บทที่ 2961 รู้สึกว่าทั้งร่างตนย่ำแย่ไปหมดแล้ว! / บทที่ 2962 นี่มันสถานที่ผีสางอันใดกันแน่?!

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2961​ ​รู้สึก​ว่า​ทั้ง​ร่าง​ตน​ย่ำแย่​ไป​หมด​แล้ว​!

เจ้า​อ้วน​ก็​หลั่ง​เหงื่อ​ชุ่ม​หลัง​เช่นกัน​ ​มัน​ห่อเหี่ยว​อยู่​บ้าง​ ​“​ดวงตะวัน​ของ​ที่นี่​…​ไม่เคย​ตก​ ​เป็น​เช่นนี้​มาโดยตลอด​”

ตี้​เฮ่า​แทบ​หน้ามืด​แล้ว

ตอนนี้​เขา​อยู่​ใน​สภาพ​ร่าง​จิต

สภาวะ​ร่าง​จิต​ชอบ​หยิน​ชัง​หยาง​ ​ดวงวิญญาณ​ของ​คน​ทั่วไป​ถึงขั้น​ที่​ไม่กล้า​พบ​แสงตะวัน​เลย​ด้วยซ้ำ​ ​เมื่อ​พบ​แสงตะวัน​ดวงวิญญาณ​จะ​หลอมละลาย

ส่วน​ตี้​เฮ่า​ถึงอย่างไร​ก็​เป็น​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​ ​พลัง​ของ​ดวงวิญญาณ​แกร่งกล้า​ ​แสงตะวัน​ธรรมดา​สำหรับ​เขา​แล้ว​ไม่​เป็น​อย่างไร​เลย​ ​เขา​ถึงขั้น​ที่สามา​รถ​ก่อ​ร่าง​จริง​ขึ้น​มา​ภายใต้​แสงอาทิตย์​ได้​เลย​ ​จัดการ​เรื่องราว​ของ​ตัวเอง​ ​ทำให้​คน​ทั่วไป​มอง​ความผิดปกติ​ไม่​ออก​เลย

แต่​ดวงวิญญาณ​ก็​คือ​ดวงวิญญาณ​ ​ต่อให้​เป็น​ดวงวิญญาณ​ของ​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​ก็​ยัง​รังเกียจ​แสงตะวัน​อยู่ดี​ ​โดยเฉพาะ​แสงตะวัน​ที่​เจิดจ้า​ถึง​เพียงนี้​!

ตี้​เฮ่า​ติด​อยู่​ใน​สถานที่​ผุพัง​แห่ง​นี้​มา​ห้าวัน​แล้ว​ ​รู้สึก​ว่า​ทั้ง​ร่าง​ตน​ย่ำแย่​ไป​หมด​แล้ว​!

มองดู​เจ้า​อ้วน​ที่อยู่​ข้าง​กาย​อีกครั้ง​ ​เขา​ก็​ยิ่ง​โมโห​ขึ้นไป​อีก​!

หาก​มิใช่​เพราะ​เจ้าตัว​ที่อยู่​เบื้องหน้า​นี้​ ​ไม่แน่​ว่า​ตอนนี้​เขา​อาจจะ​ได้​ทราบ​แหล่ง​กบดาน​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไป​แล้วก็​ได้​ ​และ​ได้​จัดการ​ภัยพิบัติ​ใหญ่​ชิ้น​นี้​ไป​แล้ว​!

วันนั้น​เขา​สัมผัส​ถึง​ความผิดปกติ​ได้​ ​เดิมที​คิด​จะ​ใช้​วิชา​ย้อน​ทวน​เพื่อ​ตรวจสอบ​ดู​อีก​สักหน่อย​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​จะ​ปะทะ​เข้ากับ​วิชา​เข้าฝัน​ของ​มังกร​ประทีป​…

ตี้​เฮ่า​รู้จัก​เวท​วิชา​พื้นฐาน​ของ​มังกร​ประทีป​ ​เดา​ออก​ทันที​ว่า​เป็น​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ที่​ชักใย​อยู่​เบื้องหลัง

