ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 804 ขอแค่ได้ช่วยเขาก็พอ
“คนที่เรียนปรุงยาหรอ?”
ไชยันต์ที่กำลังดื่มชาอยู่ได้ยินก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ
แสงดาวเลยมานั่งลงตรงด้านหน้าของเขา “ใช่ค่ะ พูดกับคุณท่านตรงๆนะคะว่าจริงๆก่อนหน้านี้หนูเองก็เป็นคนที่ถูกฉีดยาสารตัวพิษตัวใหม่เหมือนกัน ตอนนั้นหนูเป็นบ้าอยู่หลายเดือน ต่อมาก็เป็นนักปรุงยานี่แหละค่ะที่ช่วยทำให้หนูฟื้นตัว”
“จริงหรอ?” คุณท่านให้นึกสนใจ
“ใช่ค่ะ!”
แสงดาวจึงพยักหน้าต่อ แล้วถือโอกาสเอาข้อมูลผลรักษาที่เธอได้เตรียมไว้แล้วในโทรศัพท์แล้วยื่นส่งให้กับคุณท่าน
แครอท ใช่แล้ว คนที่เธอจะพูดในครั้งนี้ก็คือผู้หญิงคนนี้
ตอนบ่ายของวันนี้ ตอนที่เธอตามไปตรวจผลเลือด หมอคนนั้นพูดกับเธออย่างนี้จริงๆ
เขาบอกว่าแสนรักผิดปกติขึ้นมาอีกครั้งก็เพราะสาเหตุนี้
ดังนั้น หลังจากที่เธอได้ฟัง ความคิดที่ผุดขึ้นมาในหัวคือชื่อของผู้หญิงคนนี้ และก็ผู้หญิงคนนี้เองที่ตอนนั้นไม่เพียงแต่ช่วยเธอ แต่ยังช่วยดิลกอีกด้วย
แสงดาวมองคุณท่านอย่างเงียบๆ
และในขณะนั้น เธอก็รู้สึกว่ามีสายตาที่เยือกเย็นเฉียบคมและอึมครึมมองมา
ในสายตานั้นเหมือนเป็นการเตือนเธอว่า ถ้าไม่ผ่านการยินยอมจากเขาก็อย่าจัดแจงคนสุ่มสี่สุ่มห้าให้เขา ไม่งั้นเขาไม่ให้เธออยู่ดีแน่!
แสงดาวทำเป็นไม่เห็น…
“อืม ไม่เลวเลย แล้วเธอคนนั้นตอนนี้อยู่ที่ไหน ให้เธอคนนั้นมาเดี๋ยวนี้!” ไชยันต์มองผลการรักษาของเธอเสร็จก็เอ่ยปากพูดให้แครอทมาทันที
แสงดาวยิ้มกำลังที่จะเอ่ยปากพูด คนที่อยู่ด้านข้างก็ให้ลุกขึ้นมาทันที!
“แสงดาว พี่อยู่ที่นี่ไม่มีอะไรทำใช่มั้ย?”
เสียงที่ถามมีความเข้มและเยือกเย็นดังขึ้นอยู่ข้างๆ ไม่เพียงแต่แสงดาวเท่านั้นที่ตกใจ แต่ไชยันต์ก็เงยหน้ามองไปทางคนๆนี้
“แสนรัก แกจะทำอะไร พี่สาวแกก็แค่อยากหาหมอมาให้แก เพื่อถอนพิษในร่างกายให้ นี่แกเป็นบ้าอะไร?”
“เป็นบ้าอะไรงั้นหรอ?”
นัยน์เขาที่มีแต่ความดำขลับน่ากลัวนั้น ได้ยินคำนี้ก็หัวเราะขึ้นตรงนั้น
“เป็นบ้าอะไรน่ะหรอ? คืออยากให้คนทั้งโลกรู้ใช่มั้ยว่าผมหลานของไชยันต์ติดยา แล้วยังอยากให้ในยาที่ทำของคนอื่นมีสิ่งที่ทดลองเพิ่มขึ้นมาอีก ถ้าไม่ถือสาก็เรียกเธอมาได้เลย!”
“……”
วินาทีหลังจากนั้น ไชยันต์ก็จ้องมองชายหนุ่มที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟอยู่ต่อหน้าเขาเพราะเรื่องเล็กๆอย่างนี้เป็นครั้งแรก แล้วรู้สึกชะงัก
ก็แค่นักปรุงยาคนนึงเอง ทำให้เขาเป็นได้ถึงขนาดนี้เลยหรอ?
