ตอนที่ 853: การจากไป

เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god)

ตอนที่ 853: การจากไป

เมฆห้าสีเปล่งรัศมีด้วยแสงนุ่มนวลและยิ่งใหญ่ที่สาดส่องไปทั่งท้องฟ้า มันกระจายไปทั่วทุกทิศทาง ปกคลุมไปทั่วรัศมีแสนกิโลเมตรจากตอนเริ่มต้น 5 กิโลเมตรก่อนที่จะหยุด แสงส่องไปทั่วพื้นผิวของน้ำทะเลและย้อมน้ำไปเป็นสีรุ้ง โลกทั้งหมดดูเหมือนจะเต็มไปด้วยสีทั้งห้าสีเหมือนว่ามันเป็นความฝัน

เจี้ยนเฉินลอยอยู่กลางอากาศ เขาจ้องอย่างตื่นเต้นไปที่เมฆหลากสีในท้องฟ้าแล้วเขาก็พึมพำ “เขาสำเร็จแล้ว ท่านปู่เลื่อนระดับสำเร็จแล้ว เขาเอาชนะตราประทับที่อยู่ในจิตใจของเขาได้แล้วและเขาได้กลายเป็นเซียนผู้คุมกฎแล้ว” หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็กลายเป็นภาพติดตาและพุ่งเข้าไปที่เกาะสามเซียนด้วยความเร็วดุจสายฟ้า เขาคุ้มกันท่านปู่ของเขาอยู่เงียบ ๆ ด้านนอกถ้ำ

ในตอนนี้ ร่างสิบกว่าร่างจากด้านล่างเกาะสามเซียน พวกเขาส่งประกายแสงคุณสมบัติพิเศษออกมา พวกเขาเป็นผู้อยู่อาศัยบนเกาะสามเซียนซึ่งเป็นเซียนสวรรค์และเห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกดึงดูดความสนใจจากการปรากฎตัวของเมฆสีรุ้งบนท้องฟ้า

นอกเหนือจากพวกเขา ร่างเกือบร้อยก็พุ่งวูบวาบบนพื้นที่ของเกาะสามเซียน พวกเขาคือผู้อยู่อาศัยที่เป็นเซียนปฐพีที่ไม่สามารถบินได้และพวกเขาทั้งหมดใช้วิชาที่หลากหลายในการเดินทางงผ่านป่าและรีบขึ้นไปที่บนภูเขา

ไม่ว่ามันจะเป็นเซียนสวรรค์ที่บินอยู่บนท้องฟ้าหรือเซียนปฐพีที่เดินทางอยู่บนพื้นดิน พวกเขาหยุดทันทีที่พวกเขามาถึงที่ยอดของภูเขา หลังจากนั้นเขาก็คำนับอย่างเคารพไปที่ยอดของภูเขาแล้วพูด “ชาวประมงของเกาะต้องการที่จะเจอนายหญิงของเกาะและเซียนทั้งสอง ข้าถามได้ไหมว่าเกิดอะไรขึ้นกับท้องฟ้าในตอนนี้ ? “

คนเหล่านี้มีท่าทีที่ให้ความเคารพอย่างมาก สำหรับพวกเขา นายหญิงของเกาะและลูกศิษย์ทั้งสองของนางนั้นเหมือนเทพเจ้า พวกเขานั้นศักดิ์สิทธิ์และขัดขืนไม่ได้นี้เป็นเพราะเมื่อพันปีก่อน เกาะสามเซียนยังเป็นเพียงเกาะธรรมดา ชาวประมงที่อาศัยอยู่เป็นคนธรรมดาสามัญโดยไม่มีความสัมพันธ์กับทวีปเทียนหยวน พวกเขาอยู่โดยสันโดษและไม่รู้วิธีการฝึกฝนเลยแม้แต่น้อย แม้ว่าจะมีจอมยุทธผ่านมาเป็นครั้งคราว แต่พวกเขาก็ไม่รู้เรื่องเลย

อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ที่หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์มาลงหลักปักฐานอยู่ที่นี่ ชีวิตของชาวประมงก็เปลี่ยนไป ไม่เพียงแต่นางจะถ่ายทอดวิธีฝึกฝนให้เท่านั้น แต่นางยังชี้ทางและช่วยพวกเขาในการฝึกฝน ดังนั้น ผู้อาศัยที่อยู่ที่เกาะจึงถูกปลดปล่อยจากชีวิตปกติธรรมดา และหล่อรวมเข้ากับเส้นทางที่มีพลังสุดยอดในฐานะนักสู้

ในขณะเดียวกัน หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์และลูกศิษย์ทั้งสองของนางยังเป็นเหมือนเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์สำหรับคนที่อาศัยอยู่ที่นี่ ด้วยเหตุนี้ เกาะที่แต่เดิมปกติธรรมดาจึงถูกตั้งชื่อว่าเกาะสามเซียน

เจี้ยนเฉินแค่คิดและม่านพลังโปร่งแสงก็ปรากฏขึ้นมาทันทีที่ยอดของภูเขาในขณะที่เขาคุ้มกันถ้ำเอาไว้ เขาพูด “พวกเจ้าไปได้แล้ว ไม่ต้องกังวลเรื่องที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้า”

เสียงของเจี้ยนเฉินไม่ได้ดัง แต่ชาวประมงรอบ ๆ เกาะก็ได้ยินมันอย่างชัดเจน

เมื่อได้ยินเสียงที่ไม่คุ้นเคย ชาวประมงที่เป็นเซียนสวรรค์ทั้งหมดก็นิ่งอึ้ง ชายกล้าหาญคนหนึ่งถามขึ้นมาทันที “ข้าขอสอบถามได้หรือไม่ว่าท่านเป็นใคร ? “

“พวกเจ้าทั้งหมดไปได้ พวกเจ้าไม่จำเป็นต้องสนใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนท้องฟ้า” เสียงของเสี่ยวเหยียนดังออกมาจากถ้ำและชาวประมงก็ได้ยินอย่างชัดเจน

“ขอรับ ท่านเซียน ! “

หลังจากที่ได้ยินเสียงของเสี่ยวเหยียนที่คุ้นเคย พวกชาวประมงก็จากไปในที่สุด อย่างไรก็ตาม พวกเขาแต่ละคนก็ยังสงสัยมาก เห็นได้ชัดว่านี้เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเมฆสีรุ้งบนท้องฟ้า

ในเวลาเดียวกันนี้ ท่านผู้อาวุโสมากกว่ายี่สิบคนของสมาคมเซียนผู้เชี่ยวชาญธาตุแสงนั่งขัดสมาธิอยู่ในห้องลับของสำนักงานใหญ่ของเมืองทหารรับจ้าง พวกเขาร่ายวิชาลับเพื่อหาวัตถุเซียน

เป็นเวลา 4 ปีนับตั้งแต่พวกเขาสูญเสียวัตถุเซียนไป พวกเขาก็ร่วมมือกันในการร่ายวิชาลับเพื่อค้นหาร่องรอยของวัตถุเซียนในทวีปเป็นครั้งคราว พวกเขาไม่พลาดที่จะหาที่มหาสมุทรด้วย แม้ว่าพวกเขาจะจบลงด้วยความล้มเหลวทุกครั้ง แต่พวกเขาก็ไม่ได้ท้อแท้เลยแม้แต่น้อย

ในขณะเดียวกัน ข่าวเรื่องการหายไปของวัตถุเซียนได้ถูกเก็บเป็นความลับโดยสมาคมและตระกูลใหญ่ทั้งสาม มันถูกปกปิดไว้อย่างสมบูรณ์ มีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้แต่พวกเขาก็ถูกปิดปากไว้จากตระกูลใหญ่ทั้งสาม นี้เป็นเพราะ ถ้าหากสมาคมล่มสลาย จักรวรรดิทั้งหมดจะต้องสูญเสียอย่างมาก

