บทที่ 3047 ปัจฉิมบท 12 / บทที่ 3048 ปัจฉิมบท 13

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​3047​ ​ปัจฉิม​บท​ ​12

ในเมื่อ​เป็น​แบบนี้​ ​เช่นนั้น​ก็​ปล่อย​ให้​โลก​ใบ​นี้​ย่อยยับ​ไป​เสียดี​กว่า​!

เขา​ต้องการ​เห็น​โลก​ใบ​นี้​ล่มสลาย​ลง​ไป​ด้วย​ตา​ตน​ ​มองดู​ตี้ฝู​อี​ที่​ต่อให้​กลับคืน​สู่​ฐานะ​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​ได้​แล้วก็​ต้อง​ยุ่ง​หัวหมุน​เช่นกัน​…

เขา​พลัน​ขยับ​เข้าไป​ใกล้​กู้​ซีจิ​่ว​ ​ยิ้ม​เยียบ​เย็น​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​กู้​ซีจิ​่ว​ ​นี่​คือ​ค่าตอบแทน​ที่​เจ้า​ต้อง​จ่าย​สำหรับ​การวางแผน​ต่อ​เปิ่น​จุน​ใน​ชาติก่อน​!​ ​เจ้า​จง​ทน​รับ​ทุกข์​อย่างนี้​ไป​เถอะ​!​”

กู้​ซีจิ​่ว​พูดไม่ออก​เลย​ ​ไอ้​สารเลว​คน​นี้​กู่​ไม่​กลับ​แล้ว​จริงๆ​!

เธอ​อด​ไม่ได้​ที่จะ​มอง​ไป​ทาง​ตี้ฝู​อี​ ​มือ​พลัน​กำ​แน่น​!

จิต​มาร​ตน​นั้น​กำลัง​รังควาน​ตี้ฝู​อี​ที่​ตอนนี้​ไม่​อาจ​ลงมือทำ​อัน​ใด​นาง​ได้​ชั่วขณะ​ ​ขยับ​เข้าไป​ใกล้​ขึ้น​เรื่อยๆ​ ​แทบจะ​แนบ​อยู่​บน​ร่าง​เขา​แล้ว​ ​แย้มยิ้ม​ดุจ​นาง​อสรพิษ​ ​“ฝู​อี​ ​เจ้า​ยัง​ไม่​ถอดใจ​อีก​หรือ​?​”

นิ้ว​เรียว​เสลา​ของ​นาง​ชี้​ไป​ทาง​กู้​ซีจิ​่ว​ ​“​หญิง​ผู้​นี้​ไม่คู่ควร​กับ​เจ้า​เลย​นะ​ ​บน​โลก​นี้​มี​เพียง​เปิ่น​จุน​เท่านั้น​ที่​มอบ​ใจ​ถวาย​ชีวิต​ให้​เจ้า​ ​เจ้า​ว่า​ข้า​สังหาร​นัง​หญิง​ผู้​นี้​เสียดี​หรือไม่​?​”

นาง​ดีด​เล็บมือ​ที่​งอก​ยาว​ที​หนึ่ง​ ​ท่ามกลาง​วิญญาณ​อาฆาต​เหล่านั้น​มี​เงา​ร่าง​แดงฉาน​เบียด​ออกมา​สิบ​เจ็ดสิบ​แปด​สาย​ ​พุ่งชน​เขตแดน​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​!

วิญญาณ​อาฆาต​ตน​อื่น​ที่​เดิมที​กำลัง​โจมตี​กัด​แทะ​เขตแดน​นั้น​อยู่​ ​เมื่อ​เห็น​เงา​ร่าง​สีแดง​ฉาน​กว่า​สิบ​สาย​นี้​พุ่ง​เข้ามา​ ​วิญญาณ​อาฆาต​ตน​อื่น​ก็​แตก​กระเจิง​ออก​ไป​ทันที

วิญญาณ​ร้าย​!

