บทที่ 2023 ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเขา
“อะไรกัน คุณหนูอู๋โยว คุณคิดว่าวิธีมันซื่อบื้อมากเลยหรือไง?” เฟิงเสวียนอี้จ้องเยี่ยหวันหวั่นแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“แล้วมันน่าตะลึงมากเหรอ” เยี่ยหวันหวั่นถามกลับ
“ถ้างั้น คุณหนูอู๋โยวคิดว่าวิธีการโง่ๆ แบบนี้จะได้ผลไหมครับ” เฟิงเสวียนอี้ถามต่อ
เยี่ยหวันหวั่นใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็พยักหน้า อันที่จริง ถ้าเกิดว่ามีไส้ศึกจริงๆ หลังจากได้รับข่าวแล้ว ไส้ศึกจะต้องแจ้งให้ ‘เนี่ยอู๋โยว’ รู้ภายในระยะเวลาสั้นๆ แน่นอน วิธีการตามแบบของเฟิงเสวียนอี้ หากว่าไส้ศึกมีความเคลื่อนไหว แบบนั้น…เฟิงเสวียนอี้จะได้รู้ก่อนใคร
ไม่นาน เฟิงเสวียนอี้ก็เปิดจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ของสำนักงาน ไม่รู้เลยว่าทำอะไรอยู่พักหนึ่ง บนจอถึงปรากฏฉากสถานการณ์สี่ช่องที่ต่างกันไป แบ่งเป็นมุมมองของเจ้าคนตาย อี้จือฮวา หนุ่มกรรมกรต่างชาติ รวมถึงนักพรตใจบริสุทธิ์ด้วย
“นายทำได้ยังไงกัน”
เยี่ยหวันหวั่นจ้องมองเฟิงเสวียนอี้ อดไม่ได้ที่จะยกนิ้วโป้งให้ คนคนนี้…เป็นอัจฉริยะจริงๆ ด้วย
ตอนนี้ พันธมิตรอู๋เว่ยของพวกเธอยังขาดคนมีความสามารถประเภทนี้อยู่!
เยี่ยหวันหวั่นเกิดความคิดแล้ว เจ้าคนสมองหมูเนี่ยอู๋หมิง มีเฟิงเสวียนอี้อยู่ข้างกายช่างเสียเปล่าจริงๆ แต่ถ้าโยกย้ายเฟิงเสวียนอี้มาอยู่กับตัวเอง…แบบนั้นพันธมิตรอู๋เว่ยก็ราวกับเสือติดปีกแล้ว…
ยังไงซะ ทั้งพันธมิตรอู๋เว่ย มีแค่มันสมองสุดแกร่งของเธอคนเดียวก็ไม่พอ…
“ฮ่าๆๆ ใครมอบความกล้าให้หัวหน้ากันนะ ยังคิดจะทำให้ตระกูลเนี่ยยกระดับไปอีกขั้นด้วย ผมว่า ถ้าหัวหน้าได้กลายเป็นหัวหน้าตระกูลเนี่ย หัวหน้าต้องกลายเป็นคนบาปพันรุ่นแน่นอน เถ้าแก่โหย่วหมิงทำแบบนี้มีความแค้นอันล้ำลึกกับหัวหน้าอยู่เหรอครับ!”
ทันใดนั้นเอง เสียงหัวเราะดังลั่นของนักพรตใจบริสุทธิ์ก็แว่วออกมาจากจอมอนิเตอร์
ตอนนี้ เฟิงเสวียนอี้ก้าวเข้าไปทันที แล้วเซฟวิดีโอออกมา
“นายทำอะไรน่ะ” เยี่ยหวันหวั่นมองเฟิงเสวียนอี้ด้วยความไม่เข้าใจ
“เอ่อ…กุมจุดอ่อนเอาไว้ ต่อไปจะได้เอามาขู่” เฟิงเสวียนอี้ตอบ
เยี่ยหวันหวั่นพูดไม่ออก จะตอบตรงเกินไปหน่อยแล้ว!
“มา ฉันจะเลี้ยงขี้พวกนายเอง!”
เยี่ยหวันหวั่นยังไม่ทันอ้าปากพูดต่อ เสียงตะคอกด้วยความโกรธเกรี้ยวของหนุ่มกรรมกรต่างชาติก็แว่วออกมาจากในจอแล้ว
“เสี่ยวเถียนเถียนนายฟังฉันอธิบายก่อนสิ!” อี้จือฮวารีบเอ่ยออกมา
“ไปอธิบายกับย่าของพวกนายเถอะ!” หนุ่มกรรมกรต่างชาติพุ่งเข้าใส่อี้จือฮวา
จากนั้น หนุ่มภูเขาน้ำแข็งกับอี้จือฮวาก็หนีหายไปอย่างไร้ร่องรอยทันที
พอเห็นสี่ฉากนั้นที่อยู่บนจอแล้ว เยี่ยหวันหวั่นก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา นี่เป็นทีมห้าคนที่เธอรู้จักจริงๆ ไม่คล้ายว่าจะมีไส้ศึกอยู่เลย
จากนั้น เมื่อเวลาผ่านไปราวหนึ่งชั่วโมง มุมมองของฉากหนึ่งก็มีความเปลี่ยนแปลง
ในมุมลับตาจุดหนึ่งนอกบ้านตระกูลเนี่ย
“คุณหนูสาม…”
เสียงของอี้จือฮวาแว่วออกมา
มุมมองภายในจอภาพบังเอิญมองเห็นรูปร่างหน้าตาของเนี่ยหลิงหลงอย่างชัดเจน
“นายมาหาฉันเหรอ” เนี่ยหลิงหลงมองอี้จือฮวา
“วันนี้หัวหน้าพาพวกเราไปที่พันธมิตรอู๋เว่ยมาครับ”
“ไปที่พันธมิตรอู๋เว่ยงั้นเหรอ” เนี่ยหลิงหลงมีสีหน้าเฉยเมย “จากนั้นล่ะ?”
