บทที่ 2851 ถูกควบคุม 1 / บทที่ 2852 ถูกควบคุม 2

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2851​ ​ถูก​ควบคุม​ ​1

กู้​ซีจิ​่​วก​ลิ​้ง​เข้าหา​อ้อมอก​ของ​เขา​เหมือน​แมว​ ​เขา​ก็​ไม่มี​ปฏิกิริยา​อะไร​ ​เพียง​มองดู​เธอ​เท่านั้น

ตี้ฝู​อี​ดูแล​เธอ​ดีมาก​ ​บาดแผล​ที่เกิด​จาก​สายฟ้า​บน​ร่าง​ของ​เธอ​ได้รับ​การ​ทำแผล​แล้ว​ ​พัน​แผล​ได้​งดงาม​เสีย​ยิ่งกว่า​บุปผา​ ​มอง​แวบเดียว​ก็​รู้​แล้ว​เป็นฝี​มือ​ของ​ตี้ฝู​อี

กู้​ซีจิ​่ว​ใจฝ่อ​นัก​!​ ​ฝ่อ​เป็น​อย่างยิ่ง​!

ช้อนตา​มอง​สีหน้า​ไร้อารมณ์​ของ​ตี้ฝู​อี​ ​นวด​หว่าง​คิ้ว​อย่าง​สิ้นหวัง

ทำ​ยังไง​ดีล​่ะ​?​ ​เธอ​ควร​ทำ​ยังไง​ดี​?

เธอ​สัญญา​กับ​เขา​ไป​แล้ว​ชัดๆ​!​ ​บอกว่า​ต่อไป​จะ​ไม่​ใช้​อาคม​มาควบ​คุม​เขา​อีก​ ​ไม่​นึก​เลย​ว่าวั​นนี​้​จะ​ผิดคำพูด​เสีย​แล้ว​!

ก่อนที่​เธอ​จะ​สลบ​ไป​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​เธอ​จะ​ร่าย​อาคม​ควบคุม​เขา​ ​มีคำ​สั่ง​หนึ่ง​ต่อ​เขา​ ​“​ดูแล​ข้า​ให้​ดี​ ​จนกว่า​ข้า​จะ​ฟื้น​”

ตอนนี้​…​ขึ้น​หลัง​เสือ​แล้ว​ยาก​จะ​ลง​ได้​อยู่​บ้าง

เธอ​สำรวจ​ร่างกาย​ดู​เล็กน้อย​ ​พลัง​วิญญาณ​แทบจะ​หมดเกลี้ยง​ ​เธอ​อยาก​จะ​ลุกขึ้น​ ​ทว่า​แข้ง​ขากลับ​ไม่มี​เรี่ยวแรง​เลย​ ​ยัง​ไม่ทัน​ลุกขึ้น​ก็​เหงื่อ​แตก​แล้ว

เมื่อ​เป็น​เช่นนี้​ ​อย่า​ว่าแต่​เธอ​จะ​ฝึกฝน​เลย​ ​เกรง​ว่า​แม้แต่​จะ​ออก​ไป​จาก​แดน​น้ำแข็ง​แห่ง​นี้​ก็​คง​ทำไม​่​ได้​แล้ว

เธอ​ไม่​นึก​เลย​ว่า​ตัวเอง​รับ​อัสนี​ด่าน​เคราะห์​เพียง​ไม่​กี่​สาย​ ​ก็​จะ​อ่อนแอ​จน​กลายเป็น​แบบนี้​ไป​ได้

โชคดี​ที่​ตี้ฝู​อี​อยู่​ที่นี่​ด้วย​ ​มิเช่นนั้น​เกรง​ว่า​ทันทีที่​เธอ​โผล่​ขึ้น​มา​ใน​แดน​น้ำแข็ง​ ​ก็​คงจะ​กลายเป็น​ประติมากรรม​น้ำแข็ง​อยู่​ที่นี่​ไป​ทันที

เขา​ช่าง​เป็น​ดาว​นำโชค​ของ​ตน​โดยแท้​!