วิญญาณ​ร้าย​เหล่านี้​ถือกำเนิด​ขึ้น​จาก​ยอด​ฝีมือ​ผู้​เลิศล้ำ​ที่​ถูก​ทรมาน​เคี่ยว​กรำ​ ​ร้ายกาจ​กว่า​วิญญาณ​อาฆาต​หลายเท่า​นัก​ ​พละกำลัง​ของ​วิญญาณ​ร้าย​หนึ่ง​ตน​ยัง​กล้าแข็ง​กว่า​วิญญาณ​อาฆาต​พัน​ตน​เสียอีก​!

เดิมที​เขตแดน​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ถูก​กัด​แทะ​จน​ตก​อยู่​ใน​สภาพ​วิกฤต​แล้ว​ ​ตอนนี้​เมื่อ​ถูก​วิญญาณ​ร้าย​เหล่านี้​พุ่งชน​ ​ก็​ปรากฏ​รอย​ปริ​ร้าว​ขึ้น​มาทัน​ใด​ ​การ​พังทลาย​คือ​เรื่อง​ที่จะ​เกิดขึ้น​ใน​เวลา​อัน​ใกล้​นี้​…

เจ้า​หอย​ยักษ์​ร้อนรน​แล้ว​ ​“​ยืนหยัด​ไว้​นะ​!​ ​ยืนหยัด​ไว้​!​”​ ​มัน​รีบ​อ้า​ฝา​หอย​ออก​ ​“​เข้ามา​หลบ​ใน​เปลือก​ของ​ข้า​ให้​หมด​!​ ​ข้า​จะ​พา​พวก​เจ้า​ดำดิน​…​”

“​ฮ่า​ๆ​ๆ​ ​เป็น​แค่​หอย​กระจอก​ตัว​หนึ่ง​ก็​คิด​ว่า​จะ​พลิก​สถานการณ์​ได้​แล้ว​หรือ​?​ ​เจ้า​จะ​ลอง​มุด​ดิน​ดู​อีก​หรือ​?​ ​ในเมื่อ​เจ้า​มุด​ออกมา​แล้ว​ ​ก็​อย่า​หมาย​ว่า​จะ​มุด​เข้าไป​ได้​อีก​!​ ​พวก​เจ้า​ต้องตา​ยกัน​ทั้งหมด​!​ ​อย่า​หวัง​ว่า​จะ​รอดไป​ได้​แม้แต่​คนเดียว​!​”​ ​จิต​มาร​หัวเราะ​อย่าง​บ้าคลั่ง

ตี้ฝู​อี​ร้อนใจ​ยิ่ง​ ​เสีย​สมาธิ​ไป​เล็กน้อย​ ​กำบัง​นั้น​ที่​ฝืน​ค้ำ​ยัน​เอาไว้​พลัน​เกิด​เสียงดัง​เปรี๊ยะ​ๆ​ ​ปรากฏ​รอย​ปริ​ร้าว​สาย​หนึ่ง​ขึ้น​มา​แล้ว​…

จิต​มาร​หันเห​สายตา​กลับมา​ทัน​มี​ ​เข้าไป​นั่ง​อยู่​ใน​วง​แขน​ของ​เขา​เสีย​เลย​ ​เอ่ย​เสียง​หยาดเยิ้ม​ ​“ฝู​อี.​..​”​ ​คำ​รัก​หวาน​เลี่ยน​ท่อน​หลัง​ยัง​ไม่ทัน​ได้​กล่าว​ออกมา​ ​จู่ๆ​ ​ก็​หวีดร้อง​เสียงแหลม​!

เสียง​กรีดร้อง​แทบจะ​พุ่ง​ทะลุ​เมฆา​แล้ว​ ​กังวาน​ชัดเจน​ยิ่งนัก​อยู่​ท่ามกลาง​ทะเลทราย​ที่​มี​วิญญาณ​อาฆาต​อาละวาด​อยู่

คน​และ​สัตว์​ที่อยู่​ใน​ที่เกิดเหตุ​ล้วน​ตกตะลึง​ ​มอง​ไป​ที่นาง

กลับ​เห็น​เงา​ร่าง​สีขาว​สาย​หนึ่ง​ดีด​ออกมา​จาก​ร่างกาย​นั้น​ ​เสียง​กรีดร้อง​แว่ว​ออกมา​จาก​ร่าง​นั้น​ได้​ครึ่ง​เสียง​ ​เงา​ร่าง​สีขาว​นั้น​ก็​รับช่วง​กรีดร้อง​อีก​ครึ่งหนึ่ง​ออกมา​…

