บทที่ 2931 ไม่ผิดนัด 3 / บทที่ 2932 ไม่ผิดนัด 4

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2931​ ​ไม่ผิด​นัด​ ​3

อย่างเช่น​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ทุก​รุ่น​ล้วน​มี​มังกร​ประทีป​เป็น​สัตว์​พิทักษ์​ ​เมื่อ​หลาย​หมื่น​ปีก่อน​เธอ​ก็​มี​เช่นกัน​ ​แต่​ใน​เคราะห์​ใหญ่​ครา​หนึ่ง​มังกร​ประทีป​ของ​เธอ​ปกป้อง​นาย​จน​สิ้นชีพ​ ​ส่วน​เธอ​ก็​ตก​สู่​ห้วง​นิทรา​ ​จวบจน​ถึง​ยาม​นี้​…

และ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ทุก​รุ่น​จะ​ต้อง​จับ​ลูก​มังกร​ประทีป​หนึ่ง​ตัว​มาม​อบ​ให้​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​รุ่น​ถัดไป​ ​ช่วย​อบรม​ให้​เชื่อง

แต่​การ​เลี้ยงดู​ลูก​มังกร​ประทีป​เป็น​กระบวนการ​ที่​ยาวนาน​อย่างยิ่ง​ ​เธอ​เหลือ​เวลา​ไม่​มาก​ขนาด​นั้นแล​้ว​ดังนั้น​ให้​เขา​อบรมเลี้ยงดู​เอง​จะ​ดีกว่า

เธอ​จำได้​รางๆ​ ​ว่า​มังกร​ประทีป​มีสัญ​ชาต​ญาณ​แรก​กำเนิด​ ​ถ้า​มัน​เห็น​ใคร​เป็น​คน​แรก​ ​ก็​จะ​ยอมรับ​คน​ผู้​นั้น​เป็น​นาย​อย่างง่ายดาย

เนื่องด้วย​เหตุนี้​ ​ตอนที่​กู้​ซีจิ​่ว​ผ่าน​ไป​ยัง​แดน​เผ่า​มังกร​ประทีป​ ​จึง​พา​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไป​ด้วย​เสีย​เลย​ ​หวัง​จะ​ให้​เขา​จับ​เอา​เอง​สัก​ตัว​ ​ส่วน​เธอ​คอย​ให้​ความช่วยเหลือ​อยู่​ด้าน​ข้าง​จะ​ดีกว่า

แดน​เผ่า​มังกร​ประทีป​เป็น​สถานที่​อันตราย​อัน​เลื่องชื่อ​บน​โลก​นี้

ถ้า​มิใช่​ผู้​ที่​มี​วรยุทธ์​สูงส่ง​เลิศล้ำ​ ​ไม่มีใคร​กล้า​วิ่ง​มารน​หาความ​ตาย​ที่นี่

ท้องฟ้า​ของ​ที่นี่​เดี๋ยว​มืด​เดี๋ยว​สว่าง​ ​ยาม​สว่าง​จะ​คล้าย​ตอนกลางวัน​ที่​แดด​จ้า​ฟ้า​ใส​ ​ยาม​มืด​ก็​ราวกับ​รัตติกาล​ที่​ยื่นมือ​ออก​ไป​แล้ว​มองไม่เห็น​นิ้ว​เลย​ ​แถม​ยัง​มืดสนิท​ด้วย

ต่อให้​เป็น​คนที​่​มองเห็น​ใน​ความมืด​ได้ดี​ขนาด​ไหน​ก็​เสมือน​คน​บอด​ตา​ใส​อยู่ดี​ ​ต้อง​พึ่งพา​การ​จับ​ลูบคลำ​และ​สัมผัส​ที่หก

