เจียงเหอซานโมโหจนหน้าเขียว เฉินโม่ฆ่ายากิวยิโตะที่ประเทศต้าเหอ ทำลายบ้านตระกูลยามาดะที่ทำความเลวเอาไว้มาก และฆ่ายามาดะ ยูไนเต็ดและโยโคกาวะ ยูไนเต็ดสองกองทัพที่ก่ออาชญากรรมชั่วร้ายที่หัวเซี่ยในตอนนั้น
แต่ว่าตอนนี้กลับถูกผู้มีตำแหน่งระดับสูงของประเทศตัวเองใส่ร้าย พูดว่าเฉินโม่ทำลายความสัมพันธ์ของสองประเทศ!
นี่มันเหลวไหลขนาดไหน!
เจียงเหอซานอดไม่ไหวจริงๆ เขาตะคอกอย่างโมโห “ผู้นำตระกูลหลี่ งั้นคุณบอกกับฉันหน่อย ความสัมพันธ์ของหัวเซี่ยกับประเทศต้าเหอเป็นอย่างไร?”
ภายในห้องประชุมใหญ่ ผู้มีตำแหน่งระดับสูงหลายคนมองดูหลี่จงหยาง ผู้นำตระกูลหลี่ที่อยู่เหนือมวลชนมาโดยตลอดท่านนี้
ความแค้นของหัวเซี่ยกับประเทศต้าเหอลึกยิ่งกว่าทะเลมาโดยตลอด ประวัติศาสตร์อันน่าอัปยศช่วงนั้น คนหัวเซี่ยทุกคนไม่มีทางลืม แต่ประเทศต้าเหอกลับไม่มีทางจำได้ ทั้งสองประเทศดูเหมือนเข้ากันดีแต่ความจริงไม่ใช่ จะเอาความสัมพันธ์มาจากไหน?
หลายคนมุมปากอมยิ้ม อยากจะเห็นว่าผู้นำตระกูลหลี่ท่านนี้จะพูดกลบเกลื่อนอย่างไร
หลี่ตงหยางแก้ตัวอย่างง่ายดาย ง่ายจนมีเพียงแค่ประโยคเดียว “พี่เจียง คำถามปัญญาอ่อนแบบนี้ ฉันไม่อยากจะตอบ”
“นาย…” เจียงเหอซานโมโหจนใบหน้าสั่นคลอน หลี่ตงหยางตอบแบบนี้ ปลิ้นปล้อนอย่างไม่ต้องสงสัย
หลี่ตงหยางไม่สนใจเจียงเหอซาน มองเพียงผู้บังคับบัญชา จากนั้นพูดอย่างเคร่งขรึม เฉินโม่ฆ่าแกงที่ประเทศต้าเหอ ชัดแจ้งแก่สายตาของทุกคน แม้กระทั่งประเทศอเมกับประเทศอิน และประเทศฟาได้เห็นทุกอย่างผ่านดาวเทียมแล้ว ประเทศต้าเหอจะทนความแค้นนี้ได้อย่างไร? ถึงเวลาสองประเทศจะต้องเปิดฉากสงครามแน่นอน ประชาชนจะต้องเดือดร้อนกันถ้วนหน้า!”
“แม้ว่าเศรษฐกิจของหัวเซี่ยรุดหน้าไปอย่างรวดเร็วในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ สามารถเอาชนะประเทศต้าเหอได้ แต่แบบนี้ก็จะทำให้เศรษฐกิจของหัวเซี่ยถดถอย ส่วนประเทศอเมและประเทศเหล่านั้นจะต้องไม่นิ่งเฉยแน่นอน ถึงเวลาพวกเรามีแต่จะถูกโจมตี ดังนั้นมีเพียงส่งมอบเฉินโม่ให้กับประเทศต้าเหอ ระงับความขัดแย้งสองประเทศ ถึงจะประโยชน์สูงสุดต่อหัวเซี่ยของพวกเรา”
คำพูดของหลี่ตงหยาง อันที่จริงก็พูดอย่างมีเหตุผลระดับหนึ่ง ถ้าหากประเทศต้าเหอเปิดฉากรบกับหัวเซี่ยเพราะเฉินโม่จริงๆ เช่นนั้นถือว่าไม่เป็นการดีต่อหัวเซี่ย
ตอนนี้หัวเซี่ยขาดแคลนเวลามากที่สุด ถ้าหากให้เวลาหัวเซี่ยสักสิบปี เศรษฐกิจและกำลังของหัวเซี่ย จะต้องขึ้นสู่ระดับใหม่ได้อย่างแน่นอน ถึงเวลาต่อให้ประเทศอเมอยากจะพุ่งเป้าต่อหัวเซี่ย ก็ไม่กล้าบุ่มบ่าม
แต่ว่า เฉินโม่ผิดตรงไหน?