เขา​กำลัง​กลุ้มใจ​ที่​หา​แหล่ง​กบดาน​อัน​แท้จริง​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ไม่​พบ​อยู่​พอดี​ ​พลัน​ตัดสินใจ​จะ​ใช้​แผน​ซ้อน​แผน​ ​แสร้ง​ต่อสู้​อย่าง​สุด​ชีวิต​เพื่อ​ไม่​ให้​มัน​ดูด​ไป

เนื่องจาก​เขา​ต่อสู้​ดิ้นรน​รุนแรง​เกินไป​ ​มังกร​ประทีป​ตัว​นั้น​ยังคง​ปลอบประโลม​เขา​อยู่​ ​พูด​อะไร​ทำนอง​ว่าไม่ได้​ประสงค์ร้าย​ต่อ​เขา​อย่างแท้จริง​ ​นาย​ของ​มัน​เพียง​อยาก​เชิญ​เขา​ไป​เป็น​แขก​เท่านั้น

ตี้​เฮ่า​ย่อม​ไม่เชื่อ​มัน​ ​เพื่อ​ไม่​ให้​มังกร​ประทีป​ตัว​นั้น​รวมถึง​นาย​ของ​มัน​เกิด​ความสงสัย​ ​ระหว่าง​การ​เดินทาง​เขา​ยังคง​ดิ้นรน​ขัดขืน​ ​เพียงแต่​ระดับ​การดิ้นรน​เบาบาง​ลง​บ้าง​แล้ว

ขณะที่​เขา​กำลัง​รู้สึก​ว่า​แสดงละคร​ได้​พอสมควร​แล้ว​ ​ถึง​เวลา​ที่จะ​ปล่อยตัวปล่อยใจ​ยุติ​การขัดขืน​ได้​แล้ว​ ​ก็​เดินทาง​ผ่าน​ทะเลย​ทราย​ของ​ทวีป​นี้​เข้า​พอดี​ ​ผล​คือ​มังกร​ประทีป​ชมพู​ตัว​นี้​ไม่รู้​ว่า​กระโจน​ออกมา​จาก​ไหน​ ​เมื่อ​พบเห็น​ความ​ไม่เป็นธรรม​บน​ท้องถนน​ก็​ชักดาบ​เข้า​ช่วยเหลือ​ ​พยายาม​ต่อสู้​ชิง​ตัว​เขา​อย่าง​สุด​ชีวิต

เวท​วิชา​ของ​มังกร​ประทีป​ชมพู​ตัว​นี้​ไม่​นับว่า​เลิศล้ำ​ ​ว่า​กันตา​มเห​ตุ​ผล​แล้ว​ไม่มีทาง​เป็น​คู่ต่อสู้​ของ​เจ้า​เสี่ยว​เฮย​ได้​ ​แต่​พอ​เสี่ยว​เฮย​ตัว​นั้น​มองเห็น​มังกร​ประทีป​ชมพู​ตัว​นี้​ก็​ผงะ​งัน​ไป​ทันที​ ​สอง​ตา​เลื่อนลอย​ ​เป็น​สุภาพบุรุษ​ยิ่งนัก​ปล่อย​เขา​ให้​หลุด​รอดไป​เลย​…

ด้วยเหตุนี้​ ​ตี้​เฮ่า​จึง​ร่วง​ลง​สู่​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ ​ตก​มา​อยู่​กับ​มังกร​ประทีป​สีชมพู​ตัว​นี้

ถึงอย่างไร​มังกร​ประทีป​ชมพู​ตัว​นี้​ก็​ช่วยเหลือ​ด้วย​จิตใจ​อัน​ดี​ ​แต่​เริ่มแรก​ตี้​เฮ่า​ก็​ยังคง​สุภาพ​มาก​พอที่​จะ​ไม่​ติเตียน​มัน​ ​ซ้ำ​ยัง​กล่าว​ขอบคุณ​มัน​ด้วยซ้ำ

จนกระทั่ง​…​เขา​พบ​ว่า​ดวงตะวัน​เหนือ​หัว​ไม่ว่า​อย่างไร​ก็​ไม่​ตก​ดับ​ลับ​เหลี่ยม​เขา​เลย​ ​ส่วนตัว​เขา​ไม่ว่า​จะ​ทำ​อย่างไร​ก็​ออกจาก​สถานที่​แห่ง​นี้​ไม่ได้​ ​ในที่สุด​เขา​ก็​สัมผัส​ถึง​ความผิดปกติ​ได้​แล้ว​!