กู้​ซีจิ​่ว​ไม่ได้​พา​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไป​ยัง​เส้นทาง​น้ำ​สาย​นั้น​ที่​ตี้ฝู​อี​ค้นพบ​ ​เส้นทาง​น้ำ​สาย​นั้น​เธอ​ไม่​คุ้นเคย​ ​และ​ศาสตร์​แขนง​วารี​ของ​เธอ​ก็​ใช่​ว่า​จะ​ดีจริง​ๆ​ ​จึง​ไม่​อยาก​เสี่ยง​กับ​เส้นทาง​นี้

โชคดี​ที่​เธอ​ยังคง​นึกถึง​เส้นทาง​อื่น​ที่จะ​เข้าสู่​แดน​เผ่า​มังกร​ประทีป​ออก​…

แดน​เผ่า​มังกร​ประทีป​ใหญ่โต​ยิ่ง​ ​มีพื​้​นที​่​เทียบเท่า​มหาสมุทร​อาร์กติก​ทั้ง​ผืน

ที่นี่​เป็น​โลก​อีก​ใบ​หนึ่ง​ ​มีสัตว​์​ประหลาด​สิ่งมีชีวิต​มากมาย​หลายชนิด​ที่​ตัว​กู้​ซีจิ​่ว​เอง​ก็​เรียกชื่อ​ไม่​ถูก​เช่นกัน​ ​และ​มังกร​ประ​ทีบ​หนึ่งร้อย​สิบ​ตัว​นั้น​ก็​อยู่​ใน​จุดสูงสุด​ของ​ห่วง​โซ่​อาหาร​ที่นี่​ ​เป็น​ราชัน​ของ​ดินแดน​นี้​ ​ไม่มี​สัตว์​ใด​กล้า​ไป​ยั่วยุ​พวก​มัน

ผืนป่า​ไม้​ที่​ใบ​คล้าย​ใบ​กล้วย​บดบัง​นภา​จน​ไร้​แสงตะวัน​ ​พืช​ไม้​ใบ​หญ้า​หลาก​สีสัน​ ​ราวกับ​หล่อ​จาก​น้ำ​ ​แวววาว​ส่อง​ประกาย

เมื่อ​ทั้งสอง​เข้าสู่​ด้านใน​แล้ว​ประหนึ่ง​ล่วง​เข้าสู่​ยุค​ดึกดำบรรพ์​ที่​ไร้​ซึ่ง​อารยธรรม​ก็​มิ​ปาน​ ​สัตว์ประหลาด​สารพัด​สารพัน​เหล่านั้น​โผ​ทะยาน​เฉียด​ผ่าน​ข้าง​กาย​ไป​เป็นครั้งคราว

แน่นอน​ ​สิ่งมีชีวิต​ของ​ที่นี่​ล้วน​ดุร้าย​ ​ยิ่ง​สุ่ม​เลือก​ออกมา​สัก​ตัว​ก็​มิใช่​ตะเกียง​ขาด​น้ำมัน​แล้ว​ ​ที่นี่​ใช้​เกณฑ์​การ​คัดสรร​ตามธรรม​ชาติ​เป็นมา​ตร​ฐาน​ ​ผู้​แข็งแกร่ง​จะ​เป็นใหญ่

สัตว์​ของ​ที่นี่​โดยทั่วไปแล้ว​ใหญ่โต​ยิ่ง​ ​เหมือน​ไดโนเสาร์​ใน​ยุด​ดึกดำบรรพ์​ ​เมื่อ​เทียบ​กับ​สัตว์ร้าย​พวก​นี้​แล้ว​ ​พวก​กู้​ซีจิ​่​วทั​้ง​สอง​คนดู​เล็ก​กระจ้อย​ร้อย​อย่างเห็นได้ชัด​ ​ทำให้​สัตว์​อื่น​อยาก​ข่มเหง​รังแก​เป็นพิเศษ​…

ด้วยเหตุนี้​ ​สัตว์​ที่​โผ​ทะยาน​ผ่าน​ทาง​มา​จึง​คิด​จะ​เขมือบ​กิน​พวกเขา​ ​ผล​คือ​…

