ห้องหนังสือใหญ่มาก อย่างน้อยมีบริเวณรอบๆ สามร้อยกว่าเมตร
ลู่ฝานเดินตรงเข้าไปข้างใน สิ่งที่ปรากฏอยู่ในสายตาคือหนังสือทุกชนิด
จากหนังสือปกิณกะด้านหน้า จนไปถึงหนังสือประวัติศาสตร์บนชั้นด้านใน เมื่อเห็นหนังสือคำอธิบายค่ายกลอย่างละเอียด เคล็ดวิชาบู๊ ทักษะของผู้ฝึกชี่ มีหมดทุกอย่าง
ราวกับเจ้าของห้องหนังสือแห่งนี้ หนังสือทุกเล่มดูไม่ใหม่ เหมือนโดนคนเปิดดูแล้ว
บนหนังสือไม่มีฝุ่น เหมือนมีคนมาทำความสะอาดทุกวัน
ลู่ฝานเดินเข้าไปด้านใน ครุ่นคิดตลอดทาง ถ้ามีคนอ่านหนังสือพวกนี้หมดแล้วจริงๆ จะเป็นคนยังไงกันนะ
ขณะกำลังคิด จู่ๆ ลู่ฝานได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆ ดังมาจากด้านข้าง
เสียงเล็กและเบามาก เหมือนผู้หญิงโดนคนปิดปากเอาไว้
ลู่ฝานใช้วิชากาย พุ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว ในเวลาเดียวกันก็ยัดเจ้าดำเข้าไปในเข็มขัด
สิบสามตามอยู่ข้างหลังลู่ฝาน วิชากายรวดเร็วเหมือนกัน ตอนนี้เขาสามารถตามลู่ฝานทันแล้ว
มาถึงด้านหน้ากำแพง ลู่ฝานเงี่ยหูฟัง เหมือนเสียงจะออกมาจากในกำแพง
มนุษย์ล้วนมีความอยากรู้ ลู่ฝานมองซ้ายมองขวา มองไม่เห็นทางออก เหมือนห้องหนังสือแห่งนี้ปิดตายอย่างสมบูรณ์แบบ งั้นกำแพงที่มีเสียงสะอื้นดังออกมา จะใช่ทางออกหรือเปล่า!
ลู่ฝานคิดไปพลาง เอามือวางลงบนกำแพงเบาๆ
ทันใดนั้น เสียงเจดีย์เสวียนเก้ามังกรดังขึ้นในตัวลู่ฝาน
“เจ้านายผู้ยิ่งใหญ่ ในกำแพงมีค่ายกล จะให้ทำลายไหม!”
ลู่ฝานพูดในใจว่า “ทำลาย! แต่ทำเบาๆ หน่อย”
เจดีย์เสวียนเก้ามังกรส่งเสียงตอบรับเบาๆ จากนั้นมีแสงสว่างขึ้นในฝ่ามือลู่ฝาน ซึมเข้าไปในกำแพง
หลู่เฉิงเซี่ยงที่มองผ่านม่านน้ำสรวงสรรค์ ตอนนี้เขาลุกขึ้นมาข้างหน้าม่านน้ำสรวงสรรค์ หลู่เฉิงเซี่ยงจ้องมือลู่ฝานผ่านม่านน้ำสรวงสรรค์ที่ชัดเจน นัยน์ตามีประกายแวววาวส่องออกมา
ทันใดนั้น หลู่เฉิงเซี่ยงหยิบกระดาษกับปากกาเมื่อครู่ขึ้นมาเขียนต่อ
“วิชาที่ไม่ทราบชื่อ เหมือนมีประสิทธิภาพในการทำลายค่ายกล พลังในฝ่ามือ ไม่ใช่ทั้งพลังปราณและพลังชี่ พลังกระจายออกไปเหมือนใยไหม เล็กละเอียดเป็นอย่างมากเป็นพลังที่ดีที่สุดในการทำลายค่ายกลและรวมค่ายกล”
ลู่ฝานไม่รู้ว่าทุกการกระทำของเขา โดนคนมองเห็นอย่างทะลุปรุโปร่ง
ตอนนี้เขาสัมผัสได้เพียงแค่ค่ายกล ไหลผ่านฝ่ามือเขาตรงเข้ามาในร่างกาย
หลังจากนั้นกำแพงตรงหน้า แยกออกเป็นสองด้าน พื้นด้านล่างเท้าเริ่มส่งเสียงดังก้องออกมา
ประกายในดวงตาหลู่เฉิงเซี่ยงสว่างเข้าไปอีก ตวัดปากกาเขียนต่อไป
“ทำลายค่ายกลผนึกแบบทั่วไป เพียงไม่กี่อึดใจ ไม่เคยได้ยินวิชาระดับนี้มาก่อน ดูจากท่าทางของเขา เหมือนจะไม่ใช่แค่ทำลายค่ายกล แต่จะดูดแก่นแท้ของค่ายกลไปด้วย”
เมื่อเขียนถึงตรงนี้ จู่ๆ หลู่เฉิงเซี่ยงหยุดลง ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “วิธีนี้ เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน”
หลับตาครุ่นคิดครู่หนึ่ง จู่ๆ หลู่เฉิงเซี่ยงพูดว่า “เซียนสือฟาง นี่คือวิธีที่เซียนสือฟางเคยใช้ อย่าบอกนะว่าสือฟางยังไม่ตาย อีกทั้งยังรับนักบู๊เป็นศิษย์ด้วย”
หลู่เฉิงเซี่ยงแอบคาดเดาเอาเอง ตอนนี้กำแพงข้างหน้าลู่ฝาน เปิดออกจนหมดแล้ว
หลู่เฉิงเซี่ยงแอบคาดเดาเอาเอง ตอนนี้กำแพงข้างหน้าลู่ฝาน เปิดออกจนหมดแล้ว
แต่ภาพที่ปรากฏในสายตาเขา กลับทำให้เขาตกใจมาก
เห็นผู้หญิงสิบกว่าคนเสื้อผ้ายับยู่ยี่ ถูกมัดเอาไว้ด้วยกัน มีท่อนไม้สั้นๆ ยัดอยู่ในปากทุกคน เมื่อเห็นลู่ฝาน ก็ร้องตะโกนออกมาทันที
ลู่ฝานยืนอึ้งอยู่ที่เดิมครู่หนึ่ง ไม่ได้พุ่งเข้าไปแก้มัดให้ผู้หญิงสิบกว่าคนนี้ทันที
ลู่ฝานมองผู้หญิงสิบกว่าคนนี้ แล้วพูดเสียงดังว่า “อย่าส่งเสียง”
ทันใดนั้น ผู้หญิงสิบกว่าคนหยุดร้องตะโกนทันที ลู่ฝานแอบกัดฟัน ทำไมที่นี่ถึงขังผู้หญิงเอาไว้เยอะขนาดนี้!
สีหน้าของลู่ฝานอยู่ในสายตาของหลู่เฉิงเซี่ยงทั้งหมด