และสิ่งที่ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจคือเขาต่อต้าน และเป็นครั้งแรกที่เขาสวมคำว่า “หลานชายของไชยันต์”ไว้บนหัว
ไชยันต์ไม่พูดอะไร
ลึกๆในใจก็ให้รู้สึกพึงพอใจมากกว่าครั้งไหนๆ
แสงดาว “คุณท่าน แล้ว…..”
“เอาละ เธอกลับไปนอนก่อนเถอะ เรื่องนี้เดี๋ยวค่อยว่ากันวันหลัง พรุ่งนี้ฉันจะไปหาไพบูลย์สักหน่อย ถึงเวลานั้นก็จะถามความเห็นเขาดู”
ไชยันต์พูดเสร็จก็ไล่แสงดาวไปอย่างไม่เกรงใจ
แสงดาว “…….”
แม้ว่าคืนนี้เธอจะเอ่ยถึงผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อแครอทความคิดแรกก็คืออยากดูท่าทีของน้องชายคนนี้ว่าเขาจะยอมรับหมอคนใหม่มั้ย?
แต่ถ้าพูดถึงพรสวรรค์ในเรื่องของยาฉีด ผู้หญิงคนนั้นก็มีความสามารถจริงๆ
แสงดาวกลับไปที่ห้องนอนของตัวเอง ลังเลอยู่สักพักแล้วโทรหาม็อกโก
“ฮัลโหล?”
ดึกดื่นแล้วแต่เขาก็ยังไม่หลับ
แสงดาวได้ยินก็ให้พูดอย่างดีใจ “ม็อกโก ฉันคิดออกแล้วว่าใครจะมาช่วยน้องชายฉันได้!”
“ใคร?”
“แครอทน่ะสิ คุณยังจำได้มั้ยว่าตอนนั้นฉันถูกเนติวางยา หลังจากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ได้ช่วยฉันไว้ เธอเก่งจริงๆ ถ้าครอบครัวพวกเธอกำลังหาหมอที่จะเอาพิษในร่างกายของน้องฉันออกมาได้ ฉันคิดว่าจะไปหาเธอได้จริงๆ”
เธอยิ่งพูดก็ให้ยิ่งตื่นเต้น เหมือนกับว่าพอได้เห็นเครอทมา แล้วน้องชายของเธอก็จะหายทันทียังไงยังงั้น
แครอทมีความสามารถนี้จริงๆ
แต่ว่าในช่วงเวลานี้ที่เธอให้เธอมา มันจะเป็นการเพิ่มความวุ่นวายให้กับคู่สามีภรรยานั้นมั้ย?
ม็อกโกไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจนี้
“ไม่เอาดีกว่า คุณก็รู้ว่าสะใภ้ของน้องชายคุณไม่ชอบแครอท ตอนนี้เธอรักษาตัวอยู่ที่เจแปน แต่พวกเรากลับเอาศัตรูความรักของเธอมาที่นี่ คุณคิดว่าเรื่องนี้มันจะทำได้มั้ย?”
“หา?”
แสงดาวที่ได้สติก็ตระหนักขึ้นมาได้ แล้วให้อ้าปากค้างอยู่ตรงนั้น
เธออยากช่วยอย่างใจร้อน แต่ก็ลืมคิดถึงเรื่องนี้
แสงดาวไม่กล้าพูดถึงอะไรอีก
แต่ว่าใครก็คิดไม่ถึงว่าสองวันต่อมาแสนรักจะมีอาการสำแดงอีกครั้ง เขาไออกมาเป็นเลือด หลังจากนั้นก็ถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล แล้วถึงพบว่าตรงกลีบปอดมีรอยแผลที่ถูกกัดกร่อน
“ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ ดีขึ้นตั้งเยอะแล้วไม่ใช่หรอ ทำไมอาการถึงได้รุนแรงอย่างนี้?”
ไชยันต์อยู่โรงพยาบาลเห็นก็ให้ตะลึงแล้วโมโห จนสีปากซีดเซียว
สีหน้าของไพบูลย์ก็ดูหนักหน่วงมาก
แต่ว่าพอเห็นคุณท่านว้าวุ่นอย่างนี้ก็ปลอบใจเขาก่อน