เทพสงครามพิทักษ์โลก บทที่ 1117
มองแล้วในคืนนี้นั้น สำนักหงและตงซิ่งนั้น หากไม่ใช่เขาตายก็ต้องเป็นเราที่ต้องสลายไป！
“พวกเจ้าตงซิ่งนั้นยังไงสะก็เป็นได้แค่หมาที่ตระกูลหลี่เลี้ยงไว้เท่านั้นแหละ อยากที่จะมากำจัดสำนักหงอีก นี่มันตลกชัดๆ！”
“วันนี้ข้าก็อยากจะเห็นว่าพวกเจ้าตงซิ่งนั้นจะเก่งกันสักแค่ไหน？กลับกล้าที่จะไม่เชื่อคำพูดของข้าที่จะพาไปสู้ความตายสินะ！”
สีหน้าของเฉินตงนั้นเปลี่ยนเป็นสีเขียว เขานั้นเบื่อหน่ายที่จะต้องมาสนใจคำพูดไร้สาระของหลินเค่อ
ในเมื่อวันนี้นั้น สำนักหงและตงซิ่งนั้นหากไม่ตายก็จะไม่ยอมหลุดเช่นนี้
ทั้งสองคนนั้น จะต้องมีหนึ่งคนเท่านั้นที่จะมีชีวิตรอดต่อไป
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นไปฆ่าเพื่อจะได้มีความสุขมันไม่ดีกว่าหรอ
ทำให้ตงซิ่งรู้ว่า สำนักหงของตนเองนั้นไม่ใช่ที่ใครนั้นจะเข้ามาแหย็มได้ง่ายๆ！
“ฆ่าเขาส่ะ！”
เฉินตงทำสัญญาณมือ
ในทันที
สาวกพันกว่าคนของสำนักหงนั้นได้ถือมีดเล่มยาวก่อนที่จะพุ่งไปหาตงซิ่ง เพื่อที่จะฆ่า
“ฆ่าสิ！”
“ฆ่าสิ！”
“ไปฆ่าสิ！”
……
พลังอำนาจของสำนักหงนั้นดุดันจนทำให้คนตกตะลึง
ถึงแม้หลังจากจะได้ผ่านเรื่องที่เย่หรงนั้นเสียชีวิตไป พลังอำนาจของสำนักหงนั้นไม่ได้เหมือนแต่ก่อน
แต่ว่าก็ได้มีลาที่ผอมตายมากกว่าม้าตัวใหญ่สะอีก
สำนักหงนั้นคือตัวพ่อแห่งพื้นที่เกาะดาวเลยนะ！
ได้อยู่บงการในโลกใต้ดินของเกาะดาวนั้น มาร้อยกว่าปีแล้ว！
ไม่ใช่ว่าใครอยากจะกำจัดก็จะกำจัดได้！
เมื่อมองเห็นดังนี้
หลินเค่อเอ่ยยิ้มอย่างเย็นชา“ไม่รู้จักกำลังตนเองดี ก็ยังรนหาที่ตายเองสะอีก！ในเมื่อพวกเจ้าสำนักหงนั้นอยากจะตายล่ะก็ ไปฆ่าเขาให้หมดส่ะ！”
เสียงออกคำสั่งดังไป
คนสาวกของตงซิ่งพันกว่าคนที่ได้ถือมีดยาวนั้น กับสาวกของสำนักหงนั้นต่างก็ได้พุ่งเข้ามาประชันกัน
ทั้งสองฝั่งนั้นเพิ่งจะเริ่มต่อสู้ สถานที่ในตอนนี้นั้นได้เปลี่ยนเป็นดุเดือดเป็นอย่างมาก
เพราะว่าใครนั้นก็ทราบดี ว่าการต่อสู้ในวันนี้นั้น คือไม่ตายไม่พัก！
สำนักหงกับตงซิ่ง พลังอำนาจของทั้งสองในเกาะดาวนั้น จะต้องเหลือเพียงแค่หนึ่งเท่านั้น！
ส่วนที่เหลือเอาไว้นั้น จะสามารถเรียกได้เลยว่าเป็นตัวพ่อของเกาะดาว ดังนั้นจะต้องไม่มีใครนั้นได้จองอะไรใดๆทั้งนั้น！
ฟึบ！
ฟับ！
ฟึบ！
อ๊า！
อ๊า！
อ๊า！
……
เสียงแห่งการฆ่า เสียงร้องที๋โหยหวน และเอ่ยตะโกนคำราม……เสียงพวกชนิดนี้ ต่างก็ไม่หยุดที่จะผสานเข้ากัน