เห็นได้ชัด​ว่า​เงา​ร่าง​สีขาว​นั้น​ถูก​บังคับ​ให้​ออกมา​ ​ไหว​สะท้าน​อยู่​ใน​อากาศ​ครู่หนึ่ง​ ​ลอย​โซเซ​ลง​สู่​พื้น​ ​กลายร่าง​เป็น​สตรี​ชุด​ขาว​คน​หนึ่ง

ส่วน​ตี้ฝู​อีก​็​โอบกอด​ร่าง​นั้น​ของ​กู้​ซีจิ​่ว​ไว้​ ​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ยังคง​จรด​ร่าย​อาคม​หนึ่ง​ทาบ​ไว้​บน​บริเวณ​หลัง​หัวใจ​นาง

ชัดเจน​ยิ่งนัก​ ​เมื่อ​ครู่​เขา​ลงมือ​จู่โจม​อย่างเฉียบพลัน​ ​บีบบังคับ​จิต​มาร​ที่​ยึดครอง​ร่าง​กู้​ซีจิ​่ว​ให้​ออก​ไปนอก​ร่าง​อีกครั้ง​!

และ​ประ​เหมาะ​บังเอิญ​ที่​ในเวลานี้​ ​เขตแดน​ของ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ก็​ส่งเสียง​แตกร้าว​พังทลาย​แล้ว​…

ความเร็ว​ของ​ตี้ฝู​อี​รวดเร็ว​ยิ่งกว่า​วิญญาณ​อาฆาต​เหล่านั้น​ ​โบก​แขน​เสื้อ​ไป​ยัง​ทิศทาง​ที่​กู้​ซีจิ​่​วอ​ยู่​ครา​หนึ่ง​ ​กู้​ซีจิ​่​วที​่​เดิมที​ก็​เป็น​กาย​จิต​อยู่​แล้ว​ ​ร่างกาย​จึง​ลอย​หวือ​ไป​ทันที​ ​เบื้องหน้า​พลัน​มืดมิด​ ​ยาม​ที่​ลืมตา​ขึ้น​มา​อีกครั้ง​ ​เธอ​ก็​กลับ​เข้ามา​อยู่​ใน​ร่าง​เดิม​แล้ว

ทุกอย่าง​นี้​เกิดขึ้น​รวดเร็ว​เกินไป​ ​เร็ว​จน​ทำให้​คนอื่น​ไม่ทัน​มี​ปฏิกิริยา​ตอบสนอง​เลย

เปลือกหอย​ของ​เจ้า​หอย​ยักษ์​ยังคง​อ้า​ค้าง​ด้วย​ความ​ตกตะลึง​ ​ลู่​อู๋​ที่อยู่​ใน​เปลือก​มัน​แล้วก็​ตกตะลึง​ยิ่ง​ ​ตี้ฝู​อี​ยัด​กู้​ซีจิ​่ว​เข้าไป​ ​จากนั้น​ก็​ลาก​หลง​ซือ​เย​่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​และฮ​วา​เหยี​ยน​ที่​ตกใจ​จน​ทึ่ม​ทื่อ​ไป​แล้ว​เอาไว้​แล้ว​กระโจน​เข้าไป​ใน​เปลือกหอย​ของ​เจ้า​หอย​ยักษ์​ด้วยกัน​ ​เอ่ย​สั่งการ​เพียง​สอง​คำ​ ​“​ดำดิน​!​”

เจ้า​หอย​ยักษ์​เหวอ​ไป​แล้ว​!

บรรทุก​เกินพิกัด​แล้ว​!

