ชาย​เต็ม​วัย​จะ​ใช้​ดู​เพื่อ​พักผ่อนหย่อนใจ​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​เป็น​ซีรี่ส์​ย้อนยุค​เรื่อง​หนึ่ง

ฉาก​แรก​ที่​ปรากฏ​ขึ้น​คือ​เศษ​ธุลี​ใน​อวกาศ​ ​รังสี​นับไม่ถ้วน​พุ่ง​ตัด​สลับ​กัน​ไปมา​ ​สุดท้าย​ก็​รวมตัวกัน​ ​ค่อยๆ​ ​ก่อ​ร่าง​เป็น​ชาย​คน​หนึ่ง​ ​แรกเริ่ม​ชาย​คน​นั้น​เสมือน​ทารก​แรก​คลอด​ ​ทั้ง​ร่าง​เปล่า​เปลือย​ ​ล่องลอย​อยู่​ใน​อวกาศ​เช่นนี้​ ​งดงาม​ประณีต

กู้​ซีจิ​่ว​สบถ​เบา​ๆ​ ​ครา​หนึ่ง​ ​ละสายตา​ไป

นอกจาก​ร่างกาย​ของ​ตี้ฝู​อี​ ​ตอนนี้​เธอ​ไม่​อยาก​เห็น​ชาย​เปลือย​คน​ไหน​ทั้งนั้น​!

ถึงแม้​ร่างกาย​ของ​ชาย​เปลือย​ผู้​นี้​เทียบ​เทียม​กับ​รูปปั้น​เดวิด​ ​สมบูรณ์แบบ​ไร้​ที่​ติ​ ​ทำให้​คน​เห็น​แล้ว​เลือดกำเดา​แทบ​พุ่ง​ก็ตาม​…

พอ​เธอ​หันกลับ​มาม​อง​อีกครั้ง​ ​ชาย​เปลือย​บน​จอก​็​สวม​เสื้อผ้า​แล้ว

กู้​ซีจิ​่​วอด​ไม่ได้​ที่จะ​มอง​อาภรณ์​บน​ร่าง​ของ​เขา​ให้​มาก​หน่อย​ ​ดู​ไม่​ออก​เลย​ว่า​เป็น​วัสดุ​ใด​ ​ราวกับ​ใช้​นภา​คราม​เมฆา​ขาว​ถัก​ทอ​ออกมา​ ​รูปแบบ​เรียบง่าย​ยิ่ง​ ​และ​หลวม​โคร่ง​นัก​ ​เมื่อ​สวม​อยู่​บน​ร่าง​เขา​ ​อาภรณ์​โบก​พลิ้ว​ปลิว​ไป​กับ​สายลม​ ​สง่างาม​จน​พรรณนา​ไม่​ออก

————————————————————————————-