บทที่ 2733 วาจานี้เสนาะหูผู้อื่นนัก! / บทที่ 2734 ฝันร้าย

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2733​ ​วาจา​นี้​เสนาะ​หู​ผู้อื่น​นัก​!

จากนั้น​เธอ​ก็​แย้ง​อีกครั้ง​ ​“​ไม่​ถูก​สิ​ ​หนี่ว​์​วาส​ร้าง​มนุษย์​ได้​ ​เป็นต้น​กำเนิด​ของ​มนุษยชาติ​ ​แต่​ข้า​ทำไม​่​ได้​ ​กลับเป็น​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ที่​สร้าง​มนุษย์​ ​สร้าง​ร่าง​โคลน​นิ่ง​มากมาย​ถึง​เพียงนั้น​ออกมา​ได้​…​”

ตี้ฝู​อี​งอนิ​้ว​เคาะ​หว่าง​คิ้ว​นาง​ที​หนึ่ง​ ​“​เด็ก​โง่​ ​นี่​เป็น​เพียง​การเปรียบ​เปรย​ของ​ข้า​ ​เปรียบเปรย​ถึง​ความสัมพันธ์​ระหว่าง​ข้า​กับ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​ไม่ได้​บ่งชี้​ว่า​ข้า​คือฝู​ซี​ ​เขา​คือ​ผาน​กู่​ ​ยัง​มี​อีก​ ​ข้า​ยัง​ไม่ได้​บอก​เจ้า​เลย​ ​เรื่อง​ของ​หนี่ว​์​วานั​้น​ ​เป็น​เพียง​ตำนาน​เล่าขาน​เท่านั้น​ ​ตอนนี้​ยัง​ไม่มี​เบาะแส​ที่สามา​รถ​พิสูจน์​ยืนยัน​ได้​เลย​ว่า​เจ้า​เกี่ยวข้อง​กับ​นาง​”

กู้​ซีจิ​่​วจึง​เอนหลัง​ลง​ไป​เสีย​เลย​ ​“​เห็น​เช่นนี้​แล้ว​ช่างทำ​ให้​ผู้อื่น​ผิดหวัง​เสีย​จริง​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​ข้า​จะ​ไม่มี​ตำแหน่ง​ใหญ่โต​สูงส่ง​เป็นพิเศษ​เลย​…​”

ตี้ฝู​อีก​็​นอนลง​ข้าง​กาย​นาง​ ​รั้ง​นาง​เข้า​สู้​อ้อมแขน​ของ​ตน​ ​“​เจ้า​ก็​คือ​เจ้า​ ​เป็นหนึ่ง​ไม่มี​สอง​ ​ไม่มีใคร​แทนที่​ได้​ ​ไย​ต้อง​ใส่ใจ​ศักดิ์​ฐานะ​อัน​ใด​อีก​?​”

วาจา​นี้​เสนาะ​หู​ผู้อื่น​นัก​!

ดวงตา​กู้​ซีจิ​่ว​หยี​โค้ง​ ​สบายใจ​ขึ้น​มาก​แล้ว​ ​เพียงแต่​ ​เธอ​ยังคง​หม่นหมอง​อยู่​บ้าง​ ​“​อันที่จริง​ข้า​ก็​แค่​อยาก​เคียง​บ่า​เคียง​ไหล​ท่าน​เท่านั้น​ ​หากว่า​ข้า​เป็น​เทพ​เช่นเดียวกับ​หนี่ว​์​วาก​็​คงดี​”

ตี้ฝู​อี​หัวเราะ​เบา​ๆ​ ​น้ำเสียง​สบาย​ๆ​ ​“​ข้า​ไม่​ชมชอบ​หนี่ว​์​วา​อัน​ใด​ ​ข้า​ชอบ​เพียง​กู้​ซีจิ​่ว​”

คำพูด​นี้​อบอุ่น​เหลือเกิน​!