พวก​มัน​ล่า​เหยื่อ​ไม่สำเร็จ​ซ้ำ​ยัง​ถูก​ศิษย์​อาจารย์​คู่​นี้​จับกุม​บ้าง​สังหาร​บ้าง

พวก​กู้​ซีจิ​่​วทั​้ง​สอง​ยังคง​มุ่ง​เข้าสู่​ส่วนลึก​เรื่อยๆ​ ​ทว่า​ไม่​พบเห็น​ร่องรอย​ของ​มังกร​ประทีป​เลย​แม้แต่​ครึ่งตัว

“​อาจารย์​ ​นี่​คือ​แดน​มังกร​ประทีป​จริงๆ​ ​หรือ​ขอรับ​?​ ​ทำไม​ไม่​เจอ​เลย​สัก​ตัว​เล่า​?​”​ ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ฉงน

“​เจ้า​คิด​ว่า​มังกร​ประทีป​เป็น​ผักกาด​ขาว​ที่​พบเห็น​ได้​ทั่วไป​หรือ​อย่างไร​?​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ถูก​ตอกกลับ​ก็​ก้มหน้า​ลง​ไป​ ​ไม่​เอ่ย​ต่อ​แล้ว

กู้​ซีจิ​่​วก​็​ไม่สน​ใจ​เขา​เช่นกัน​ ​เดินหน้า​ต่อไป

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​มอง​เงา​หลัง​ของ​นาง​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​ถึง​ค่อย​ตาม​ไป

จู่ๆ​ ​ก็​มีเสียง​กู่​ร้อง​ยืดยาว​หลาย​เสียง​แว่ว​มาจาก​จุด​ที่​ไกล​ยิ่ง​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ตา​เป็นประกาย​ทันที​ ​“​เสียง​มังกร​ประทีป​!​”​ ​แถม​ฟัง​จาก​เสียง​แล้ว​ไม่ใช่​แค่​ตัว​เดียว​ด้วย​!

เพียงแต่​ ​ทำไม​ฟัง​ดูเหมือน​มังกร​ประทีป​จะ​ถูก​กระตุ้น​จน​เกรี้ยว​โกรธ​แล้ว​ล่ะ​?

แววตา​กู้​ซีจิ​่​ววูบ​ไหว​นิดๆ​ ​สั่งการ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​“​รอ​อยู่​ตรงนี้​ ​อาจารย์​จะ​ไปดู​ก่อน​!​”

ร่าง​ส่องแสง​แวบ​หนึ่ง​ ​หาย​ลับ​ไป​แล้ว

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​หลุบ​ตาลง​นิดๆ​ ​หยุด​ฝีเท้า​จริงๆ​ ​เสาะหา​สถานที่​ลับตา​แล้ว​รอคอย​ด้วย​ความอดทน

กู้​ซีจิ​่ว​ไม่​นึก​เลย​ว่า​จะ​ได้​พบ​ตี้ฝู​อี​ที่นี่​ ​เขา​กำลัง​ต่อสู้​กับ​มังกร​ประทีป​สอง​ตัว​ด้วย​ตัว​คนเดียว​อยู่

ปฏิกิริยา​ตอบสนอง​แรก​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​คือ​ ​เขา​มา​ขโมย​ไข่​มังกร​ประทีป​อีกแล้ว​หรือ​?​!​ ​กิน​สิ่ง​นี้​จน​เสพติด​ไป​แล้ว​หรือไง​?

มังกร​ประทีป​เป็น​สัตว์​เทพ​บรรพกาล​ ​แค่​ตัว​เดียว​ก็​สามารถ​ทำลายล้าง​ยอด​ฝีมือ​ระดับ​ซ่าง​เสิน​ได้​สอง​คน​แล้ว​ ​ยิ่งไปกว่านั้น​คือ​หน​นี้​ตี้ฝู​อี​ยั่วโมโห​เข้าถึง​สอง​ตัว​!

