บทที่ 3025 พบหน้า 2 / บทที่ 3026 พบหน้า 3

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​3025​ ​พบ​หน้า​ ​2

“​ท่าน​เข้ามา​ได้​ยังไง​?​”

“​แล้ว​ท่าน​เข้ามา​ทำไม​กัน​?​”

“​เข้ามา​แล้ว​จะ​ออก​ไป​ไม่ได้​นะ​ท่าน​รู้​ไหม​?​”

“​พวกเรา​อาจจะ​ต้อง​ติด​อยู่​ที่นี่​ไป​ชั่วกัลปาวสาน​นะ​…​”

“​ใช่​แล้ว​ ​ทำไม​ท่าน​ถึง​มองออก​ล่ะ​ว่า​ใน​สังขาร​นั้น​ไม่ใช่​ข้า​?​”

“​รู้​ได้​ยังไง​ว่า​ข้า​อยู่​ที่นี่​?​”

“​ข้า​เห็นท่า​นอุ​้ม​ตี้​เฮ่า​จากไป​พร้อมกับ​นาง​แล้ว​ ​นึก​ว่า​ท่าน​คง​ไม่​กลับมา​อีก​ ​ใช่​แล้ว​ ​จิต​มาร​ตน​นั้น​ล่ะ​?​”

คำถาม​มากมาย​กอง​สุม​อยู่​ใน​ใจ​กู้​ซีจิ​่ว​ ​ยาม​นี้​จึง​อด​ไม่ได้​เอ่ย​ถาม​ออกมา​จน​หมด

“​น่าเกลียด​นัก​!​”​ ​ตี้ฝู​อี​ถอนหายใจ

กู้​ซีจิ​่​วงุ​นงง​ ​“​หา​?​”

“​เจ้า​ใน​สภาพ​เช่นนี้​ ​ช่าง​น่าเกลียด​จริงๆ​…​”​ ​ตี้ฝู​อี​รักษา​บาดแผล​ให้​นาง​ ​พลาง​เอ่ย​ไป​ด้วย

กู้​ซีจิ​่ว​ตะลึง​ไป​แล้ว​!

สภาพ​ของ​เธอ​ใน​ตอนนี้​ย่อม​น่าเกลียด​มาก​ ​ถึงแม้​จะ​เป็น​ดวงวิญญาณ​ ​แต่​ก็​เป็น​วิญญาณ​ที่​เป็นรูปเป็นร่าง​ ​ผิวหนัง​ถูก​ลวก​จน​พอง​แดง​อยู่​หลาย​จุด​ ​ที่​หน้า​ก็​ด้วย​ ​เส้น​ผม​ถูก​ลวก​จน​ร่วง​ไป​กว่า​ครึ่ง​แล้ว​ ​ที่​เหลืออยู่​ก็​ยุ่งเหยิง​แนบ​ลู่​ติด​หนัง​ศีรษะ

อันที่จริง​เธอ​ปกป้อง​ใบหน้า​เอาไว้​ตาม​สัญชาตญาณ​แล้ว​ ​ทุกครั้ง​เมื่อ​น้ำท่วม​ขึ้น​มา​ ​เธอ​จะ​ใช้​มือ​ป้อง​หน้า​เอาไว้​ ​ดังนั้น​ใน​ตอนนี้​ร่างกาย​ของ​เธอ​ตั้งแต่​บน​ลง​ล่าง​ก็​มี​แค่​หน้า​เท่านั้น​ที่​ยัง​พอดูได้​อยู่​ ​บริเวณ​อื่น​ล้วน​ถูก​ลวก​จน​มีส​ภาพ​น่าเวทนา​จน​ไม่​อาจ​ทน​ดู​ได้​เลย​…

ก่อนหน้า​เธอ​คิด​แต่​จะ​ออก​ไป​ให้​ได้​ ​จึง​ไม่ได้​ใส่ใจ​รูปลักษณ์​ของ​ตัวเอง​เลย​ ​ยาม​นี้​พอได้​ยิน​ตี้ฝู​อี​เอ่ย​ออกมา​ ​ก็​คิด​จะ​มองดู​ร่างกาย​ตน​ตาม​สัญชาตญาณ

คาดไม่ถึง​ว่า​ตี้ฝู​อีก​ลับ​ยื่นมือ​มาบั​งด​วง​ตาของ​เธอ​ไว้​ ​“​ห้าม​มอง​!​”

กู้​ซีจิ​่ว​พูดไม่ออก​เลย​…

ควร​เป็น​เธอ​ต่างหาก​ที่​ต้อง​บังตา​เขา​มิใช่​หรือ​?

เธอ​เคย​ได้ยิน​นิทาน​เรื่อง​หนึ่ง​ ​บอกว่า​ยาม​ที่​สนม​คนโปรด​ของ​องค์​จักรพรรดิ​ประชวร​หนัก​ไม่ว่า​อย่างไร​ก็​ไม่ยอม​ให้​องค์​จักรพรรดิ​ได้​พบ​นาง​เลย​ ​ด้วย​เกรง​ว่า​องค์​จักรพรรดิ​จะ​เห็น​สภาพ​อัปลักษณ์​กระเซิง​กระเซิง​ตอน​ป่วยหนัก​ของ​นาง​ ​จวบจน​วินาที​ที่นาง​สิ้นชีพ​ก็​ไม่ยอม​ให้​องค์​จักรพรรดิ​ได้​พบ​หน้า​เลย​ ​อยาก​ให้​องค์​จักรพรรดิ​จดจำ​เพียง​สภาพ​อัน​งดงาม​ของ​นาง​เท่านั้น

หาก​อ้างอิง​ด้วย​ตรรกะ​นี้​ ​ตอนนี้​เธอ​ถูก​ลวก​จน​มีส​ภาพ​เช่นนี้​แล้ว​ ​ไม่​ควร​ให้​ตี้ฝู​อี​ได้​พบเห็น​เลย​ ​เลี่ยง​ไม่​ให้​วันหน้า​เขา​เกิด​เงามืด​ฝังใจ​จน​นึก​เดียดฉันท์​เธอ​…

ใน​ใจ​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ค่อนข้าง​คับ​ข้อง​น้อยใจ​แล้ว​ ​“​ท่าน​คง​นึก​เดียดฉันท์​แล้ว​…​”​ ​นี่​เธอ​น่าเกลียด​จน​อยู่​ใน​สภาพ​แบบ​ไหน​แล้ว​เนี่ย​?​!

บางที​เธอ​ควรจะ​หา​โอกาส​ลบ​ความทรงจำ​ใน​ช่วงเวลา​นี้​ของ​เขา​ทิ้ง​เสีย​ ​ทำให้​เขา​ลืมเลือน​สภาพ​ใน​ตอนนี้​ของ​เธอ

“​รู้​ว่า​ข้า​เดียดฉันท์​ ​เช่นนั้น​ก็​ฟื้นฟู​กลับมา​ให้​ดีสิ​ ​เด็กดี​ ​ทำตาม​ที่​ข้า​บอก​นะ​…​”​ ​เสียง​ของ​ตี้ฝู​อี​แทบจะ​แว่ว​อยู่​ใน​รูหู​ของ​เธอ​แล้ว​ ​เขา​เอ่ยถึง​เคล็ด​วิชา​รักษา​บาดแผล​ไฟไหม้​น้ำร้อน​ลวก​ชุด​หนึ่ง​ออกมา​โดยตรง

