เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1029
…
เสียงฝีเท้าที่ดังขึ้นมานั้น
ภายใต้คำสั่งการขอเย่หรงชนนั้น เหล่าหัวกะทิของสำนักหงแปดพันคนจึงได้ออกจากตระกูลเย่
โดยที่ในขณะนี้ มีเรือรบจอดอยู่ในท่าเรือของเกาะดาวในทันที!
ปากกระบอกปืนขนาดใหญ่ของหลุมดำเผยให้เห็นแสงเย็นที่ทำให้ผู้คนรู้สึกสั่นสะท้านออกมา!
เรือรบลำนี้ถูกซื้อโดยเย่หรงในราคาสูงมากมาย
แม้ว่าจะเป็นเพียงเรือรบที่ปลดประจำการแล้วแต่ก็ยังแสดงให้เห็นถึงพลังอำนาจของสำนักหงอีกด้วยเหมิน
“ขึ้นเรือได้!”
เสียงตะโกนเสียงดังออกมานั้น
พลันร้องเรียกให้เหล่าหัวกะทิของสำนักหงทั้งแปดพันคนขึ้นเรือในทันที
เปรี๊ยะ!
เสียงฟ้าร้องที่ยังคงคำรามดังลั่นไม่มีหยุด
เรือรบได้ถูกเปิดตัวขึ้นมาแล้ว และเป้าหมายยังมุ่งตรงไปตงไห่อีกด้วย!
…
ในขณะเดียวกัน
ต่าเซี่ย
เฟิงเมิ่ง กรุ๊ป บริษัทสาขาหู้ไห่นั้น
หยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียนกำลังเตรียมกลับสู่ตงไห่
ท้ายที่สุดแล้ว สำนักงานใหญ่ของเฟิงเมิ่ง กรุ๊ป ก็ยังมีหลายสิ่งหลายอย่างที่รอให้พวกเขาไปจัดการอยู่มากมาย
พวกเขาไม่สามารถอยู่ในหู้ไห่ตลอดไปได้
เมื่อทั้งสองกำลังจะจากไปนั้น
“คุณหยาง แย่แล้ว! เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!”
เถียนเฟยรีบเข้าไปในห้องทำงานกรีดร้องอย่างควบคุมไม่ได้ในทันที
หยางเฟิงพลันขมวดคิ้วขึ้น “เป็นอะไรไป? นายมีท่าทีตื่นตระหนกขึ้นในทุก ๆ วันเลย ไม่มีท่วงท่าของคนฉลาดเฉลียวเลยแม้แต่น้อย!”
ในเวลานี้ ใบหน้าของเถียนเฟยพลันซีดเผือดและไร้สีไปในทันที
ร่างกายของเขาพลันสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้
เถียนเฟยพลางสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และพูดด้วยเสียงสั่นเครือออกมาว่า “คุณหยางครับ เกิดเรื่องขึ้นแล้วครับ! จากสายข่าวในตระกูลเย่ ในต่างประเทศของผมนั้น เย่หรงหัวหน้าตระกูลเย่ฟอเรนท์นำเหล่าหัวกะทิของสำนักหงทั้งแปดพันคนมาที่ตงไห่ครับ !”
“พวกเขาบอกว่าต้องการกลับมายังต้าเซี่ย และจะบุกมาทำลายตงไห่ให้ราบคาบ ในคราวนี้มุ่งเป้ามาที่คุณครับ!”
เมื่อได้ยินข่าวแบบนั้น
เถียนเฟยก็พลันหวาดกลัวเสียจนฉี่แทบราด
มันน่ากลัวจริงๆ!
เย่หรงผู้เฒ่าแห่งตระกูลเย่ฟอเรนท์เดินทางมาด้วยตัวเองแบบนี้
ทั้งยังนำทัพเหล่าหัวกะทิของสำนักหงทั้งแปดพันมาด้วยอีก
นั่นหมายความว่า พวกเขาจะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะบรรลุเป้าหมายของตัวเอง!
จุดประสงค์ของเย่หรงนั้นเรียบง่ายเกินไป
ขั้นแรกคือ ฆ่าหยางเฟิงและล้างแค้นให้กับลูกชายของเขา!
