หากให้พูดตามหลักเหตุผลแล้วด้วยบรรยากาศที่หนาวเย็นอันเนื่องมาจากพลังแห่งยมโลกที่มีอยู่หนาแน่นในสระน้ำอเวจี อย่าว่าแต่ผีเสื้อตัวเล็ก ๆ เลย แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญธรรมดาก็อยู่รอดลำบาก ดังนั้นมันจึงแปลกประหลาดเป็นอย่างมากที่มีผีเสื้อปรากฏขึ้นแบบนี้ได้
เมื่อเห็นผีเสื้อสีเทาปรากฏขึ้นแบบนี้ หลิงตู้ฉิงก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เนื่องจากนี่เป็นสัญญาณบ่งบอกว่า อี้ลั่วเอ๋อได้สำเร็จเคล็ดวิชาผีเสื้อยมโลกเริงระบำไปอีกระดับแล้ว
และในทันทีที่ผีเสื้อปรากฏขึ้น ชายร่างผอมที่ยืนจ้องอี้ลั่วเอ๋ออยู่นานก็อดใจไม่ไหวทันที และพุ่งตัวเข้าไปหาอี้ลั่วเอ๋อที่กำลังแช่ตัวอยู่กลางสระ
เมื่อเห็นเช่นนี้ หลิงตู้ฉิงกลับส่ายหัวด้วยความเหนื่อยใจพร้อมกับเอามือไพล่หลังราวกับเขาไม่เห็นว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น
หากเป็นก่อนหน้านี้ หลิงตู้ฉิงคงหยุดชายผู้นี้ไปแล้ว แต่ในตอนนี้เมื่ออี้ลั่วเอ๋อสำเร็จเคล็ดวิชาผีเสื้อยมโลกเริงระบำไปอีกระดับ เขาจึงไม่มีอะไรต้องห่วงอีกต่อไป
และทุกอย่างก็เป็นอย่างที่คาดไว้ ในทันทีที่ชายผู้นี้พุ่งตัวเข้าไปถึงระยะ 100 เมตรก่อนจะถึงตัวอี้ลั่วเอ๋อ ผีเสื้อสีเทาจู่ ๆ ก็ปรากฏตัวขึ้นขวางหน้าชายร่างผอมเอาไว้
ชายร่างผอมแสดงสีหน้าหงุดหงิดและปล่อยฝ่ามือบดขยี้ผีเสื้อจนแหลกเละในทันที จากนั้นเขาก็พุ่งไปหาอี้ลั่วเอ๋อต่อ
ในเวลาเดียวกับที่ชายร่างผอมสังหารผีเสื้อสีเทา อี้ลั่วเอ๋อก็ลืมตาขึ้นตื่นจากภวังค์
เมื่อลืมตาขึ้น นางมองไปที่ชายร่างผอมที่กำลังพุ่งเข้ามาด้วยสีหน้าเย็นชา จากนั้นนางกระพือปีกรัวและเปลี่ยนพลังแห่งยมโลกอันหนาวเหน็บให้ควบแน่นกลายเป็นผีเสื้อจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าใส่ชายร่างผอมในทันที
ชายร่างผอม เมื่อเห็นผีเสื้อจำนวนมหาศาลกำลังพุ่งเข้ามาหา เขาก็รีบถอยกลับทันทีและตะโกนว่า “ข้าไม่มีเจตนาร้ายต่อเจ้า ข้าแค่ต้องการที่จะเป็นคู่บำเพ็ญเพียรของเจ้าเท่านั้น พวกเราทั้งคู่ต่างบ่มเพาะโดยใช้พลังแห่งยมโลกเหมือนกัน หากพวกเรากลายเป็นคู่บำเพ็ญเพียรพวกเราจะยิ่งเกื้อหนุนให้กันและกันไปได้ไกลกว่าเดิม!”