กู้​ซีจิ​่ว​ยังคง​ซาบซึ้ง​ใน​ตัว​ตี้ฝู​อี​ยิ่งนัก​ ​อด​ไม่ได้​ที่จะ​มองดู​เขา​ ​เขา​หลุบ​ตาม​อง​เธอ​ ​ยังคง​เงียบงัน​ไร้​วาจา

เธอ​นวด​หว่าง​คิ้ว​อีกครั้ง​ ​ก่อนที่จะ​สลบ​ไป​เธอ​รีบร้อน​จะ​หาทาง​รอด​ ​ร้อนใจ​ไป​ชั่วขณะ​ ​จึง​ใช้​อาคม​ควบคุม​ที่​รุนแรง​ที่สุด

ตอนนี้​สติ​นึกคิด​ตอบสนอง​ของ​เขา​ยังคง​เป็นไปตาม​ปกติ​ ​แต่​ความเคลื่อนไหว​จะ​เป็นไปตาม​คำสั่ง​ของ​เธอ​ทุกอย่าง

ตอนนี้​เขา​คง​เกลียด​เธอ​สุดฤทธิ์​แล้ว​แน่นอน​!​ ​เกรง​ว่า​คงจะ​มี​ความคิด​อยาก​ซัด​เธอ​ให้​ตาย​แล้ว​!

สำหรับ​ตน​แล้ว​เขา​คือ​ดาว​นำโชค​ ​แต่​สำหรับ​เขา​เกรง​ว่า​ตน​คง​เป็น​ดาว​หายนะ​…

กู้​ซีจิ​่​วรู​้​สึก​ลุแก่โทษ​ยิ่งนัก

แต่​เธอ​ไม่​สามารถ​คลาย​อาคม​นี้​ได้​ชั่วคราว​ ​อย่าง​แรก​คือ​การ​คลาย​อาคม​นี้​จำเป็นต้อง​ใช้​พลัง​วิญญาณ​ ​ตอนนี้​เธอ​ยัง​ไม่มี​กำลัง​พอ​ ​อย่างที่​สอง​คือ​เธอ​กลัว​ว่า​ทันทีที่​คลาย​อาคม​ ​เขา​อาจจะ​ลงมือ​กับ​เธอ​ทันที​ ​หรือไม่ก็​สะบัด​แขน​เสื้อ​จากไป​เลย​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็น​แบบ​ไหน​ ​เธอ​ล้วน​ต้องตา​ยส​ถาน​เดียว

“​ตี้​…ฝู​อี​ ​ขออภัย​ด้วย​ ​ข้า​…​ข้า​ก็​ไม่มีทาง​เลือก​เหมือนกัน​ ​รอ​ข้า​หาย​ดี​แล้ว​ ​จะ​ชดใช้​ให้​เจ้า​แน่นอน​ ​บน​ตัว​ข้ามี​สมบัติ​วิเศษ​มากมาย​ ​ขอ​เพียง​ข้ามี​ ​ขอ​เพียง​เป็น​สิ่ง​ที่​เจ้า​ต้องการ​ ​ข้า​ล้วน​จะ​มอบให้​เจ้า​ทั้งสิ้น​”

ตี้ฝู​อี​ยังคง​เงียบงัน​ ​แต่​มุม​ปาก​กลับ​ยกขึ้น​นิดๆ​ ​สิ่ง​ที่​วาบ​ผ่าน​นัยน์ตา​ไม่ทราบ​ว่า​เป็นการ​เย้ยหยัน​หรือว่า​ถากถาง

กู้​ซีจิ​่​วก​็​ทำตัว​เหมือน​ตน​มองไม่เห็น​ไป​เสีย​ ​ตอนนี้​เธอ​มี​แต่​ต้อง​ทำ​หน้าหนา​เข้า​ไว้​ถึง​จะ​รอดชีวิต​ไป​ได้

ท้อง​ค่อนข้าง​หิว​ ​ร้อง​โครกคราก​อยู่​เป็นระยะๆ​ ​เธอ​ลูบ​ท้อง​ ​อด​ทอดถอนใจ​ไม่ได้

ทันทีที่​สูญสิ้น​พลัง​วิญญาณ​ ​ย่อม​ไม่​แตกต่าง​อะไร​กับ​มนุษย์​ธรรมดา​แล้ว​ ​หิว​เป็น​เช่นกัน​…

เธอ​รู้​ว่า​ใน​แดน​น้ำแข็ง​แห่ง​นี้​มีสัตว​์​แดน​หนาว​อยู่​ห้า​หก​ชนิด​ ​เพียงแต่​ดุร้าย​ยิ่งนัก​ ​และ​จับ​ยาก​ยิ่ง

หากว่า​เป็น​เมื่อก่อน​ ​การล่าสัตว์​ไม่ใช่​เรื่อง​ยาก​สำหรับ​เธอ​เลย​ ​แต่​ตอนนี้​…

เธอ​ถอนหายใจ​เบา​ๆ​ ​เอ่ย​กับ​เขา​ด้วย​น้ำเสียง​อ่อนโยน​ ​“ฝู​อี​ ​เจ้า​หิว​หรือเปล่า​?​ ​ช่วย​ล่า​กระต่าย​มา​ให้​ข้า​สัก​ตัว​สิ​”

