บทที่ 1765 มีพรสวรรค์จริงๆ
“พี่น้อง แสดงเก่งนี่! มีพรสวรรค์จริงๆ ด้วย” เป่ยโต่วชูนิ้วโป้งให้เลี่ยวเจียฉีอย่างชื่นชม จากนั้นเอ่ยว่า “เรื่องคลี่คลายแล้ว นายไปได้แล้วล่ะ”
ได้ยินคำพูดนี้ เลี่ยวเจียฉีพลันตะลึง รีบส่ายหัว “ผมไม่ไป!”
“เชี่ย ฉันยังไม่เคยเห็นคนอย่างนี้มาก่อน…” เป่ยโต่วมีสีหน้าอึ้งงัน ปล่อยให้ไปแต่ไม่ไปเนี่ยนะ!
“ทำแบบนี้ได้ยังไง! พวกคุณใช้ผมเสร็จแล้วก็พลิกหน้าทำเป็นไม่รู้จักกัน! ไม่ได้ ผมไม่ไปเด็ดขาด ผมจะอยู่ที่นี่ ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น!” เลี่ยวเจียฉีจ้องเยี่ยหวันหวั่นพลางเอ่ยด้วยสีหน้าไม่กลัวตาย
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก
รู้สึกว่าบทนี่…จะมีตรงไหนไม่ถูกนะ?
“ก็ได้ ตามใจนาย ถ้านายเต็มใจงั้นก็อยู่ที่นี่ก่อนแล้วกัน” หลังเยี่ยหวันหวั่นครุ่นคิดชั่วครู่ก็จึงเอ่ยปาก
ถ้าเลี่ยวเจียฉีกลับไปตอนนี้ ไม่แน่เลี่ยวไห่เฉิงอาจกลับคำ ไม่สู้ให้เลี่ยวเจียฉีอยู่ที่นี่ก่อน รอเรื่องทั้งหมดคลี่คลายแล้วจึงค่อยส่งเขากลับไปอีกที
เวลานี้เอง มือถือของเยี่ยหวันหวั่นดังขึ้น เหลียงหวั่นจวินโทรมา
เยี่ยหวันหวั่นลุกขึ้นออกไปรับสายของเหลียงหวั่นจวินทันที
รอจนเยี่ยหวันหวั่นออกไปแล้ว จู่ๆ เลี่ยวเจียฉีก็หันมองผู้อาวุโสใหญ่แล้วพูดทันที “จริงสิ…พวกนายเป็นศัตรูกับหวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์งั้นก็ต้องระวังหน่อยนะ หวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์มีความสัมพันธ์นิดหน่อยกับซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์…”
“พวกนายน่าจะรู้จักซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์มั้ง สำนักงานใหญ่คือบริษัทซิงเฉิน…อำนาจของบริษัทซิงเฉินในประเทศจีนใหญ่โตมากจริงๆ สมาคมหงซิ่งของพวกเราเทียบกับบริษัทซิงเฉินแล้วก็ไม่ใช่อะไรเลย…”
“บริษัทซิงเฉิน?” เป่ยโต่วชะงักเล็กน้อย “ผู้อาวุโสใหญ่ ก่อนหน้านี้ผู้อาวุโสรองโทรมาบอกผู้อาวุโสใหญ่ว่า…ผู้อาวุโสรองเขามีอสังหาฯ อยู่ที่ประเทศจีน ก็ชื่อบริษัทซิงเฉินไม่ใช่เหรอ”!!
“อืม…” ผู้อาวุโสใหญ่พยักหน้า “ผู้อาวุโสทุกคนของพันธมิตรอู๋เว่ยพวกเราต่างก็มีอสังหาริมทรัพย์อยู่ในแต่ละประเทศ…”
“พะ? พันธมิตรอู๋เว่ย? ”
เลี่ยวเจียฉีพลันตกตะลึงอยู่กับที่ มองพวกผู้อาวุโสใหญ่กับเป่ยโต่วอย่างตื่นตกใจ
มะ..เมื่อกี้เขาได้ยินอะไรเข้าแล้ว
“ช่างเถอะ พวกเราไปบอกผู้นำสักหน่อยก่อนดีกว่า” ผู้อาวุโสใหญ่หันตัวออกไป
เวลานี้เลี่ยวเจียฉีมีสีหน้าว่างเปล่า
ในฐานะผู้สืบทอดของสมาคมหงซิ่ง เลี่ยวเจียฉีย่อมเคยได้ยินชื่อพันธมิตรอู๋เว่ยมาก่อน…
เมื่อครู่นี้คนพวกนี้ไม่ได้พูดถึงเลยว่าตัวเองเป็นใคร อย่าบอกนะว่า…เขาจะถูกพันธมิตรอู๋เว่ยในตำนานจับตัวเข้าแล้ว…และเทพธิดาที่จับตัวเขา…ก็ถึงกับเป็นผู้นำของพันธมิตรอู๋เว่ย!
