อัจฉริยะแพทย์สาว ข้ามภพรักอ๋องเทพสงคราม บทที่ 1107 มีเบาะแสไหม
“เย่จิ่งหานล่ะ? มีข่าวไหม?”
“เรียนนายท่าน ตอนนี้ยังไม่มีข่าวของเย่จิ่งหาน ลูกน้องเย่จิ่งหานก็กำลังตามหาเขาเหมือนกัน”
อารั่วเงียบไปสักพัก แล้วก็พูดขึ้นว่า “ได้ยินมาว่าราชินีกักขังชายรูปงามบาดเจ็บสาหัสคนหนึ่งไว้ในหอกระบี่ ข้าน้อยพยายามหลายครั้งแล้วก็ไม่สามารถเข้าไปได้ ภายในหอกระบี่มีองครักษ์เฝ้าอยู่อย่างแน่นหนา นอกจากมีคำสั่งของราชินี ไม่อย่างนั้นใครก็เข้าไปไม่ได้”
“แต่….มู่หน่วนปลอมตัวเป็นผู้ชาย แปลงโฉมเป็นหมอจิน เคยเข้าไปในหอกระบี่ รักษาคนในหอกระบี่ เพียงจับตัวมู่หน่วนมา ก็สามารถรู้ได้จากนางว่าคนในหอกระบี่ใช่เย่จิ่งหานไหม นายท่าน ให้ข้าน้อยจับตัวมู่หน่วนมาไหม?”
เวินเส้าหยีมองไปทางทิศตะวันออกพร้อมส่ายหัว
อารั่วหันมองตามไปทางทิศตะวันออก ที่นั่นไม่มีอะไรเลย ไม่เห็นมีการต่อสู้ใดๆ แต่นายท่านกลับจ้องมองทางนั้นอยู่ตลอด
หรือว่า…..
ราชินีส่งยอดฝีมือมาคอยจับตาดูมู่หน่วน?
อารั่วยิ่งคิดก็ยิ่งเป็นไปได้
“ตูม…..”
“พลั่ก….”
ใต้ป่าไผ่ระเนระนาด ไม้ไผ่ถูกตัดเป็นท่อน ๆ ใบไผ่กระจายไปทั่วทุกที่
ไป๋หลี่เฉิงถูกกู้ชูหน่วนทำร้ายบาดเจ็บสาหัส ร่างกายโดนฟันไปหลายแผล สีหน้าย่ำแย่อย่างมาก
ส่วนกู้ชูหน่วน นางยิ่งบาดเจ็บสาหัส เหงื่อและเลือดผสมกับเส้นผมสีดำ หากไม่มีดาบอ่อนค้ำจุนไว้ นางคงล้มลงแต่แรกแล้ว
“นังหนู ข้าดูถูกเจ้าเกินไปแล้ว ไม่ว่าเจ้าจะปากแข็งแค่ไหน วันนี้ข้าก็จะฉีกปากของเจ้า”
เคียวปรากฏแสง ปกคลุมกู้ชูหน่วน
เมื่อแสงปกคลุมลงมา สิ่งมีชีวิตทั้งหมดสลายตัวอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
อารั่วมองดูพร้อมกับปาดเหงื่อแทนกู้ชูหน่วน
เมื่อแสงปกคลุม นางจะมีชีวิตรอดได้อย่างไร
ไป๋หลี่เฉิงใช้วิธีนี้ คงเพราะโกรธโมโหอย่างที่สุด
ก็ถูก เขาเป็นถึงผู้อาวุโสคนหนึ่ง ต่อสู้ตั้งนานขนาดนั้นก็ไม่สามารถที่จะเอาชนะระดับสามคนหนึ่ง
ยังถูกนางทำร้ายบาดเจ็บสาหัส
เป็นที่เลื่องลือออกไป เขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?
โดยเฉพาะหลานของเขาก็ถูกราชินีทำร้าย ในใจโกรธโมโหอย่างไม่มีที่ระบาย
กู้ชูหน่วนหัวเราะเย้ย อดกลั้นความเจ็บปวดไว้ ตวัดดาบอ่อนขึ้นมา ไม่ถดถอยกลับประชิดเข้าโจมตี ระเบิดเอาพลังอันยิ่งใหญ่ออกมา ฟันไปที่แสงที่ปกคลุมมาอย่างรุนแรง
“ปัง….”
แสงปกคลุมอันทรงพลังของไป๋หลี่เฉิง ถูกนางฟันทำลายลงได้
เขากระอักเลือดออกมา ร่างกายสั่นคลอน
หากไม่ใช่เพราะเขาไหวตัวเร็ว ดาบอ่อนของกู้ชูหน่วนคงแทงหัวใจของเขาทะลุแล้ว
ต่อให้เป็นเช่นนี้ กู้ชูหน่วนยังคงบุกมาอย่างกระชั้นชิด แต่ละกระบวนท่านั้นโหดเหี้ยม ไร้ซึ่งความปรานี
“พลังแข็งแกร่ง เคลื่อนไหวรวดเร็ว พลังแบบนี้ไม่ใช่ระดับสามขั้นต้นคนหนึ่งจะสามารถแสดงออกมาได้ อย่างน้อยก็ต้องระดับสี่ เจ้าตั้งใจปกปิดพลังที่แท้จริงของตนเอง? ไม่ เจ้าถึงเพียงขั้นระดับสาม แต่ทำไมเจ้าถึงมีพลังแข็งแกร่งขนาดนั้น”
“อั่ก…..”
กู้ชูหน่วนพุ่งแทงไปอย่างรุนแรงอีกครั้ง
ครั้งนี้แทงถูกขาขวาของไป๋หลี่เฉิง เจ็บปวดจนยืนไม่ไหว
“อั่ก…..”
แทงไปอีกหลายครั้ง
ไป๋หลี่เฉิงหลบไม่ทัน จึงถูกนางแทงบาดเจ็บ
ดีที่เขาสามารถหลบพ้นตำแหน่งถึงชีวิต
“น่าโมโหมาก วันนี้ไม่ได้ฆ่าเจ้า ยากที่จะหายแค้น”
ไป๋หลี่เฉิงรวบรวมกำลังภายในทั้งหมดที่มี ร่างกายเพิ่มทวีขึ้นหลายเท่า
กู้ชูหน่วนยืนอยู่ตรงข้ามเขา ร่างกายสูงเท่าขาเขาเท่านั้น
ไป๋หลี่เฉิงในตอนนี้ เป็นเหมือนอย่างยักษ์ เพียงแค่เขายกเท้าก็สามารถเหยียบกู้ชูหน่วนจมลงดิน
พลังในร่างกายของเขาที่เผยออกมาก็เพิ่มทวีมากขึ้นกว่าเมื่อกี้หลายเท่า
อารั่วอยู่ห่างเขามาก แต่ก็ถูกพลังนั้นทำให้อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง