บทที่ 2997 ความชอบของนาง 2 / บทที่ 2998 ความชอบของนาง 3

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​2997​ ​ความชอบ​ของ​นาง​ ​2

​นาง​โบก​แขน​เสื้อ​ไป​ทาง​พวก​ตี้​เฮ่า​ครา​หนึ่ง

​ตี้​เฮ่า​ ​มังกร​ประทีป​ชมพู​ ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​…​ปะติ​มากร​รม​น้ำแข็ง​ทั้ง​สาม​ชิ้น​สลายตัว​เป็น​ละออง​น้ำแข็ง​ ​หลอมละลาย​ไป​ท่ามกลาง​หิมะ​น้ำแข็ง​หมื่น​จั้ง

​“​เฮ่า​เอ๋อร​์​!​”​ ​เบื้องหน้า​กู้​ซีจิ​่ว​พลัน​มืดมิด​ ​สีหน้า​แปรเปลี่ยน​ ​คำราม​อยู่​ใน​ลำคอ​ ​หมาย​จะ​ตะโกนเรียก​ชื่อ​บุตรชาย​ ​ใน​ทรวงอก​ราวกับ​จม​ลง​สู่​หิมะ​น้ำแข็ง​ใน​ทันใด​ ​เหน็บ​หนาว​จน​น่ากลัว​!

​เธอ​ดั้นด้น​ตามมา​ถึงที่​นี่​ด้วย​ความลำบาก​ลำ​บน​ ​ก็​เพื่อ​ช่วยเหลือ​บุตรชาย​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​เลย​ว่า​บุตรชาย​จะ​สลาย​ไป​เช่นนี้​ ​ถ้า​งั้น​เธอ​ลำบากลำบน​ถึงขนาด​นี้​เพื่อ​อะไร​กัน​?

​แม้แต่​ลูกชาย​ของ​ตัวเอง​เธอ​ก็​ยัง​ช่วยเหลือ​ไม่ได้​ ​เช่นนั้น​จะ​มีชีวิต​อยู่​ไป​เพื่อ​อะไร​?​ ​มิสู​้​ตาย​ให้​พ้น​ๆ​ ​ไป​เสียดี​กว่า​!

​“​ใช่​แล้ว​ ​ตาย​ให้​พ้นไป​เสีย​…​”​ ​เสียง​ที่​แว่ว​อยู่​ข้าง​หู​คอย​สาด​เติม​เชื้อไฟ​ ​บีบคั้น​ให้​เธอ​ยอมแพ้

​เธอ​หลับตา​ลง​แล้ว​ ​ขณะที่​กำลังจะ​ละทิ้ง​ทุกสิ่ง​ ​จู่ๆ​ ​คล้าย​จะ​นึก​อะไร​ขึ้น​มา​ได้​อีกครั้ง

​ไม่​สิ​!​ ​นี่​ไม่​ถูกต้อง​!

​ฟัง​จาก​สิ่ง​ที่​ตี้​เฮ่า​กับ​เสี่ยวเ​ฝิ่น​ประสบ​พบพาน​ใน​ช่วง​หลาย​วัน​มานี​้​แล้ว​ ​เสี่ยวเ​ฝิ่น​น่าจะเป็น​กุญแจ​หลัก​ใน​การ​คงอยู่​ของ​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ ​คนอื่น​อาจ​สูญสลาย​เป็น​ละออง​หิมะ​ได้​ ​แต่​ไม่มีทาง​เกิดขึ้น​กับ​มัน​เด็ดขาด​!​ ​ไม่งั้น​จะ​มีชีวิต​อยู่​มาถึง​ปัจจุบันนี้​ได้​ยังไง​?​!

​เธอ​เหลียว​มอง​รอบข้าง​ ​พบ​ว่า​หิมะ​ที่อยู่​รอบ​ๆ​ ​ขาวโพลน​ไป​หมด​ ​กลาง​นภา​มี​เกล็ด​หิมะ​ขนาดใหญ่​ล่องลอย​ ​ตี้​เฮ่า​ ​มังกร​ประทีป​ชมพู​ ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​ล้วน​ไม่อยู่​เลย​สัก​คน​ ​มี​เพียง​สตรี​ชุด​ขาว​นาง​นี้​ที่​กำลัง​มอง​เธอ​ด้วย​รอยยิ้ม​ละไม​อยู่​ตรงจุด​เดิม

​นี่​คือ​ห้วง​มายา​!​ ​นี่​ต้อง​เป็น​ห้วง​มายา​แน่นอน​!

