เทียบกับคลื่นดาบอันท่วมล้นท้องฟ้าของเหลยตง คลื่นดาบของหลิงฮันถูกฟันออกไปเพียงเส้นเดียวเท่านั้น
แค่คลื่นดาบเพียงหนึ่งเดียวนี้เป็นดั่งราชาคลื่นดาบที่อัดแน่นไปด้วยอำนาจไร้เทียมทาน
‘ครืนน’ หนึ่งนิ้วที่ปัดแกว่งราวกับจะทำให้สวรรค์ชั้นฟ้าพังทลาย
เหลยตงแสดงท่าทีตกตะลึง ก่อนหน้านี้ที่หลิงฮันสามารถสลายการโจมตีของเขาได้ทำให้เขาระมัดระวังขึ้นเพียงเล็กน้อย เพราะอย่างไรนั่นก็เป็นเพียงการโจมตีอย่างเรียบง่าย
แค่การโจมตีในตอนนี้นั้นแตกต่างกันออกไปเนื่องจากเขาโจมตีออกไปด้วยทักษะ แต่ถึงอย่างนั้นการโจมตีของเขาก็ยังถูกหลิงฮันสลายได้อย่างง่ายดายอีกครั้ง
เป็นไปได้อย่างไรที่อีกฝ่ายจะแข็งแกร่งเช่นนี้?
เหลยตงสูดหายใจลึกและเรียกใช้ธงสัญลักษณ์ของจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์ ในที่สุดเขาก็ต้องใช้อำนาจแห่งจักรภพ
‘พรึบ’ ธงสัญลักษณ์ปรากฏออกมาและลืมตาจับจ้องไปยังหลิงฮัน
ธงลักษณ์ดูราวกับมีชีวิต ดวงตาที่อยู่บนธงสัญลักษณ์ปลดปล่อยอำนาจอันน่าสะพรึงกลัวราวกับอยู่เหนือทุกสิ่ง
หลิงฮันรู้ว่านั่นไม่ใช่ธงสัญลักษณ์ทั่วไปแต่เป็นอำนาจของจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์
ตราบใดที่จักรพรรดิต้องการ เขาสามารถสอดส่องสถานที่ทุกแห่งผ่านธงสัญลักษณ์หรือแม้กระทั่งกระตุ้นให้ธงสัญลักษณ์โจมตี
แน่นอนว่าการที่ปรมาจารย์ระดับดาราเรียกใช้อำนาจแห่งจักรภพนั้นไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ด้วยเหตุนั้นจักรพรรดิโจ้วเทียนที่เป็นผู้นำของจักรวรรดิแห่งนี้จึงมองดูหลิงฮันผ่านธงสัญลักษณ์
หลิงฮันยื่นอย่างองอาจ จริงอยู่ที่ต่อหน้าจอมยุทธระดับดาราขั้นสูงสุดเขาอาจจะไม่สามารถโค่นล้มอีกฝ่ายได้
แต่ขอเวลาเขาอีกไม่นาน การสังหารปรมาจารย์ระดับดาราขั้นสูงสุดจะเป็นเรื่องง่ายดั่งสังหารสุนัข
หลิงฮันจ้องมองธงสัญลักษณ์ด้วยสายตาเย็นชา ก่อนหน้านี่ที่เกิดการบุกรุกจากจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์และมีการสังเวยโลหิตนองเลือดมากมายก็เป็นเพราะจักรพรรดิโจ้วเทียนต้องการครอบครองดาบเก้าอสุรกาย เหตุการณ์นั้นทำให้หลิงฮันเกิดความรู้สึกอยากสังหารจักรพรรดิโจ้วเทียน
เหลยลงชี้นำอำนาจแห่งจักรภพและยกระดับพลังต่อสู้ขึ้นทันที
หลังต่อสู้หนึ่งดาวสามารถทำให้ตัวเขาแข็งแกร่งขึ้นอีกสิบเท่า!