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2932​ ​ไม่ผิด​นัด​ ​4

มังกร​ประทีป​สอง​ตัว​นั้น​เสมือน​พบ​คู่แค้น​ตัวฉกาจ​ ​สู้​กับ​เขา​อย่าง​สุด​ชีวิต​ ​ก่อกวน​นภา​จน​มืดมัว​ ​ทราย​ฟุ้ง​หิน​ปลิว​ว่อน

ด้วย​วรยุทธ์​ของ​ตี้ฝู​อี​ใน​ตอนนี้​ ​การ​รับมือ​มังกร​ประทีป​สอง​ตัว​ค่อนข้าง​กินแรง​จริงๆ​ ​เขา​คิด​จะ​หลบหนี​อยู่​หลายครั้ง​ ​ล้วน​ถูก​มังกร​ประทีป​สอง​ตัว​นี้​ต้อน​กลับมา​ทุกครั้ง

มังกร​ประทีป​มีสติ​ชี้นำ​เช่น​มนุษย์​แล้ว​ ​รู้จัก​กลยุทธ์​การ​รบ​สกัด​ล้อม​ไล่​ล่า​ ​ตี้ฝู​อี​ไม่​อาจ​หลบหนี​จาก​สมรภูมิ​รบ​ได้​ชั่วขณะ

กู้​ซีจิ​่ว​ขมวดคิ้ว​นิดๆ​ ​ด้วย​พลัง​ยุทธ์​ของ​เธอ​ใน​ตอนนี้​ก็​ต่อกร​กับ​มังกร​ประทีป​สอง​ตัว​ไม่ไหว​เช่นกัน​ ​ฝืน​ชิง​ตัว​คน​ไม่สำเร็จ​แน่​ ​มี​แต่​ต้อง​รอจังหวะ​แล้ว​ค่อย​ลงมือ

มังกร​ประทีป​โจมตี​อยู่นาน​แล้วยัง​ไม่สำเร็จ​ก็​ค่อนข้าง​ฉุนเฉียว​แล้ว​ ​พลัน​เงยหน้า​กู่​ร้อง​เสียง​ยาว​ ​ท้องฟ้า​ที่​เดิมที​สว่าง​สดใส​กลายเป็น​มืดมิด​ใน​ทันใด​…

และ​มังกร​ประทีป​อีก​ตัว​ก็​ฉวยโอกาส​นี้​ลอบ​เข้า​โจมตี​ตี้ฝู​อี​!

ตี้ฝู​อี​มองไม่เห็น​ ​กว่า​เขา​จะ​จับ​สัมผัส​ได้​สายลม​กรรโชก​นั้น​ก็​เข้า​ปะทะ​หน้า​แล้ว​ ​คิด​จะ​หลบหนี​อีกครั้ง​ ​ก็​ค่อนข้าง​สาย​ไป​เสีย​แล้ว

เขา​พลัน​ตัดสินใจ​ ​ขณะที่​กำลังจะ​ยอม​เสี่ยง​ถูก​มัน​กัด​เพื่อมุด​เข้าไป​ใน​ท้อง​ของ​มัน​ ​ข้าง​หู​พลัน​มีสา​ยลม​แว่ว​ขึ้น​ ​แขน​ของ​เขา​ถูก​คน​คว้า​จับ​ไว้​!

เขา​สะท้าน​เล็กน้อย​ ​คิด​จะ​สลัด​อีก​ฝ่าย​ออก​ตาม​สัญชาตญาณ​ ​ก็​มีเสียง​ลม​หวีดหวิว​แว่ว​อยู่​ข้าง​หู​แล้ว​ ​เสียงคำราม​ของ​มังกร​ประทีป​เลือนหาย​ไป​ใน​ทันใด

วิชา​เคลื่อนย้าย​!