​แต่ว่า​ ​ควร​ทำ​อย่างไร​ถึง​จะ​หลุดพ้น​จาก​ห้วง​มายา​นี้​ได้​?​ ​ต้อง​มี​วิธี​อยู่​เป็นแน่​!​ ​ต้อง​มี​แน่นอน​!

​ดวง​หน้า​เฉิดฉัน​ของ​เธอ​เดี๋ยว​เขียว​เดี๋ยว​ซีด​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​ทรมาน​อย่างยิ่ง

​“​ท่าน​แม่​!​”​ ​น้ำเสียง​ที่​แกร่ง​กร้าว​สาย​หนึ่ง​คล้าย​จะ​แว่ว​มาจาก​โลก​ภายนอก​ ​“​ท่าน​แม่​ ​ท่าน​คือ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ ​ท่าน​จะ​ตาย​ไม่ได้​นะ​…​”

​เสียง​นั้น​ดั่ง​ระฆัง​รุ่งสาง​กลอง​พลบค่ำ​ ​สะเทือน​โสตประสาท​ ​ทำให้​เธอ​สั่นสะท้าน​ครา​หนึ่ง

​แทบจะ​ในเวลาเดียวกัน​นี้​ ​เวท​วิชา​บท​หนึ่ง​พลัน​แวบ​เข้ามา​ใน​สมอง​เธอ​ ​เวท​วิชา​บท​นั้น​คล้าย​จะ​เป็น​สิ่ง​ที่​คลี่คลาย​วิชา​มายา​ชนิด​นี้​ได้​!

​เธอ​เหมือน​คน​จมน้ำ​ที่​คว้า​ฟาง​เส้น​สุดท้าย​เอาไว้​ได้​ ​ไม่สน​ใจ​อะไร​ทั้งนั้น​ท่อง​ออกมา​ใน​ใจ​ทันที​!

​ทิวทัศน์​ที่อยู่​ตรงหน้า​หลอมละลาย​ดุจ​หิมะ​ต้อง​แสงตะวัน​ฤดูใบไม้ผลิ​ ​กู้​ซีจิ​่​วลืม​ตา​ขึ้น​มาทัน​ที​!

​ท้อง​นภา​ถูก​บดบัง​ด้วย​เมฆา​ครึ้ม​ ​เกล็ด​หิมะ​ปลิว​ว่อน​ ​สตรี​ชุด​ขาว​ยืน​อยู่​ท่ามกลาง​พายุ​หิมะ​ ​ยืน​อยู่​ตรงหน้า​เธอ​…

​ใน​วินาที​นี้​ ​กู้​ซีจิ​่ว​เกือบ​นึก​ว่า​เธอ​ยัง​ไม่​ตื่น​จาก​ฝันร้าย​เสีย​แล้ว​ ​ห้วง​มายา​ไม่ได้​เลือนหาย​ไป

​แต่​ในไม่ช้า​ ​เธอ​ก็​มองเห็น​บุตรชาย​ของ​ตัวเอง

​ร่าง​ของ​เสี่ยว​ตี้​เฮ่า​จับตัว​เป็นน้ำ​แข็ง​ไป​ครึ่งตัว​แล้ว​ ​มือ​น้อย​ๆ​ ​จรด​ร่าย​อาคม​อยู่​ ​พยายาม​จะ​ฝืน​ยืนหยัด​เพื่อ​บางสิ่ง​อย่าง​สุด​ชีวิต​ ​ดวงตา​ทั้งคู่​เบิก​กว้าง​ ​ทว่า​สายตา​จับ​อยู่​ที่​ร่าง​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ ​แม่​ลูก​สบตา​กัน​ ​เสี่ยว​ตี้​เฮ่า​ถอนหายใจ​อย่าง​โล่งอก​ ​“​ท่าน​แม่​ ​ในที่สุด​ท่าน​ก็ได้​สติ​แล้ว​!​”

​กู้​ซีจิ​่​วก​็​โล่งอก​เช่นกัน​ ​บุตรชาย​ยัง​มีชีวิต​อยู่​!

