บทที่ 3065 (2) ปัจฉิมบท 30 / บทที่ 2065 (3) ปัจฉิมบท 30

ลำนำบุปผาพิษ

บท​ที่​ ​3065​ ​(​2)​ ​ปัจฉิม​บท​ ​30

ในที่สุด​คน​ด้านนอก​ก็ได้​เห็น​สภาพแวดล้อม​ด้านใน​แล้ว​ผ่าน​ช่อง​ที่​ถูก​กรีด​แยก​ออก​ ​แต่ละคน​หลั่ง​เหงื่อ​เย็นเฉียบ​ไป​ทั้ง​ร่าง

พวกเขา​ก็​นับว่า​เป็น​ผู้​ที่​มีความรู้​กว้างขวาง​เช่นกัน​ ​ทว่า​ยังคง​เป็นครั้งแรก​ที่​ได้​เห็น​วิญญาณ​อาฆาต​มากมาย​ขนาด​นี้​!

วิญญาณ​อาฆาต​มากมาย​ถึง​เพียงนั้น​รวมตัว​เข้าด้วยกัน​ ​ไอ​หยิน​เยียบ​เย็น​พัด​โชย​ออกมา​จาก​ช่อง​นั้น​ ​พริบตาเดียว​ก็​แช่แข็ง​คน​และ​สัตว์​ที่อยู่​ระหว่างทาง​ไป​แล้ว​…

เหล่า​ผู้​บำเพ็ญ​สร้าง​เกราะ​กำบัง​กั้น​ไว้หน้า​ร่าง​แล้ว​ถอยร่น​ไป​ด้านหลัง​ ​ตัว​คนยัง​ถอยร่น​ไม่ทัน​แล้วเสร็จ​ ​เกราะ​กำบัง​ก็​ถูก​แช่แข็ง​แล้ว​ ​กลายเป็น​กำบัง​น้ำแข็ง

ก่อนที่จะ​กรีด​เปิดช่อง​ ​ที่นึ​่​ร้อนระอุ​ปานอยู่​ใน​หม้อ​เดือด​ ​ลมหายใจ​ที่​พ่น​ออกมา​แทบจะ​ลุกเป็นไฟ​แล้ว

แต่​ตอนนี้​อุณหภูมิ​รอบข้าง​กลับ​ลด​ฮวบ​ลง​ทันทีน​ ​ราวกับ​เปลี่ยน​จาก​วันที่​ร้อน​ที่สุด​ใน​ฤดูร้อน​ไป​เป็น​วันที่​เหน็บ​หนาว​ที่สุด​ใน​ฤดูหนาว​อย่างเฉียบพลัน​ ​หนาว​จน​คน​สั่นสะท้าน

และ​ความ​หนาวเย็น​นี้​มิใช่​ความ​หนาวเย็น​แบบ​ทั่วไป​ด้วย​ ​แต่​เป็นความ​หนาว​ที่​ทิ่มแทง​เข้าไป​ถึง​ใน​กระดูก​ ​ต่อให้​เป็น​ผู้​ที่​มีพลัง​ยุทธ์​สูงส่ง​เช่น​ราชัน​ปีศาจ​ ​ก็​ทนไม่ไหว​จน​ต้อง​ดึง​เสื้อคลุม​ขนสัตว์​ผืน​หนึ่ง​ออกมา​คลุม​กาย​ไว้

คนที​่​เหลือ​ต่าง​เอา​เสื้อ​ออกมา​ห่ม​คลุม​เช่นกัน​ ​เจ้า​หอย​ยักษ์​หนาว​จน​เปลือกหอย​สั่น​ระริก​ไป​หมด​แล้ว​ ​“​หนาว​!​ ​หนาว​!​ ​หนาว​!​”

เสื้อคลุม​ผืน​หนึ่ง​ครอบคลุม​ลงมา​ ​คลุม​ทั้ง​ร่าง​ของ​เจ้า​หอย​ยักษ์​เอาไว้​ ​เสื้อคลุม​ผืน​นั้น​อบอุ่น​ยิ่ง​ ​ในที่สุด​เจ้า​หอย​ยักษ์​ก็​ไม่​หนาว​แล้ว​ ​มุดหัว​ออกมา​จาก​ด้านใน​เสื้อคลุม​ ​กลับ​พบ​ว่า​เจ้านาย​กับ​ตี้ฝู​อี​ล้วน​ไม่อยู่​ทั้งคู่​แล้ว​!

