เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1907 ถึงปรมาจารย์สูงสุดบนเส้นทางมนุษย์
ณ จุดนี้ ฟางหยวนไม่เหมือนก่อนหน้าอีกต่อไป
วังสวรรค์ทําให้เขามีชื่อเสียง แม้เขาจะเป็นเพียงผู้อมตะระดับเจ็ด แต่เขาสามารถสังหารผู้อมตะระดับแปดส่วนใหญ่บนโลกใบนี้
“บรรพชน” เฉินกงเจิ้งส่งวิญญาณบนเส้นทางแห่งข้อมูลที่บันทึกทุกสิ่งเกี่ยวกับฟางหยวนให้กับเฉินซาน
“ฟางหยวน กระทั่งวังสวรรค์ก็ไม่สามารถทําสิ่งใดกับเข้างั้นหรือ? ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนใจ!” ดวงตาของเฉินซานส่องประกายขึ้น เขาหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ผู้ใดจะคิดว่าคนเช่นเจ้าจะปรากฏขึ้นบนโลกใบนี้ ช่างวิเศษนัก ตอนนี้ข้าไม่รู้สึกเหงาอีกต่อไป”
หลังกล่าวจบคํา เขาก็ระเบิดกลิ่นอายที่ทรงพลังออกมา
เมื่อสัมผัสถึงจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ของเฉินซาน เฉินกงเจิ้งก็กลับมามั่นใจอีกครั้ง “ข้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฟางหยวน แต่บรรพชนเฉินซานอยู่ที่นี่ เขาไม่ใช่ผู้อมตะระดับแปดทั่วไป ผลลัพธ์ยังไม่แน่ชัด!”
ขณะที่เขากําลังคิดเรื่องนี้ แสงสีเงินก็ส่องประกายขึ้นเติมเต็มวิสัยทัศน์ของเขา
“บัดซบ!” เฉินกงเพิ่งรู้สึกถึงอันตราย เขาเร่งล่าถอย
วินาทีต่อมาเรือรบหมื่นปีก็พุ่งเข้ามายังตําแหน่งเดิมของเขา หากเขาไม่หลบ เขาอาจได้รับบาดเจ็บสาหัสหรืออาจเสียชีวิตไปแล้ว
นี่คือข้อได้เปรียบของคฤหาสน์วิญญาณอมตะ
เรือรบหมื่นปีพุ่งต่อไปหาเฉินซานโดยไม่สนใจเฉินกงเจิ้ง
เฉินซานไม่กล้าทดสอบพลังอํานาจของเรือรบหมื่นปีด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่า เขาถูกบังคับให้ล่าถอยเช่นกัน
เฉินกงเจิ้งและสมาชิกตระกูลเฉินต้องการช่วยแต่พวกเขาก็ไม่สามารถทําสิ่งใด
“บัดซบ!” เฉินกงเจิ้งกัดฟันแน่น ในสถานการณ์นี้ความเหนือกว่าด้านจานวนคนของตระกูลเฉินกลายเป็นได้ประโยชน์ พวกเขาทําได้เพียงเฝ้ามองฟางหยวนต่อสู้กับเฉินซานเท่านั้น
สําหรับเลี้ยวหมิงเฉินและคนอื่นๆ พวกเขาไม่กล้าเข้าร่วมในการต่อสู้ พวกเขาเร่งล่าถอยและซ่อนตัวอยู่ที่มุมหนึ่งของสนามรบ
“เฉินซาน ในฐานะบรรพชนของตระกูลเฉิน สิ่งที่เจ้าทําได้มีเพียงการวิ่งหนีไปรอบๆงั้นหรือ?” ฟางหยวนเย้ยหยันอยู่ในเรือรบหมื่นปี
แม้เขาจะสามารถนําเรือรบหมื่นปีออกมาแต่เขาไม่สามารถนําผู้ใต้บังคับบัญชาออกมา เขาต้องควบคุมเรือรบหมื่นปีด้วยตัวเขาเพียงลําพัง
หากเขาสามารถนําผู้ใต้บังคับบัญชาออกมา เขาจะกลายเป็นฝ่ายได้เปรียบด้านจํานวนคน
“ฮีม เด็กน้อย ช่างหยิ่งยโสนัก!” เฉินซานหยุดอยู่กลางอากาศและกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะด้วยความโกรธ
ความสําเร็จด้านการบินของเฉินซานสูงมาก เขาสามารถบินหนีเรือรบหมื่นปีได้อย่างคล่องแคล่ว
ระหว่างการหลบหนี เขาเริ่มเตรียมท่าไม้ตายอมตะและสามารถปลดปล่อยมันออกมาในที่สุด
ท่าไม้ตายอมตะเพลงกลางคืน!