เหลยคงคำรามและกวัดแกว่งดาบอีกครั้ง ตัวดาบส่องประกายเย็นยะเยือกสะท้อนกับท้องฟ้าจนบดบังดวงตะวัน
“ดาบเคลื่อนภูผาต้านวารี!” เขาตะโกนพร้อมกับสะบั้นดาบเข้าใส่หลิงฮัน คลื่นดาบกระหน่ำจู่โจมราวกับห่าฝนจนไม่มีที่ให้หลบ
หลิงฮันยังคงใช้เพียงหนึ่งนิ้วปลดปล่อยทักษะดาบฟ้าคำรามออกไป
‘ครืนนนน’ คลื่นดาบราวกับห่าฝนสลายหายไปในพริบตา แต่คลื่นดาบของหลิงฮันยังคงพุ่งเข้าใส่เหลยตงโดยที่พลังทำลายไม่ลดลงแม้แต่น้อย
“อะไรกัน!” เหลยตงตกตะลึง เหตุใดเจ้าถึงแข็งแกร่งขนาดนี้?
เขาฝืนดึงสะบัดดาบกลับเพื่อป้องกันคลื่นดาบที่พุ่งเข้ามา ‘ปัง’ ร่างของเขาลอยกระเด็นราวกับว่าวเชือกขาดไปไกลถึงร้อยไมล์
‘พรึบ’ ในตอนนั้น ธงสัญลักษณ์บนฟ้าก็สั่นไหว มือขนาดใหญ่ปรากฏออกมาและเอื้อมไปคว้าร่างหลิงฮัน
จักรพรรดิโจ้วเทียนลงมือ!
หลิงฮันแสดงท่าทีเหยียดหยามและปล่อยหมัดตอบโต้ “จักรพรรดิโจ้วเทียน หากเจ้ามาที่นี่และลงมือด้วยตัวเองก็อาจจะยังพอมีคุณสมบัติจะเอาชนะข้าได้ แต่คิดจะใช้พลังผ่านธงสัญลักษณ์เพื่อจัดการข้ารึ? ความคิดเจ้ายังอ่อนหัดเกินไป!”
‘ปัง’ หมัดปะทะเข้ากับมือขนาดใหญ่จนแหลก ธงลัญลักษณ์เองก็แตกสลายเป็นชิ้นๆก่อนจะฟื้นฟูกลับมาเหมือนเดิม
ใบหน้าของจักรพรรดิโจ้วเทียนปรากฏออกมาจากธงสัญลักษณ์ ดวงตาของเขาจับจ้องมายังหลิงฮันเพื่อจดจำรูปลักษณ์ของหลิงฮันให้แม่นยำ เวลาผ่านไปครู่หนึ่งเขาได้กล่าวออกมา “ข้าขอบัญชาออกคำสั่งสังหารหลิงฮันด้วยภัยระดับ ‘สวรรค์’ ”
‘ครืนนน’ คำพูดนี้ไม่ได้ดังขึ้นเฉพาะเมืองที่หลิงฮันอยู่แต่ดังไปทั่วทั้งจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์ผ่านธงสัญลักษณ์
ทันใดนั้นเอง ทั่วทั้งจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์ก็กลายเป็นเงียบสงัดก่อนจะส่งเสียงฮือฮา
คำสั่งสังหารสวรรค์!
ในจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์มีคำสั่งสังหารทั้งหมดสามระดับเรียงตาม ‘สวรรค์’ ‘ปฐพี’ ‘มนุษย์’ ยกตัวอย่างเช่นหากเป็นคำสั่งสังหารระดับมนุษย์ จอมยุทธระดับภูผาวารีทั่วทั้งจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์จะต้องระดมพลลงมือสังหารเป้าหมาย หากใครฝ่าฝืนจะนับว่าเป็นกบฏ
ส่วนคำสั่งสังหารระดับปฐพีนั้น ปรมาจารย์ระดับสุริยันจันทราจะต้องลงมือ ในขณะที่คำสั่งสังหารระดับสวรรค์… แม้แต่ปรมาจารย์ที่แท้จริงระดับดาราก็ต้องลงมือไล่ล่าสังหารเป้าหมาย
ในประวัติศาสตร์ของจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์ ผ่านมานานกี่ล้านปีแล้วที่ไม่ได้มีคำสั่งสังหารระดับสวรรค์?