ทันใดนั้นเอง ผู้อาวุโสทั้งยี่สิบกว่าคนก็ลืมตาขึ้นมาในเวลาเดียวกัน พวกเขาทั้งหมดแสดงท่าทางยินดีออกมา

“พวกเราเจอมันแล้ว มันอยู่ในมหาสมุทร”

“พวกเราพบตำแหน่งที่แน่นอนของจี้สื่อสารของหยางยู่เทียน”

“ข้าไม่คิดเลยว่าหยางยู่เทียนจะยังเก็บหยกสื่อสารไว้กับตัว ยอดเยี่ยม พวกเราไม่พบร่องรอยของวัตถุเซียนแต่พวกเราพบร่องรอยของหยกสื่อสารแทน”

“ที่อยู่ของหยกสื่อสารจะเป็นที่อยู่ของหยางยู่เทียนแน่ ๆ พวกเราต้องไปที่นั่นโดยเร็ว”

“ติดต่อท่านผู้อาวุโสเจี่ยทันที บอกให้ท่านเปิดประตูมิติเพื่อไปที่มหาสมุทร เขาจะมากับพวกเรา พวกเราต้องอ้างสิทธิ์เอาวัตถุเซียนกลับคืนมา”

..

เมฆสีรุ้งอยู่บนท้องฟ้านาน 3 ชั่วยามก่อนที่จะค่อย ๆ หายไป สักพักต่อมา บริเวณรอบ ๆ ก็กลับมาสงบอีกครั้ง

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..” หลังจากนั้นไม่นาน เสียงหัวเราะดังเป็นชุดก็ดังมาจากถ้ำบนยอดเขา เจียงหยาง ซู หยุนคงเดินออกมาอย่างตื่นเต้นในชุดยาวสีขาว

การที่ได้เป็นเซียนผู้คุมกฎ เจียงหยาง ซู หยุนคงก็เปลี่ยนไปอย่างมาก แม้ว่าเขาจะยังเป็นชายชรา แต่ความซีดเซียวของเขาก็ได้หายไปและเขากลับมาดูเหมือนปกติอีกครั้ง ใบหน้าของเขาเปล่งประกายและเขาอยู่ในสภาพจิตใจที่ดี เทียบกับภาพที่ดูป่วยก่อนหน้านี้ของเขา เขาดูเหมือนเป็นคนละคนกันเลย

“ข้าสำเร็จแล้ว ! ในที่สุดข้าก็เลื่อนระดับได้สำเร็จ ! ข้าไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า ข้า เจียงหยาง ซู หนุยคงจะทีวันที่ข้าจะเป็นเซียนผู้คุมกฎได้” เจียงหยาง ซู หยุนคงพูดอย่างตื่นเต้น ความยินดีและอารมณ์ของเขาที่เขาได้รับมานั้นถึงขีดสุด

“ยินดีด้วยที่ได้เป็นเซียนผู้คุมกฎ เจ้าไม่จำเป็นที่จะต้องได้รับความเจ็บปวดเหมือนในอดีตอีกต่อไปแล้ว” เสี่ยวเหยียนและเสี่ยวเยี่ยเดินออกมาจากถ้ำพร้อมกับพิณที่อยู่ในมือ พวกเขาทั้งคู่แสดงความยินดีกับเจียงหยาง ซู หยุนคง ด้วยรอยยิ้ม

“ท่านปู่ ยินดีด้วยสำหรับการเลื่อนระดับ” เจี้ยนเฉินก็มาร่วมแสดงความยินดีกับท่านปู่ของเขาด้วย เขาเต็มไปด้วยความยินดีที่ได้ช่วยชีวิตของเจียงหยาง ซู หยุนคงเอาไว้

“ทั้งหมดเป็นเพราะว่าข้ามีหลานที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ ถ้าไม่เป็นเพราะหญ้าน้ำลายมังกรของหลาน ข้าคงจะไม่มีชีวิตรอดต่อไปอีกเดือนแน่” เจียงหยาง ซู หยุนคง ตื้นตันและสายตาที่เขามองไปที่เจี้ยนเฉินนั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ

“ท่านปู่ ตอนนี้ปัญหาของท่านก็ถูกแก้ไขไปชั่วคราวแล้ว ข้าสงสัยว่าท่านจะทำอะไรต่อไป ? ” เจี้ยนเฉินถาม

เมื่อเจี้ยนเฉินเอ่ยถึงสิ่งนี้ เจียงหยาง ซู หยุนคงก็ค่อย ๆ สงบลง หลังจากเงียบไปสักพัก เขาก็พูดขึ้นมา “หลายปีที่ผ่านมานี้ข้าไม่รู้แม้แต่ว่าตระกูลเจียงหยางเป็นอย่างไรบ้าง ข้าออกมาจากตระกูลเพื่อที่จะหาวิธีเลื่อนระดับ ในตอนนี้ข้าทำสำเร็จแล้ว มันสมควรแก่เวลาที่จะกลับไป”

เซี่ยวเหยียนที่อยู่ด้านข้างพูด “เจียงหยาง ซู หยุนคง ท่านอาจารย์บอกว่าพรสวรรค์ของเจ้านั้นยอดเยี่ยมมาก ตอนที่เจ้าเป็นเซียนสวรรค์วัฎจักรที่ 6 มันก็พอที่จะทำให้กฎของธรรมชาติลดลงมาด้วยตัวของมันเอง ในอนาคต เจ้าจะพัฒนาอย่างรวดเร็วในการฝึกฝน แต่เจ้าต้องจำไว้ว่าผนึกที่อยู่ในจิตใจของเจ้าเพียงแค่ถูกข่มไว้เพียงชั่วคราวเท่านั้น มันยังไม่หายไป ดังนั้นเจ้าต้องไม่พัฒนาไวเกินไป ไม่เช่นนั้น เจ้าจะพบความเจ็บปวดเหมือนเช่นเดิมอีกในอนาคต”

เจียงหยาง ซู หยุนคงพยักหน้าอย่างสุขุม แสดงให้เห็นว่าเขาเข้าใจดี เขาป้องมือไปที่เสี่ยวเหยียนและเสี่ยวเยี่ย “ข้าขอขอบคุณที่ดูแลข้ามาตลอด ข้าอยากรู้ว่านายหญิงของเกาะอยู่ที่ไหนกัน ? ข้าอยากพบนางและขอบคุณนางด้วยตัวองที่ช่วยชีวิตข้าเอาไว้”

“ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นหรอก นายหญิงของเรากำลังอยู่ในการฝึกฝนอยู่ มันจะดีที่สุดถ้าเจ้าไม่ไปรบกวนเขาด้วยเรื่องแบบนั้น” เสี่ยวเยี่ยพูด

“ตกลง แต่ข้าจะจดจำบุญคุณที่นายหญิงได้ช่วยข้าไว้ตลอดไป ถ้ามีโอกาสในอนาคต ข้าจะตอบแทนคืนให้มากกว่านี้หลายเท่า” เจียงหยาง ซู หยุนคงพูดอย่างแน่วแน่ หลังจากนั้น เขาก็มองไปที่เจี้ยนเฉินแล้วกล่าว “หลาน ปู่คิดถึงตระกูลเจียงหยาง ข้าจะกลับไปทันที เจ้าน่าจะมากับปู่ด้วย”

“ไม่ได้ท่านปู่ ข้ายังมีเรื่องสำคัญที่ต้องทำ ข้าจะไม่กลับไปที่ทวีปกับท่าน” เจี้ยนเฉินพูดอย่างรีบร้อน เขาไม่กล้าที่จะกลับไปที่ทวีปในตอนนี้

“ไม่เป็นไร ! เมื่อเจ้ามีสิ่งที่จะต้องทำ ข้าจะกลับไปก่อน” เจียงหยาง ซู หยุนคงพูด ก่อนที่จะร่ำลากับกลุ่มแล้วก็จากไป