กู้​ซีจิ​่ว​ผิน​หน้า​ซบ​อก​เขา​ ​“อื​้ม​ ​ข้า​คือ​หนึ่งเดียว​ของ​ท่าน​ ​ท่าน​ก็​คือ​หนึ่งเดียว​ของ​ข้า​ ​ไม่ว่า​ท่าน​จะ​มี​ฐานะ​อะไร​ ​ข้า​ขอ​แค่​พวกเรา​ได้​อยู่​ด้วยกัน​เช่นนี้​ไป​ชั่วกาลนาน​”

นาง​ซุก​อยู่​ข้าง​กาย​ของ​เขา​ลมหายใจ​ปาน​ดอก​กล้วยไม้​ ​ร่าง​อรชร​ก็​อยู่​ใน​วง​แขน​ของ​ตน

ท้อง​ส่วนล่าง​ของ​ตี้ฝู​อี​พลัน​หด​เกร็ง​ ​เลือด​ลม​มีแนวโน้ม​จะ​เดือด​พล่าน​ขึ้น​มา

น่าเสียดาย​ที่ตั้ง​แต่​ความทรงจำ​ของ​เขา​กลับมา​ ​ได้​อยู่ร่วม​กับ​นาง​อีกครั้ง​ ​ก็​ไม่เคย​ได้​เสพ​สมอิ​่ม​เอม​เลย​ ​การ​ได้​นอน​กอด​นาง​ทุกวัน​ช่าง​หวานชื่น​และ​ทรมาน​นัก​ ​ทำให้​เขา​ต้อง​ออก​ไป​แช่น้ำ​เย็น​เป็นประจำ​…

ปรารถนา​จะ​ครอบครอง​นาง​ยิ่งนัก​!

ตอนนี้​นาง​ตั้งครรภ์​กว่า​สาม​เดือน​แล้ว​ ​ว่า​กันตา​มเห​ตุ​ผล​แล้ว​ ​น่าจะ​ทำได้​แล้ว​กระมัง​?

สายตา​ที่​เขามอง​นาง​ค่อนข้าง​ลุ่มลึก​ ​มือ​สะกิด​สาย​รัด​บน​อาภรณ์​นาง​เบา​ๆ​ ​“​ซีจิ​่​ว.​..​ได้​หรือไม่​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​ผงะ​ไป​ ​เงยหน้า​ขึ้น​ ​เห็น​ว่า​ใน​ดวงตา​ของ​เขา​ราวกับ​มี​เพลิง​ลุกโชน​อยู่​ ​ทันทีที่​เข้าใจ​ความหมาย​ของ​เขา​ ​ใบหน้า​เฉิดฉัน​พลัน​แดงก่ำ​ ​หัวใจ​เต้น​ตึก​ตัก​ ​“​นี่​…​”

ตี้ฝู​อี​รอ​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​ก็​ไม่ได้​รับคำ​พูด​ต่อมา​จาก​นาง​ ​นึก​ว่านาง​ยังคง​ไม่​ยินยอม​อยู่​ ​ใน​ใจ​ผิดหวัง​นิดๆ​ ​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ไม่เป็นไร​ ​ข้า​รอต​่อ​ไป​ได้​ ​รอ​จน​ลูก​ของ​พวกเรา​คลอด​ออกมา​แล้ว​ค่อย​…​”

เขา​ไม่กล้า​นอน​ต่อ​แล้ว​ ​ขณะที่​กำลังจะ​ลุก​ออก​ไป​เดินเล่น​สัก​รอบ​ ​ให้​สงบ​ลง​หน่อย​ ​กู้​ซีจิ​่​วก​ลับ​กอด​เอว​เขา​ไว้​ทันที

ตี้ฝู​อี​แข็งทื่อ​ไป​ทันที​ ​สัมผัส​ได้​ว่าวง​แขน​ของ​นาง​ร้อน​ลวก​ ​นาง​กำลัง​เอ่ย​อย่าง​ตะกุกตะกัก​อยู่​ที่​แผ่น​หลัง​ตน​ ​“​ความจริง​…​ความจริง​ไม่จำเป็น​ต้อง​รอ​แล้ว​ ​ขอ​เพียง​…​ขอ​เพียง​ระวัง​หน่อย​…​ก็​”

นัยน์ตา​ตี้ฝู​อี​ทอแสง​แวบ​หนึ่ง​ ​ค่อน​ๆ​ ​หมุนตัว​กลับ​ไป​ ​ยก​แขน​โอบกอด​นาง​ไว้​ ​ลมหายใจ​ร้อนผ่าว​ประสานกัน​ ​เขา​จุมพิต​ริมฝีปาก​นาง​ ​เอ่ย​เสียง​พร่า​ ​“​ข้า​จะ​ระวัง​…​”