ถึงแม้​มัน​จะ​มีคำ​ถาม​อยู่​เต็ม​ท้อง​ ​แต่​ปฏิกิริยา​ตอบสนอง​ยัง​นับว่า​รวดเร็ว​ ​หุบ​ฝา​หอย​ทันที​ ​หันหลัง​มุด​ลง​ดิน​เสียงดัง​พรืด​ๆ​ ​หาย​ลับ​ไป​แล้ว

จิต​มาร​ที่​ถูก​ทิ้ง​ไว้​ด้านหลัง​ตน​นั้น​เกรี้ยว​โกรธ​จน​ดวง​หน้า​งาม​เขียว​คล้ำ​ ​แทบจะ​แยกเขี้ยว​กาง​เล็บ​ร้อง​ตะโกน​ออกมา​ด้วย​ความโกรธ​ ​“​สารเลว​ ​พวก​เจ้า​หนี​ไม่รอด​หรอก​!​”

ทะเลทราย​แห่ง​นี้​เข้า​ได้​ออก​ไม่ได้​ ​นอก​เสีย​จาก​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​จะ​เป็นตัว​ตั้งตัว​ตี​ชี้ทาง​ให้​ ​มิเช่นนั้น​คน​เหล่านี้​ก็​ทำได้​เพียง​มุด​ไป​มุด​มา​อยู่​ใน​ทะเลทราย​ ​ไม่มีทาง​หนี​ออก​ไป​ได้​…

….

ใน​ใจ​ของ​เจ้า​หอย​ยักษ์​เต็มไปด้วย​ความ​ฉงน

ช่วย​พวก​หลง​ซือ​เย​่​ด้วย​ก็แล้วไป​เถอะ​ ​แล้ว​ทำไม​แม้แต่​ไอ้​สารเลว​อย่าง​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ก็​ช่วย​เอาไว้​เล่า​?​ ​ท่าน​ทูตสวรรค์​ฝ่ายซ้าย​ถือ​ธรรมมะ​แล้ว​หรือ​?

แน่นอน​ ​ยาม​นี้​ภายใน​เปลือกหอย​ของ​มัน​เนืองแน่น​ไป​ด้วย​ผู้คน​ ​มันต​้​อง​ตั้งใจ​ ​‘​ขับรถ​’​ ​ไม่​สามารถ​แบ่ง​สมาธิ​ไป​ถาม​ได้

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​3048​ ​ปัจฉิม​บท​ ​13

ภายใน​เปลือกหอย​ ​ตี้ฝู​อี​หลับตา​ลง​พยายาม​ฟื้นฟู​จิตวิญญาณ​แข่งกับเวลา​ ​กู้​ซีจิ​่​วนั​่​งอยู​่​ข้าง​กาย​เขา​ ​คอย​อารักขา​เขา​ ​พลาง​โคจร​พลัง​ยุทธ์​ขับไล่​ไอ​มาร​ใน​ร่าง​ออก​ไป​ด้วย​…

จิต​มาร​ตน​นั้น​ยึดครอง​ร่าง​เธอ​นาน​ขนาด​นี้​ ​ทำให้​ไอ​มาร​แทรกซึม​เข้าสู่​แขนขา​กระดูก​ของ​เธอ​ ​ตอนนี้​เธอ​พอได้​กลับคืน​มา​ ​เลย​ค่อนข้าง​อึดอัด​ยิ่งนัก​ ​ย่อม​ต้อง​รีบ​ขับไล่​ไอ​มาร​ออก​ไป​ตามธรรม​ชาติ

โชคดี​ที่​เธอ​แค่​ต้อง​โคจร​พลัง​วิญญาณ​ขจัด​อย่าง​ลับ​ๆ​ ​เท่านั้น​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​หลับตา​นั่งสมาธิ

เธอ​ถามถึง​สถานการณ์​ภายนอก​จาก​หลง​ซือ​เย​่​ ​หลง​ซือ​เย​่​ก็​ไม่​ปิดบัง​เธอ​เลย​ ​เล่า​สถานการณ์​ภายนอก​ออกมา​จน​หมด

กู้​ซีจิ​่ว​มุ่น​คิ้ว​ ​เธอ​ทราบ​ถึง​วรยุทธ์​ของ​ผู้คน​ด้านนอก​เหล่านั้น​ดี​ ​เมื่อ​ร่วมมือ​กัน​ขึ้น​มาสา​มารถ​พลิก​แปลง​หก​ภพ​ภูมิ​ได้​เลย​ ​ส่วน​ค่าย​กล​นั้น​ถึงแม้​เธอ​จะ​ไม่เคย​เห็น​ ​แต่​ในเมื่อ​ตี้ฝู​อี​เป็น​คน​สร้าง​ขึ้น​ ​อานุภาพ​ย่อม​มหาศาล​น่า​ตะลึง