“เยี่ยหวันหวั่นมีแผนการอย่างหนึ่ง วางแผนให้สองผู้เฒ่าหมางเมินคุณหนูอู๋โยว จากนั้นก็ยกตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลเนี่ยให้หัวหน้าน่ะครับ” เสียงของอี้จือฮวาไม่ค่อยสงบสักเท่าไร
จากนั้น อี้จือฮวาก็บอกเล่าแผนการทั้งหมดที่เยี่ยหวันหวั่นพูดในที่ประชุมให้เนี่ยหลิงหลงฟัง ไม่ตกหล่นไปเลยสักคำ
ในตอนนี้ ใบหน้าของเยี่ยหวันหวั่นที่เฝ้ามองวิดีโออยู่ในห้องประชุมเต็มไปด้วยความตกตะลึง ส่วนใบหน้าของเฟิงเสวียนอี้ก็แสดงความผิดหวังออกมาเล็กน้อย
“คุณหนูสามครับ เยี่ยหวันหวั่นเป็นคนของสายหลัก ที่ทางสายหลักส่งมาทำร้ายตระกูลเนี่ยจริงๆ เหรอครับ?”
จู่ๆ อี้จือฮวาก็เอ่ยอย่างคลางแคลงใจอยู่บ้าง
“ทำไม นายไม่เชื่อฉันเหรอ” เนี่ยหลิงหลงเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
—————————————————————-
บทที่ 2024 ไปฆ่าเธอซะ
“ไม่ครับ…ถ้าไม่ใช่เพราะตอนนั้นคุณหนูสามมีพระคุณช่วยชีวิตผมเอาไว้ ผมคงตายไปนานแล้ว…” อี้จือฮวาส่ายหน้า “สิ่งที่คุณหนูสามบอก ผมย่อมเชื่ออยู่แล้ว”
“นั่นก็ถูกแล้วนี่” เนี่ยหลิงหลงพูด
“แต่…เฟิงเสวียนอี้บอกว่า มีความเป็นไปที่เยี่ยหวันหวั่นจะเป็นคุณหนูอู๋โยวตัวจริง หรือว่าคนนั้นที่อยู่ในบ้าน…จะเป็นตัวปลอมอะครับ” อี้จือฮวาถาม
“เฮอะ โง่ชะมัด” เนี่ยหลิงหลงยิ้มอย่างเฉยชาแล้วเอ่ยว่า “สายหลักรู้ว่าพวกนายไปตามหาพี่อู๋โยวที่จีน ถึงได้ส่งเยี่ยหวันหวั่นล่วงหน้าไปที่จีน เพื่อทำให้พวกนายคิดว่าเยี่ยหวันหวั่นสิถึงจะเป็นเนี่ยอู๋โยวตัวจริง เพียงแต่ ฉันดันหาตัวพี่อู๋โยวเจอก่อน แผนของสายหลักเลยถูกเปิดโปง ดังนั้น พอเยี่ยหวันหวั่นสวมรอยไม่สำเร็จ จึงคิดที่จะยุยงให้พี่ใหญ่มาแย่งตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเนี่ย ด้วยมันสมองของพี่ใหญ่ ถ้าเขาได้เป็นหัวหน้าตระกูลเนี่ย น่ากลัวว่าวันหน้า ตระกูลเนี่ยคงจะตกเป็นของเยี่ยหวันหวั่น นายเข้าใจใช่ไหม”
“เข้าใจครับ” อี้จือฮวาพยักหน้า
“ดี เรื่องที่นายรู้มา เอาไปรายงานพี่อู๋โยวซะ ถึงยังไงพี่อู๋โยวก็จะได้เป็นหัวหน้าตระกูลเนี่ยอยู่แล้ว” เนี่ยหลิงหลงกล่าว
“ครับ ผมเข้าใจแล้วว่าต้องทำยังไง”
….
ผ่านไปครู่หนึ่ง อี้จือฮวาก็ไปพบ ‘เนี่ยอู๋โยว’แล้วรายงานเรื่องทั้งหมดที่ตัวเองรู้กับ ‘เนี่ยอู๋โยว’
“เฮอะ คิดจะวางแผนเล่นงานฉันด้วยการพึ่งพาตัวสวะนั่นงั้นเหรอ?”