สถานที่​แห่ง​นี้​พิกล​ยิ่ง​ ​แม้แต่​เจ้า​อ้วน​ตัว​นี้​ก็​แปลก​มาก​เช่นกัน​!

ตอนที่​ตี้​เฮ่า​เพิ่ง​ร่วง​ลงพื้น​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​เจ้า​อ้วน​ตัว​นี้​จะ​คิด​ว่า​เขามอง​ไม่เห็น​มัน​!

หมอบ​อยู่​ตรงหน้า​เขา​นัยน์ตา​โตส​่​อง​ประกาย​จ้องมอง​เขา​ ​มอง​เขา​ตั้งแต่​หัว​จรด​เท้า​ ​แล้วก็​มอง​จาก​เท้า​จรด​หัว​ ​เพ่งพิศ​ดุจ​เขา​เป็น​สิ่งมีชีวิต​หายาก​ ​จ้องมอง​เขา​อย่าง​อาจหาญ

ตี้​เฮ่า​ถูก​มัน​เพ่งพิศ​แล้ว​ขนลุก​อยู่​บ้าง​ ​จึง​เอ่ย​ถาม​อย่าง​สุภาพ​ว่า​มัน​มอง​อะไร

ผล​คือ​เจ้า​อ้วน​ถลึงตา​มอง​เขา​ด้วย​สีหน้า​ตกตะลึง​ปาน​ถูก​ฟ้าผ่า​ ​‘​เจ้า​มองเห็น​ข้า​หรือ​?​!​’

ตี้​เฮ่า​เอ่ย​อยู่​ใน​ใจ​ ​มีตัว​ประหลาด​เพิ่ม​มา​อีกแล้ว​สินะ​ ​เจ้าตัว​ใหญ่​ขนาด​นี้​กอง​ตระหง่าน​อยู่​ตรงนี้​ ​แม้แต่​นภา​ก็​ถูก​บดบัง​ไป​ครึ่งหนึ่ง​แล้ว​ ​คุณชาย​อย่าง​ข้า​ต้องตา​บอด​แค่ไหน​กัน​ถึง​จะ​มองไม่เห็น​เจ้า​?

ด้วยเหตุนี้​ ​เขา​จึง​แสดงออก​ว่า​มองเห็น​มัน​ ​แถม​ยัง​มองเห็น​ทั้งตัว​เลย​ด้วย​ ​แม้แต่​สิ่ง​นั้น​ที่​แกว่งไกว​อยู่​บน​หัว​มัน​ก็​มองเห็น​อย่างชัดเจน

เขา​รู้สึก​ว่าวา​จานี​้​ของ​ตน​ธรรมดา​สามัญ​ ​ผล​คือ​หลังจาก​เจ้า​อ้วน​ได้​ฟัง​คำตอบ​ของ​เขา​แล้ว​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​ดีใจ​จน​ตีลังกา​กลางอากาศ​ที​หนึ่ง​ ​กระแทก​ใส่​เนินทราย​ลูก​หนึ่ง​ ​สะเทือน​แผ่นดิน​ให้​โยก​ไหว​ไป​สาม​ครา

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2962​ ​นี่​มัน​สถานที่​ผีสาง​อัน​ใด​กัน​แน่​?​!

‘​อุ​หวา​ ​เขามอง​เห็น​ข้า​!​ ​แถม​ยัง​ฟัง​ข้า​รู้เรื่อง​ด้วย​!​ ​โอ้​สวรรค์​ ​โอ้​สวรรค์​!​ ​โอ้​สวรรค์​!​’

ตี้​เฮ่า​พูดไม่ออก​แล้ว​…

เขา​รู้สึก​ว่า​ปฏิกิริยา​ของ​มังกร​ประทีป​ตัว​นี้​เกิน​เหตุ​ไป​แล้ว​!