ว่า​กันตา​มเห​ตุ​ผล​แล้ว​เมื่อ​คน​เหล่านี้​ลงมือ​พร้อมกัน​ ​ต่อให้​ฟ้า​ถล่ม​รั่ว​เป็น​รู​ใหญ่​ ​พวกเขา​ก็​สามารถ​จัดการ​ปะ​ซ่อม​อย่างรวดเร็ว​ได้​ ​แต่​ตอนนี้​กลับ​ยังคง​ควบคุม​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ไม่ได้​…

“​ทะเลทราย​ที่​โหดเหี้ยม​นี้​ต้อง​ทำลาย​อย่างไร​?​”​ ​เธอ​หันไป​มอง​ฟั่น​เชียน​ซื่อ

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​หลับตา​ ​ตอบ​เสียงแข็ง​ ​“​ไม่รู้​!​”

“​อาคม​ชั่วช้า​ใน​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​เป็น​เจ้าที่​ก่อ​ขึ้น​!​ ​แล้ว​เจ้า​จะ​ไม่รู้​ได้​อย่างไร​?​”

“​ไม่รู้​ก็​คือ​ไม่รู้​ ​ถึง​รู้​เปิ่น​จุน​ก็​ไม่มีทาง​บอก​พวก​เจ้า​!​”​ ​สุ้มเสียง​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เยียบ​เย็น

“​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​หาก​ไม่​ทำลาย​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ ​ทั้ง​หก​ภพ​จะ​ต้อง​พินาศ​ ​เจ้า​คง​ไม่​อาจ​เบิกตา​มอง​หก​ภพ​พินาศ​ได้​กระมัง​?​!​”​ ​หลง​ซือ​เย​่​ทนไม่ไหว​จึง​เอ่ย​ขึ้น​มา

“​พินาศ​แล้ว​เกี่ยว​อะไร​กับ​เปิ่น​จุน​เล่า​?​”​ ​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​หัวรั้น​ยิ่ง

“​ถ้า​รู้​แต่แรก​ก็​คง​ไม่​ช่วย​เจ้า​ไว้​หรอก​!​ ​ปล่อย​ให้​เจ้า​ถูก​วิญญาณ​อาฆาต​พวก​นั้น​กัด​ทึ้ง​ไป​เสีย​!​”​ ​ลู่​อู๋​โมโห​ ​ตะโกน​ขึ้น​มา​เช่นกัน

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เอ่ย​เสียง​เยียบ​เย็น​ ​“​เปิ่น​จุน​หา​ได้​ขอให้​พวก​เจ้า​ช่วยเหลือ​ไม่​ ​ถ้า​นึก​เสียใจ​ภายหลัง​ขึ้น​มา​เปิ่น​จุน​ออก​ไป​เดี๋ยวนี้​เลย​ก็ได้​!​”

ลู่​อู๋​และ​หลง​ซือ​เย​่​ต่าง​เงียบงัน​ไป

ลู่​อู๋​คิด​จะ​ให้​เจ้า​หอย​ยักษ์​เปิด​ฝา​ออก​จริงๆ​ ​โยน​ไอ้​คน​ไม่รู้​ดี​รู้​ชั่ว​ผู้​นี้​ออก​ไป​เสีย​!​ ​เลี่ยง​ไม่​ให้​เห็น​แล้ว​หงุดหงิด​ใจ

