เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1479
เรือเข้ามาในประตูเมือง สิ่งที่ปรากฏในสายตาคือพลังฟ้าดินไร้ที่สิ้นสุด
หั่วเทียนหรุ่ยพูดเสียงดังว่า “ทุกคนเตรียมตัวออกจากอุโมงค์ข้ามมิติ!”
อักษรยันต์บนเรือสีทองทั้งหมดสว่างขึ้นทันที จากนั้นอุโมงค์ข้ามมิติด้านหน้าพวกเขาพังทลาย มิติหมุนวนสีดำขลับปรากฏออกมา
เรือสีทองทั้งหมดพุ่งออกมาจากมิติหมุนวน
วินาทีต่อมาฟ้าดินเปลี่ยนไป เกิดแสงสว่างขึ้นรอบๆ ทันที
สายลมอ่อน พระอาทิตย์ขึ้น เสียงธรรมชาติ
เวลาเกือบสามเดือนเต็ม ลู่ฝานกับหลิงเหยาเกือบลืมหน้าตาของโลกไปแล้ว
เมื่อมองออกไป นี่คือสถานที่ที่ห้าธาตุชัดเจนมาก
สิ่งที่ปรากฏให้เห็นในสายตาเป็นสิ่งแรกคือเขตภูเขาไฟ หินแมกมาสีแดงเพลิงกำลังทะลักอยู่ตรงหน้า
เมื่อมองไปทางซ้าย เป็นทะเลสาบทรงกลมขนาดใหญ่ น้ำในทะเลสาบสะท้อนแสงของพระอาทิตย์เป็นประกายระยิบระยับ จุดที่ทั้งสองบรรจบกันเหมือนมีพลังที่มองไม่เห็นขวางอยู่ เหมือนหินแมกมาจะสัมผัสกับน้ำในทะเลสาบอยู่แล้ว แต่กลับไหลวนกลับไป น่าอัศจรรย์เป็นอย่างมาก
เมื่อมองไปทางอื่น ยังมีป่าไม้ ภูเขาตามลำดับ
ลู่ฝานพึมพำเบาๆ “น้ำ ไฟ ทอง ไม้ ดินล่ะ ดินอยู่ไหน”
เมื่อพูดจบ หั่วเทียนหรุ่ยเอาป้ายคำสั่งประเทศตันเซิ่งออกมาแล้วพูดว่า “ห้าธาตุเปิดออก!”
วินาทีต่อมา ลู่ฝานเห็นว่าทุกอย่างด้านล่างเริ่มเปลี่ยนแปลง
ไม่ว่าจะเป็นป่าไม้ ทะเลสาบหรือภูเขา หินแมกมา เริ่มสั่นสะเทือนอย่างแรง แสงที่เต็มไปด้วยพลังฟ้าดินเริ่มกะพริบ
กลางอากาศ เสาแสงขนาดใหญ่สี่เสาส่องลงมาบนพื้นดิน ลู่ฝานรู้สึกว่าพลังฟ้าดินรอบตัวเริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เหมือนมีอะไรบางอย่างอาศัยพลังฟ้าดินในการเปิดออก พื้นดินแตกร้าว มีแสงส่องออกมานับไม่ถ้วน ลู่ฝานพูดเสียงเบาว่า “ที่แท้ดินอยู่ตรงนี้นี่เอง”
แสงรวมตัวเป็นเส้น และเป็นรูปเป็นร่างตรงหน้าพวกลู่ฝานอย่างรวดเร็ว
ลู่ฝานเห็นแล้วตกใจ ฟ้าดินเป็นค่ายกล นี่คือการใช้พลังฟ้าดินเป็นค่ายกลอย่างแท้จริง
ไม่นาน ค่ายกลขนาดใหญ่ปรากฏตรงหน้าทุกคน
หั่วเทียนหรุ่ยหัวเราะแล้วมองลู่ฝานกับหลิงเหยาที่กำลังตกใจ “เตรียมพร้อมหรือยัง เราเข้าสู่ค่ายกลแล้ว จ้าวหมิงหยู่ นายได้เห็นภาพน่าอัศจรรย์แบบนี้ก่อนตาย ถือว่าคุ้มค่าแล้วนะ”
ลู่ฝานพูดเสียงดังว่า “นี่คือค่ายกลเคลื่อนฟ้า พระเจ้า นี่คือค่ายกลเคลื่อนฟ้าขนาดใหญ่ ค่ายกลเคลื่อนฟ้าที่สร้างขึ้นจากพลังฟ้าดิน!”
หั่วเทียนหรุ่ยตกใจเล็กน้อย จากนั้นพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นายพอมีความรู้อยู่บ้าง ใช่แล้ว นี่คือค่ายกลเคลื่อนฟ้า ค่ายกลเคลื่อนฟ้าที่ไปเมืองเซิ่ง!”
เมื่อพูดจบ หั่วเทียนหรุ่ยสะบัดมือ ทุกคนเคลื่อนตัวเข้ามาในค่ายกล
วินาทีต่อมา ลู่ฝานเห็นแสงนับไม่ถ้วนพาดผ่านบนตัวเขา เหมือนพวกเขาเดินทางอยู่ในอุโมงค์หลากสีอย่างไรอย่างนั้น
จู่ๆ ทุกอย่างหยุดนิ่ง
สิ่งที่ปรากฏในสายตาคือประตูหินแร่ขนาดใหญ่
“นี่คือ……”
ลู่ฝานไม่สามารถอธิบายประตูบานใหญ่บานนี้ได้ เขาเคยเจอคนเมืองหลวงประเทศอู่อาน รู้ว่าเมืองใหญ่หน้าตาเป็นยังไง
แต่ประตูบานใหญ่บานนี้ ยิ่งใหญ่มากจริงๆ หินแร่ใสทอดยาวขึ้นไปบรรจบกับขอบฟ้า
ลู่ฝานมองซ้ายมองขวา ไม่เห็นขอบเขตของประตูบานใหญ่
เหมือนประตูแห่งฟ้าดินบานหนึ่ง ทอดยาวขึ้นไปในก้อนเมฆ!
รอบๆ คือความรกร้างว่างเปล่า มีเพียงประตูบานนี้ตั้งอยู่เพียงบานเดียว
ประตูบานนี้คงเทียบได้กับกำแพงเมืองหลวงประเทศอู่อาน
หั่วเทียนหรุ่ยพูดเสียงดังว่า “ยินดีต้อนรับสู่เมืองเซิ่งสวรรค์ 1 ชั้น!”
ลู่ฝานรีบถามว่า “อะไรคือสวรรค์ 1 ชั้น”
พวกผู้ฝึกชี่หัวเราะออกมา หั่วเทียนหรุ่ยพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นายไม่เคยได้ยินเจดีย์ยาสวรรค์ 9 ชั้นของประเทศตันเซิ่งเหรอ”
ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ไม่เคยได้ยิน อธิบายให้ฟังหน่อยได้ไหม”