ต่าง​โหยหา​กัน​มา​เนิ่นนาน​ยิ่งนัก​แล้ว​ ​ทันทีที่​ปลดเปลื้อง​ข้อห้าม​นั้น​ได้​ ​ทุกสิ่ง​ต่อจากนั้น​ล้วน​เป็นไปตาม​กระบวนการ

อาภรณ์​ชิ้น​แล้ว​ชิ้น​เล่า​ลอย​ออกมา​จาก​ม่าน​มุ้ง​ ​วางซ้อน​กัน​อยู่​บน​แท่น​ด้าน​ข้าง​โดย​ตัวเอง

ภายใน​ม่าน​มุ้ง​ ​ไฟ​รัก​ค่อยๆ​ ​โหม​กระพือ​ ​เงา​ร่าง​คน​สอด​ประสาน​ ​ราวกับ​ผกา​ที่​กำลัง​แย้ม​บาน​ ​มีสา​ยลม​ฤดูใบไม้ผลิ​พัด​ต้อง​ ​พลิ้วไหว​ระเริง​ไป​อย่าง​เร่าร้อน​ภายใต้​เพลิง​สวาท​…

กู้​ซีจิ​่ว​หลับ​ไป​อีกครั้ง​ ​มุม​ปาก​หยัก​ขึ้น​น้อย​ๆ​ ​พอใจ​ ​ผ่อนคลาย​ ​อิ่มเอม

ตี้ฝู​อี​เอนหลัง​พิง​หัว​เตียง​ ​หลุบ​ตาม​อง​ดวง​หน้าที่​หลับใหล​อย่างสงบ​ของ​นาง​ ​ค่อนข้าง​ใจลอย​ไป​ชั่วขณะ

ถึงอย่างไร​ก็​เป็นการ​ทำ​รัก​อย่าง​มี​ห่วง​ให้​พะวง​ ​การกระทำ​ทุกอย่าง​ของ​เขา​จึง​อ่อนโยน​ยิ่งนัก​ ​เลี่ยง​ไม่​ให้​สะเทือน​ถึง​ลูก​ใน​ท้องนาง​ ​ดังนั้น​ตี้ฝู​อี​จึง​ไม่ได้​ตักตวง​อย่างเต็มที่

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2734​ ​ฝันร้าย

แต่​ดีร้าย​อย่างไร​ก็ได้​ปลดเปลื้อง​ไป​บ้าง​ ​ว่า​กันตา​มเห​ตุ​ผล​แล้ว​ ​เขา​ก็​พอใจ​ยิ่งนัก

เพียงแต่​ ​พอใจ​ก็​ส่วน​พอใจ​ ​ใน​ใจ​เขา​กลับ​หนักอึ้ง​อยู่​รางๆ

เนื่องจาก​ระหว่าง​ที่​แนบชิด​กัน​เมื่อครู่นี้​ ​หลังจาก​กู้​ซีจิ​่​วสุข​สมอ​ย่าง​เต็มที่​แล้ว​ ​ใน​ดวงตา​กระจ่าง​คู่​นั้น​ปรากฏ​แสงสี​แดง​ขึ้น​แวบ​หนึ่ง

แน่นอน​แสงสี​แดง​นั้น​วาบ​ผ่าน​ไป​เร็ว​ยิ่ง​ ​หาก​มิใช่​เพราะ​ตี้ฝู​อี​เงยหน้า​มอง​นาง​อยู่​พอดี​ ​ก็​คง​ไม่​สังเกตเห็น​เช่นกัน

ที่​สำคัญ​กว่านั​้​นคือ​ ​ระหว่าง​ที่​เขา​ประกอบกิจ​อยู่​ได้​สัมผัส​ถึง​ไอ​มาร​มืดมน​เล็กน้อย​จาก​ใน​ร่าง​ของ​อีก​ฝ่าย​ได้​รางๆ​ ​ไอ​มาร​นั้น​ดูดดึง​เขา​เล็กน้อย​ ​เกือบ​ทำให้​เขา​เสียการ​ควบคุม​แล้ว

แน่นอน​ ​นี่​ก็​คล้าย​จะ​เป็น​เขา​หลอน​ไป​เอง​ ​เนื่องจาก​ต่อมา​พอ​เขา​สังเกตเห็น​ความผิดปกติ​ ​ก็​ตรวจสอบ​ร่างกาย​ของ​นาง​อย่างละเอียด​อีกครั้ง​ ​ทว่า​ไม่​พบ​อะไร​เลย

นิ้วมือ​ของ​เขา​ละออก​จาก​ข้อมือ​ของ​นาง​ ​ชีพจร​ปกติ​ดี​ ​ไม่มี​ความผิดปกติ

เขา​ยกมือ​ขึ้น​มาม​อง​ดู​นิ้วมือ​ของ​ตน​ ​เป็น​เขา​อ่อนไหว​ไป​หรือ​?