ณ เวลานี้ชื่อและรูปลักษณ์ของหลิงฮันได้ถูกเผยแพร่ไปทั่วทั้งจักรวรรดิราชวงศ์สวรรค์นิรันดร์ผ่านธงสัญลักษณ์เรียบร้อย ตัวตนระดับดาราจะต้องหยุดมือในสิ่งที่กำลังทำอยู่และออกล่าสังหารเป้าหมายทันที
มีเพียงจอมยุทธระดับดาราขั้นสูงสุดเท่านั้นที่สามารถเพิกเฉยต่อคำสั่งสังหารระดับสวรรค์ได้ เนื่องจากสถานะของพวกเขาแม้แต่จักรพรรดิก็ไม่ต้องการล่วงเกิน
แต่นอกจากตัวตนระดับนั้นแล้วใครอื่นจะกล้าฝ่าฝืนคำสั่ง? ปรมาจารย์ระดับดาราอย่างน้อยห้าสิบคนออกไล่ล่า
“ฮ่าๆๆๆ!” เหลยตงตัวเราะ “ไม่คาดคิดเลยว่าองค์จักรพรรดิจะออกคำสั่งสังหารเจ้า! หลิงฮัน เจ้ายังไม่รีบเผ่นหางจุกตูดกลับจักรวรรดิราชวงศ์ดวงดาราหายนะไปอีกรึ? แต่ไม่ว่าอย่างไรเจ้าก็ต้องทิ้งดาบไม้เอาไว้ที่นี่ ไม่เช่นนั้นข้าจะรั้งตัวเจ้าเอาไว้ไม่ให้หลบหนี ต่อให้เจ้าแข็งแกร่งขนาดไหนเจ้าก็ต้องตาย”
หลิงฮันส่ายหัวและกล่าว “หากเจ้าขวางทางข้า เจ้าก็ต้องตาย! ยิ่งกว่านั้นเจ้าก็ไม่เป็นอุปสรรคต่อข้าเลยแม้แต่น้อย ข้าสามารถสังหารเจ้าด้วยหนึ่งกระบวนท่า”
เหลยตงหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง คิดจะสังหารเขา? เจ้าไปเอาความมั่นใจมาจากไหน? พลังที่หลิงฮันแสดงให้เห็นเมื่อครู่ทรงพลังมากก็จริง แต่นั่นยังไม่เพียงพอที่จะบดขยี้ฟ้าดิน
“ก็ดี งั้นข้าขอดูหน่อยว่าเจ้าจะสังหารข้าได้ยังไง?”
ฉัวะ!
หัวของเหลยตงหลุดออกจากบ่าและลอยขึ้นฟ้า ภาพที่เขาเห็นคือหลิงฮันกำดาบอยู่ในมือ ร่างที่ไร้หัวของเขาค่อยร่วงลงสู้พื้นดิน
กระบวนท่าเดียวจริงๆ!
เขามองเห็นแม้แต่ว่าหลิงฮันหยิบดาบออกมาตอนไหน จริงอยู่ที่เขาสัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่พุ่งเข้ามาแต่ก็ไม่อาจตอบโต้ได้ทัน
‘ตูม’ พลังทำลายแทรกเข้าไปในห้วงจิตวิญญาณของเหลยตง พลังชีวิตของเขาแตกสลายและตกตายทันที
หลิงฮันเหาะลงมาจากฟ้า หัวและร่างของเหลยตงก็ร่วงลงมาถึงพื้นพร้อมๆกัน ‘ครืนน’ ร่างอันทรงพลังของปรมาจารย์ระดับดาราก่อให้เกิดคลื่นกระแทกพื้นอันรุนแรงราวกับแผ่นดินไหว
ทุกคนหวาดกลัวจนดวงดาแข็งข้าง แม้พวกเขาจะไม่ได้อยู่บนท้องฟ้าแต่ก็สามารถมองเห็นการต่อสู้ที่เกิดขึ้น หลังจากจักรพรรดิออกคำสั่งสังหารผ่านธงสัญลักษณ์ จู่ๆหลิงฮันก็ลงมือกวัดแกว่งดาบเข้าใส่เหลยตง
ที่ดาวเหอหนิงแห่งนี้ ตัวตนระดับดาราคือพระเจ้า ผ่านมากี่หมื่นกี่แสนปีแล้วไม่รู้ที่ไม่มีเหตุการณ์การตกตายของปรมาจารย์ระดับนั้น แต่ตอนนี้เหตุการณ์ที่ว่ากลับเกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกเขา
เพียงแค่ดาบเดียว!
สัตว์ประหลาดชัดๆ!
สิบพยัคฆ์แห่งตระกูลหวังหวาดกลัวจนเยี่ยวแตกและเกือบจะเป็นลม