แววตา​ของ​เขา​จมดิ่ง​นิดๆ​ ​ถึงแม้​จะ​มองไม่เห็น​อีก​ฝ่าย​ ​ทว่า​คาดเดา​ตัวตน​ของ​อีก​ฝ่าย​ออก​แล้ว

เสียง​ลม​หยุด​ลง​ ​ตัว​คน​หยุดนิ่ง​แล้ว

เท้า​ของ​ตี้ฝู​อี​ย่ำ​ลง​บน​พื้น​แล้ว​ ​ถึงแม้​ยังคง​มองไม่เห็น​อยู่​ ​แต่​เขา​ได้กลิ่น​หอม​สดชื่น​ของ​พืชพรรณ​รวมถึง​กลิ่นหอม​อันเป็น​เอกลักษณ์​จาก​ร่าง​ของ​คนที​่​อยู่​ข้าง​กาย​แล้ว

ขาออก​แรง​เล็กน้อย​ ​ชัก​มือ​ตน​กลับมา​ ​ถอยหลัง​ไป​ก้าว​หนึ่ง​ ​“​ขอบพระคุณ​สำหรับ​ความช่วยเหลือ​ของ​พระองค์เจ้า​”

นี่​เป็นครั้งแรก​ที่​พวกเขา​ได้​พบ​หน้า​กัน​ใน​รอบ​สอง​ปี​ห้า​เดือน​นับตั้งแต่​แยกจาก​กัน​ ​เป็น​บทสนทนา​แรก​ด้วย

เขา​สุภาพ​ห่างเหิน​ ​สุ้มเสียง​เจือ​ความกระจ่าง​เยือกเย็น​อันเป็น​เอกลักษณ์​ไว้

กู้​ซีจิ​่ว​พลัน​อึกอัก​ ​“​ม.​..​ไม่ต้อง​เกรงใจ​…​”​ ​ไม่เคย​ชิน​กับ​ความสุภาพ​เกรงใจ​ของ​เขา​อยู่​บ้าง

และ​ไม่ทราบ​เช่นกัน​ว่า​เพราะเหตุใด​ ​กู้​ซีจิ​่ว​มีความรู้สึก​คับ​ข้อง​หมองใจ​ที่​ยาก​จะ​เอื้อน​เอ่ย​ได้​วนเวียน​อยู่​ใน​ทรวง​ ​ทำให้​ดวงตา​ของ​เธอ​แสบ​เคือง​อยู่​บ้าง

โชคดี​ที่​รอบข้าง​มืดสนิท​ ​ทั้งสอง​คน​ต่าง​ไม่มีใคร​เห็น​ใคร​ ​ดังนั้น​เธอ​จึง​ไม่ต้อง​ฝืน​ควบคุม​สีหน้า​อารมณ์

หาก​เป็น​เช่น​เมื่อ​สอง​ปีก่อน​ ​เมื่อ​เธอ​ได้​พบ​เขา​ปฏิกิริยา​แรก​คง​เป็นการ​อธิบาย​เรื่อง​ที่​หนีงาน​แต่ง​ไป​ใน​วันนั้น​ ​แต่​ตอนนี้​…

ตอนนี้​เธอ​เหลือ​เวลา​อยู่​หนึ่ง​เดือน​ ​เป็นการ​นับ​ถอยหลัง​อย่างแท้จริง​แล้ว​ ​อธิบาย​เรื่อง​นั้น​ต่อ​แล้ว​จะ​มีประโยชน์​อะไร​เล่า​?​ ​จะ​เป็นการ​เพิ่ม​ความ​กลัดกลุ้ม​ให้​เขา​เสียมา​กก​ว่า

ดังนั้น​เธอ​จึง​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ ​หา​หัวข้อ​ที่​ตน​คิด​ว่า​จะ​ไม่​ล้ำเส้น​จน​เกินไป​มา​เอ่ย​หยอก​เขา​ ​“​ทำไม​เจ้า​มาที​่​นี่​อีกแล้ว​?​ ​คง​มิใช่​เกิด​ตะกละ​ขึ้น​มา​ ​จึง​คิด​จะ​มา​ขโมย​ไข่​มังกร​ประทีป​ไป​กิน​อีก​กระมัง​?​”

ตี้ฝู​อี​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​กล่าว​อย่าง​เฉยเมย​ ​“​นี่​พระองค์เจ้า​ไต่สวน​อยู่​หรือ​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​พูดไม่ออก​แล้ว​ ​เอาเถอะ​ ​ถือ​เสียว​่า​เธอ​ไม่ได้​ถาม​แล้วกัน​!