อี้ลั่วเอ๋อพ่นลมออกจมูกด้วยความไม่พอใจและพูดว่า “บอกว่าจะให้ข้าเป็นคู่บำเพ็ญเพียรของเจ้าเนี่ยนะไม่ได้มีเจตนาร้าย? นี่เจ้าคิดว่าเจ้าจะได้ตัวข้าง่ายขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ?”
“ลั่วเอ๋อ เหตุผลหลักที่ชายผู้นั้นอยากจะได้เจ้ามาเป็นคู่ครองก็เพราะเขาต้องการใช้เจ้าเป็นช่องทางในการดึงดูดพลังแห่งยมโลกเพื่อนำมาบ่มเพาะ” หลิงตู้ฉิงเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา
“อะไรนะ? นี่เจ้ากล้าคิดจะใช้ข้าเพิ่มระดับการบ่มเพาะของเจ้างั้นเหรอ? เจ้านี่มันสมควรตายสิ้นดี!” อารมณ์ของอี้ลั่วเอ๋อกลายเป็นเดือดดาลในทันที
นางเคยมีความหลังฝังใจอยู่แล้วในตอนที่นางถูกจับมาขายที่อาณาเขตนภาเพื่อให้เป็นของเล่นของเศรษฐี ดังนั้นเมื่อนางรู้ว่าชายร่างผอมผู้นี้ต้องการใช้นางเป็นเครื่องมือในการบ่มเพาะของเขา ซึ่งมันก็ไม่ต่างอะไรกับว่าเขาเห็นนางเป็นของสิ่งหนึ่ง นางจึงรู้สึกถูกจี้ปมและเดือดดาลขึ้นมาในทันที
อี้ลั่วเอ๋อกระพือปีกพุ่งตัวขึ้นจากน้ำในทันที จากนั้นนางเร่งโคจรพลังส่งไปที่เหล่าผีเสื้อสีเทามากขึ้นเรื่อย ๆ ส่งผลให้เหล่าผีเสื้อตีวงล้อมรอบร่างของชายร่างผอมและบินวนไปรอบ ๆ ราวกับพวกมันกำลังเต้นระบำกันอยู่
เมื่อสัมผัสได้ถึงภัยคุกคามร้ายแรงถึงชีวิตจากเหล่าผีเสื้อสีเทา ชายร่างผอมจึงรีบโคจรพลังเปิดใช้ทักษะอาณาเขตสวรรค์ล้อมรอบกายตัวเองเพื่อป้องกันการโจมตีใด ๆ ก็ตามที่กำลังจะมาจากเหล่าผีเสื้อสีเทาที่เต้นระบำรอบกายของเขา
ในเวลาเดียวกัน อี้ลั่วเอ๋อก็กระพือปีกไวขึ้นและไวขึ้นส่งผลให้เหล่าผีเสื้อสีเทาเริ่มเปลี่ยนร่างกลายเป็นอักขระโบราณไปทีละตัวสองตัวเรื่อย ๆ
อักขระโบราณเหล่านั้นไม่เพียงลอยไปมาอยู่เฉย ๆ แต่พวกมันกลับเริ่มหลอมรวมกันค่อย ๆ ควบแน่นกันเป็นประตูขนาดใหญ่ ซึ่งมีความสูงราว 3 เมตร
ทางด้านของหลิงตู้ฉิง เมื่อเห็นประตูนี้เขาก็รู้ได้ทันทีว่ามันคือประตูที่เชื่อมต่อกับยมโลก ซึ่งมันทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มขมขื่น
เขาสามารถบอกได้ว่า ถ้าหากอี้ลั่วเอ๋อยังคงใช้เคล็ดวิชาผีเสื้อยมโลกเริงระบำต่อไปอีกบานประตูยมโลกจะต้องเปิดออก ซึ่งการเปิดประตูยมโลกนั้นมันไม่ใช่เรื่องที่ดีสักเท่าไหร่