มัน​พลัน​ตื่นตระหนก​ ​“​จะ​…​เจ้านาย​!​”

หลง​ซือ​เย​่​ที่อยู่​ด้าน​ข้าง​มองเห็น​ทุกอย่าง​เอ่ย​ขึ้น​ว่า​ ​“​ไม่ต้อง​กลัว​ ​นาย​ของ​บ้าน​เจ้า​กับ​…​กับ​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​เข้าไป​ใน​ทะเลทราย​แล้ว​…​”

เจ้า​หอย​ยักษ์​หน้ามืด​ทันที​ ​“​มิใช่​ว่า​พวกเขา​เพิ่ง​หนี​ออกมา​จาก​ข้างใน​หรอก​หรือ​?​ ​ทำไม​พวกเขา​สอง​คน​ถึง​วิ่ง​เข้าไป​ด้วยตัวเอง​อีก​ล่ะ​?​!​”

หลง​ซือ​เย​่​สูด​หายใจ​เบา​ๆ​ ​ครา​หนึ่ง​ ​“​ครั้งนี้​เป็น​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​แล้ว​ ​ไม่​เหมือนก่อน​หน้า​นี้​หรอก​…​”

….

ภายใน​ทะเลทราย

หรือ​อาจ​ไม่​ควร​เรียกว่า​ทะเลทราย​แล้ว​ ​แต่​เรียกว่า​ทะเล​เยือกแข็ง​ดีกว่า

เม็ดทราย​ที่​เดิมที​ปลิว​ว่อน​อยู่​จับตัว​แข็ง​เป็น​ก้อน​ ​กลายเป็น​ประติมากรรม​น้ำแข็ง​รูปทรง​พิลึกพิลั่น​สารพัด

อากาศ​ก็​หนาวเย็น​จน​แทบจะ​แนบ​รวม​เข้าด้วยกัน​แล้ว​ ​หายใจ​ครา​หนึ่ง​ก็​จะ​เกิด​เป็น​เกล็ด​น้ำแข็ง

เงา​ภูตผี​ล่องลอย​ ​รอบด้าน​ล้วน​มี​เงา​ภูตผี​ลอยละล่อง​ ​เนืองแน่น​แออัด​จน​ทำให้​หนัง​ศีรษะ​คน​ชา​หนึบ

เงา​ภูตผี​นับไม่ถ้วน​ไหว​วูบ​ไปมา​ท่ามกลาง​ประติมากรรม​น้ำแข็ง​เป็นระยะๆ​ ​ถ้า​เผลอไผล​ไป​แม้แต่น้อย​ก็​จะ​โดน​พวก​มัน​โจมตี​!

เหน็บ​หนาว​เยือกเย็น​ไร้​ที่​สิ้นสุด​!

กู้​ซีจิ​่ว​สัมผัส​ได้​ว่าความ​หนาวเย็น​ที่​พวยพุ่ง​ออกมา​นั้น​แทบจะ​แทรกซึม​เข้าสู่​กระดูก​คน​แล้ว​ ​เพียงแต่​ความ​หนาวเย็น​นั้น​ยัง​ไม่ทัน​ทะลุ​อาภรณ์​คืบคลาน​มาสู่​ผิวหนัง​ ​ก็​ถูก​กระแสความ​อบอุ่น​สาย​หนึ่ง​โจมตี​ให้​ล่าถอย​ไป​แล้ว​!