“​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ตอนนี้​ทะเลทราย​แห่ง​นี้​ไม่มี​ประโยชน์​สำหรับ​เจ้า​แล้ว​สักนิด​ ​ข้า​กับฝู​อี​ล้วน​ออกมา​ได้​แล้ว​ ​แผนการ​ของ​เจ้า​ย่อยยับ​อย่าง​สิ้นเชิง​แล้ว​ ​อีกทั้ง​ทะเลทราย​นี้​ก็​ไม่​อาจ​กักขัง​พวกเรา​อย่างแท้จริง​ได้​ ​อย่างมาก​ข้า​กับ​เขา​ก็​แค่​จากไป​ซะ​ ​ทะเลทราย​ชั่วร้าย​แห่ง​นี้​นอกจาก​ทำร้าย​ผู้บริสุทธิ์​ใน​หก​ภพ​ภูมิ​แล้ว​ ​ก็​ไม่มีผล​ดี​อะไร​ต่อ​เจ้า​เลย​…​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​กล่าว​อย่าง​เยียบ​เย็น​ ​“​เจ้า​ไม่เคย​ได้ยิน​ประโยค​ที่ว่า​เสีย​ทั้ง​เขา​เสีย​ทั้ง​เรา​หรอก​หรือ​?​”

ทุกคน​ตะลึงงัน​!

หลง​ซือ​เย​่​ ​ลู่​อู๋​ ​ถึงขั้น​ที่​แม้แต่​เสี่ยว​เฮ​ยก​็​ผสมโรง​กัน​พูดจา​เกลี้ยกล่อม​แล้ว​ ​จนปัญญา​ที่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ทำ​ราวกับ​ตัดสินใจ​เด็ดขาด​ไป​แล้ว​ ​ไม่ว่า​อย่างไร​ก็​ไม่ยอม​บอก

สุดท้าย​ ​กู้​ซีจิ​่ว​เอ่ย​ถาม​ ​“​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ ​บอก​เงื่อนไข​ของ​เจ้า​มา​เถอะ​ ​สรุป​แล้ว​ต้อง​ทำ​อย่างไร​เจ้า​ถึง​จะ​ยอม​พูด​?​”

ฟั่น​เชียน​ซื่อ​เลิก​คิ้ว​ ​ดู​เอื่อย​เฉื่อย​เลื่อนลอย​ ​“​เจ้า​ว่า​อย่างไรเล่า​?​ ​เจ้า​เสนอ​เงื่อนไข​ออกมา​หน่อย​สิ​?​”

กู้​ซีจิ​่ว​ชะงัก​ไป​แวบ​หนึ่ง​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​หากว่า​เจ้า​บอก​วิธี​ยับยั้ง​ภัยพิบัติ​นี้​ ​พวกเรา​จะ​ไม่ถือสา​เรื่องราว​ใน​อดีต​ ​ถึงขั้น​ที่​หลังจากฝู​อี​หวนคืน​สู่​ฐานะ​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​แล้ว​ ​ก็​จะ​ไม่​คิดบัญชี​เจ้า​ย้อนหลัง​อีก​ ​เจ้า​ยังคง​เป็น​เทพ​ผู้สร้าง​โลก​ต่อไป​ได้​ ​ขอ​เพียง​เจ้า​รับปาก​ว่าวัน​หน้า​จะ​ไม่​ก่อ​เพศ​ภัย​ต่อ​หก​ภพ​อีก​…​”

เงื่อนไข​นี้​กล่าว​ได้​ว่า​ใจกว้าง​มาก​แล้ว​ ​ด้วย​บาปกรรม​ที่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​ก่อ​ขึ้น​ใน​ปัจจุบัน​ ​แล่​เนื้อ​เถือ​หนัง​เขา​เป็น​สิบ​ครั้ง​ก็​ยัง​ไม่​นับว่า​มาก​เลย​!

และ​เท่าที่​กู้​ซีจิ​่​วรู​้​ ​เหตุผล​ที่​ฟั่น​เชียน​ซื่อ​บ้าดีเดือด​ทุ่ม​สุดตัว​เพื่อ​สังหาร​ตี้ฝู​อี​ ​ก็​เพราะ​เกรง​ว่า​หลังจาก​เขา​กลับ​สู่​ฐานะ​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​แล้ว​ ​จะ​ไล่​ล่า​สังหาร​เขา​อย่าง​ไม่เลิกรา

ฮ​วา​เหยี​ยน​เผย​สีหน้า​หวั่นไหว​แวบ​หนึ่ง​ ​“​กู้​ซีจิ​่ว​ ​เจ้า​สามารถ​ตัดสินใจ​แทน​ตี้ฝู​อี​ได้​หรือ​?​”