เขา​ไม่สบายใจ​ ​จึง​อาศัย​ช่วง​ที่นาง​หลับใหล​ผ่อนคลาย​ที่สุด​ ​แล้ว​ใช้​พลัง​วิญญาณ​ตรวจสอบ​ทั่วทั้ง​ร่าง​ของ​นาง​อีกครั้ง​ ​ชีพจร​ทุก​ชุ​่​นล​้​วน​กวาด​ผ่าน​ทั้งสิ้น​ ​ยังคง​ไม่​พบ​อะไร​เช่นเคย

….

กู้​ซีจิ​่ว​สะดุ้งตื่น​ขึ้น​มา​!

เมื่อ​ครู่​เธอ​ฝัน​ไป​ ​ใน​ฝัน​เธอ​เดิน​อยู่​ภายใน​ม่าน​หมอก​สีชมพู​อ่อน​ผืน​หนึ่ง​ ​ภายใน​ม่าน​หมอก​มีเสียง​เด็ก​ร้องไห้​แว่ว​อยู่​รางๆ

เธอ​มุ่ง​ไป​ตาม​เสียง​นั้น​ตาม​สัญชาตญาณ​ ​ในที่สุด​ก็​พบ​ทารก​หญิง​คน​หนึ่ง​อยู่​ใน​ซอก​มุม​หนึ่ง

ทารก​คน​นั้น​ดู​อายุ​ราว​ไม่​กี่​เดือน​ ​ขาวผ่อง​เป็น​ยองใย​ ​แขนขา​น้อย​ๆ​ ​ขาว​อวบ​ดั่ง​ราก​บัว​ ​งดงาม​อย่างยิ่ง

เด็ก​คน​นั้น​กำลัง​ร้องไห้​อยู่​ตรงนั้น​ ​ร้องไห้​จน​ทำให้​หัวใจ​ของ​กู้​ซีจิ​่​วอึ​ดอัด​ขึ้น​มา

เธอ​อด​เดิน​เข้าไป​หาไม่​ได้​ ​คิด​จะ​อุ้ม​เด็ก​คน​นั้น​ขึ้น​มา​ ​แต่​ตอนที่​มือ​กำลังจะ​แตะ​ถูก​ผิวกาย​ของ​ทารก​หญิง​ ​จู่ๆ​ ​ก็​พบ​ว่า​รอบกาย​ของ​นาง​มี​ไอ​ทมิฬ​จางๆ​ ​พัวพัน​อยู่​!

เธอ​สะดุ้งโหยง​ ​มือ​พลัน​แข็งทื่อ​ ​มอง​ละเอียด​ทันที​ ​พบ​ว่า​ไอ​ทมิฬ​นั้น​พัวพัน​อยู่​ที่​ทารก​คน​นั้น​อย่าง​เหนียวแน่น​ ​ทำให้​ทารก​น้อย​ค่อนข้าง​หายใจไม่ออก​ ​ดังนั้น​นาง​ถึง​ได้​ร้อง​งอแง​อย่างหนัก​เช่นนี้

กู้​ซีจิ​่ว​ขมวดคิ้ว​ ​จรด​นิ้ว​ร่าย​อาคม​ ​คิด​จะ​ช่วย​ขจัด​ไอ​ทมิฬ​ไป​จาก​หนูน้อย​ตาม​สัญชาตญาณ​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​เธอ​เพิ่งจะ​ร่าย​อาคม​ควบ​รวม​ขึ้น​กลางฝ่ามือ​ ​ไอ​ทมิฬ​บน​ร่าง​ของ​หนูน้อย​ก็​ราวกับ​มีชีวิต​ขึ้น​มา​ ​แปลง​เป็น​อสรพิษ​ ​มุด​เข้าไป​ใน​ร่าง​ของ​ทารก​หญิง​ ​หายวับ​ไป​ใน​พริบตา