เขาฝันไปหรือเปล่า!
เขาถึงกับถูกพันธมิตรอู๋เว่ยลักพาตัวมา!
นี่ถ้าพูดออกไป…เขาเอาไปอวดในวงการได้ตลอดชาติเลยนะ…
…
เยี่ยหวันหวั่นเพิ่งจะวางสาย ผู้อาวุโสใหญ่ก็เดินออกมาแล้ว
“ผู้นำเคยได้ยินชื่อซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ที่ประเทศจีนไหมครับ”
ผู้อาวุโสใหญ่มองเยี่ยหวันหวั่นและพลันเอ่ยปากถาม
ได้ยินคำพูดนี้ของผู้อาวุโสใหญ่ เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้าน้อยๆ “แน่นอน ทำไมเหรอ”
ตำแหน่งในวงการบันเทิงระดับนานาชาติของซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์เป็นหมายเลขหนึ่งไม่สั่นคลอนของวงการบันเทิงอย่างแน่นอน
ไม่มีบริษัทบันเทิงเจ้าไหนที่เทียบเคียงกับซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ได้
พูดให้ชัดเจนคือ หวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์คือเจ้าพ่อผู้นำในประเทศจีน แต่ถ้าเป็นในนานาชาติก็ยังไม่สามารถเบียดเข้าสิบอันดับแรกได้
จากที่เยี่ยหวันหวั่นรู้เมื่อในอดีต บริษัทซิงเฉินแตะธุรกิจหลายอย่างมาก ส่วนซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์กลับเป็นเพียงแค่หนึ่งในธุรกิจที่บริหารงานภายใต้แบรนด์ของบริษัทซิงเฉิน
บริษัทซิงเฉินนอกจากจะแตะธุรกิจบันเทิง ก็ยังเปิดธุรกิจการท่องเที่ยว ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ กระทั่งว่ายังเปิดสวนสนุกขนาดใหญ่ในเมืองด้วย
————————————————————————————-
บทที่ 1766 ยังมีกฎสวรรค์หรือเปล่า
ตัวอย่างเช่นหวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ สร้างสุดยอดซูเปอร์สตาร์ของประเทศจีนมากที่สุด แต่บริษัทซิงเฉินกลับสร้างซูเปอร์สตาร์นานาชาติหลายคนมานานแล้ว ในนั้นยังมีมากถึงสามคนที่อำลาจอเงิน จัดเป็นตำนานของวงการบันเทิงประเทศจีน
หวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ก็ดี หรือจะเป็นจูเสินสือไต้ตอนนี้ก็ช่าง ต่างมีความเกี่ยวข้องกับซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ไม่มากก็น้อย โดยเฉพาะหวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ที่งานของศิลปินหลายคนต้องผ่านซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ ถ้าซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ไม่พยักหน้า หวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ก็ไม่กล้าโอหัง
นอกจากนี้หวงเทียนเอนเตอร์เทนเมนต์ยังต้องส่งมอบกำไรสิบเปอร์เซ็นต์ให้ซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ในฐานะส่วนแบ่งของซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์
ความจริงส่วนแบ่งที่ว่าก็เป็นเพียงแค่ข้ออ้างบางอย่างเท่านั้น รวมถึงบริษัทมีชื่อบางแห่งรวมไปถึงจูเสินสือไต้ก็ยังต้องทำเช่นนี้ พูดให้น่าฟังหน่อย ก็ถือเป็นส่วนแบ่งในการลงทุนของซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ แต่ถ้าพูดให้น่าเกลียดหน่อย ก็คือ ‘ส่วย’ ที่มอบให้ซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์