ตี้ฝู​อี​ไม่พูดพร่ำทำเพลง​อะไร​ก็​เดิน​ออก​ไป​เลย​ ​พริบตาเดียว​ก็​หาย​ออก​ไป​จาก​กระท่อม​น้ำแข็ง​แล้ว

เห็น​กัน​อยู่​ชัดๆ​ ​ว่า​เป็น​เพียง​ที่พัก​ชั่วคราว​เท่านั้น​ ​แต่​ข้าวของ​ที่อยู่​ด้านใน​กลับ​ไม่​เรียบง่าย​เลย​ ​ผนัง​น้ำแข็ง​เรียบ​ใส​ปาน​กระจก​ ​บน​ผนัง​ยัง​แขวน​ภาพวาด​ไว้​หลายภา​พด​้วย​ ​บาง​ภาพ​เป็น​บรรพต​สูงตระหง่าน​ ​บาง​ภาพ​เป็น​ธารา​ไหลริน​ ​ยัง​มี​เมฆา​เคลื่อน​คล้อย​ด้วย​ ​ยาม​ที่​แขวน​เอาไว้​ด้วยกัน​เช่นนี้​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​ทำให้​คน​รู้สึก​หลอน​คล้าย​ถูก​โอบล้อม​ด้วย​เขา​เขียว​ธาร​ใส

บน​พื้น​ของ​กระท่อม​น้ำแข็ง​ปูด​้ว​ยพ​รม​สีขาว​พิสุทธิ์​ ​และ​ใน​ตอนนี้​เธอ​ก็​นั่ง​อยู่​บน​ผ้านวม​เช่นกัน

กู้​ซีจิ​่ว​เป็น​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ ​แต่​เธอ​กลับ​ไม่มี​นิสัย​ชอบ​จัดแจง​บ้าน​เลย​ ​ขอ​เพียง​เรือน​สะอาด​เรียบร้อย​ก็​พอแล้ว​ ​อย่าง​อื่น​จะ​อย่างไร​ก็ได้

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2852​ ​ถูก​ควบคุม​ ​2

ดังนั้น​ข้าวของ​ใน​ที่พักอาศัย​ของ​เธอ​ส่วนใหญ่​จึง​เรียบง่าย​ยิ่งนัก​เน้น​ใช้งาน​จริง

เวลา​ที่​เดินทาง​อยู่​ด้านนอก​ ​ต่อให้​เป็น​จุด​พัก​เกวียน​ที่​ผู้คน​จอแจ​เธอ​ก็​นอนหลับ​ได้​สบาย​มาก

เธอ​ไม่เคย​นึก​เลย​ว่า​คน​ผู้​หนึ่ง​จะ​สามารถ​ใช้ชีวิต​อย่าง​วิจิตร​ประณีต​ปานนี้​ ​แม้ว่า​จะ​ถูก​ควบคุม​ให้​สร้าง​ที่พัก​ชั่วคราว​ขึ้น​มา​ ​ก็​ยัง​มี​ความคิด​บรรเจิด​สร้างสรรค์​อยู่​ ​เธอ​รู้สึก​ว่า​กระท่อม​หลัง​นี้​เสมือน​งานศิลปะ​ชิ้น​หนึ่ง​ ​แค่​มอง​เช่นนี้​ก็​จรรโลงใจ​แล้ว

บุรุษ​ผู้​นี้​…

ใช้ชีวิต​ดุจ​บทกวี

พิเศษ​ยิ่งนัก​จริงๆ​ ​ไม่รู้​ว่าวัน​หน้า​จะ​เป็น​ผู้ใด​ที่​วาสนา​ดี​ได้​เป็น​ศรี​ภรรยา​ของ​เขา

เพียงแต่​ ​เขา​มีนิ​สัย​หยิ่ง​ทะนง​เช่นนี้​ ​จะ​หลงรัก​ใคร​สัก​คน​คง​ยากเย็น​ยิ่งนัก​กระมัง​?