ขั้นที่สอง ทำลายเฟิงเมิ่ง กรุ๊ปและทวงคืนเอไลซ่า กรุ๊ป !
ขั้นที่สาม เปิดประกาศให้ทุกคนรู้ว่าสำนักหงกลับมาแล้ว!
เมื่อได้ยินแบบนั้น
หยางเฟิงเพียงหรี่ตาลงเล็กน้อย
เขาไม่ได้แสดงสีหน้าเช่นไรออกมา
ทำให้ไม่เห็นเค้าโครงอารมณ์ของเขาเลยแม้แต่น้อย
มีเพียงความโกรธที่หายวับไปกับตาเท่านั้นที่สามารถบ่งบอกความโกรธในใจของหยางเฟิงได้!
ดูเหมือนว่า
เย่หรงคิดจะใช้เขาเป็นหินรองเท้าของตัวเอง
นี่ถือเป็นการเหยียบศพของเขาขึ้นไป เพื่อที่จะประกาศให้ทุกคนรู้ว่าตระกูลเย่! และสำนักหง!
กลับมาแล้ว!
ทว่า เย่หรงคิดจะใช้เขาเป็นบันไดงั้นเหรอ ?
เย่หรงคำนวณอะไรผิดไปหรือไม่!
ถึงแม้ว่ายอดหัวกะทิของสำนักหงจะดูน่ากลัวจริงๆ
ถึงแม้ว่าจะเป็นตระกูลมหาเศรษฐีที่ร่ำรวยในจงโจวก็ตาม ก็ยังเป็นไปไม่ได้ที่จะมีพลังอำนาจมากมายเช่นนี้
อาจกล่าวได้ว่าในเวลานี้ ตระกูลเย่ฟอเรนท์คือตระกูลที่ทรงอำนาจมากที่สุดที่หยางเฟิงเคยพบมา
มันไม่เหมือนแก๊งฟ้าดินในก่อนหน้านี้ และแก๊งเขียวอีกต่อไป…
แต่แล้วยังไงล่ะ?
หากเย่หรงกล้ามา หยางเฟิงก็กล้าฆ่าเขา!
ไม่ต้องพูดถึงเหล่าหัวกะทิแปดพันคนในสำนักหงเลย
แม้ว่าจะมากันแปดหมื่นคน!
หรือแปดแสนคนนั้น!
หยางเฟิงก็ยังคงไม่คิดสนใจมันอยู่ดี!
ตราบใดที่อยู่ในต้าเซี่ย พฤติกรรมอาละวาดของเย่หรงก็ไม่สามารถกระทำได้นาน
ครั้งนี้หยางเฟิงจะทำให้เย่หรงได้รู้ซึ้ง และเสียใจที่ตัวเองคิดกลับมาเยือนที่ต้าเซี่ย
หยางเฟิงต้องการให้เขารู้ว่า ต้าเซี่ยที่แห่งนี้ไม่ใช่สถานที่ที่เขาจะสามารถมาอวดดีได้อีกต่อไป!
หยางเฟิงพูดออกมาอย่างใจเย็นด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์ออกมาว่า “โอเค ฉันเข้าใจแล้ว”
ฮะ?
เมื่อเห็นแบบนี้นั้น เถียนเฟยพลันผงะไปครู่หนึ่ง
เขารู้ว่าข่าวนี้มันน่าหวาดผวาเสียจนทำให้ผู้คนกลัวจนฉี่ราดได้
ทว่า เมื่อหยางเฟิงได้ยินข่าวนี้ เขากลับไม่คิดแยแส ทั้งยังมีสีหน้าที่สงบนิ่งอีก
เถียนเฟยจึงคิดไปเองว่า หยางเฟิงไม่ได้ยินที่เขาพูดอย่างชัดเจน
“คุณหยาง ผมกำลังจะบอกคุณว่า เย่หรงผู้นำแห่งตระกูลเย่ฟอเรนท์นั้นกำลังพาเหล่าหัวกะทิทั้งแปดพันคนของสำนักหงมา…”