บทเพลงที่โศกเศร้าดังไปทั่วสนามรบ คลื่นแห่งความเศร้าพุ่งเข้าสู่หัวใจของผู้คนตลอดเวลา
ฮวาตี้และเฟิงเจียงเริ่มร้องไห้
เสี่ยวหมิงเฉิน เหรินซิ่วผิง และคนอื่นๆต่างแสดงออกด้วยใบหน้าที่เศร้าโศก
ฟางหยวนกันเสียงเย็น เรือรบหมื่นปีส่องประกายสดใสและช่วยปิดกั้นพลังอํานาจของเพลงกลางคืนเอาไว้
แต่เฉินซานบรรลุเป้าหมายของเขาแล้ว
เป้าหมายของเขาไม่ใช่การกําจัดผู้อมตะแต่เพื่อสร้างสภาพแวดล้อมในสนามรบ
เพลงกลางคืนทําให้ท้องฟ้ากลายเป็นมืดครื้ม หมอกหนาทึบลอยเข้ามาปกคลุมพื้นที่เอาไว้ทั้งหมด ทะเลปีศาจร่ําไห้กลายเป็นมืดมิด
กลุ่มผู้อมตะถูกขังอยู่ในสนามรบที่มืดมิดและไม่สามารถมองเห็นสิ่งใด สิ่งที่พวกเขาได้ยินมีเพียงเสียงเพลงที่ทําให้ขวัญกําลังใจของพวกเขาตกต่ําลงเท่านั้น
แม้ฟางหยวนแทบไม่ได้รับผลกระทบจากมันแต่ความมืดที่อยู่รอบๆก็ยังปิดบังวิสัยทัศน์ของเขา
ฟางหยวนกระตุ้นใช้วิธีตรวจสอบของเขาเพื่อค้นหาตําแหน่งของเฉินซาน
แต่เฉินซานกลับหัวเราะ “ฟางหยวน เจ้าตกลงสู่หลุมพรางของข้าแล้ว”
หลังกล่าวจบคำ เขาก็กระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะอีกครั้ง
ท่าไม้ตายอมตะ บาดเจ็บเล็กน้อย!
ฟางหยวนถูกโจมตีโดยตรง
เขาตระหนักได้อย่างรวดเร็ว นี่เป็นท่าไม้ตายอมตบนเส้นทางมนุษย์! ไม่แปลกใจเลยที่เรือรบหมื่นปีไม่สามารถป้องกันมัน
คฤหาสน์วิญญาณอมตะมีทั้งความสามารถในการโจมตีและป้องกัน โดยปกติแล้วผู้อมตะจะปลอดภัยมากหากอยู่ในคฤหาสน์วิญญาณอมตะ
แต่การป้องกันดังกล่าวยังไม่สมบูรณ์แบบ
ฟางหยวนออกแบบเรือรบหมื่นปีโดยพิจารณาถึงการโจมตีของเส้นทางส่วนใหญ่ แต่เส้นทางมนุษย์เป็นจุดอ่อนของเขา ความสําเร็จบนเส้นทางมนุษย์ของเขายังไม่สูงนัก
สิ่งสําคัญที่สุดคือฟางหยวนขาดวิญญาณอมตะบนเส้นทางมนุษย์
เฉินซานมีวิญญาณอมตะบนเส้นทางมนุษย์!” ฟางหยวนเข้าใจรากฐานของศัตรูมากขึ้นเล็กน้อย
ในแง่ของข้อมูล ฟางหยวนเป็นฝ่ายพ่ายแพ้
เขาไม่รู้จักเฉินซานมากนักแต่เฉินซานรู้เรื่องของเขา
ฟางหยวนมีไพ่ตายมากมายที่เก็บซ่อนไว้แต่เขาไม่ต้องการเปิดเผยพวกมันออกมาในเวลานี้
ในถ้ําสวรรค์วาฬมังกรฟ้า ฟางหยวนไม่สามารถโจมตีเฉินกงเจิ้ง เสี่ยวหมิงเฉิน และคนอื่นๆ หลังจากออกไปข้อมูลของเขาจะถูกเผยแพร่
ดังนั้นฟางหยวนจึงตัดสินใจใช้วิธีที่เขาเคยใช้ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้
ท่าไม้ตายอมตะดาบรุ่งอรุณ!
ดาบเงินจํานวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าไปหาเฉินซาน
แต่เฉินซานกลับหัวเราะเสียงดังโดยไม่หลบเลี่ยง
เขาถูกโจมตีและได้รับบาดเจ็บสาหัส
แต่หลังจากนั้นบาดแผลทั่วร่างของเขากลับหายไปและกลายเป็นร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋
“อัศจรรย์นัก! บันทึกของตระกูลกล่าวได้ถูกต้องจริงๆ บรรพชนเฉินซานเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการรักษา! เฉินกงเจิ้งอุทานอยู่ในใจ
เมื่อเฉินซานยังเด็ก เขาเป็นหมอที่เก่งกาจ เขาเดินทางไปทั่วทะเลตะวันออกและมีชื่อเสียงโด่งดังจากการักษาผู้คนมากมายโดยไม่เก็บค่ารักษา ไม่ว่าเขาจะเดินทางไปที่ใด เขาจะได้รับการต้อนรับที่อบอุ่นเสมอ
อย่างไรก็ตามเขากลับก้าวเข้าสู่เส้นทางสายปีศาจในภายหลัง เขากระทําความชั่วทุกประเภท แต่ผู้คนไม่สามารถเชื่อมโยงอาชญากรรมเหล่านั้นกับเขา
ในเรือรบหมื่นปี ฟางหยวนรู้สึกถึงสิ่งผิดปกติ วิธีรักษาของเขาเป็นวิธีบนเส้นทางมนุษย์!”
ดาบรุ่งอรุณยังพุ่งเข้าโจมตีเฉินซานอย่างต่อเนื่อง
อย่างไรก็ตามอาการบาดเจ็บของเขากลับหายสนิทแทบจะในทันที
ท่าไม้ตายอมตะ บาดเจ็บร่วมกัน!
เฉินซานใช้ท่าไม้ตายอมตะที่เตรียมไว้
ในเรือรบหมื่นปี บาดแผลจํานวนนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นบนร่างของฟางหยวน
บาดแผลเหล่านั้นเต็มไปด้วยร่องรอยของพลังงานแห่งเต๋าบนเส้นทางมนุษย์ นทําให้ฟางหยวนตระหนักถึงอันตรายร้ายแรง
ในช่วงเวลาสําคัญฟางหยวนกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งปัญญา
ความคิดจํานวนนับไม่ถ้วนปะทุขึ้นในใจของเขาและพุ่งชนกันด้วยความเร็วสูง
“วิธีของเฉินซานแปลกประหลาดมาก เขาสามารถโจมตีข้าได้โดยตรง
“นี่เป็นท่าไม้ตายที่น่ากลัว ความสําเร็จบนเส้นทางมนุษย์ของเขาสูงกว่าข้ามาก ข้าเกรงว่าเขาจะเป็นถึงปรมาจารย์สูงสุดบนเส้นทางมนุษย์!”
“ท่าไม้ตายส่วนใหญ่จําเป็นต้องระบุเป้าหมาย แต่เขาสัมผัสถึงข้าได้อย่างไร?
เข้าใจแล้ว ท่าไม้ตายบนเส้นทางแห่งเสียงก่อนหน้านี้เป็นเหยื่อล่อให้ข้าติดกับ จากนั้นเขาก็ใช้การเชื่อมโยงนี้ระบุตําแหน่งของข้า
ในเวลาเพียงครึ่งลมหายใจ ฟางหยวนก็เข้าใจสถานการณ์แล้ว
เขาเคลื่อนไหวทันที
เรือรบหมื่นปีถอยกลับและหยุดใช้ดาบรุ่งอรุณ ขณะเดียวกันฟางหยวนก็เร่งรักษาอาการบาดเจ็บของตน
ปฏิกิริยาตอบสนองที่รวดเร็วของฟางหยวนทําให้เฉินซานตกตะลึงเล็กน้อย
หลังจากชั่วครู่เฉินซานก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฟางหยวน เจ้าคิดว่าจะปลอดภัยหากไม่โจมตีข้างั้นหรือ? ฮ่าฮ่าฮ่า ระวังให้ดี!”
หลังกล่าวจบคํา เขาก็กระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะอีกครั้ง เขากดฝ่าลงบนหน้าอกของตนเอง
ท่าไม้ตายอมตะ บาดเจ็บปานกลาง!
เฉินซานโจมตีตนเอง!
ใบหน้าของเขากลายเป็นซีดขาว
ขณะเดียวกันในเรือรบหมื่นปีฟางหยวนก็กระอักเลือดคำโตออกมาจากปาก