แต่ถึงแม้เขาจะรู้แบบนี้เขาก็ไม่ได้ห้ามนาง เนื่องจากถ้าอี้ลั่วเอ๋อพลาดโอกาสนี้ไป การบ่มเพาะเคล็ดวิชาผีเสื้อยมโลกเริงระบำของนางในอนาคตจะยิ่งมีอุปสรรคมากขึ้นกว่าเดิม
เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาจึงคิดที่จะแก้ปัญหาที่ตัวของเขาเองก่อน
หลิงตู้ฉิงรีบเดินกลับไปที่ค่ายกลกระบี่เหินเมฆา จากนั้นเขาพูดกับทุก ๆ คนว่า “หมิงยู่หลอมรวมเข้ากับข้า ส่วนคนอื่น ๆ ถอยออกไป 3,000 กิโลเมตรทันที และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นที่นี่พวกเจ้าจง ห้ามมอง ห้ามพูดและทำเป็นว่าพวกเจ้าไม่รู้ไม่ชี้ไปให้หมด”
เมื่อได้ยินคำสั่งเช่นนี้ ทุกคนต่างก็พากันรู้สึกประหม่า พวกเขารีบทำตามที่หลิงตู้ฉิงบอกในทันที และรีบถอยไปตามที่สั่งอย่างรวดเร็ว
เมื่อหมิงยู่หลอมรวมเข้ามาในร่าง หลิงตู้ฉิงก็เริ่มวาดอักขระ และประทับพวกมันลงในร่างกายของเขาเพื่อซ่อนกลิ่นอายของหมิงยู่จนหมดจนราวกับว่าเขากลายเป็นผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์สมบูรณ์ด้วยตนเองโดยที่ไม่ใช่หมิงยู่เป็นผู้เกื้อหนุน
เมื่อเตรียมการสำหรับทุกคนเรียบร้อยแล้ว หลิงตู้ฉิงก็กลับไปยืนที่ริมสระและเรียกเอาง้าวเทวะพินาศจำลองมาถือไว้ในมือราวกับว่าตอนนี้เขาเตรียมพร้อมที่จะเผชิญกับศัตรูที่แข็งแกร่ง
ทางด้านของกลางสระน้ำอเวจี ตอนนี้การต่อสู้ของอี้ลั่วเอ๋อกับชายร่างผอมกำลังตึงเครียดขึ้นรื่อย ๆ
ถึงแม้ว่าอี้ลั่วเอ๋อจะเสียเปรียบชายร่างผอมในด้านระดับการบ่มเพาะถึง 2 ขั้น แต่นางก็ยังสามารถต่อกรกับชายผู้นั้นได้อย่างไม่เสียเปรียบเลย
ภายใต้อำนาจของเคล็ดวิชาผีเสื้อยมโลกเริงระบำ พลังแห่งยมโลกจำนวนมหาศาลที่อยู่ในสระน้ำยมโลกก็ก่อรูปกลายเป็นผีเสื้อสีเทาจำนวนมากขึ้นเรื่อย ๆ และพุ่งเข้าไปบินวนชายร่างผอม แต่เมื่อพวกมันบินไปได้สักพัก พวกมันก็กลายเป็นอักขระโบราณและลอยไปหาประตูยมโลกบานยักษ์ที่เริ่มจะเด่นชัดขึ้น…
แต่แล้วเมื่อผ่านไปอีกพักใหญ่ บานประตูทั้งสองบานของประตูยมโลกก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะเปิดขึ้นแม้แต่น้อย
ส่วนทางด้านชายร่างผอมที่รู้แล้วว่าประตูที่ปรากฏขึ้นคือประตูยมโลก เขาก็แสดงสีหน้าหวาดผวาทันทีและรีบตะโกนขึ้น “ข้าคือศิษย์จากสำนักยมโลก หยูหมิงเย่ เจ้าควรจะรีบหยุดเดี๋ยวนี้ ไม่เช่นนั้นสำนักของข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปแน่!”