ในสถานที่นี้เต็มไปด้วยเลือดนอง และการต่อสู้ที่โหดร้ายและไม่เคยมีมาก่อน
ทั้งสองฝั่งนั้นต่างก็มีความคิดกันว่าเจ้าตายฆ่ารอด
เจ้าฟันข้าหนึ่งที ข้าฟันเจ้าหนึ่งที
ไม่ถึงเวลาชั่วครู่หนึ่ง
บนพื้นนั้นได้กองเต็มไปด้วยศพเป็นกอง
เลือดสดนั้นได้ไหลจนย้อมพื้นดินนั้นเป็นสีแดงไปหมด
ทำให้คนมองไปแล้วนั้นอดไม่ได้ที่จะตกใจ
แต่ว่าศพที่นอนอยู่บนพื้นนั้น ส่วนมากแล้วนั้นจะเป็นคนของสำนักหง！
ยังไงสะก็เคยผ่านสงครามตงไห่มาแล้วรอบหนึ่ง
ชนชั้นนำพันกว่าคนของสำนักหงนั้นต่างก็ได้ตายบนทรายของเมืองตงไห่
หากวันนี้ยังอยู่ล่ะก็ส่วนมากนั้น ก็จะเป็นเพียงแค่สาวกธรรมดาเท่านั้น
พวกพลังอำนาจของสาวกธรรมดานั้น จะมาสามารถเปรียบเทียบได้กับสาวกชั้นสูงของตงซิ่งได้ยังไงกัน？
ดังนั้น หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง
สำนักหงนั้นเริ่มที่จะล่าถอยออก
ส่วนคนต่างๆนั้นก็ได้รับผลกระทบทางจิตใจของขวัญกำลังใจ
หากยังทำแบบนี้ต่อไปล่ะก็ สำนักหงนั้นจะต้องพ่ายแพ้ ไม่ว่าช้าเร็วยังไงก็ต้องถึงจุดจบ！
เมื่อเห็นสถานการณ์ดังนี้
หลินเค่อนั้นได้ยิ้มออกมาอย่างพอใจเป็นอย่างมาก “เฉินตง เจ้านั้นจะใช้พลังอำนาจตอนนี้ของสำนักหงนั้นมาต่อกรกับข้า ตงซิ่งงั้นหรอ？นี่มันกำลังฝันชัดๆ！ข้าจะบอกอะไรเจ้าให้นะ วันนี้สำนักหงของเจ้านั้นจะช้าเร็วยังไงก็ต้องดับสลายไปส่ะ หลังจากนี้บนเกาะดาวนั้น นอกจากตระกูลหลี่แล้ว ก็จะมีแต่ข้านี่และที่จะทำอะไรก็ได้！”
เมื่อมองเห็นหลินเค่อที่ได้ยิ้มอย่างพอใจเล่นนี้ นี่ทำให้สีหน้าของเฉินตงนั้นได้มืดมนลง
เฉิงตงนั้นรู้ดี หากเป็นอย่างงี้ต่อไป สำนักหงนั้นจะต้องจบเห่แน่นอน！
เมื่อคิดถึงดังนี้
เฉินตงนั้นได้เดินมายังที่หน้ารถของหยางเฟิง
เสียงตุ๊บ！
เฉินตงนั้นคุกเข่าลงอย่างไม่ลังเล ก่อนที่จะเอ่ยขอร้อง “ยังไงสะก็จะขอร้องให้คุณหยางนั้นลงมือช่วยพวกเราสำนักหงทีเถอะ！”
ภายในใจของเฉินตงนั้นรู้เป็นอย่างดี
สถานการณ์ตอนนี้นั้นมันโดนบีบจนจวนตัวแล้วจริงๆ
เพื่อที่จะหลีกหนีจากการล้มสลายของสำนักหง เขานั้นจึงทำได้แค่ขอร้องหยางเฟิง
เพราะจะมีก็แต่หยางเฟิงเท่านั้น ที่จะสามารถช่วยสำนักหงได้！
หยางเฟิงที่ได้นอนหลับพักผ่อนอยู่ที่บนรถนั้น
เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินตงแล้วนั้น เขานั้นก็ค่อยๆลืมตาขึ้น。