ตี้ฝู​อีกุ​มมือ​เธอ​ไว้​ ​ความอบอุ่น​ถ่ายทอด​เข้ามา​จาก​ฝ่ามือ​ของ​เขา​ ​ขับไล่​ความ​หนาวเย็น​ที่​เข้า​โอบล้อม​รอบกาย​เธอ​ออก​ไป

หลังจาก​เขา​กลับคืน​ฐานะ​แล้ว​ ​ยัง​ไม่เคย​แตะต้อง​สัมผัส​กู้​ซีจิ​่​วอ​ย่าง​จริงๆ​ ​จัง​ๆ​ ​เลย

กู้​ซีจิ​่ว​ยืน​อยู่​ข้าง​กาย​เขา​ ​เขา​ก็​ราวกับ​มองไม่เห็น​ ​ไม่​พูดจา​กับ​เธอ​เลย​สัก​ประโยค

แน่นอน​ ​ภายใต้​สถานการณ์​เช่นนั้น​ ​ตี้ฝู​อีก​็​ไม่มีเวลา​มา​พูดคุย​กับ​เธอ​หรอก​ ​ดังนั้น​กู้​ซีจิ​่​วจึง​ไม่​ถือโทษ​เขา

เขา​ที่อยู่​ข้าง​กาย​บุคลิก​แปรเปลี่ยน​ไป​แล้ว​ ​ถึงแม้​รูปโฉม​จะ​ไม่​แตกต่าง​ไป​จาก​เดิม​ ​แต่​อย่างไร​เสียรัศ​มีกลิ่น​อาย​ก็​เปลี่ยนไป​ไป​มหาศาล​นัก​ ​ทำให้​ยาม​ที่​เธอ​ยืน​อยู่​ข้าง​กาย​เขา​ ​มี​วินาที​หนึ่ง​ที่​รู้สึก​ต้อยต่ำ​และ​ห่าง​ชั้น​กัน

คล้าย​กับ​ว่า​หลังจาก​เขา​กลับคืน​ฐานะ​แล้ว​ ​ระหว่าง​เธอ​กับ​เขา​ได้​มี​ช่องว่าง​ที่​มองไม่เห็น​เปิด​อ้า​ออกมา​แล้ว

ก่อนที่​เขา​จะเข้า​ไป​ ​ได้​เอ่ย​ประโยค​แรก​กับ​เธอ​ว่า​ ​“​รอ​ข้า​อยู่​ที่นี่​”

จากนั้น​เรือน​กาย​เขา​ไหว​วูบ​ ​พุ่งตรง​เข้าไป​ใน​ทะเลทราย​ทันที​เลย​!

กู้​ซีจิ​่ว​เม้มปาก​ ​ไม่ได้​รอคอย​เขา​อยู่​ที่​เดิม​ ​แต่​พุ่ง​ตาม​เข้าไป​ด้วย​…

อันที่จริง​ด้านนอก​ไม่มี​อะไร​ให้​ทำ​แล้ว​ ​เธอ​ไม่ต้องการ​รอคอย​อยู่​ด้าน​เก็บกวาด​ซาก​ปรัก​หัก​ ​สิ่ง​ที่​เธอ​ต้องการ​คือ​ร่วมหัว​จม​ท้าย​ไป​กับ​เขา​!​ ​เธอ​รู้สึก​อยู่​เสมอ​ว่า​จิต​มาร​ตน​นั้น​ไม่​อาจ​จัดการ​ได้​ง่ายดาย​ถึง​เพียงนั้น​…

ภายใน​ทะเลทราย​หนาวเหน็บ​เข้าขั้น​วิปริต​แล้ว​ ​ทันทีที่​เธอ​เข้ามา​ก็​แทบจะ​ถูก​แช่แข็ง​เลย​ ​โชคดี​ที่​ตี้ฝู​อี​ปรากฏตัว​ขึ้น​ข้าง​กาย​เธอ​ได้​ทันเวลา​ ​ขับไล่​ความ​หนาวเย็น​ให้​เธอ​ ​“​เหตุใด​จึง​ไม่เชื่อฟัง​บ้าง​?​”