ถ้าหากเพียงเพราะกลัวที่จะต้องสู้กับประเทศต้าเหอขึ้นมา แล้วส่งมอบเฉินโม่ที่เป็นวีรบุรุษของหัวเซี่ยออกไป เช่นนั้นต่อไปยังจะมีใครที่กล้าพลีชีพเพื่อหัวเซี่ยอีก?
พูดอีกอย่าง ถ้าหากมอบตัวเฉินโม่ออกไป ตระกูลหลี่พึงพอใจเป็นอย่างมาก ประเทศต้าเหอดีใจแล้ว แต่คนที่จิตใจโหดเหี้ยม โทษฐานที่ลอบฆ่าคนที่มีคุณงามความดีนี้ ใครจะรับผิดชอบ?
ประชาชนหลายร้อยล้านคนของหัวเซี่ยไม่พูดว่าตระกูลหลี่ว่าต่ำทราบเช่นไร มีแต่จะพูดว่าผู้บังคับบัญชาการเบาปัญญาและไร้ความสามารถเพียงใด
วิธีนี้ของหลี่ตงหยาง พูดได้ว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
ถ้าหากทำให้เขาสำเร็จจริงๆ นั่นทั้งทำให้บารมีของผู้บังคับบัญชาในหมู่ประชาชนตัดทอนลง ให้ความคับแค้นของประชาชนเดือดพล่าน ทั้งโยนเฉินโม่ไปให้ประเทศต้าเหอได้สำเร็จ จัดการภัยอันใหญ่หลวงของตระกูลหลี่
หลี่ตงหยางเพิ่งพูดจบ ผู้บังคับบัญชายังไม่ทันเอ่ยปาก ผู้นำตระกูลของห้าตระกูลที่เหลือ ก็ออกเสียงเห็นด้วยในทันที
คนที่พึ่งพาอาศัยหกตระกูลมหาอำนาจ ก็เห็นด้วยตาม ทั้งห้องโถงใหญ่ คิดไม่ถึงว่ามีคนเกินครึ่งส่งเสริมข้อเสนอของหลี่ตงหยาง
เจียงเหอซานโมโหจนส่งเสียงไม่พอใจ เริ่มด่าโดยไม่สนใจภาพลักษณ์ “คนทรยศชาติที่ไร้ยางอาย! เพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว กลับสั่งให้วีรบุรุษของหัวเซี่ยไม่สามารถมีชีวิตรอดได้ จิตใจของพวกนายอยู่แห่งใด!”
มีบางคนถูกเจียงเหอซานด่าจนหน้าเหี่ยวย่นแดงก่ำ เฉินโม่สู้อย่างดุเดือดกับ ยากิวยิโตะ ฆ่าซาสึซึรุ ทำลายยามาดะ ยูไนเต็ดและดาวเทียมหนานโด่วสองกองทัพ รอดชีวิตจากขีปนาวุธข้ามทวีป
เหตุการณ์เหล่านี้พวกเขาเห็นกันหมด รู้ว่าตอนนั้นเฉินโม่มีอันตรายแค่ไหน แต่ตอนนี้เฉินโม่แปลงเหตุร้ายให้กลายเป็นดี สิ่งที่รอคอยไม่ใช่การเลี้ยงต้อนรับเฉินโม่จากพวกเขาที่เป็นคนกันเองเหล่านี้ กลับเป็นการแทงเฉินโม่จากด้านหลัง!