ถึงอย่างไร​ตี้​เฮ่า​ก็​เป็น​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​ ​แตกฉาน​สารพัด​ภาษา​ ​ใน​บรรดา​นั้น​รวม​ภาษา​สัตว์​เอาไว้​ด้วย​ ​ย่อม​ฟัง​มังกร​ประทีป​ตัว​นี้​รู้เรื่อง

มองเห็น​มัน​ได้​ฟัง​มัน​รู้เรื่อง​ ​เดิมที​ก็​เป็นเรื่อง​ที่​ธรรมดา​ยิ่งนัก​เรื่อง​หนึ่ง​ ​ทว่า​มังกร​ประทีป​ชมพู​ตัว​นี้​ราวกับ​ได้รับ​สาร​กระตุ้น​ก็​มิ​ปาน​ ​หมุน​เป็น​วง​รอบตัว​เขา​ ​แทบจะ​เต้นระบำ​แล้ว

ตี้​เฮ่า​ถูก​ละออง​ทราย​ที่​ติด​มากั​บมัน​ด้วย​ปลิว​ใส่​เต็ม​หัว​ ​จึง​รีบ​ระงับ​ความ​คุ้มคลั่ง​ของ​มัน​ ​ถาม​มัน​ว่าที่​นี่​คือ​สถานที่​ไหน​?​ ​ทวีป​อะไร​?

มังกร​ประทีป​ชมพู​กลับ​บอก​เขา​ด้วย​สีหน้า​งงงวย​ว่า​ ​มัน​ไม่รู้​…

นับตั้งแต่​มัน​จำความได้​ก็​อยู่​กลาง​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​แล้ว​ ​ไม่เคย​ออก​ไป​จาก​ที่นี่​ ​และ​ออก​ไป​จาก​ที่นี่​ไม่ได้

ที่นี่​ร้าง​ผู้คน​ ​มี​คน​มา​เยือน​น้อย​ยิ่ง​ ​นานๆ​ ​ที​จะ​มี​ผู้​บำเพ็ญ​มาตร​วจ​สอบ​ที่นี่​บ้าง​เป็นครั้งคราว​ ​แต่​ก็​มองไม่เห็น​มัน​ ​ยิ่ง​ไม่ได้​ยิน​มัน​ด้วย​ ​ดังนั้น​มัน​จึง​อ้างว้าง​อย่างยิ่ง

มัน​ทราบ​จาก​ปากของ​ผู้​บำเพ็ญ​ที่นาน​ๆ​ ​จะ​มีมา​สักที​เหล่านั้น​ว่า​พวกเขา​ขนานนาม​ทะเลทราย​ผืน​นี้​ว่า​ทะเลทราย​เพลิงกัลป์​ ​เป็น​สถานที่​ต้องห้าม​ ​เป็น​สถานที่​ที่​ไม่​อาจ​เหยียบย่าง​เข้ามา​ได้​ง่ายๆ

เหตุผล​ที่​ผู้​บำเพ็ญ​เหล่านี้​แล่น​เข้ามา​ใน​ทะเลทราย​ผืน​นี้​เป็น​เพราะ​ต้องการ​ตามหา​ความจริง​เกี่ยวกับ​ ​‘​สุริยัน​ผลาญ​’​ ​ผล​คือ​พวกเขา​หาความ​จริง​ไม่​พบ​ ​แถม​ยัง​ร้อน​จนตาย​อยู่​ที่นี่​ด้วย

และ​ดวงวิญญาณ​ของ​คนที​่​สิ้นชีพ​อยู่​ที่นี่​ก็​ออก​ไป​ไม่ได้​ ​ต้อง​ถูก​ดวงตะวัน​ของ​ที่นี่​สาดส่อง​ใส่​ตรงๆ​ ​จน​วิญญาณ​แตกสลาย​ไป​ ​ทิ้ง​เพียง​โครงกระดูก​ขาวโพลน​โครง​แล้ว​โครง​เล่า​เอาไว้​ใน​ทะเลทราย​ผืน​นี้