เขาใช้เวลาจากไปจากตระกูลเจียงหยางมาก เขาคิดถึงผู้คนที่ตระกูลมาก ดังนั้นเขาจึงจากไปอย่างรวดเร็วทันทีที่เขาฟื้นตัว

เมื่อเรื่องของเจียงหยาง ซู หยุนคงได้รับการแก้ไขแล้ว เจี้ยนเฉินก็ไม่จำเป็นที่จะต้องอยู่ที่เกาะอีกต่อไป เขาร่ำลาเสี่ยวเหยียนและเสี่ยวเยี่ยด้วยเช่นกัน “พวกท่าน ข้ายังมีเรื่องที่ต้องทำ ดังนั้นข้าจะไม่อยู่ที่เกาะอีกนานนัก ข้าควรจะไปได้แล้ว”

หลังจากที่พูดคุยกับเสี่ยวเหยียนและเสี่ยวเยี่ยต่อ เจี้ยนเฉินก็พบที่ซึ่งหญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ฝึกฝนอยู่ด้วยพลังแห่งการมีอยู่ที่ทรงพลังของเขา เขาบินตรงไปที่นั่น

หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ฝึกฝนอยู่ในถ้ำหลังภูเขา ในตอนนี้ถ้ำถูกปิดสนิทโดยมีประตูที่เป็นหินก้อนใหญ่อยู่

เจี้ยนเฉินยืนอยู่ที่หน้าประตูและเต็มไปด้วยอารมณ์ต่าง ๆ หลังจากที่ลังเลบ้าง เขาเอาหญ้าน้ำลายมังกรกองใหญ่ออกมาจากแหวนมิติและว่างมันอย่างนุ่มนวลไปที่พื้น “ข้ารู้ว่าหญ้าน้ำลายมังกรนี้มีประโยชน์กับเจ้ามาก เจ้าจำเป็นที่จะต้องใช้มันมากกว่าข้า ข้าจะเก็บไว้แค่ 10 ต้นจากที่ข้าได้มาจากมหาสมุทรดดวงดาว ข้าจะให้ที่เหลือแก่เจ้าทั้งหมด”

หลังจากที่วางหญ้าน้ำลายมังกรเอาไว้แล้ว เจี้ยนเฉินก็จากไปอย่างเงียบ ๆ เขาบินออกไปไกล แต่ตั้งแต่เริ่มจนจบ หญิงสาวเจ้าเสน่ห์แห่งสวรรค์ก็ไม่ปรากฏออกมาเลย นางไม่แม้แต่จะพูดอะไร

เจี้ยนเฉินบินออกไปจากเกาะด้วยอารมณ์ต่าง ๆ หลังจากนั้น เขาก็ขยายพลังแห่งการมีอยู่ของเขา มันครอบคลุมรัศมี 5,000 กิโลเมตรทันที และเขาก็พบนูบิสที่อยู่ใต้ทะเลลงไปพันเมตร

นูบิสพุ่งออกมาจากมหาสมุทรและขึ้นไปที่ท้องฟ้าเหนือเขตที่เขาฝึกฝนอยู่ เขาเริ่มที่จะปล่อยกลิ่นอายที่ทรงพลังออกมาที่กระจายไปทุกทิศทาง มันทำให้มหาสมุทรที่สงบด้านล่างเขาเกิดพายุ

ตู้ม !

ทันใดนั้นเอง พื้นผิวทะเลด้านล่างเขาก็ระเบิด ร่างที่ส่องแสงสีทองทรงพลังพุ่งออกมาจากทะเลพร้อมกับพลังแห่งการมีอยู่ที่ทรงพลังและไร้ขอบเขต

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าหนูเจี้ยนเฉิน ในที่สุดเจ้าก็ออกมา ถ้าเจ้าไม่ออกมา ข้า นูบิสผู้ยิ่งใหญ่ จะไปที่มหาสมุทรดวงดาวเพื่อตามหาเจ้าเอง”