เธอ​หยิบ​กระจก​ออกมา​ส่อง​ดู​ตน​ ​เป็นไปตาม​คาด​ ​เธอ​กลายเป็น​แม่​สาวน้อย​อีกแล้ว​ ​หน​นี้​ยิ่ง​ไป​กัน​ใหญ่​ ​ดู​อายุ​ราว​สิบสอง​สิบ​สาม​เท่านั้น

มิน่าเล่า​ตอนที่​เธอ​ซุก​อยู่​ใน​อ้อมกอด​เขา​ถึง​รู้สึก​ว่า​พอดี​ยิ่ง​ ​ไม่รู้​สึก​ติดขัด​เลย

ประหลาด​ ​ภายใน​กระท่อม​นี้​อบอุ่น​เพียงพอ​แล้ว​ ​ต่อให้​เธอ​นอน​อยู่​บน​พื้น​ก็​ไม่​ถูก​แช่แข็ง​ ​แล้ว​ทำไม​ก่อนหน้านี้​เธอ​ถึง​ซุก​อยู่​ใน​อ้อมแขน​ของ​เขา​ล่ะ​?​ ​ต้อง​กอด​คน​ผู้​หนึ่ง​เอาไว้​เขา​ก็​คง​นอน​ไม่สบาย​กระมัง​?

จะ​ว่า​ไป​ ​ตัว​เธอ​สลบ​ไป​นาน​แค่ไหน​กัน​?

คำถาม​มากมาย​ผุด​วาบ​เข้ามา​ใน​หัวใจ​กู้​ซีจิ​่ว​ ​ทำได้​เพียง​รอตี​้ฝู​อีก​ลับ​มา​แถลงไข

ตี้ฝู​อี​ที่​เธอ​รอคอย​ไม่ได้​มา​ ​ที่มา​กลับเป็น​สัตว์ร้าย​เขี้ยว​แหลม​เล็บ​คม​หลาย​ตัว​!

เสียงคำราม​หลาย​เสียง​สะท้าน​ฟ้า​สะเทือน​ดิน​ ​สะเทือน​ปฐพี​ให้​โยก​ไหว​ไป​หมด

เสียงคำราม​ยัง​ไม่ทัน​ขาด​ ​สัตว์ร้าย​ร่าง​ใหญ่โตมโหฬาร​สี่​ตัว​ก็​โผล่​ออกมา​จาก​พายุ​หิมะ​แล้ว​!

หัว​เสือ​ ​หางเสือ​ดาว​ ​ทั้ง​ร่าง​ขาวปลอด​ ​เขี้ยว​โง้ง​ออกมา​ด้านนอก​ ​สอง​ตาแดง​ฉาน​ ​ตัว​ใหญ่​เหมือน​ช้าง​ ​แต่กลับ​เคลื่อนไหว​ปราดเปรียว​ดุจ​วิฬาร์

คล้าย​จะ​ได้กลิ่น​เลือดเนื้อ​อัน​โอชะ​จาก​ร่าง​เธอ​ ​พุ่งตรง​เข้าใส่​กระท่อม​น้ำแข็ง​หลัง​นี้​ของ​เธอ​ใน​ทันใด​…

กู้​ซีจิ​่ว​สบถ​คำ​หนึ่ง​ ​กุม​กระบี่​ล้ำค่า​ข้าง​กาย​แน่น

สัตว์ร้าย​ชนิด​นี้​เป็น​ราชา​ผู้ปกครอง​แดน​น้ำแข็ง​แห่ง​นี้​ ​ตะปบ​ทีเดียว​ก็​สามารถ​ฉีก​ทึ้ง​หนัง​แรด​ได้​แล้ว​ ​ทันทีที่​ลงมือ​ ​สามารถ​เคลื่อน​ภูเขาน้ำแข็ง​ลูก​เล็ก​ๆ​ ​ให้​ปลิว​ออก​ไป​ได้​เลย​!

และ​กระท่อม​น้ำแข็ง​ที่​เธอ​อยู่​หลัง​นี้​ถึง​จะ​วิจิตร​งดงาม​ ​แต่​กำแพง​น้ำแข็ง​กลับ​ไม่​หนา​เลย​ ​น่าจะ​รับ​สัก​กรงเล็บ​ของ​สัตว์ร้าย​เหล่านี้​ไม่ได้​ด้วยซ้ำ​!

ส่วนตัว​เธอ​ก็​คง​พอให้​สัตว์ร้าย​เหล่านี้​ขย้ำ​ได้​แค่​ไม่​กี่​คำ​!