ยาม​ที่​มังกร​ประทีป​ชมพู​บอก​ความจริง​ที่ว่า​ ​‘​ออก​ไป​ไม่ได้​’​ ​แก่​ตี้​เฮ่า​ ​ตี้​เฮ่า​ไม่ได้​เก็บ​มา​ใส่ใจ​เลย

เขา​อนุมาน​ตามเรื่อง​ราว​ที่​ตน​ได้​ทราบ​ว่า​ ​ที่นี่​น่าจะเป็น​เขตแดน​ปิดผนึก​แห่งหนึ​่ง​ ​ส่วน​มังกร​ประทีป​ชมพู​ตัว​นี้​ก็​เป็น​สัตว์​ผู้พิทักษ์​ที่อยู่​ภายใน​ผนึก​ ​เพียงแต่​ตัว​มัน​เอง​ไม่ทราบ​ความ​ก็​เท่านั้น

ถ้า​เขา​ไม่ได้​มาที​่​นี่​ก็แล้วไป​เถิด​ ​แต่​ในเมื่อ​มาที​่​นี่​แล้ว​ ​ก็​จำเป็นต้อง​ทำลาย​เขตแดน​ของ​สถานที่​แห่ง​นี้​เสีย​ ​ไป​จาก​ดินแดน​รกร้าง​แห่ง​นี้​ ​จากนั้น​ก็​หาวิ​ธี​กลับ​ไป​ที่​ทวีป​ซิง​เย​วี่​ยอี​กค​รั้ง

จู่ๆ​ ​เขา​ก็​ถอด​วิญญาณ​ออกมา​กะทันหัน​ ​ท่าน​แม่​ของ​เขา​ต้อง​ตื่นตระหนก​มาก​เป็นแน่​ ​ไม่รู้​ว่า​จะ​ตามหา​เขา​อย่างไรบ้าง​ ​เขา​ไม่​อยาก​ให้ท่าน​แม่​เป็นกังวล

เขา​เชี่ยวชาญ​การ​ทำลาย​เขตแดน​ ​ขอ​แค่​ให้​เขา​ได้​พักฟื้น​ฟู​สักหน่อย​ ​ก็​สามารถ​ฟื้นฟู​พลังงาน​จิตวิญญาณ​ได้​ ​การ​ทำลาย​เขตแดน​ของ​ที่นี่​ก็​มิใช่​เรื่องใหญ่​แล้ว

สถานที่​แห่ง​นี้​ร้อนระอุ​ดุจ​ภูเขาไฟ​ ​ดวงตะวัน​มหึมา​ส่อง​จน​เขา​หลั่ง​เหงื่อ​จน​เลื่อม​ไป​ทั้งตัว​แล้ว​ ​เขา​เอ่ย​ถาม​มังกร​ประทีป​ชมพู​ ​“​ในเมื่อ​เจ้า​เป็น​ชาว​ท้องถิ่น​ของ​ที่นี่​ ​เช่นนั้น​น่าจะ​ทราบ​กระมัง​ว่า​มี​จุด​ไหน​บ้าง​ที่​ร่มเย็น​?​ ​พา​ข้า​ไป​พัก​สักหน่อย​เถิด​ ​กลับมา​แล้ว​ข้า​จะ​ได้​พา​เจ้า​ออก​ไป​”

หลังจาก​มังกร​ประทีป​ชมพู​คิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ ​ก็​เริ่ม​คู้​กาย​ลง​แล้ว​ตวัด​กรงเล็บ​ขุดคุ้ย​พื้นทราย​ใต้​ร่าง​ ​ขุด​จน​เป็น​แอ่ง​ทราย​ที่​กว้าง​และ​ลึก​แอ่ง​หนึ่ง​ ​จากนั้น​ก็​กระโจน​ลง​ไป​ ​ร้อง​บอก​ตี้​เฮ่า​ ​‘​ตรงนี้​จะ​ทำให้​เย็น​ขึ้น​เร็ว​หน่อย​’