ทั้งสอง​คน​ยืน​อยู่​ตรงข้าม​กัน​ ​ต่าง​ฝ่าย​ต่าง​เงียบ​ ​ถึงแม้​จะ​มองไม่เห็น​เขา​ ​แต่​ความ​มีตัว​ตน​ของ​เขา​กล้าแข็ง​นัก​ ​ทำให้​เธอ​กระสับกระส่าย​อย่าง​น่าประหลาด

เธอ​พยายาม​ขุดค้น​หา​หัวข้อ​สัก​อย่าง​ออกมา​อีก​ ​จู่ๆ​ ​มือ​ก็​หนักอึ้ง​ ​มี​ไข่​ใบ​หนึ่ง​ที่​ขนาด​เท่า​ลูก​บาส​เพิ่ม​เข้ามา

กู้​ซีจิ​่​วนิ​่​งงั​น.​..

เธอ​เอ่ย​โพล่ง​ออก​ไป​ ​“​เจ้า​มา​ขโมย​ไข่​จริงๆ​ ​ด้วย​!​”

“​ใบ​นี้​ยก​ให้ท่าน​ ​ตอบแทน​บุญคุณ​ที่​ท่าน​ช่วยเหลือ​ใน​ครั้งนี้​”​ ​น้ำเสียง​ตี้ฝู​อี​เฉยชา

“​ข้า​บอก​แล้ว​ไง​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​เกรงใจ​ข้า​…​”​ ​อันที่จริง​แล้ว​เธอ​ช่วย​แค่นิด​หน่อย​เท่านั้น

“​ข้า​ไม่​อยาก​ติดค้าง​น้ำใจ​ใดๆ​ ​ของ​ท่าน​”​ ​ตี้ฝู​อี​ตัดบท​เธอ​ ​น้ำเสียง​เฉยชา​ยิ่งขึ้น

กู้​ซีจิ​่ว​เงียบ​แล้ว​ ​อุ้ม​ไข่​ใบ​นั้น​เอาไว้​เสมือน​อุ้ม​เผือก​ร้อน​ลวก​มือ​หัว​หนึ่ง

ตี้ฝู​อี​เอ่ย​ขึ้น​อีกว่า​ ​“​อีก​หนึ่ง​เดือน​ก็​จะ​ถึง​วัน​นัดหมาย​ของ​พวกเรา​แล้ว​ ​ข้า​หวัง​ว่า​พระองค์เจ้า​จะ​ไม่ผิด​นัด​อีก​”

กู้​ซีจิ​่ว​หลุบ​ตาลง​ ​“​วางใจ​เถอะ​ ​ครั้งนี้​ไม่มี​อีกแล้ว​!​”

“​เช่นนี้​ก็ดี​ ​ถ้า​งั้น​ข้า​จะ​เชื่อใจ​พระองค์เจ้า​อีก​สักครั้ง​ ​ท่าน​เคย​บอกว่า​ ​พอ​ถึง​เวลา​ที่​พวกเรา​เพิกถอน​พันธ​ศิษย์​อาจารย์​ ​จะ​มี​อัสนี​ลงทัณฑ์​ปรากฏ​ขึ้น​ ​ไข่​มังกร​ประทีป​ใบ​นี้​อาจจะ​ช่วยเหลือ​ท่าน​ได้​ ​ถือ​เสียว​่า​ข้าม​อบ​ของ​บำรุง​ให้พระ​องค์​เจ้า​สัก​หนก​็​แล้วกัน​”