แต่​กู้​ซีจิ​่​วรู​้​สึก​ว่า​ ​นี่​ไม่ใช่​ประเด็นสำคัญ​ ​วารี​ทมิฬ​ของ​ที่นี่​สามารถ​กัดเซาะ​เขตแดน​ของ​ผู้คน​ได้​ ​แถม​ยัง​ดูดกลืน​พลัง​วิญญาณ​คน​ด้วย​ ​เขตแดน​นี้​ที่​ตี้ฝู​อีก​่อ​ขึ้น​มาถึง​แม้​จะ​ดู​แข็งแกร่ง​ ​แต่​ก็​รั้ง​อยู่​ได้​ไม่​ยาวนาน​ ​จะ​พังทลาย​ลง​ในไม่ช้า​ก็​เร็ว​ ​พวกเขา​ยังคง​จะ​ตก​สู่​วารี​ทมิฬ​เช่น​เดิม​ ​ถูก​ลวก​จน​กลับมา​อยู่​ใน​สภาพ​เดิม​…

เธอ​สูด​หายใจ​เบา​ๆ​ ​เฮือก​หนึ่ง​ ​หารือ​กับ​เขา​ ​“​ท่าน​…​อย่า​เพิ่ง​สนใจ​ข้า​เลย​ ​หาทาง​ทำลาย​ที่นี่​แล้ว​ออก​ไป​ให้​ได้​ก่อน​ดี​ไหม​?​ ​เกรง​ว่า​เฮ่า​เอ๋อร​์​จะ​ยัง​ตกอยู่ในอันตราย​ ​รอคอย​ให้​พวกเรา​รีบ​ไป​ช่วยเหลือ​อยู่​ ​รูปโฉม​นี้​ข้า​สามารถ​ฟื้นฟู​กลับมา​ได้​ ​ละ​เอาไว้​ชั่วคราว​ก่อน​ได้​…​เมื่อ​ครู่​มี​อาคม​บท​หนึ่ง​แวบ​เข้ามา​ใน​สมอง​ข้า​ ​ข้า​รู้สึก​ว่า​มี​ความ​เป็นได้​เกือบ​สิบ​ส่วน​ที่จะ​เป็น​อาคม​ทำลาย​ที่นี่​ ​แต่​ข้า​จำได้​แค่​ครึ่ง​เดียว​เท่านั้น​ ​อีก​ครึ่ง​ที่​เหลือ​ยัง​นึกไม่ออก​ ​ข้า​จะ​บอก​ท่าน​นะ​ ​ท่าน​ลองดู​หน่อย​ว่า​สามารถ​เพิ่มเติม​เสริมแต่ง​ให้​สมบูรณ์​ได้​ไหม​…​”

“​ไม่​ ​รักษา​ให้​เจ้า​ก่อน​ ​อาการ​บาดเจ็บ​ของ​เจ้า​จะ​ล่าช้า​ไม่ได้​”

กู้​ซีจิ​่​วร​้อ​นร​นบ​้าง​แล้ว​ ​“​รักษา​ให้หา​ยดี​ตอนนี้​ก็​ไม่มี​ประโยชน์​หรอก​ ​อีก​เดี๋ยว​ก็​ต้อง​จม​ลง​ไป​เหมือนเดิม​…​”​ ​เธอ​เล่า​สิ่ง​ที่​ตน​ต้อง​เผชิญ​หลังจาก​เข้ามา​ที่นี่​ออก​ไปร​อบ​หนึ่ง

ตี้ฝู​อีฟัง​เธอ​เล่า​โดย​ไม่​ส่งเสียง​เลย​ ​ทว่า​นิ้วมือ​ขยับ​สาละวน​อยู่​ไม่​หยุด​ ​หลังจาก​เธอ​เล่า​จบ​ ​เขา​ถึง​ได้​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​วางใจ​เถอะ​ ​ไม่มีทาง​ปล่อย​ให้​เจ้า​จม​ลง​ไป​อีกแล้ว​ ​รักษา​ก่อน​!​”

“​แต่ว่า​เฮ่า​เอ๋อร​์​…​”