บริษัทซิงเฉินนอกจากจะแตะในธุรกิจอุตสาหกรรมต่างๆ แล้ว บนเส้นทางมาเฟียก็ยังเป็นตัวตนที่มีอำนาจทะลุฟ้าอีกด้วย
อย่างสมาคมหงซิ่งเทียบกับซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ก็เหมือนคนละมิติกันโดยสิ้นเชิง เกรงว่าสมาคมหงซิ่งยังไม่คุณสมบัติพอให้ถือรองเท้าให้บริษัทซิงเฉินด้วยซ้ำ
เวลานี้เยี่ยหวันหวั่นมองผู้อาวุโสใหญ่ด้วยสีหน้าสงสัยเล็กน้อย อยู่ดีๆ ผู้อาวุโสใหญ่ก็พูดถึงซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์ทำไม
“ทำไมผู้อาวุโสใหญ่ถึงรู้จักซิงเฉินเอนเตอร์เทนเมนต์…”
เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ
แม้แต่ตัวเยี่ยหวันหวั่นเอง หลังก่อตั้งจูเสินสือไต้และพาจูเสินสือไต้เดินเข้าที่เข้าทางแล้วจึงค่อยพอรู้จักตัวตนของบริษัทซิงเฉินเลาๆ แต่ผู้อาวุโสใหญ่เพิ่งมาประเทศจีนไม่กี่วัน จะรู้จักบริษัทอย่างนี้ของประเทศจีนได้ยังไง
ได้ยินคำพูดนี้ของเยี่ยหวันหวั่น ผู้อาวุโสใหญ่ก็ยิ้มเอ่ย “เมื่อกี้ผู้อาวุโสรองโทรหาผม บอกว่าบริษัทลั่วเฉินเป็นทรัพย์สินที่ประเทศจีนของเขา ถ้าพวกเรามีจุดที่ใช้ประโยชน์ได้ ก็สามารถใช้ได้ตามใจครับ”
“ว่าไงนะ…”
เยี่ยหวันหวั่นมีสีหน้าว่างเปล่า บริษัทซิงเฉิน…เป็นทรัพย์สินในประเทศจีนของผู้อาวุโสรอง! นี่แม่ง…ยังมีการดำเนินการอย่างนี้ด้วย!
“ผู้นำ ความจริงพวกผู้อาวุโสของพันธมิตรอู๋เว่ยพวกเรารวมถึงพวกเบื้องบน ส่วนใหญ่ต่างก็มีทรัพย์สินของตัวเองนอกรัฐอิสระ อย่างผู้อาวุโสใหญ่ก็มีบริษัทมากมายในยุโรป ส่วนผมอยู่ที่อเมริกาเหนือ…ผู้อาวุโสรองก็อยู่ที่เอเชีย” ผู้อาวุโสสามเอ่ยอธิบาย
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก
เยี่ยหวันหวั่นไม่เคยรู้มาก่อนว่า พันธมิตรอู๋เว่ยถึงกับยังมีทรัพย์สินกิจการมากมายเช่นนี้ในเอเชีย ยุโรป รวมไปถึงอเมริกาเหนือ…
บริษัทซิงเฉิน…แม้แต่อำนาจน่ากลัวอย่างนี้ก็กลับเป็นกองกำลังสาขาหนึ่งที่ประเทศจีนของพันธมิตรอู๋เว่ย!?
พันธมิตรอู๋เว่ยยังมีเรื่องอีกเท่าไรที่ผู้นำคนนี้ยังไม่รู้กันแน่!
ยังมีกฎสวรรค์อยู่หรือเปล่า…
ยังมีกฎหมายบ้านเมืองอยู่หรือเปล่า!
…
จูเสินสือไต้ ภายในห้องพัก
กงซวี่กำลังบรรยายอย่างออกรสออกชาติกับหานเซี่ยนอวี่ที่นั่งอยู่บนโซฟา “พี่เซี่ยนอวี่ๆ! ผมจะบอกพี่ให้ ตอนนั้นพี่เยี่ยนี่จริงๆ เลย! ลำตัวแผ่รัศมีดวงอาทิตย์ดวงจันทร์ เท้าเหยียบเมฆวิเศษสายรุ้งมาช่วยผมออกไปจากกองทัพใหญ่ของศัตรู! หล่อเป็นบ้าเลย! เหยาเจียเหวินกับลูกสมุนตัวใหญ่บึกบึนพวกนั้นถูกอัดจนเละตุ้มเป๊ะ!”
หานเซี่ยนอวี่หัวเราะเบาๆ “งั้นเหรอ”
“ใช่! จริงแท้แน่นอน! โคตรหล่อไร้เทียมทาน! ตอนนั้นพี่ไม่เห็นเหตุการณ์จริงน่าเสียดายเกินไปแล้ว! แน่นอน ฉากอย่างนี้ก็มีแค่ผมที่เห็นได้! คนที่พี่เยี่ยรักเอ็นดูที่สุดก็คือผม!” กงซวี่พูดพลางมีสีหน้าเคลิ้ม
เวลานี้ ลั่วเฉินถือน้ำหนึ่งแก้วเดินออกมาจากในห้องชงชากาแฟ