อี้ลั่วเอ๋อพูดขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นวันนี้ ข้าจะต้องฆ่าเจ้าให้ได้โทษฐานที่เจ้าบังอาจคิดใช้ข้าเป็นเครื่องมือการบ่มเพาะ!”
ถึงแม้ว่าอี้ลั่วเอ๋อจะพูดข่มขู่ไปเช่นนั้น แต่ตอนนี้นางก็เริ่มรู้สึกใจคอไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่เช่นกัน เพราะประตูยมโลกที่นางเรียกออกมามันไม่ยอมเปิดออกสักที
หลิงตู้ฉิงที่เห็นเช่นนี้ก็ส่ายหัว จากนั้นเขาวาดอักขระโบราณขึ้นบนอากาศและส่งมันไปประทับที่ร่างของอี้ลั่วเอ๋อพร้อมกับตะโกนว่า “ผีเสื้อเริงระบำนำทางวิญญาณหวนคืนยมโลก เปิด!”
เมื่ออักขระที่หลิงตู้ฉิงวาดขึ้นหลอมรวมเข้าไปในร่างของอี้ลั่วเอ๋อ การเปลี่ยนแปลงอันรุนแรงก็บังเกิด
ร่างของอี้ลั่วเอ๋อพร้อมกับเหล่าผีเสื้อสีเทาทั้งหลายจู่ ๆ ก็ถูกดูดไปที่ประตูยมโลก ซึ่งโดยเฉพาะร่างของอี้ลั่วเอ๋อนั้นได้ถูกตรึงติดอยู่กับบานประตูยมโลก
ปีกของนางทั้ง 2 ข้างกลายเป็นหลอมรวมติดกับบานประตูทั้งสอง ส่วนร่างของนางถูกหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับประตูอยู่ตรงจุดระหว่างกึ่งกลางบานประตูทั้งสอง
อี้ลั่วเอ๋อพยายามอย่างสุดชีวิตในการขยับปีกนาง ซึ่งส่งผลให้บานประตูยมโลกทั้งสองที่เชื่อมติดกับปีกของอี้ลั่วเอ๋อก็ค่อย ๆ ขยับเปิดออก แต่สิ่งนี้มันแลกมาด้วยความทรมานสาหัสของนาง เนื่องจากร่างของนางก็ค่อย ๆ ถูกฉีกออกไปด้วย
ในทันทีที่บานประตูทั้งสองถูกเปิดออก พลังแห่งยมโลกอันรุนแรงก็พวยพุ่งออกมาจากช่องว่างของบานประตูที่กำลังเปิดออกทันที ส่งผลให้ร่างของอี้ลั่วเอ๋อแตกสลายกลายเป็นผีเสื้อสีเทาจำนวนมหาศาลบินล่องลอยไปทั่วบริเวณ
ตอนนี้ในที่สุดประตูยมโลกก็เปิดออกอย่างสมบูรณ์!
เมื่อประตูยมโลกเปิดออก ดวงวิญญาณของหยูหมิงเย่ก็ถูกบังคับให้ลอยเข้าไปในประตูยมโลกด้วยความไม่เต็มใจทันที
แต่แล้วก่อนที่ดวงวิญญาณของหยูหมิงเย่จะทันได้พ้นข้ามไปในประตูยมโลก ร่างของชายผู้หนึ่งก็ปรากฏขึ้นจากด้านในประตูซะก่อน ซึ่งเป็นโชคดีของหยูหมิงเย่ที่ในเวลาเดียวกันแรงดึงดูดจากประตูยมโลกก็หยุดลง ทำให้เขารอดตายอย่างหวุดหวิด
หลิงตู้ฉิงยกง้าวเทวะพินาศชี้ไปที่ชายผู้นั้นที่กำลังจะเดินออกมาจากประตูยมโลก และพูดว่า “กลับไปซะ!”