“​ซีจิ​่ว​ ​ใน​ใจ​ของ​ข้า​ ​เจ้า​คือ​ที่หนึ่ง​!​”​ ​ตี้ฝู​อี​ตัดบท​เธอ

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​3026​ ​พบ​หน้า​ ​3

กู้​ซีจิ​่ว​พูดไม่ออก​แล้ว​…

ดูเหมือน​ตี้ฝู​อี​จะ​รู้สึก​ถึง​ความ​ ​‘​ไร้​น้ำใจ​’​ ​ของ​ตน​แล้ว​เช่นกัน​ ​จึง​ถอนหายใจ​แผ่วๆ​ ​ครา​หนึ่ง​ ​“​เอาล่ะ​ ​ซีจิ​่ว​ ​จาก​การ​พยากรณ์​ของ​ข้า​ ​ตี้​เฮ่า​ไม่มีทาง​เกิดเรื่อง​ขึ้น​ ​ตัว​เจ้า​น่ะ​สิ​ ​อาการ​บาดเจ็บ​นี้​ล่าช้า​ไม่ได้​แล้ว​ ​เด็กดี​ ​ทำตาม​ที่​ข้า​บอก​เถอะ​นะ​”

เมื่อ​เขา​เอ่ย​วาจา​ประโยค​นี้​ออกมา​แล้ว​ ​กู้​ซีจิ​่​วก​็​สงบใจ​ลง​ได้​ครึ่งหนึ่ง​แล้ว​ ​จึง​โคจร​พลัง​วิญญาณ​ไป​ตามที่​เขา​บอก

ตี้ฝู​อี​คอย​ช่วยเหลือ​อยู่​ข้างๆ​ ​เธอ​ ​วิชา​รักษา​แผล​ลวก​แขนง​นี้​ของ​เขา​มีผล​ลัพธ์​น่าอัศจรรย์​ยิ่ง​ ​เวลา​ผ่าน​ไป​เพียง​ครึ่ง​ชั่ว​ยาม​ ​บาดแผล​บน​ร่าง​เธอ​ก็​เริ่ม​ตกสะเก็ด​แล้ว​…

ระหว่าง​ขั้นตอน​การรักษา​ ​ตี้ฝู​อีก​็​ถือโอกาส​ตอบคำถาม​ก่อนหน้านี้​ของ​เธอ​ไป​ด้วย

“​ข้า​ถอด​วิญญาณ​เข้ามา​”

“​ไม่รู้​สถานการณ์​ภายใน​ของ​เจ้า​ ​ย่อม​ต้อง​เข้ามา​ดู​”

“​วางใจ​เถอะ​ ​ใน​พจนานุกรม​ของ​ข้า​ ​บน​โลก​นี้​ไม่มี​ที่ไหน​ที่​ออก​ไป​ไม่ได้​!​ ​หากว่า​ ​เช่นนั้น​ก็​แค่​พยายาม​ให้​มากขึ้น​หน่อย​”

“​ข้า​เป็น​สามีภรรยา​กับ​เจ้า​มา​เนิ่นนาน​ปานนี้​ ​คุ้นเคย​กับ​เจ้า​จน​ไม่​อาจ​คุ้นเคย​ไป​กว่านี​้​ได้มา​ตั้ง​นาน​แล้ว​ ​หญิง​ผู้​นั้น​นอกจาก​สังขาร​ที่​เป็น​ของ​เจ้า​แล้ว​ ​อย่าง​อื่น​เหมือน​เจ้า​เสียที​่​ไหน​?​ ​ตอนนั้น​ที่นาง​โผ​เข้ามา​ใส่​อ้อมแขน​ของ​ข้า​ก็​ทำให้​ข้า​ค้นพบ​ปัญหา​แล้ว​ ​เหตุผล​ที่​เออออ​ไป​กับ​นาง​ด้วย​เป็น​เพราะ​ไม่แน่ใจ​ว่า​ดวงวิญญาณ​ของ​เจ้า​ก็​ยังอยู่​ใน​สังขาร​นั้น​ด้วย​หรือไม่​ ​พอก​อด​นาง​ไป​สอง​สาม​ครั้ง​ ​ก็​รู้​แล้ว​ว่า​ดวงวิญญาณ​ของ​เจ้า​ถูก​นาง​ผลักไส​ออก​ไป​แล้ว​”