​เธอ​กวาดสายตา​ต่อไป​ ​มองเห็น​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​แล้ว

​ร่าง​ของ​เขา​ไม่มี​น้ำแข็ง​จับ​อยู่​ ​ดูเหมือน​เคลื่อนไหว​ได้​ตามปกติ​ ​เพียงแต่​ใบหน้า​หล่อเหลา​นั้น​ซีดเซียว​อย่างยิ่ง​ ​เขา​ยืน​แยก​เท้า​ตั้งท่า​อยู่​ตรงนั้น​ ​คล้าย​ว่า​กำลัง​ร่าย​วิชา​ยุทธ์​อะไร​บางอย่าง​อยู่

​กู้​ซีจิ​่ว​ประสาน​สายตา​กับ​เขา​กลางอากาศ​ ​เขา​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ยอดเยี่ยม​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​ได้สติ​ขึ้น​มาด​้วย​ตัวเอง​”

​น้ำเสียง​เขา​เสมือน​ถูก​แช่แข็ง​จน​เป็นผลึก​น้ำแข็ง​ไป​แล้ว​ ​ดู​แหบ​ห้าว

​เดิมที​รอยยิ้ม​นั้น​ของ​เขา​เป็น​รอยยิ้ม​ที่​สง่างาม​อ่อนโยน​ ​แต่​ยาม​นี้​กลับ​ดู​ค่อนข้าง​แข็งทื่อ​ยิ่งนัก​ ​ดู​อึมครึม​เสมือน​ยิ้ม​แต่​เปลือกนอก​เท่านั้น

​แต่เดิม​กู้​ซีจิ​่​วก​็​รังเกียจ​ชิงชัง​เขา​อยู่​แล้ว​ ​ยาม​นี้​พอ​เห็น​เขา​มี​รอยยิ้ม​เช่นนี้​อีก​จิตใจ​ก็​ยิ่ง​อึดอัด​คับ​ข้อง​ ​กล่าว​อย่าง​เยียบ​เย็น​ ​“​แน่นอน​ ​ไม่​นึก​เลย​ว่า​เจ้า​ยัง​รอดอยู่​”

​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เงียบ​ไป​แล้ว

​กู้​ซีจิ​่ว​มอง​มังกร​ประทีป​ชมพู​ต่อ​ ​เจ้าตัว​นั้น​ยังอยู่​ดีจริง​ๆ​ ​แต่​มัน​คล้าย​จะ​ได้รับ​ความ​ตระหนก​ ​คุกเข่า​อยู่​ตรงนั้น​ราวกับ​รูปปั้น​สีชมพู​ชิ้น​หนึ่ง​ ​ดวงตา​กลอกกลิ้ง​ไปมา​ ​เมื่อ​เห็น​กู้​ซีจิ​่​วลืม​ตา​ ​มัน​ก็​ถอนหายใจ​ด้วย​ความ​โล่งอก​อย่างเงียบเชียบ

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2998​ ​ความชอบ​ของ​นาง​ ​3

​กู้​ซีจิ​่​วก​็​โล่งอก​เช่นกัน

​ค่อยยังชั่ว​ ​ยัง​ปลอดภัย​กัน​ทั้งหมด

​เพียงแต่​สถานการณ์​ของ​บุตรชาย​ดู​ไม่​ค่อย​ดี​เท่าไหร่​ ​ถูก​แช่แข็ง​ไป​ครึ่งตัว​แล้ว​!

​กู้​ซีจิ​่​วลุก​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​เคลื่อนย้าย​ไป​ที่​ด้านหน้า​ของ​บุตรชาย​ ​ทาบ​ฝ่ามือ​ลง​บน​ปลีน่อง​ของ​ตี้​เฮ่า​ ​โคจร​พลัง​วิญญาณ​ ​ละลาย​น้ำแข็ง​บน​ร่าง​ตี้​เฮ่า​ออก​ไป​อย่างรวดเร็ว

​ตี้​เฮ่า​ขยับ​แขนขา​ดู​เล็กน้อย​ ​จากนั้น​ก็​ดึง​แขน​เสื้อ​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ไว้​ ​“​ท่าน​แม่​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​ท่าน​จะ​กลับมา​เคลื่อนไหว​ได้​แล้ว​”​ ​สุ้มเสียง​เปี่ยม​ด้วยความยินดี

​เมื่อ​ครู่​พอส​ตรี​ชุด​ขาว​นาง​นั้น​เข้าใกล้​กู้​ซีจิ​่ว​ ​กู้​ซีจิ​่​วก​็​นิ่งงัน​ไป​เสมือน​ต้อง​สาป​ ​เกล็ด​น้ำแข็ง​บน​ร่าง​เดี๋ยว​มี​เดี๋ยว​ไม่มี​ ​ดวงตา​ปิด​ลง​ ​คล้าย​จะ​สูญเสีย​สติ​ไป​แล้ว

​ตี้​เฮ่า​ร้อนรน​นัก​ ​โผ​เข้าไป​หา​ทันที​ ​ต้องการ​จะ​ช่วยเหลือ​นาง​ ​กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​เขา​เพิ่งจะ​ขยับ​ร่าง​ ​ก็​ถูก​แช่แข็ง​ไว้​ตรง​ที่​เดิม​แล้ว