ใน​น้ำเสียง​ของ​เขา​แฝง​ความจน​ปัญญา​เอาไว้​รางๆ​ ​สุ้มเสียง​วาจา​ไม่มี​อะไร​ต่าง​ไป​จาก​เมื่อก่อน​เลย

————————————————————————————-

บท​ที่​ ​2065​ ​(​3)​ ​ปัจฉิม​บท​ ​30

กู้​ซีจิ​่ว​ตัดสินใจ​แน่วแน่​แล้ว​ ​“​ท่าน​เข้ามา​คนเดียว​ข้า​ไม่​วางใจ​!​”

เธอ​ไม่​อยาก​เห็น​ตี้ฝู​อี​ทุ่ม​ชีวิต​ต่อสู้​กับ​จิต​มาร​ตน​นั้น​ร่วม​แหลกลาญ​ไป​ด้วยกัน​ ​สุดท้าย​ก็​เป็น​หมอก​ควัน​สลาย​ไป

เธอ​ทน​รับ​การดับ​ขันธ์​ของ​เขา​มามาก​พอแล้ว​!​ ​ทน​รอคอย​มา​เนิ่นนาน​มาก​พอแล้ว​…

ดังนั้น​เธอ​จะ​ต้อง​เข้ามา​ดูด​้วย​ ​จับตามอง​ไว้​ตลอด

แม้ว่า​จะ​ช่วย​แบ่งเบาภาระ​เขา​ไม่ได้​มากมาย​นัก​ ​แต่​อย่างน้อย​เธอ​ก็​สามารถ​ร่วมหัว​จม​ท้าย​ไป​กับ​เขา​ได้​ ​รอด​ก็​รอด​ด้วยกัน​ ​ตาย​ก็​ตาย​ด้วยกัน​!

แววตา​ตี้ฝู​อี​วูบ​ไหว​เล็กน้อย​ ​ทราบ​ถึง​ความกังวล​ของ​นาง​ได้​ใน​ทันใด​ ​หัวใจ​อุ่น​วาบ​ ​กุมมือ​นาง​ไว้​ ​“​วางใจ​เถอะ​!​”

สาวน้อย​โง่งม​คน​นี้​ไม่รู้​เลย​ว่า​แท้จริง​แล้ว​พลัง​ของ​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​แกร่งกล้า​มหาศาล​เพียงใด​…

อากาศ​ภายใน​ทะเลทราย​ชั่วร้าย​แห่ง​นี้​ดุจ​มหาสมุทร​คลั่ง​ ​ส่วน​คน​ทั้งสอง​ที่​มุด​เข้ามา​ก็​เสมือน​นาวา​ลำ​น้อย​ที่​ล่องลอย​อยู่​ท่ามกลาง​มหาสมุทร​ที่​ปั่นป่วน​ปรวนแปร​ ​คลื่น​สมุทร​รอบข้าง​ซัด​โถม​ ​แทบจะ​ซัด​ให้​นาวา​ลำ​น้อย​พลิกคว่ำ​ได้​ตลอดเวลา

แต่​รอบกาย​ตี้ฝู​อี​มี​ความอบอุ่น​ล่องลอย​อยู่​ ​ธำรง​อยู่​ดุจ​เสา​ค้ำ​สมุทร​ ​วิญญาณ​อาฆาต​ที่​แผด​ร้อง​พุ่ง​เข้ามา​เหล่านั้น​พอ​เห็น​ก็​พากัน​หลบ​ลี้​ออกห่าง​…

“​ออกมา​!​”​ ​ตี้ฝู​อี​จรด​นิ้ว​ทำ​มุท​รา​แล้ว​ ​“​เจ้า​หลบซ่อน​ไม่ได้​แล้ว​!​”

ไม่มี​ผู้ใด​เอ่ย​วาจา​ ​มี​เพียง​เสียงร้อง​คำราม​ของ​วิญญาณ​อาฆาต

กู้​ซีจิ​่ว​สามารถ​รับรู้​ได้​ว่า​มีสาย​ตาของ​วิญญาณ​อาฆาต​นับ​ถ้วน​จับจ้อง​อยู่​ใน​มุมมืด​ ​จ้อง​จน​หนัง​ศีรษะ​คน​ชา​หนึบ

ไม่ต้อง​ถาม​เลย​ ​จิต​มาร​ตน​นั้น​ก็​น่าจะ​ซ่อนตัว​อยู่​ใน​บรรดา​นั้น​ด้วย​ ​รอคอย​โอกาส​ลงมือ​ ​เพียง​รอคอย​ที่จะ​โจมตี​เอาชีวิต​พวกเขา​!