เธอ​ใช้​กระบี่​ค้ำ​ยัน​กาย​ขึ้น​มา

ถึงแม้​จะ​ทราบ​ว่า​ตัวเอง​ในเวลานี้​ไม่​อาจ​ต้านทาน​การ​โจมตี​ของ​สัตว์ร้าย​สี่​ตัว​นี้​ได้​ ​แต่​จะ​ให้​นั่ง​รอค​วาม​ตาย​เฉยๆ​ ​ก็​ไม่ใช่​วิสัย​ของ​เธอ​ ​อย่างไร​ก็​ต้อง​สู้​สัก​ตั้ง

‘​ตึง​!​’

‘​ตึง​!​’

เกิด​เสียงดัง​ขึ้น​ต่อเนื่อง​กัน​ ​สัตว์ร้าย​สี่​ตัว​นั้น​ทะยาน​มาถึง​หน้า​กระท่อม​แล้ว​ ​มีส​อง​ตัว​ที่​ใช้หัว​กระแทก​ลง​บน​ผนัง​น้ำแข็ง​…

กู้​ซีจิ​่​วกลั​้น​หายใจ​ ​รอคอย​วินาที​ที่​กระท่อม​หลัง​นี้​จะ​แตก​กระจาย​เป็น​เสี่ยง

กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​กระท่อม​นี้​จะ​แน่นิ่ง​ปาน​ขุนเขา​ ​อย่า​ว่าแต่​พัง​ถล่ม​เลย​ ​ไม่​แม้แต่​จะ​โยกคลอน​ด้วยซ้ำ

กู้​ซีจิ​่​วนิ​่​งงัน

หรือว่า​สัตว์ร้าย​เหล่านี้​เป็น​เสือกระดาษ​?​ ​ดูดี​แต่​ใช้การไม่ได้​?

สัตว์ร้าย​สี่​ตัว​นั้น​ย่อม​ไม่​ยินยอม​ ​โถม​กระแทก​จาก​ด้านนอก​อย่างต่อเนื่อง​ ​ผล​คือ​สั่นคลอน​กระท่อม​น้ำแข็ง​ไม่ได้​เลย

กระตุ้น​ความดุร้าย​ของ​สัตว์ร้าย​เหล่านี้​ให้​มากขึ้น​ ​หงุดหงิด​เป็นพิเศษ​ ​ตัว​หนึ่ง​ใน​กลุ่ม​นั้น​ฟาด​กรงเล็บ​ใส่​ยอดน้ำ​แข็ง​ด้าน​ข้าง​ ​ยอดน้ำ​แข็ง​ที่​มี​ความสูง​หลาย​จั้ง​ถูก​ฟาด​จน​แหลก​เป็น​เสี่ยง​ ​หมอก​น้ำแข็ง​ฟุ้ง​ตลบ

กู้​ซีจิ​่ว​ใจเต้น​แวบ​หนึ่ง​ ​ดูเหมือน​สัตว์ร้าย​ชนิด​นี้​จะ​มี​กำลัง​มหาศาล​ยิ่ง​ ​เช่นนั้น​เหตุใด​จึง​ซัด​กระท่อม​น้ำแข็ง​หลัง​นี้​ให้​พัง​ไม่ได้​ล่ะ​?

เธอ​ลุกขึ้น​มาตร​วจ​สอบ​ภายใน​กระท่อม​รอบ​หนึ่ง​ ​มองไม่เห็น​สิ่งของ​จำพวก​กลไก​อัน​ใด​เลย​ ​ถึงขั้น​ที่​ผนัง​น้ำแข็ง​ก็​ไม่​หนา​เลย​ด้วย​ ​หนา​เท่า​อิฐ​ก้อน​หนึ่ง​เท่านั้น

เห็นที​ว่า​เขา​คงจะ​ติดตั้ง​กลไก​อัน​ใด​เอาไว้​นอก​กระท่อม​ ​ทำให้​กระท่อม​หลัง​นี้​ไม่​พังทลาย

กู้​ซีจิ​่ว​ถอนหายใจ​อย่าง​โล่งอก​ ​ลง​ไป​นั่ง​อีกครั้ง

ตี้ฝู​อี​ผู้​นี้​กระทำการ​รอบคอบ​จริงๆ​!​ ​ถึง​ถูก​ควบคุม​แล้วก็​ยัง​ทำการ​ได้​รัดกุม​ปานนี้​…

ผ่าน​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​เงา​คน​วาบ​ขึ้น​มาน​อก​กระท่อม​ ​ในที่สุด​ตี้ฝู​อีก​็​ปรากฏตัว​แล้ว

เมื่อ​สัตว์ร้าย​สี่​ตัว​นั้น​มองเห็น​เขา​ ​ก็​ปรีดา​นัก​ ​แผด​ร้อง​ขึ้น​แล้วก็​พุ่ง​ใส่​เขา​จาก​สี่​ทิศทาง​!

กู้​ซีจิ​่ว​ประหลาดใจ​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​สัตว์ร้าย​สี่​ตัว​นี้​จะ​โจมตี​ประสานกัน​เป็น​ด้วย​!

————————————————————————————-