​หาก​มิใช่​เพราะ​เขา​สัมผัส​ถึง​ความ​เลวร้าย​ได้​ ​รีบ​โคจร​เคล็ด​ฝึก​ยุทธ์​แบบ​พิเศษ​ทันที​ ​เกรง​ว่า​เขา​คง​ถูก​แช่แข็ง​จน​กลายเป็น​ปะติ​มากร​รม​น้ำแข็ง​ไป​แล้ว

​แต่​ตอนนั้น​เขา​ขยับ​ไม่ได้​แล้ว​ ​ที่สามา​รถ​เคลื่อนไหว​ได้​มี​เพียง​ร่างกาย​ท่อน​บน​กับ​ปาก​เท่านั้น​ ​เขา​ลงมือ​กับ​สตรี​ชุด​ขาว​นาง​นั้น​ ​แต่​ตอนนี้​พลัง​วิญญาณ​ของ​เขา​แทบจะ​สูญสิ้น​ไป​หมด​แล้ว​ ​กระบวน​ท่าที​่​สำแดง​ออก​ไป​ไม่​อาจ​คุกคาม​สตรี​นาง​นั้น​ได้​เลย

​เขา​ทำได้​เพียง​เอ่ย​เรียก​มารดา​ของ​ตน​ซ้ำๆ​ ​แต่​ไม่ว่า​จะ​เรียก​อย่างไร​ก็​ปลุก​นาง​ไม่ได้​เลย​ ​สีหน้า​ก็​ซีด​ขาว​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​ถึงขั้น​ที่​มีสัญ​ญาณ​บ่งชี้​ว่า​ดวงวิญญาณ​กำลังจะ​สลาย​หลุดลอย​ด้วย

​มังกร​ประทีป​ชมพู​ตัว​นั้น​ก็​แผด​ร้อง​เสียงแหลม​อยู่​ด้าน​ข้าง​ ​เสียง​แผด​ร้อง​ประหนึ่ง​หวูด​รถไฟ​ ​ทว่า​ไม่​เป็นผล​เลย​เช่นกัน

​ตี้​เฮ่า​ร้อนรน​กระวนกระวาย​แล้ว​ ​คิด​จะ​กระตุ้น​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ให้​ลงมือ​ช่วยเหลือ​คน​ ​“​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​เจ้า​จะ​มองดู​นาง​สิ้นชีพ​ไป​เช่นนี้​น่ะ​หรือ​?​”

​ตอนนั้น​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ก็​ยืน​อยู่​ใน​ท่านี​้​เช่นกัน​ ​เมื่อ​ได้ยิน​เขา​เอ่ย​เช่นนี้​ ​ก็​แค่​มอง​เขา​อย่าง​เยียบ​เย็น​แวบ​หนึ่ง​ ​ไม่​เอ่ย​วาจา​เลย​สัก​ประโยค

​สุดท้าย​ตี้​เฮ่า​ก็​อับจน​หนทาง​ ​พลัน​ตัดสินใจ​เอ่ยถึง​ฐานะ​ใน​อดีต​ของ​นาง​ออกมา​…

​คาดไม่ถึง​ว่า​ไม้​นี้​จะ​ได้ผล​ยิ่งนัก​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​กู้​ซีจิ​่ว​ได้สติ​กลับมา​ทันเวลา​!

​ตี้​เฮ่า​ยังคง​เป็น​ผู้รอบรู้​อยู่​ ​มองออก​ว่า​เคล็ด​วิชานั​้​นที​่​กู้​ซีจิ​่ว​ใช้​เพื่อ​บังคับ​เรียกคืน​สติ​พิสดาร​ยิ่ง​และ​ทรงพลัง​นัก​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​มิใช่​วิชา​ที่​ตัว​กู้​ซีจิ​่ว​ใน​ปัจจุบัน​จะ​สามารถ​สำแดง​ออกมา​ได้

​ไม่จำเป็น​ต้อง​ถาม​เลย​ ​นี่​คือ​ทักษะ​ยุทธ์​ของ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​…

​ถึงแม้​กู้​ซีจิ​่ว​ใน​ปัจจุบัน​จะ​ไม่ได้ความ​ทรง​จำ​และ​วรยุทธ์​ใน​ฐานะ​ของ​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​กลับคืน​มา​ ​แต่​เมื่อ​นาง​ประสบ​พบพาน​อันตราย​อย่างแท้จริง​ ​ยังคง​สำแดง​กระบวน​ท่า​พิสดาร​สัก​ท่า​สอง​ท่า​ออกมา​เพื่อ​ช่วยเหลือ​ตัวเอง​อยู่​บ่อยครั้ง​…

​ยกตัวอย่างเช่น​ยาม​นี้​ ​ตอนนี้​นาง​ช่วยเหลือ​ตัวเอง​ได้​อีกครั้ง​แล้ว​!