“​ส่วน​เรื่อง​ที่ว่า​ทำไม​ถึง​รู้​ว่า​เจ้า​อยู่​ที่นี่​ ​ความจริง​แล้ว​ง่ายดาย​นัก​ ​หญิง​ผู้​นั้น​คิด​ว่า​ข้า​หลงกล​นาง​แล้ว​ ​ได้ใจ​เกินไป​จน​ลืมตัว​ ​สายตา​เหลือบ​แล​มาทาง​โขดหิน​ก้อน​นี้​อยู่​บ่อยครั้ง​ ​คล้าย​จะ​อวด​เบ่ง​ ​ถ้า​ข้า​ยัง​มอง​ไม่​ออก​อีก​ก็​เสียที​แล้ว​ที่​เป็น​สามี​เจ้า​!​”

“​ข้า​อุ้ม​เฮ่า​เอ๋อร​์​จากไป​แล้ว​จริงๆ​ ​นั่น​เป็น​เพราะ​ข้า​พบ​ว่า​พลัง​มาร​ของ​นาง​เลิศล้ำ​ ​ถ้า​ปะทะ​กันต​รง​ๆ​ ​ข้า​ต่อกร​ไม่ได้​เลย​ ​ดังนั้น​จึง​หาเหตุ​ผล​ออก​ไป​ข้างนอก​แล้ว​จัดฉาก​ให้​ดี​เสียก่อน​ ​แล้ว​ค่อย​พานาง​ไป​ ​แล้ว​ขัง​นาง​เอาไว้​ที่นั่น​ ​จากนั้น​ถึง​ได้​กลับมา​ช่วย​เจ้า​ ​อย่างไรก็ตาม​ ​เฮ่า​เอ๋อร​์​คน​นั้น​ไม่ใช่​ตัวจริง​ ​เป็นตัว​ปลอม​เหมือนกัน​”

เขา​ตอบ​อย่างรวบรัด​ได้ใจ​ความ​ ​ไม่มี​ถ้อยคำ​ไร้สาระ​เลย​สัก​ประโยค​ ​ตอบคำถาม​ทั้งหมด​ที่อยู่​ใน​ใจ​ของ​กู้​ซีจิ​่ว

ใน​ช่วง​ที่​กู้​ซีจิ​่ว​บำเพ็ญ​เพื่อ​ฟื้นฟู​เช่นนี้​ ​ก็​สามารถ​พูดคุย​ได้​เช่นกัน​ ​เธอ​ถอนหายใจ​ครา​หนึ่ง​ ​“​อันที่จริง​ข้า​ก็​นึก​สงสัย​เช่นกัน​ว่า​เฮ่า​เอ๋อร​์​เป็นตัว​ปลอม​ ​เพียงแต่​ยัง​ไม่ทัน​ได้​ลอง​พิสูจน์​ดูก​็​ถูก​นาง​ยึด​ร่าง​ผลักไส​วิญญาณ​เข้ามา​ใน​นี้​เสีย​แล้ว​..​”

ช่วง​ที่​ทั้งสอง​คนพูด​คุย​กัน​ ​วารี​ทมิฬ​นั้น​ก็ได้​เอ่อ​ท่วม​ขึ้น​มา​อีก​หลายครั้ง​ ​เพียงแต่​เป็น​เพราะ​เขตแดน​ของ​ตี้ฝู​อี​ทรงพลัง​มาก​พอ​ ​และ​แข็งแกร่ง​พอ​ ​ยาม​ที่​วารี​ทมิฬ​นั้น​ท่วม​จน​มิด​ก็​เพียงแต่​ทำให้​ทั้ง​เขตแดน​จม​ลง​ไป​เท่านั้น​ ​ไม่เป็นอันตราย​ต่อ​คน​ทั้งสอง