กู้​ซีจิ​่ว​ตะลึงงัน

เธอ​อุ้ม​ทารก​น้อย​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​คิด​จะ​ตรวจสอบ​ดู​ให้​ดี​ ​ทารก​คน​นั้น​ค่อยๆ​ ​ลืมตา​ขึ้น​มา​ใน​อ้อมแขน​ของ​เธอ​ ​ปาก​น้อย​ๆ​ ​อ้า​ขึ้น​มา​ ​เปล่งเสียง​ไม่​กี่​คำ​ ​“​ท่าน​แม่​ ​ช่วย​ลูก​ด้วย​…​”

กู้​ซีจิ​่ว​ผงะ​ไป​ ​ยัง​ไม่มี​ความเคลื่อนไหว​อัน​ใด​ ​ดวงตา​ดำขลับ​เหมือน​ผล​องุ่น​ของ​เด็ก​คน​นั้น​พลัน​มีแสง​สีแดง​สาด​ออกมา​ ​ริมฝีปาก​น้อย​ๆ​ ​ก็​เปลี่ยนเป็น​สีแดง​สด​ ​เขา​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ท่าน​แม่​…​”

รอยยิ้ม​นั้น​อึมครึม​มืดมน​อย่าง​น่าประหลาด​ ​ราวกับ​มาร​ร้าย​ ​กู้​ซีจิ​่ว​สะดุ้งโหยง​ ​ร้องอ​๊า​ครา​หนึ่ง​ ​สะดุ้งตื่น​ทันที​!

ทันทีที่​เธอ​ลืมตา​ขึ้น​ ​ถึง​ได้​พบ​ว่า​ตนเอง​ยังคง​อยู่​ใน​ห้องนอน​ ​ไหน​เลย​จะ​มีทา​รก​หญิง​อัน​ใด​อยู่​?

หัวใจ​เธอ​เต้น​ตุบๆ​ ​ขึ้น​มา​ ​บน​ร่าง​มี​เหงื่อ​ผุด​ออกมา​ชั้นหนึ่ง

“​เป็น​อะไร​?​ ​ฝันร้าย​หรือ​?​”​ ​ตี้ฝู​อี​ยกมือ​ลูบ​หน้าผาก​ของ​นาง

กู้​ซีจิ​่ว​สูด​หายใจ​เบา​ๆ​ ​เฮือก​หนึ่ง​ ​พยักหน้า​นิดๆ

“​ฝัน​ว่า​อะไร​?​”

กู้​ซีจิ​่​วนิ​่ง​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​ตอนนี้​ใน​สมอง​ของ​เธอ​ขาวโพลน​ไป​หมด​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​ลืม​ความฝัน​นั้น​ไป​แล้ว

เพียง​รู้สึก​ได้​รางๆ​ ​ว่า​ฝัน​ถึง​เด็ก​คน​หนึ่ง​ ​เด็ก​คน​นั้น​งดงาม​ยิ่งนัก​ ​เรียก​เธอ​ว่า​ท่าน​แม่​…

เด็ก​ที่​เรียก​เธอ​ว่า​ท่าน​แม่​ ​เธอ​จำได้​แค่​คนเดียว​เท่านั้น

…​เฮ่า​เอ๋อร​์

“​คล้าย​ว่า​ข้า​จะ​ฝัน​ถึง​เฮ่า​เอ๋อร​์​…​”

“​ฝัน​ถึง​เขา​ว่า​อย่างไร​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​ส่ายหน้า​ ​“​ลืม​แล้ว​ ​เพียง​จดจำ​ได้​รางๆ​ ​ว่า​เป็น​ฝันร้าย​…​”

กล่าว​มาถึง​ตรงนี้​เธอ​ก็​ค่อนข้าง​กังวล​ขึ้น​มา​ ​“​จะ​ว่า​ไป​ ​ไม่รู้​ว่า​เฮ่า​เอ๋อร​์​เป็น​ยังไง​บ้าง​?​ ​คง​มิใช่​ว่า​เกิดเรื่อง​ใด​ขึ้นกับ​เขา​กระมัง​?​!​”

————————————————————————————-