​ตี้​เฮ่า​ปรีดา​นัก​ ​รู้สึก​ว่า​ท่าน​แม่​ของ​บ้าน​ตน​เป็น​ปาฏิหาริย์​เดิน​ได้​โดยแท้​!

​กู้​ซีจิ​่​วลูบ​หัว​เขา​ ​“​แน่นอน​ ​แม่​เป็น​ใคร​กัน​ล่ะ​ ​ฟื้นฟู​ได้​รวดเร็ว​เสมอ​นั่นแหละ​”

​อันที่จริง​ตัว​เธอ​เอง​ก็​ค่อนข้าง​ฉงน​เช่นกัน​ ​ก่อนหน้านี้​เธอ​ถูก​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ผนึก​ความเคลื่อนไหว​เอาไว้​แล้ว​ชัดๆ​ ​แต่​หลังจาก​ตน​ทุ่มเท​กำลัง​เพื่อให้​หลุดพ้น​จาก​การควบ​คุม​ของ​สตรี​นาง​นั้น​ ​แม้แต่​จุด​ชีพจร​ที่​ถูก​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​สกัด​ไว้​ก็​คลาย​ไป​ด้วย​เช่นกัน​ ​แถม​อาการ​บาดเจ็บ​บน​ร่าง​ก็​คล้าย​ว่า​จะ​หาย​ดี​ไป​ส่วนหนึ่ง​แล้ว

​กู้​ซีจิ​่ว​เงยหน้า​มอง​ท้องฟ้า​ ​เมฆา​ครึ้ม​บดบัง​นภา​ ​มองไม่เห็น​เงา​ของ​ดวงตะวัน​เลย​สักนิด

​ไอ​หนาว​รอบข้าง​บีบคั้น​ผู้คน​ ​ราวกับ​อยู่​ขั้วโลกใต้

​กู้​ซีจิ​่​วล​้​วง​สาบ​เสื้อ​ ​หยิบ​เสื้อคลุม​ขนสัตว์​สอง​ตัว​ออกมา​จาก​มิติ​เก็บของ​ ​ผืน​หนึ่ง​คลุม​ให้​ตัวเอง​ ​ผืน​หนึ่ง​ให้​ตี้​เฮ่า

​เห็นได้ชัด​ว่า​เสื้อคลุม​สอง​ตัว​นี้​ของ​เธอ​เป็น​ของ​วิเศษ​ ​ครา​แรก​ที่​หยิบ​ออกมา​ดู​ทั้ง​หนา​ทั้ง​ใหญ่​ ​แต่​หลังจาก​คลุม​ไว้​บน​ร่าง​แล้วก็​แนบเนื้อ​เข้ารูป​ ​ไม่​อ้วน​ไม่​ผอม​กำลัง​พอดี

​มังกร​ประทีป​ชมพู​มอง​ด้วย​สายตา​ร้อนแรง​ ​อยาก​จะ​ได้​สัก​ผืน​หนึ่ง​เช่นกัน​ ​‘​สิ่ง​นั้น​…​เจ้านาย​…​มอบให้​ข้า​สัก​ผืน​ได้​หรือไม่​?​’

​กู้​ซีจิ​่ว​ชะงัก​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​หยิบ​ผ้าห่ม​ขนสัตว์​ผืน​หนึ่ง​ออกมา​ ​“​ยก​สิ่ง​นี้​ให้​เจ้า​เอา​ไหม​?​”

​มังกร​ประทีป​ชมพู​ใช้​เขา​เกี่ยว​เอา​ไป​ ​ห่ม​ลง​บน​ร่าง

​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ยิ้ม​แวบ​หนึ่ง​ ​“​ย่อม​ไม่มี​ส่วน​ของ​ข้า​สินะ​”

​ไม่มีใคร​สนใจ​เขา​ ​กู้​ซีจิ​่ว​ย่อม​ไม่​มอง​เขา​อีก​เลย​ ​เพียง​ทำ​เหมือน​เขา​ไม่มี​ตัวตน

​หลังจาก​สวม​เสื้อคลุม​แล้ว​ ​รู้สึก​อบอุ่น​ขึ้น​ไม่น้อย​เลย​ ​อันที่จริง​กู้​ซีจิ​่​วก​็​ค่อนข้าง​ฉงน​เช่นกัน

————————————————————————————-