เวลานี้ ใบหน้าของ ‘เนี่ยอู๋โยว’ เต็มไปด้วยความเย้ยหยัน
“คุณหนูอู๋โยว คุณอย่าถือโทษหัวหน้าเลยนะครับ เมื่อก่อนหัวหน้าได้รับความกระทบกระเทือน…สมองในตอนนี้ คุณก็น่าจะรู้แล้ว” อี้จือฮวาถอนหายใจพลางเอ่ยออกมา
“ฉันไม่ถือโทษพี่ใหญ่แน่นอน ถึงยังไงพี่ใหญ่ก็ถูกคนอื่นยุยงมา” ‘เนี่ยอู๋โยว’ ว่า
“งั้น…ผมขอตัวก่อนนะครับ” อี้จือฮวาเอ่ยขอตัวลา
“รอเดี๋ยว อี้จือฮวา ฉันขอมอบหมายภารกิจอย่างหนึ่งให้นาย ไปฆ่าผู้หญิงคนนั้นซะ”
ดวงตาของ ‘เนี่ยอู๋โยว’ ฉายแววเยียบเย็นแวบหนึ่ง
“นี่…”
พอได้ยินประโยคนี้ อี้จือฮวาก็คล้ายจะไม่เต็มใจอยู่บ้าง
“ทำไม นายทำไม่ลงเหรอไง?”
‘เนี่ยอู๋โยว’ เอ่ยเสียงเย็น
“คุณหนูอู๋โยวครับ ความสัมพันธ์ของหัวหน้ากับเยี่ยหวันหวั่น คุณก็รู้นี่ครับ…อีกอย่าง ตอนนี้เยี่ยหวันหวั่นอยู่ที่พันธมิตรอู๋เว่ย แล้วผมจะลงมือได้ยังไงล่ะ” อี้จือฮวาส่ายหน้า
“ฮ่าๆ อี้จือฮวา ทักษะการลอบสังหารของนายใต้หล้านี้ไร้คนเทียบเคียงได้ ขอแค่นายคิดจะทำ ยังจะทำไม่ได้อีกเหรอ อีกอย่าง คนอย่างเยี่ยหวันหวั่น มีจุดประสงค์แอบแฝง ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป พี่ใหญ่จะต้องถูกเธอแอบแทงข้างหลังแน่ นายไม่คิดถึงตระกูลเนี่ยบ้างเหรอ หรือว่า นายทนเห็นพี่ใหญ่ถูกเธอทำร้ายแบบนี้ได้?!” ‘เนี่ยอู๋โยว’ พูด
“ผมเข้าใจแล้วครับ…แต่ ผมไม่มีความมั่นใจมากนัก คงได้แค่ลองดูแล้ว” พออี้จือฮวาพูดจบ ก็ไม่เปิดโอกาสให้ ‘เนี่ยอู๋โยว’ ได้พูดอีก หันหลังก้าวออกไป
….
ภายในห้องประชุม ณ พันธมิตรอู๋เว่ย
เยี่ยหวันหวั่นมองวิดีโอบนจอ อดไม่ได้ที่จะหนาวสะท้าน ผ่านมาตั้งนาน ที่แท้คนที่โง่เง่าที่สุดในทีมห้าคนนี้ไม่ใช่เนี่ยอู๋หมิง แต่เป็นอี้จือฮวา…
“ก็ยังดี” เฟิงเสวียนอี้ถอนหายใจประหนึ่งยกภูเขาออกจากอกแล้ว “ไม่ใช่ไส้ศึกอย่างเต็มรูปแบบ แค่โง่เง่าไปหน่อยเท่านั้น”
ภักดีสุดขีดจนกลายเป็นคนโง่ เยี่ยหวันหวั่นนึกถึงหลิวอิ่งขึ้นมาเลย…
หลิวอิ่งเป็นคนโง่ที่ภักดีแต่ไม่มีความสามารถอะไร แต่คนคนนี้กลับต่างกันออกไป
“อันที่จริง ตอนนั้นคนที่ช่วยอี้จือฮวาไว้คือคุณต่างหากล่ะครับคุณหนูอู๋โยว” เฟิงเสวียนอี้มองไปที่เยี่ยหวันหวั่นอย่างมีนัยแฝง
“ฉันช่วยอี้จือฮวางั้นเหรอ?” ใบหน้าของเยี่ยหวันหวั่นเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
“ใช่ครับ ตอนนั้นอี้จือฮวาทำผิดพลาดครั้งใหญ่ เกือบจะทำให้พวกเราตายกันทั้งทีมแล้ว เป็นคุณหนูอู๋โยวที่ขอร้องหัวหน้าให้ละเว้นอี้จือฮวา เพียงแต่ตัวอี้จือฮวากลับไม่รู้แน่ชัด ดันคิดว่าเป็นเนี่ยหลิงหลงที่ขอความเมตตาให้เขา” เฟิงเสวียนอี้กล่าวด้วยรอยยิ้มจนปัญญา
………………………………..