ตี้ฝู​อี​ยิ้ม​แล้ว​ ​รอยยิ้ม​ของ​เขา​งดงาม​นัก​ ​ภายใต้​รอยยิ้ม​นี้​ ​ราวกับ​มีบุป​ผา​ฤดูใบไม้ผลิ​กำลัง​แย้ม​บาน​ขึ้น​ท่ามกลาง​ทะเล​เยือกแข็ง​แห่ง​นี้​ใน​ทันใด​ ​“​เอาเถอะ​ ​เช่นนั้น​ก็​ให้​เปิ่น​จุน​ลาก​เจ้า​ออกมา​แล้วกัน​!​”

พลัน​ตวัด​แขน​เสื้อ​กวาด​ม้วน​ ​แสงรุ้ง​พลิ้วไหว​พุ่ง​ออก​ไป​ ​ม้วน​กวาด​เข้าไป​ยัง​ผาน​้ำ​แข็ง​สาย​หนึ่ง​ที่อยู่​ไกล​ออก​ไป

“อ​๊า​…​”​ ​‘​ผาน​้ำ​แข็ง​’​ ​กรีดร้อง​ออกมา​ ​เคลื่อนย้าย​ออก​ไป​ปาน​สายฟ้า​แลบ​ ​กลายร่าง​เป็น​สตรี​ชุด​ขาว​นาง​หนึ่ง​กลางอากาศ

นาง​ร่อน​ลง​สู่​พื้น​ ​สอง​ตา​จับจ้อง​อยู่​ที่​ร่าง​ตี้ฝู​อี​ ​“ฝู​อี​ ​เจ้า​จะ​สังหาร​ข้า​ให้​ดับ​จริงๆ​ ​หรือ​?​”

ตี้ฝู​อี​เม้ม​ริมฝีปาก​บาง​นิดๆ​ ​กล่าว​อย่าง​เฉยชา​ ​“​แน่นอน​ ​เหตุใด​เปิ่น​จุน​ต้อง​ไว้​ไมตรี​ต่อ​เจ้า​เล่า​?​”

สตรี​ชุด​ขาว​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​ ​“​…ฝู​อี​ ​หรือว่า​ความทรงจำ​ใน​อดีต​ของ​เจ้า​ไม่ได้​ฟื้น​คืน​มาด​้วย​?​ ​เจ้า​…​ยาม​นั้น​เจ้า​กำลังจะ​แต่ง​กับ​ข้า​อยู่​แล้ว​…​”

ตี้ฝู​อี​เลิก​คิ้ว​ ​“​หือ​?​ ​ข้า​จะ​แต่ง​กับ​เจ้า​หรือ​?​ ​เจ้า​แน่ใจ​หรือว่า​ไม่ได้​ฝัน​ไป​?​”

สตรี​ชุด​ขาว​นาง​นั้น​ถูก​ตอกหน้า​กลับ​ไป​อีกครั้ง​ ​แม้แต่​กู้​ซีจิ​่​วที​่​อยู่​ด้าน​ข้าง​ก็​ชะงัก​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​มอง​ตี้ฝู​อี​ที่อยู่​ข้าง​กาย​ ​นึก​สงสัย​แล้ว​เช่นกัน​ว่า​ถึงแม้​เขา​จะ​กลับ​สู่​ฐานะ​เจ้า​แห่ง​ลิขิต​สวรรค์​แล้ว​ ​แต่​ความทรงจำ​ใน​ชาติก่อน​ไม่ได้​กลับคืน​มาด​้ว​ย.​..