ตี้​เฮ่า​พูดไม่ออก​เลย​…

มังกร​ประทีป​ชมพู​ยัง​ดึง​โครงกระดูก​ขนาดใหญ่​โครง​หนึ่ง​ออกมา​จาก​พื้นทราย​ด้วย​ ​ยื่น​ให้​เขา​อย่าง​มีน้ำใจ​ ​‘​สิ่ง​นี้​สามารถ​ให้​ร่ม​ได้​นิดหน่อย​’

ด้วยเหตุนี้​ ​ตี้​เฮ่า​จึง​รับ​โครงกระดูก​นี้​มาป​้​อง​ไว้​เหนือ​หัว​ ​กระโดด​เข้าไป​ใน​แอ่ง​ทราย​นี้​เพื่อ​หลบเลี่ยง​แสงแดด​ที่​แผดเผา​ร่าง

เดิมที​เขา​คิด​จะ​รอ​ให้​ถึง​ตอนค่ำ​แล้ว​ค่อย​สำรวจ​ภายใน​ทะเลทราย​ผืน​นี้​ให้​ดี​ ​เสาะหา​ปากทาง​ของ​เขตแดน​ ​จากนั้น​ก็​ทำลาย​เสีย

แต่​เขา​รอ​แล้ว​รอ​เล่า​รอ​อย่างไร​ฟ้า​ก็​ไม่​มืด​เสียที​ ​ดวงตะวัน​มหึมา​ดวง​นั้น​แขวนลอย​อยู่​เหนือศีรษะ​ตลอด​ ​นี่​ทำให้​เขา​ค่อนข้าง​กระวนกระวายใจ​ยิ่งนัก

เขา​เอ่ย​ถาม​มังกร​ประทีป​ชมพู​ว่า​ ​ฟ้า​จะ​มืด​ตอน​ไหน​กัน​แน่​?​ ​ตะวัน​ดวง​นั้น​จะ​ตกดิน​เมื่อไหร่​?

คำตอบ​ของ​มังกร​ประทีป​ทำให้​เขา​สิ้นหวัง​ใน​ชั่วพริบตา​ ​‘​ฟ้า​มืด​?​ ​อะไร​คือ​ฟ้า​มืด​หรือ​?​ ​นับแต่​ข้า​จำความได้​ ​ที่นี่​ก็​เป็น​เช่นนี้​มาโดยตลอด​นะ​’

ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​เป็น​ตะวัน​ไม่​ลาลับ​!

นี่​มัน​สถานที่​ผีสาง​อัน​ใด​กัน​แน่​?​!

ด้วยเหตุนี้​ ​ตี้​เฮ่า​จึง​ไม่​คิด​จะ​ซุก​อยู่​ใน​แอ่ง​ทราย​นี้​อีกแล้ว​!

เขา​ต้อง​ออก​ไป​ ​ไม่อยู่​ใน​สถานที่​บ้าบอ​แห่ง​นี้​แล้ว

พลัน​มี​ความเปลี่ยนแปลง​มา​เยือน​อย่าง​ฉับพลัน

ยาม​นั้น​ตี้​เฮ่า​เพิ่ง​กระโจน​ออกมา​จาก​แอ่ง​ทราย​ ​ทันทีที่​เงยหน้า​ขึ้น​ ​ได้​มองเห็น​คน​ผู้​หนึ่ง​ปรากฏตัว​ขึ้น​ท่ามกลาง​ทราย​เหลือง​ที่​ทอด​ยาว​อยู่​เบื้องหน้า​ ​คน​ผู้​นี้​สวม​อาภรณ์​ขาว​เดิน​ซวนเซ​ ​สายลม​กรรโชก​พัดพา​กระโปรง​ของ​นาง​ให้​ปลิว​ไสว

ตี้​เฮ่า​ชะงัก​ไป​ทันที​!

ท่าน​แม่​!​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​ท่าน​แม่​ของ​เขา​จะ​ปรากฏตัว​ขึ้น​ที่นี่​!

————————————————————————————-