เดิมที​ใน​ใจ​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​หวั่นวิตก​อยู่​บ้าง​ ​โดยเฉพาะ​ยาม​ที่​ได้​รู้​ว่า​ตน​ถูก​ลวก​จน​ไม่​เหลือ​สภาพ​ความ​เป็น​คน​แล้ว​ ​ก็​ยิ่ง​หวั่นวิตก​ขึ้นไป​อีก​ ​เกรง​ว่า​บาดแผล​นี้​คงจะ​ไม่​หาย​ดี​เสีย​แล้ว

แต่​หลังจาก​เขา​เข้ามา​ ​ถึงแม้​สายตา​ที่​มอง​เธอ​จะ​ดูปวด​ใจ​ยิ่งนัก​ ​แต่​ก็​สุขุม​ยิ่งนัก​มาโดยตลอด​ ​ซ้ำ​ยัง​มี​อารมณ์​มา​เอ่ย​หยอกล้อ​เธอ​ด้วย​ ​ราวกับ​มีแผน​การ​อยู่​ใน​ใจ​แล้ว​ ​นี่​ทำให้​กู้​ซีจิ​่ว​สงบใจ​ได้​ไม่น้อย​เลย

เธอ​รู้ดี​ว่า​เขา​เป็น​ผู้​ที่​มี​ความสามารถ​ใน​การ​จัดการ​เรื่องราว​เป็น​ที่สุด​!​ ​ปัญหา​ยุ่งยาก​อัน​ใด​เมื่อมา​ถึง​มือ​เขา​แล้วก็​จะ​คลี่คลาย​ลง​ได้​ง่ายดาย​ยิ่ง​ ​เชื่อ​ว่า​ครั้งนี้​ก็​จะ​เป็น​แบบ​นั้น​เช่นกัน

เธอ​ซุก​อยู่​ใน​อ้อมแขน​ของ​ตี้ฝู​อี​ ​กอด​เอว​ของ​เขา​เอาไว้​อย่าง​สุขใจ​ ​“​ข้า​รู้อยู่​แล้ว​ว่า​ท่าน​ต้อง​มี​วิธี​”

แผล​ลวก​นี้​เจ็บปวด​เป็น​ที่สุด​ ​นับประสา​อะไร​กับ​แผล​ลวก​แบบ​พิเศษ​เช่นนี้​เล่า​?

ตอนที่​ตี้ฝู​อี​เพิ่ง​เข้ามา​ถึง​ได้​ลิ้มรส​ไป​เล็กน้อย​จน​รู้แจ้ง​แล้ว​ ​ความเจ็บปวด​เช่นนี้​ทำให้​ชายชาตรี​อกสามศอก​มา​เผชิญ​ดูก​็​คง​เจ็บปวด​จน​แทบ​อยาก​เกลือกกลิ้ง​เช่นกัน​…

ตี้ฝู​อี​มอง​นาง​ที่อยู่​ใน​อ้อมแขน​ ​ลูบ​ศีรษะ​นาง​เบา​ๆ​ ​“​ถ้า​เจ็บ​ก็​ร้อง​ออกมา​เถอะ​ ​ไม่ต้อง​ทน​ไว้​ ​ถึงอย่างไร​ที่นี่​ก็​ไม่มี​ผู้อื่น​มา​ได้ยิน​”

กู้​ซีจิ​่ว​ส่ายหน้า​ ​“​ดีขึ้น​มา​แล้ว​”

ตี้ฝู​อี​มอง​นาง​ ​“​ข้า​จับชีพจร​เจ้า​แล้ว​พบ​ร่องรอย​ว่า​เคย​ใช่​วิชา​สลาย​วิญญาณ​ ​ก่อนหน้านี้​เจ้า​คิด​จะ​ฆ่าตัวตาย​หรือ​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​ฮึดฮัด​ ​“​ข้า​นึก​ว่า​จะ​ออก​ไป​ไม่ได้​แล้ว​ ​ไม่​อยาก​ถูก​ขัง​ไว้​ที่นี่​ไป​ชั่ว​ฟ้า​ดิน​…​”

————————————————————————————-