ขณะที่​เธอ​ใจลอย​ไป​แวบ​หนึ่ง​ ​พลัน​สัมผัส​ได้​ว่า​มีสา​ยล​มที​่​เยียบ​เย็น​อย่างยิ่ง​สาย​หนึ่ง​โถม​เข้า​ครอบคลุม​เหนือศีรษะ​ตน​!

เนื่องจาก​ที่นี่​มีสา​ยล​มห​นาว​พัด​อื้ออึง​อยู่​ตลอด​ ​ดังนั้น​กู้​ซีจิ​่​วจึง​ไม่ได้​เก็บ​สายลม​หอบ​นี้​มา​ใส่ใจ​เท่าไหร่

เพียง​จรด​นิ้ว​ทำ​มุท​รา​ร่าย​อาคม​ ​หมาย​จะ​ขับไล่​ลมหนาว​หอบ​นี้​ออก​ไป​…

กลับ​คาดไม่ถึง​ว่า​ตี้ฝู​อี​ที่อยู่​ข้าง​กาย​จู่ๆ​ ​ก็​ดึง​ตัว​เธอ​ไป​อยู่​ด้านหลัง​ ​ตวัด​แขน​เสื้อ​ขึ้นไป​กลางอากาศ​ ​แสงรุ้ง​ส่งเสียง​ดัง​อื้ออึง​ ​ไม่น่าเชื่อ​ว่า​จะ​ม้วน​พัน​สายลม​หอบ​นั้น​ไว้​ ​จากนั้น​เขา​ก็​ดึง​ทันที​!

มีเสียง​โอดครวญ​ของ​สตรี​แว่ว​ขึ้น​ท่ามกลาง​สายลม​ ​สายลม​หอบ​นั้น​ปรากฏ​รูปร่าง​ขึ้น​มา​ใน​ทันใด​ ​กลายร่าง​เป็น​สตรี​ชุด​ขาว​นาง​นั้น​…

ความเปลี่ยนแปลง​นี้​รวดเร็ว​เกินไป​ ​กู้​ซีจิ​่ว​มอง​สตรี​ชุด​ขาว​ทั้งสอง​คน​ ​จิตใจ​ไหว​สะท้าน​ ​ชี้​คนที​่​โผล่​ขึ้น​มา​ใน​ภายหลัง​นี้​ ​“​เจ้า​สิ​ถึง​จะ​เป็น​จิต​มาร​!​”

ใบหน้า​เฉิดฉัน​ของ​สตรี​ชุด​ขาว​ที่​โผล่​ขึ้น​มาที​หลัง​ซีดเผือด​ ​จ้องมอง​ตี้ฝู​อี​อย่าง​ไม่​อยาก​จะ​เชื่อ​ ​“​เจ้า​ดูออก​ได้​ยังไง​กัน​?​!​”

สตรี​ชุด​ขาว​คน​แรก​นั้น​เป็น​ร่าง​อวตาร​ที่นาง​ใช้​วิญญาณ​อาฆาต​ตน​อื่น​จำแลง​ขึ้น​มา​ ​วิญญาณ​อาฆาต​ตน​นี้​ก็​เป็น​สตรี​เหมือนกัน​ ​รูปพรรณสัณฐาน​ถึงขั้น​ที่​แม้แต่​ดวง​หน้า​ก็​มี​ความคล้ายคลึง​กับ​นาง​มากมาย​ยิ่ง​ ​หลาย​ปี​มานี​้​ได้​แปลง​รูปลักษณ์​ให้​เป็น​นาง​สวมบทบาท​เป็น​นาง​อยู่​บ่อยครั้ง​ ​ทุก​อากัปกริยา​แทบจะ​ไม่มี​ความแตกต่าง​กัน​เลย​ ​ยัง​ไม่เคย​มี​ผู้ใด​แยกแยะ​ออกมา​ก่อน

————————————————————————————-